ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ 27/3/2012
Το Κίνημα
Το Κίνημά μας έχει σαφείς και ξεκάθαρες πολιτικές τοποθετήσεις, που εκπορεύονται από την πολιτική και κοινωνική του φιλοσοφία. Αντίστοιχα το Κίνημα έχει διαμορφώσει πολιτικές προτάσεις πλήρους κοινωνικής ευρύτητας που αφορούν το σήμερα, το αύριο και το μεθαύριο της χώρας, συνυπολογίζοντας σε όλα τον παράγοντα άνθρωπο, τον σημερινό άνθρωπο και όλα όσα χαρακτηρίζουν τη ζωή και την ύπαρξή του.
Από την άποψη της φιλοσοφικής, κοινωνικής και πολιτικής ταυτότητας, πέραν της νέας αντίληψης και κοσμοθεωρίας που προβάλλει το Κίνημα, έχουμε την «ευτυχία» να έχουμε διαμορφώσει πλήρη σχέδια για κάθε έκφανση της ανθρώπινης ζωής, αλλά και προτάσεις για την έξοδο της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας από το υπάρχον αδιέξοδο.
Στο πλαίσιο αυτό θα κατέτασσα το Λαϊκό Κίνημα στη κορυφαία θέση των σύγχρονων ελληνικών κινημάτων, κομμάτων και εκ γένει πολιτικών συλλογικοτήτων, ειδικά καθώς πρεσβεύει και προβάλλει θέσεις και θεωρίες καινοφανείς για τα ελληνικά και παγκόσμια δεδομένα που δεν κατατάσσονται πολιτικά στις υπάρχουσες δομές (δεξιά – αριστερά), αλλά απαντώντας σε αιώνια ερωτήματα έρχονται να εξηγήσουν τον άνθρωπο και τον κόσμο μέσα από ένα συνεπές και επιστημονικό σύστημα νόμων και κανόνων, αυτό που ονομάζουμε θεωρία των βιοτικών αναγκών και όλα όσα περικλείει.
Για τους συντρόφους
Εχει προκαλέσει πολύ άσχημη εντύπωση η συμπεριφορά ορισμένων συντρόφων. Στην μικρή χρονικά πορεία και διάρκεια του κινήματος γίναμε πολλές φορές μάρτυρες προδοτικών ή έστω αλλοπρόσαλλων συμπεριφορών. Το Κίνημα και κανείς από εμάς δεν έχει ανάγκη όσους κοροϊδεύουν ή κοροϊδεύονται, από όσους δεν έχουν μπει στον κόπο να ενημερωθούν καν για τις θέσεις και την φιλοσοφία του κινήματος ή όσων απερίσκεπτα και χωρίς σεβασμό στους υπόλοιπους ακυρώνουν την αξία του κινήματος και των μελών του.
Βλέπουμε μια σειρά από συντρόφους ή πρώην συντρόφους να ερωτοτροπούν πολιτικά με σχηματισμούς που είναι κυριολεκτικά της πλάκας και σε κάθε περίπτωση είναι επιζήμιοι για το γίγνεσθαι της χώρας.
Προτείνω για όσους θέλουν να γίνουν μέλη του κινήματος να υπάρχει μια διαδικασία με την οποία να βεβαιώνεται ότι έχουν επαρκή γνώση των βασικών στοιχείων της φιλοσοφίας του κινήματος. Διαφορετικά θα καλλιεργείται συνεχώς η εσωστρέφεια και το αποτέλεσμα θα είναι μηδαμινό και ανούσιο.
Για όσους είναι ήδη μέλη του κινήματος, θα τους πρότεινα να ρίξουν μια μικρή έστω ματιά σε κάποια κείμενα. Σε όσους από αυτούς θέλουν να «πατάνε σε πολλές βάρκες» θα ζητούσα να ξεκαθαρίσουν την σχέση τους με το κίνημα για να παύσουν να δημιουργούν εσωστρέφειες. Ας δουν καλά μέσα τους και ας αποφασίσουν.
Μπορεί το κίνημα να έχει αποτύχει στο να επεκταθεί στην ελληνική κοινωνία και οι σχετικοί ρυθμοί του να είναι βραδείς, αλλά κίνημα καραγκιόζηδων, κενολόγων, αερολόγων, πρακτόρων, ιδεοκλόπων και ανεύθυνων αρνητών δεν θα γίνουμε ποτέ. Δεν θα γίνουμε δηλ. ένα ακόμα κομμάτι των φαινομένων ανευθυνότητας και κενότητας που δυστυχώς έχει επικρατήσει και καθιστά αδύνατη την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας και την ανατροπή της φαυλοκρατίας. Εμείς τουλάχιστον δεν είμαστε ούτε θα γίνουμε ποτέ ένα κίνημα του «αντί» … χωρίς προτάσεις για το πώς πρέπει να οργανωθεί η ελληνική κοινωνία και να προχωρήσει. Εχουμε την υπευθυνότητα και να αναλύουμε με τα δικά μας αναλυτικά εργαλεία, αλλά και να συνθέτουμε τις λύσεις που αποσκοπούν στην ριζοσπαστική αλλαγή της κοινωνίας και στην πραγματική πρόοδο.
Για τα κινήματα και την σύμπραξη με αυτά.
Στην προσωπική και συλλογική μας πορεία έχουμε έλθει σε απευθείας επαφή με μία μεγάλη σειρά από αντιμνημονιακά και λοιπά κινήματα. Με περίσσεια λύπη διαπιστώσαμε και διαπιστώνουμε ότι τα περισσότερα από αυτά είναι κυριολεκτικά αστεία, προσωποκεντρικά, κενά πολιτικού περιεχομένου, αντιδραστικά και με μερικότατη αντίληψη του είναι, του γίγνεσθαι και του δει γενέσθαι. Στην επαφή μας με τα κινήματα αυτά, τούτο που συνήθως γίνεται είναι να δίνουμε ιδέες, θέσεις, προτάσεις και πολιτική και όχι να παίρνουμε. Αυτό θα ήταν θετικό εφόσον οι λήπτες ήταν πάντα σε θέση να εκτιμήσουν την αξία όσων λαμβάνουν ή είχαν την τιμιότητα να δηλώσουν την πηγή προέλευσης της προσφοράς που τους γίνεται.
Η σύμπραξη όμως με μία σειρά ανθρώπων και κινημάτων αποτελεί σήμερα και πολύ περισσότερο από ό,τι σε άλλες εποχές μία εθνική και κοινωνική αναγκαιότητα. Η πίεση που δέχεται η Ελλάδα και ο λαός της από τους βρώμικους κύκλους ημεδαπών και διεθνών συμφερόντων επιβάλλει την λογική και την πρακτική της συστράτευσης με άλλα κινήματα και ομάδες πολιτών. Ιδιαίτερα με ανθρώπους που τουλάχιστον εκτιμούμε και δείχνουν και αυτοί ότι μας εκτιμούν.
Για εμάς, η συστράτευση αυτή προτείνω να έχει τα εξής ελάχιστα χαρακτηριστικά και προϋποθέσεις:
α) Πρέπει πρώτιστα να είναι πολιτικά συμβατή. Δεν θα δεχόμουν προσωπικά ποτέ να συζητήσω και να συμπράξω με εθνοκάπηλους ή σκόπιμα εθνοπροδότες, με οπαδούς άθλιων δογμάτων όπως αυτό της «ελεύθερης αγοράς», με ανθρώπους που θεωρούν τους ανθρώπους και τους Ελληνες αντικείμενα προς εκμετάλλευση. Οσο νερό και να ρίξουμε στο κρασί μας, όσες υποχωρήσεις και εάν κάνουμε, υπάρχουν κάποια δεδομένα που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ξεπερνάμε, διότι στο τέλος το αποτέλεσμα τέτοιων συνεργασιών θα είναι αρνητικό για τον ελληνικό λαό. Πρέπει να υπάρχει μία ελάχιστη έστω συναντίληψη για την κοινωνία και τον άνθρωπο.
β) Αρνητές, αντιδραστικοί, αντιδρώντες, διαμαρτυρόμενοι. Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά και εύκολα καθώς μπορούν να συγκροτηθούν ενότητες σκοπού με κινήματα και ομάδες ανθρώπων που απλώς αντιδρούν. Όμως και εδώ πρέπει να υπάρχει το ανωτέρω ποιοτικό κριτήριο (έστω απομειωμένο σε βασικές αρχές), αλλά και η πρόθεση των ανωτέρω ομάδων να αντιληφθούν την μερικότητα και τον κίνδυνο της πολιτικής της «σκέτης αντίδρασης». Η βεβαιωμένη δήλωσή τους ότι θέλουν να προβούν στην αποδοχή προτάσεων του κινήματος ή στην συνδιαμόρφωση αντίστοιχων προτάσεων προς την ελληνική κοινωνία πρέπει να αποτελεί ένα ουσιαστικό κριτήριο για την σύμπραξη και το επίπεδό της. Δεν απορρίπτουμε κανένα – το αντίθετο – αλλά χρειαζόμαστε ποιοτικές συμπράξεις, όπως ποιοτικό είναι και το κίνημά μας. Δεν χρειαζόμαστε όμως την σύμπραξη με την διασπαστική ανευθυνότητα. Όταν κάθε φαντασμένος βλέπει τον οποιοδήποτε ανεύθυνο αντιδραστικό να συγκροτεί «κίνημα» αντίδρασης, είναι εύκολο να πράξει το ίδιο, διασπώντας το ευρύτερο κοινωνικό και λαϊκό κίνημα.
γ) Δόλος. Απαιτούμε από τους συμπράττοντες με εμάς σε οποιαδήποτε κίνηση ή πορεία την παντελή έλλειψη δόλου στην σχέση τους με το κίνημα. Με την παραμικρή διαπίστωση ότι υπάρχει διγλωσσία, σκοπιμότητες και ότι κάποιος ή κάποιοι εποφθαλμιούν τα κίνημα, το άμεσο και χωρίς πολλές συζητήσεις αποτέλεσμα, εφόσον οι εξηγήσεις που θα ζητηθούν και θα δοθούν δεν κρίνονται πειστικές, θα είναι η αποχώρηση του κινήματος και η καταγγελία προσώπων, συλλογικοτήτων και φαινομένων.
δ) Σοβαρότητα, συνέπεια, γραφικότητες. Το κίνημά μας διακρίνεται από την σοβαρότητά του και την σοβαρότητα όσων μετέχουν σε αυτό. Το κίνημά μας είναι επίσης συνεπές σε αρχές, θέσεις και προτάσεις. Ανάμεσα σε κινήματα και ομάδες υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι μέσα από την δυστυχία της απόγνωσης αναμένουν από μηχανής θεούς και προβαίνουν σε απονενοημένες ενέργειες και δρώμενα. Αντιλαμβανόμαστε την απόγνωσή τους, πρέπει και αυτοί να αντιληφθούν την σοβαρότητά μας και την σοβαρότητα της ευθύνης. Εμείς αφήσαμε έξω από τις αναζητήσεις μας ως κίνημα, τις όποιες μεταφυσικές μας ανησυχίες και δεχόμαστε την σύμπραξη ανεξαρτήτως τέτοιων θέσεων, δεν μπορούμε όμως να δεχθούμε την σύμπραξη με όσους επιμένουν να εκτίθενται και να εκθέτουν και εμάς ως συμπράττοντες με αυτούς, μέσα από δημόσιες τελετές και δρώμενα, που θα μας χαρακτηρίσουν όλους μαζί αστείους και γραφικούς. Απαιτούμε από όλους με όσους τυχόν θα συμπράττουμε σοβαρότητα και δηλώνουμε από πριν ότι οποιαδήποτε γραφικότητα και δημόσιο δρώμενο ακραίου εθνικιστικού ή θρησκευτικού περιεχομένου μας καθιστά αυτομάτως εκτός της όποιας σύμπραξης και συζήτησης.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Δημήτρης Καραμήτσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου