Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΡΑΤΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΡΑΤΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΤΑ ΚΟΠΑΔΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ (σύντομη και περιεκτική ανάλυση των τακτικών της εξάρτησης)




Η ύπαρξη, το μέγεθος και η ισχύς ενός κράτους μεσαίο και μικρού επιπέδου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την βούληση των ισχυρών. Υπάρχει σαφής έλεγχος ισορροπιών ανάλογος της pax romana και με τα αυτά εργαλεία ισορροπιών και διεκδικήσεων (που φυσικά δεν εφηύραν οι ρωμαίοι, αλλά οι αυτοκρατορίες της Ανατολής).
Οι “ισχυροί” σε κάθε τέτοιο κράτος (όπως η Ελλάδα) διεκδικούν έναντι αλλήλων και έναντι των “ιθαγενών” το μερίδιο που οι ίδιοι κρίνουν αναγκαίο για τα δικά τους συμφέροντα, αφού η δική τους ισχύς και ευημερία στηρίζεται, εκτός από την λεηλασία μέρους του λαού τους κατά την αρχαία αυτοκρατορική συνήθεια, στην λεηλασία άλλων λαών. Με την τακτική αυτή εκτός από την δική τους ενίσχυση επιτυγχάνουν και αποσκοπούν και την συνεχή αδυναμία των άλλων λαών και κοινωνιών να ορθώσουν ανάστημα, να αντισταθούν, να απελευθερωθούν, να αυτονομηθούν και να παύσουν να αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης, με στόχο οι λαοί αυτοί να είναι μακροχρόνια και επί γενεές το εκμεταλλευόμενο μέρος της σχέσης.
Την κατάσταση αυτή μπορούμε κάλλιστα να παρομοιάσουμε με ένα κοπάδι από εκμεταλλευόμενα θηλαστικά (π.χ. πρόβατα), το οποίο ο ιδιοκτήτης του αναπαραγωγικά συντηρεί ως κερδοφόρο εκμετάλλευση επί αιώνες.
Εάν όμως το ανθρώπινο κοπάδι των ιθαγενών βρει τον τρόπο να αντιδράσει και είτε να καταφέρει είτε να προετοιμάζει την λειτουργική του ανεξαρτησία, το πρώτο τους μέλημα είναι να επιτεθούν πρώτα σε πρόσωπα και μετά σε λαούς και κράτη. Οι επιθέσεις ξεκινούν από λεκτικό και προπαγανδιστικό επίπεδο και περιεχόμενο και στρέφονται αρχικά κατά προσώπων και πολιτικών παρατάξεων.
Μετά και εάν ένας λαός αντιστέκεται αποφασιστικά και κατά κύριο αριθμητικό ρεύμα, ξεκινούν τα μέτρα πίεσης και “συνέτισης” (οικονομικά, “κυρώσεις”, απειλές). Την ίδια ώρα, πάντα σε κάθε τόπο βρίσκονται πρόθυμοι (υπάρχουν ή δημιουργούνται) να αντιπαρατεθούν πολιτικά και κοινωνικά με ό,τι θίγει τα συμφέροντα των αποικιοκρατών, φυσικά πάντοτε με ανταλλάγματα ισχύος, εξουσίας και χρήματος. Αυτοί ενισχύονται για να αποτελέσουν τον μηχανισμό της προδοσίας, να προκαλέσουν εσωστρέφεια, εσωτερική αναστάτωση ακόμα και συγκρούσεις που βάλουν κατά του σθένους και της ισχύος του στοχευόμενου λαού.
Στην τακτική αυτή της εσωτερικής διάσπασης χρησιμοποιείται κάθε υφιστάμενο κατά εποχή μέσο και τύπος απειλής και μία από τις κύριες στοχεύσεις πάντοτε είναι η φθορά των “ηγετών” όσων τους αντιτίθενται. Η φθορά αυτή, εάν δεν μπορεί να είναι βιολογική θα είναι σε κάθε περίπτωση ηθική. Επειδή οι εποχές που δηλητηριάζονταν οι αντιφρονούντες έχει σε μεγάλο βαθμό (όχι ολοκληρωτικά) παρέλθει και επειδή οι “επαναστάσεις” κοστίζουν ακριβά, μία προσφιλής και επίσης αρχαία τακτική είναι αυτή της προληπτικής επιλογής της αντίπαλης ηγεσίας ή άλλως της εσωτερικής φθοράς και διάσπασής της μέσω επιχορηγούμενων προσώπων και ομάδων. Απαντα βεβαίως τα γραφόμενα στο παρόν δεν χρησιμοποιούνται μόνο διαζευκτικά, αλλά προσθετικά και συνδυαστικά και πάντα σύμφωνα με τις προβλέψεις, τις καταστάσεις και το όφελος που προσδοκούν οι ισχυροί, ώστε να υπάρχει οικονομία πόρων και πραγματικό κέρδος τους. Αλλωστε αυτού του τύπου οι επιχειρήσεις οργανώνονται και με βάση το προσδοκώμενο και υπολογιζόμενο μέγεθος του κέρδους. Αν π.χ. το υπολογιζόμενο κέρδος είναι σχετικά μικρό και αντιδρά ένας υπουργός, “τρώμε” τον υπουργό. Αν το υπολογιζόμενο κέρδος είναι μικρό δεν δαπανούμε τόσα όσα χρειάζονται για την φθορά και πτώση μίας κυβέρνησης … .
Ολα αυτά επιδιώκεται να έχουν πάντοτε ένα ιδεολογικό περίβλημα, ώστε να βρίσκονται και οι χρήσιμοι “δωρεάν” ηλίθιοι και να μειώνεται το κόστος των επιχειρήσεων από την εθελοντική τους δράση, αλλά και προκειμένου να παραπλανούνται οι άνθρωποι και οι λαοί ως προς την “αλήθεια” και να μην υπάρχει συνοχή στο επίπεδο της κοινωνίας. Μαζί με όλα αυτά, χρησιμότατα και καίρια είναι τα στοιχεία που λειτουργούν στον ανθρώπινο εγκέφαλο ως πληροφορία, γνώση, συνήθεια, δεδομένα, εμπειρία, “φιλοσοφία” και η διαχείρισή τους από τους μηχανισμούς εκπαίδευσης, ενημέρωσης, προπαγάνδας, αλλά και από την ίδια την εξουσία.
Επειδή όλο το ανωτέρω σύστημα ενεργειών έχει ουσιωδώς οικονομικούς σκοπούς στην υπηρεσία των “κατακτητών” τίθενται κεφάλαια και μηχανισμοί χειραγώγησης των κεφαλαίων και της οικονομίας, ώστε να επιτείνεται η ασφυξία στους λαούς, αλλά και η εξάρτηση από την σκόπιμη συνολική αδυναμία να παραχθούν τα αναγκαία αγαθά για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών των ανθρώπων. Με μία σειρά από τεχνικές η οικονομία ενός κράτους μπορεί να εξαερωθεί μέσα σε λίγες ημέρες ή να μετατραπεί σε “οικονομία ζόμπι”. Αλλωστε, οι κεντρικές τράπεζες των κρατών δεν ανήκουν στα ίδια, αλλά είναι μοιρασμένες στους βασικούς παγκόσμιους οίκους των Ροθτσάιλντς και των Ροκφέλλερς με αποτέλεσμα την πάγια οικονομική εξάρτηση και την μόνιμη παρέμβαση.
Με την ίδια τακτική και με ιδεαλιστική εκπαίδευση και νοοτροπία συγκροτούνται πάντοτε οι μηχανισμοί του στρατού, των σωμάτων ασφαλείας και οι κρατικοί μηχανισμοί με στόχο την διατήρηση του συντηρητικού χαρακτήρα του κράτους και της γραφειοκρατίας του. Εάν άπαντα τα ανωτέρω αποδειχθούν αναποτελεσματικά υπάρχει στο οπλοστάσιο των αποικιοκρατών το πραξικόπημα, ο εμφύλιος και τέλος ο εξωτερικός πόλεμος, είτε ως απειλή, είτε ως πράξη.
Με αυτές τις τακτικές και τεχνικές εξηγείται και μπορεί να γίνει μέσα σε λίγες γραμμές κατανοητή η λεγόμενη γεωστρατηγική, ιδίως η κυρίαρχη γεωστρατηγική των ιμπεριαλιστών – αποικιοκρατών. Η κατανόηση της τεχνικής μετατροπής ολόκληρων λαών σε εκμεταλλεύσιμα κοπάδια (και μάλιστα μέσα σε λίγες γραμμές) δεν αποσκοπεί στην μεμψιμοιρία, τον πεσιμισμό και την υποταγή, αλλά αποβλέπει στην αντίσταση μέσα από την εφεύρεση, ανάπτυξη και λειτουργία θεσμικών κοινωνικών και πολιτικών μηχανισμών που θα ανατρέπουν τις πολιτικές των ιμπεριαλιστών εκμεταλλευτών του “κοπαδιού”.
Ο σκεπτόμενος άνθρωπος θα αντιληφθεί ότι τα εργαλεία της ανατροπής είναι εξαιρετικά εύκολο να παραχθούν και να τεθούν σε λειτουργία.

ΠΟΙΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ? (του Δημ. Καραμήτσα)

ΠΟΙΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ?

Η διαπίστωση του σκοπού ενός μηχανισμού (εάν οι προθέσεις και σκοποί της δημιουργίας του είναι άγνωστες ή αμφισβητούνται) μπορεί να προκύψει από το αποτέλεσμα-προϊόν που παράγει.
Ο κανόνας αυτός ισχύει σε κάθε ανθρώπινο δημιούργημα.

Οι εξαιρέσεις μπορεί να είναι κυρίως της κατηγορίας : ατέλειες, άγνοια, “κακοτεχνίες”, βλακεία κλπ. των κατασκευαστών και χειριστών, εσφαλμένο υλικό και παραγωγική μέθοδος κλπ..

Σε ένα μηχανισμό που λειτουργεί και δοκιμάζεται 190 και πλέον χρόνια, τα ανωτέρω δεν υφίστανται και σε κάθε περίπτωση δεν συγχωρούνται.
Ναι, για το νεοελληνικό κράτος κάνω λόγο ...
Τα αποτελέσματα της ύπαρξης και λειτουργίας του κράτους ως πολιτειακός μηχανισμός θεσμών καθίστανται εμφανή από την ποιότητα των ανθρώπων που παράγει μέσα από την λειτουργία του, αφού ο κεντρικός και κύριος στόχος ενός κράτους κατά συγκρότηση και λειτουργία είναι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό και η ζωή τους.
Διατυμπανίζει το ελληνικό κράτος και οι θεσμοί του, ότι στόχος του είναι η δημιουργία ανθρώπων ελεύθερων και ίσων, με γνώση, μόρφωση, παιδεία, δικαιώματα, αξιοπρέπεια κλπ. κλπ. κλπ. ... .
Επειδή κάθε κράτος στον πλανήτη δηλώνει τα ίδια ή παρόμοια πράγματα και στόχους, η επιτυχία ή η αποτυχία κρίνεται από το αποτέλεσμα, που δεν έχει μόνο επιστημονική προσέγγιση, αλλά ακόμα και βιωματική-εμπειρική.
Η αποτυχία είναι δεδομένη και εύκολα διαπιστώσιμη σε κάθε βήμα που κάνει κάποιος στην χώρα ετούτη.
Οι πραγματικές προθέσεις των δημιουργών και λειτουργών του νεο-ελληνικού κράτους κρίνονται και εξευρίσκονται από το αποτέλεσμα που παρήγαγε αυτό σε επίπεδο ανθρώπων/κοινωνίας και απογοητεύουν ακόμα και τον πιο καλοπροαίρετο, ακόμα και το τελευταίο χάπατο-αιθεροβατούντα σε αυτό τον τόπο.
Αν ο σκοπός είναι πράγματι “καλός” (σχετική ηθική έννοια), ως ο ανωτέρω, αν η πυξίδα έχει χαράξει σταθερή πορεία προς τον προορισμό, θα μπορούσαν να εννοηθούν κάποια μόνο διαλείμματα και παρεκτροπές. Εδω στον τόπο αυτό, το κράτος δημιουργήθηκε για να λειτουργεί ως διαρκής παρεκτροπή από τον “στόχο του καλού”, που διατυμπάνιζε και διατυμπανίζει διαρκώς. Και αυτό γεννά την βεβαιότητα ότι δεν γεννήθηκε και οργανώθηκε με τον ανωτέρω σκοπό, αλλά εκτός από την θεμελιώδη απάτη που εκφράζει με την πίστη στον αντίθετο σκοπό από όσα στην πραγματικότητα αποτελεί, είναι βέβαιο και εμφανές ότι στα 190 και πλέον χρόνια της ύπαρξής του, υπηρετεί τους σκοπούς του προτεκτοράτου και του μηχανισμού εκμετάλλευσης των ιθαγενών, που το κατοικούν. Για τον σκοπό αυτό υφίσταται και λειτουργεί, με αποτέλεσμα, διαχρονικά, να παράγει εκτός από ολιγάρχες και ολιγαρχίες χωρίς ποιότητα και ανθρώπους χωρίς ποιότητα και αξιοπρέπεια, εθελόδουλους, εθελότυφλους, υποτακτικούς, τυχοδιώκτες, ανάξιους, άδικους, απατεωνίσκους, βολεψάκηδες, φοβικούς και φοβισμένους, ανίκανους, βλάκες, ηλίθιους και χάπατα (δεν συνεχίζω την παράθεση επιθέτων – νομίζω ότι αρκεί ...). Ποιόν τύπο ανθρώπου έσπειρε, διαμόρφωσε και παρήγαγε αυτό το κράτος και αυτή η πολιτεία ? Θέλετε άλλη απόδειξη από όσα βιώνουμε για το ποιον τύπο ανθρώπου παράγει κατά σταθερή και συνεχή προτίμηση αυτό το κράτος ? Μήπως χρειάζεστε περαιτέρω απόδειξη για το ποια ζωή-εκμετάλλευση επιδιώκει για τους πολίτες του ?
Αντιληφθείτε το, όσοι μπορείτε: όχι μόνο τίποτα δεν είναι τυχαίο στο επίπεδο αυτό, αλλά πρόκειται για σταθερή επιδίωξη του θεσμικού μηχανισμού που ενσωματώνει ως λειτουργικό το ελληνικό κράτος. Καθετί στην φύση “παράγει” αυτό για το οποίο φτιάχθηκε.
Αν για παράδειγμα αυτό το κράτος ήθελε πολίτες ίσους, υπεύθυνους, αξιοπρεπείς, δημιουργικούς θα τους έδινε θεσμική πραγματική δημοκρατία, που είναι το πολίτευμα της ισότητα, της υπευθυνότητας, της αξιοπρέπειας και της δημιουργίας.
Αναλογιστείτε: πόσο διαφορετικοί θα ήμασταν ως άνθρωποι, ως κοινωνία και ως κράτος, αν υπήρχε σε αυτό τον τόπο η πραγματική δημοκρατία, θεσμικά και λειτουργικά εμπεδωμένη στην ζωή μας ?
Σκεφτείτε: πόσο πιο αξιοπρεπείς και ελεύθεροι θα ήμασταν, αν το κράτος είχε ως θεμελιώδη στόχο την πραγματική βελτίωση της ζωής των ανθρώπων, την ελεύθερη γνώση, την κάλυψη των αναγκών όλων, την πραγματική ατομική και συλλογική πρόοδο ?
Δεν θα συνεχίσω την παράθεση επιχειρημάτων, γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα που να μπορεί να σταθεί απέναντι στην διαπίστωση αυτή.
Αυτό το κράτος φτιάχθηκε για να τυραννά, να υποβαθμίζει, να εκμεταλλεύεται, να εξανδραποδίζει και να κάνει ανίκανους τους υπηκόους του διαρκώς και επί γενεές.
Αν θέλετε κάτι να αλλάξει, αν θέλετε κάτι να διασώσετε από την Ελλάδα, γκρεμίστε το συθέμελα και φτιάξτε ένα καινούργιο με άλλες αρχές, πολιτειακό σύστημα και αντίστοιχους λειτουργικούς στόχους.

Δημ. Καραμήτσας : ΦΑΣΙΣΜΟΣ, Μ.Κ.Ο., ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ & ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ


Το βλέπεις, το αισθάνεσαι, το καταλαβαίνεις ... ο φασισμός σιγοβράζει στην ρημαγμένη μας χώρα (αλλά και σε όλο τον πλανήτη). Δεν είναι οι θεωρίες του, που άκριτα επανακάμπτουν, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι όσα συμβαίνουν γύρω τους, όσα συμβαίνουν στους ίδιους ή στους “άλλους”. Βουτούν μία ανοησία και την ενστερνίζονται, χωρίς να εξετάζουν τι στην πραγματικότητα είναι, χωρίς να αναλύουν το ουσιαστικό της περιεχόμενο και το τι μπορεί να κρύβεται πίσω της και να προκαλεί ως αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε απόλυτο και επειδή είναι άκριτο και αβασάνιστο καταλήγει σε φασιστικούς ολοκληρωτισμούς κάθε απόχρωσης και προέλευσης.
Το βιώνουμε χρόνια τώρα, καθώς τα μνημόνια έβγαλαν από μέσα μας ό,τι χειρότερο είχαμε. Ομως τα φαινόμενα διαρκώς εντείνονται και καταλήγουν σε άμεσα ακραία ολοκληρωτικά αποτελέσματα.
“Ολοι οι πρόσφυγες είναι καλοί” λένε κάποιοι - “όλοι οι πρόσφυγες είναι κακοί” - λένε κάποιοι άλλοι. “Ολοι οι εισερχόμενοι παράτυπα στην Ελλάδα είναι λάθρο- , είναι οικονομικοί μετανάστες: τσακίστε τους” από την μία πλευρά. “Ολοι αυτοί που έρχονται είναι αδελφοί μας, δικαιούνται τα πάντα”, από την άλλη πλευρά. Λες και οι άνθρωποι, είναι όλοι ίδιοι, έχουν ίδια προσωπικότητα και έχουν όλοι τους ίδιους σκοπούς. “Το ευρώ και τα μνημόνια είναι σωτηρία – η δραχμή και η άρνηση των μνημονίων είναι καταστροφή” και τούμπαλιν. “Ολοι οι Ελληνες είναι καλοί, σοφοί, τίμιοι, ηθικοί κλπ” ή το αντίστροφο. Συμπεράσματα με απόλυτο λόγο και χωρίς καμία ανάλυση, τεκμηρίωση και αιτιολογία. Λόγος α-λογος και παράλογος, λόγος παραφροσύνης απόδειξη πνευματικής ένδειας που οδηγεί στην καταστροφή της ακρισίας.
Το τελευταίο θύμα (και μάλιστα χαρακτηριστικό θύμα του ολοκληρωτισμού) είναι οι Μ.Κ.Ο. και όσοι μετέχουν σε αυτές. Ο απόλυτος λόγος που προπαγανδίζουν τα ΜΜΕ και συμφωνούν πολλοί μαζί τους είναι ότι όλες οι Μ.Κ.Ο. είναι δήθεν συμμορίες καταλήστευσης δημόσιου χρήματος και πρέπει να καταργηθούν. Κατά τους ίδιους, αλλά και άλλους της έναντι πλευράς, όλοι, επίσης, οι μετέχοντες σε αυτές είναι δήθεν κοινωνικοί ή ποινικοί εγκληματίες, κατευθυνόμενοι από ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων. Στα ίδια πλαίσια δε προβάλλεται το επιχείρημα ότι δεν έχουν δικαίωμα να μιλούν με άλλους, με πρόσφυγες, με μετανάστες, ούτε να βρίσκονται σε ανοικτούς δημόσιους χώρους ... .
Λόγοι και βουλήσεις άκριτες, απαίδευτες και αβασάνιστες, ολοκληρωτικές, φασιστικές και επικίνδυνες για όλους, που εκστομίζονται όχι μόνο από λούμπεν στοιχεία, αλλά και από ανθρώπους με εγκυρότητα και τεκμήρια λογικής.
Να καταργήσουμε συνεπώς, σύμφωνα με την προπαγάνδα, τις Μ.Κ.Ο., δηλ. κάθε σωματείο και κάθε συλλογικότητα, να καταργήσουμε το δικαίωμα των ανθρώπων να συναθροίζονται και να ενώνονται σε νομικά πρόσωπα κοινού σκοπού, να καταργήσουμε το δικαίωμα των ανθρώπων να μιλούν ελεύθερα, να συναντούν όποιον θέλουν και να συνομιλούν μαζί του, να του προτείνουν, να τον προτρέπουν, να εκφράζονται ανοικτά, επειδή κατά την γνώμη μας “κάνουν κακό”, έχουν “κερδοσκοπική διάθεση”, “εκπορεύονται από ξένα ή ντόπια κέντρα επιρροής με σκοτεινούς σκοπούς” κλπ. ... . Να καταργήσουμε και τις πολιτικές συλλογικότητες και την ελεύθερη δημιουργία τους (και τα κόμματα Μ.Κ.Ο. είναι) και να καταλήξουμε να υπάρχει μόνο όποια ή όποιες θέλει η εξουσία.
Καταλαβαίνουν όσοι εκφράζουν τέτοιες απόψεις, όχι μόνο πόσο παράνομες είναι (οι νόμοι αλλάζουν άλλωστε), αλλά πόσο επικίνδυνες, πόσο φασιστικές είναι για όλους ;

Επειδή μετέχω σε ενώσεις προσώπων με κοινό σκοπό και επειδή σε χρόνο που οι περισσότεροι κοιμούνταν ήσυχοι έχω ασχοληθεί και ασχολούμαι με τις “κυβερνητικές Μ.Κ.Ο.” και με τις “ύποπτα χρηματοδοτούμενες Μ.Κ.Ο.”, σας προτρέπω σε έρευνα, ανάλυση και διαχωρισμό και όχι σε γενικεύσεις και αφορισμούς.
Σε σχέση με τους πρόσφυγες και σε χρόνους που εγγίζουν πλέον το έτος είχα και είχαμε μέσα από συλλογικότητες κάνει κάποιοι λόγο για τις μεθοδεύσεις που φέρονται να αφορούν “κυβερνητικές Μ.Κ.Ο.”. Ομως το να γενικεύουμε είναι απολύτως παράλογο, απολύτως άδικο και απολύτως φασιστικό, καθώς οδηγεί στο φίμωμα των ανθρώπων και στην δημιουργία κοινωνιών που ορίζονται απόλυτα από τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν όσοι καταλαμβάνουν ή ελέγχουν το κράτος. Οι συλλογικότητες είναι μέσο έκφρασης του πολίτη, πολλές φορές και αντίστασης απέναντι στην βία, την εξουσία, την αναλγησία του κράτους και όσων το κατέχουν και το χρησιμοποιούν ως όργανό τους.
Το κράτος έπρεπε να είναι ένας τοίχος που τον δημιουργεί και τον χρωματίζει δημοκρατικά όλη η κοινωνία και όχι μόνο όσοι έχουν ισχυρό ή μακρύ χέρι ... .

Οσο για τις επαφές με τους “ξένους” ... κάθε άνθρωπος έχει και πρέπει να έχει το δικαίωμα να έρχεται σε επαφή με άλλους, να συζητά, να εκθέτει τις απόψεις του. Οσα εκφράζουν τα συστημικά ΜΜΕ και όσοι συμφωνούν μαζί τους και τα αναπαράγουν, αποτελεί άγρια φασιστική αμφισβήτηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων της επικοινωνίας και της ελεύθερης έκφρασης των ανθρώπων. Μήπως θέλουν να επιβάλλουν απαρτχάιντ και απομόνωση ? Μήπως θέλουν να μας οδηγήσουν στην απαγόρευση επικοινωνίας, συγκρότησης ομάδων, σωματείων, συλλογικοτήτων ?

Ας είμαστε λοιπόν όλοι και όλες προσεκτικοί στον τρόπο που προσεγγίζουμε όσα γράφονται ή ακούγονται, ελέγχοντας και την πηγή προέλευσης και σκεπτόμενοι που οδηγούν και ποια θα είναι τα αποτελέσματά τους (για εμάς και για το σύνολο), αν τα υιοθετήσουμε. 

Η φορολογία ως μέσο απατηλής αναδιανομής του πλούτου


                                            ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

     Η φορολογία ως μέσο απατηλής αναδιανομής του πλούτου


A. Η μεγάλη κοροϊδία της πλύσης εγκεφάλου

Η κυβέρνηση των προδοτών της χώρας, η κυβέρνηση των αχυρανθρώπων μαζί με τα αφεντικά της (κεφάλαιο, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε.) έχει αποδυθεί σε ένα αγώνα μαζικής πλύσης εγκεφάλου προκειμένου να πειστεί ο ελληνικός λαός, ότι για τα δεινά της χώρας ευθύνεται η φοροδιαφυγή.
Παράλληλα με την λήψη άγριων φορολογικών μέτρων και μέτρων μείωσης των αποδοχών και των συντάξεων του απλού πολίτη, η κυβέρνηση αύξησε και αυξάνει κάθετα την φορολογία.
Η χώρα βιώνει ένα καθεστώς κρατικής φοροκλοπής και βίας που όμοιό της δεν βίωσε ούτε στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής.

B. Το ζήτημα της φοροδιαφυγής στην χώρα

Το ζήτημα της φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής ή όπως άλλως θέλουν να το ονομάζουν είναι πραγματικό και σημαντικό για την πορεία της χώρας. Δεν είναι όμως το μοναδικό και στην πραγματικότητα είναι στην δεύτερη ή στην τρίτη τάξη των προβλημάτων. Ειδικά όσο αφορά την μεσαία αστική τάξη και τους εργαζόμενους και χαμηλοσυνταξιούχους, είναι υπαρκτό μεν, αλλά ουσιαστικά αμελητέο ως οικονομικό μέγεθος. Αντίθετα, τεράστια είναι τα μεγέθη στο πεδίο
των επιχειρήσεων, όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ο όγκος του προβλήματος αυξάνει όσο αυξάνει και η οικονομική επιφάνεια κάποιων.
 
Γ. Προπαγάνδα για να ξεχάσουμε τις ευθύνες τους

Η λυσσαλέα προπαγάνδα που έχει εξαπολύσει από όλα τα ελεγχόμενα αστικά μέσα ενημέρωσης αυτή η κυβέρνηση των προδοτών δεν έχει ως αποκλειστικό ή κεντρικό στόχο την αύξηση των εσόδων του κράτους, ως δήθεν εθνική αναγκαιότητα, όπως σκόπιμα προβάλλεται. Ο πρώτος άμεσος στόχος του είναι να ξεχαστούν οι ευθύνες των κομμάτων και των μηχανισμών εξουσίας για την κατάντια της χώρας και να φορτωθούν ξανά στους πολίτες. Ως δια μαγείας εξαφανίστηκε από το προσκήνιο της πολιτικής και ενημερωτικής ατζέντας η διαφθορά του πολιτικού και μεγαλοκεφαλαιουχικού συστήματος, η διασπάθιση ποσών άνω του ενός τρισεκατομμυρίου Ευρώ μέσα σε 33 χρόνια και αντικαταστάθηκε από την φοροδιαφυγή των μικρομεσαίων, δηλ. μια ήσσονος σημασίας αρνητική πράξη. Αυτή προβάλλουν σχεδιασμένα ως την αιτία της κακοδαιμονίας της χώρας, αποσιωπώντας σκόπιμα ότι ακόμα και για την φοροδιαφυγή του λαού (διότι αυτή είναι διαφορετική από την φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου) ευθύνονται οι ίδιοι οι κατήγοροι του λαού και μάλιστα πολύπλευρα, πολυεπίπεδα και πολυσχιδώς.

Δ. Η Τουρκοκρατία και κάθε βάναυση απολυταρχία είναι παρούσα στην Ελλάδα του σήμερα … .

Η άγρια κατάσταση «φοροφονίας» που έχουν επιβάλλει στην χώρα θυμίζει έντονα και μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις πιο βάναυσες εποχές ολοκληρωτισμού και σκλαβιάς της χώρας.  Θυμίζει έντονα την εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν οι πασάδες και οι ζαϊμηδες καταπίεζαν βάναυσα και με την απειλή φυλάκισης τους χωρικούς και τους υπόλοιπους υπηκόους της αυτοκρατορίας. Είχε ο χωρικός ένα σακί στάρι για να ζήσει και ένα για να καλλιεργήσει και αυτοί του έπαιρναν το ενάμισυ αδιαφορώντας για την ζωή του. Κάπως έτσι, από τέτοιες καταστάσεις ξεκίνησε η κλεφτουριά. Οσοι χωρικοί αντιστέκονταν και δεν πλήρωναν φόρο οδηγούνταν στις φυλακές ως κλέφτες των δικαιωμάτων της Μεγάλης Πύλης, οι δε ανυπότακτοι κλέφτες ονοματίζονταν αναρχικοί, τρομοκράτες και διάφορα άλλα και κυνηγιούνταν ανηλεώς, εντελώς αντίστοιχα με όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα της πιο βρώμικης απολυταρχίας.

Ε. Εγκληματούν όσοι παραβιάζουν το Σύνταγμα …

Φόροι επί φόρων και χαράτσια επί χαρατσιών, καθιστούν την ζωή ειδικά των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων της κοινωνίας αφόρητη και αδύνατη. Η φασιστική κυβέρνηση των κατακτητών αδιαφορεί για την ζωή των ανθρώπων, όπως κάποτε αδιαφορούσε για την επιβίωση των χωρικών. Αν τότε δεν υπήρχε Σύνταγμα, σήμερα η κατάσταση υπάρχοντος του άρθρου 2§1 του Συντάγματος υπερτονίζει για μία ακόμα φορά ότι το Σύνταγμα το καταπατούν καθημερινά χωρίς να νοιάζονται για τις διατάξεις του – χαρακτηριστικό όλων των έκνομων φασιστικών κυβερνήσεων. Είναι σαφές και ευνόητο ότι τα όποια βάρη επιβάλλονται στους πολίτες δεν μπορούν να τους στερούν το δικαίωμα στην ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όταν αυτό συμβαίνει κανένα δικαίωμα (ατομικό, κοινωνικό και πολιτικό) και κανένα Σύνταγμα δεν υφίσταται και δεν μπορεί να ασκηθεί ελεύθερα και ορθά.

ΣΤ. Βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος – Τα παίρνουν από τους πολλούς και αδύναμους για να τα δώσουν στους λίγους και ισχυρούς.

Θα πρέπει όλοι οι πολίτες να εννοήσουμε ότι τα φορολογικά μέτρα που έχει λάβει η κατοχική ανομιμοποίητη κυβέρνηση όχι απλά είναι αντισυνταγματικά κατά σειρά άρθρων του Συντάγματος (π.χ. 4§1, 4§2, 4§5, 5§1) αλλά ότι με αυτά συντελείται μία βάναυση και βίαιη άνευ προηγουμένου αναδιανομή του εισοδήματος εις βάρος των πολλών και υπέρ των λίγων. Πρόκειται όχι μόνο για ένα παράνομο φορολογικό καθεστώς που φορολογεί ευνοϊκά τα νομικά πρόσωπα, αλλά και για ένα καθεστώς που σαρώνει κυριολεκτικά τους ανθρώπους για να προσφέρει κεφάλαια στους ισχυρούς. Αντανακλαστικά, οι αδύναμοι πολίτες δεν δεχόμαστε επίθεση μόνο κατά της τσέπης μας, αλλά ολοένα και περισσότεροι γινόμαστε φτωχοί, αδύναμοι, υπόδικοι, καταδικασμένοι και με την όποια μικρή μας περιουσία υπό κατάσχεση υπέρ του κατοχικού κράτους των δανειστών. Κατασχεμένες περιουσίες και κατασχεμένοι άνθρωποι. Ολους μαζί θέλουν να μας οδηγήσουν στα σύγχρονα κρεματόρια, στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του καπιταλισμού. Ετοιμους να δεχθούμε κάθε ταπείνωση και προσβολή για ένα κομμάτι ψωμί  για ένα κομμάτι επιβίωσης.
Μην ξεχνάμε ότι οι κατασχεμένες περιουσίες των αδύναμων να πληρώσουν τους βρώμικους φόρους τους εντάσσονται στην υπέγγυα περιουσία του ελληνικού ψευδοκράτους και πολύ σύντομα θα αποτελέσουν την βάση για την έκδοση παράνομων ομολόγων δανεισμού και υποτέλειας.
Οσο για τους ανθρώπους: πλήρης η αδιαφορία των ανθρωπόμορφων χοίρων.
 
Ζ. Τα ανθρωπόμορφα γουρούνια στην εξουσία …

Οι διαχρονικά αλληλοκαταγγελλόμενοι ως κλέφτες, απατεώνες και λωποδύτες, κυβερνώντας από κοινού αποφάσισαν ότι πρέπει να φορολογήσουν κάθε χαμηλόμισθό και χαμηλοσυνταξιούχο, κάθε άνεργο και αδύναμο, από το πρώτο Ευρώ του εισοδήματός του. Να φορολογήσουν δηλαδή την φτώχια και την αδυναμία που οι ίδιοι προκάλεσαν και να την κάνουν πιο δυσβάστακτη, άγρια και αιώνια. Αποφάσισαν να φορολογήσουν το σπίτι του παππού και της γιαγιάς και κάθε τι, την ίδια μας την ανάσα. Επικαλούνται εθνική ανάγκη. Την ίδια ώρα οι ομοσπονδίες των φοροτεχνικών κάθε χρόνο καταγγέλλουν ότι μόνο στα καύσιμα το λαθρεμπόριο κοστίζει τεράστια ποσά που φτάνουν τα 2 με 5 δις Ευρώ !!!. Βεβαίως το λαθρεμπόριο στα καύσιμα δεν το κάνουμε εμείς οι αδύναμοι, αλλά μεγαλόσχημοι κεφαλαιούχοι που πολλές φορές τυγχάνουν εργοδότες ή χρηματοδότες των πολιτικών και μάλιστα ίσως και όλων των παρατάξεων. Παράβαση καθήκοντος, απιστία κλπ., θα πείτε ακολουθώντας τα κλασσικά νομικά σχήματα για τους επίορκους. Αρκεί όμως αυτό για να θεραπεύσει το ελληνικό άγος ή χρειάζεται ένα ποτάμι για να καθαριστεί η κόπρος του Αυγείου;

Η. Οι ίδιοι προκάλεσαν την φοροαποφυγή

Λογικά, σε ένα κράτος ευνομούμενο που λειτουργεί πραγματικά ως κράτος υπέρ των πολιτών, τα χρήματα των φορολογούμενων πιάνουν έμπρακτα τόπο. Τα βλέπει ο πολίτης μπροστά του, να γίνονται σχολεία, νοσοκομεία, παροχές για το κοινό καλό. Στην Ελλάδα των απατεώνων τα χρήματα του πολίτη γίνονταν και γίνονται διαχρονικά ΑΤΜΟΣ !!!. Χάνονται, εξαφανίζονται από τους αλληλοκατηγορούμενους για διαφθορά, διαπλοκή και απάτες.
Που πηγαίνουν ;
Σε επιδοτήσεις ανύπαρκτων επενδύσεων, σε μιζαδόρικους δρόμους, σε προμηθευτές και άλλους υποστηρικτές του συστήματος, σε μία σειρά άδηλες και ανύπαρκτες δαπάνες. Για όλα αυτά κανείς ποτέ δεν λογοδότησε καν.  Κανείς δεν ήλθε να δώσει ακριβή λογαριασμό στον Ελληνα πολίτη για το που ακριβώς και συγκεκριμένα διατέθηκαν τα χρήματά του. Ετσι ο πολίτης, βλέποντας και γνωρίζοντας καλά ότι τα χρήματά του χρησιμοποιούνται και ως μιζαδόρικο, παράνομο μαύρο χρήμα όχι μόνο είναι αδιάφορος, αλλά και αρνητικός στο να συμμετάσχει στο έγκλημά τους.
Την ίδια ώρα, ο μέσος Ελληνας πολίτης ξέρει καλά πως ελέγχονταν ή καλύτερα πως δεν ελέγχονταν οι τεράστιες επιχειρήσεις της χώρας. Με συμφωνημένα πακέτα, κάποια μαϊμού προστιματάκια για τα μάτια του κόσμου και η δουλειά γινόταν διαχρονικά. Μαγειρεμένοι ισολογισμοί, όροι και αποσβέσεις και τελικά τα χρήματα του ελληνικού λαού ταξίδευαν στην προστασία της Ελβετίας ή γίνονταν αδικαιολόγητα ακίνητα που απλά δηλώνονταν στο «ΕΣΧΕΣ», που ποτέ δεν ήταν «ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ?» ή ανήκαν σε εξωχώριες εταιρείες.
Ακόμα και όταν το μέλος του κινήματος Ιωσήφ Ζησιάδης κατάφερε την κοσμοϊστορική για την Ελβετία απόφαση του κοινοβουλίου για το άνοιγμα των λογαριασμών, αυτοί κωλυσιέργησαν, «δεν το αντιλήφθηκαν», για να μπορέσουν κάποιοι να μετατρέψουν ονομαστικούς ατομικούς λογαριασμούς, σε άδηλους εταιρικούς.       
Αυτά βεβαίως, είναι είτε εμφανή είτε γνωστά από στόμα σε στόμα σε όλη σχεδόν την ελληνική κοινωνία, ειδικά στους ανθρώπους με κοινωνικότητα, με αποτέλεσμα η φοροαποφυγή να τείνει να θεωρείται για κάποιους προχωρημένους ακόμα και εθνικό καθήκον. Δεν μιλάμε βέβαια για τους έχοντες και κατέχοντες, όπως τους ονομάτιζε ένας από τους σύγχρονους καταστροφείς της Ελλάδας. Αυτοί είναι οι διαχρονικά κλέπτοντες τον ιδρώτα, οι ωφελημένοι από τις φορολογικές και λοιπές αναδιανομές του πλούτου. Μιλάμε για τον απλό πρόθυμο πολίτη, που ήθελε να αντιλαμβάνεται την φορολόγησή του ως χαρά και κοινωνικό καθήκον και κατάντησε να αυτοϋβρίζεται όταν εκπλήρωνε τις φορολογικές του υποχρεώσεις ξέροντας ότι τα χρήματά του θα κλαπούν και δεν θα πιάσουν τόπο.

Θ. Λαϊκό Κίνημα: Όχι στα χαράτσια. Τι προτείνουμε !
  
·        Λέμε όχι σε κάθε χαράτσι και κάθε βρώμικο φόρο και καλούμε τον ελληνικό λαό σε γενικό ξεσηκωμό για να αποτύχουν οι  - αποδεδειγμένα άλλωστε – αποτυχημένοι που έφεραν την Ελλάδα στην καταστροφή. Για να ματαιωθεί το έγκλημα και να αναστραφούν τα βδελυρά και καταστροφικά σχέδιά τους.
·        Προτείνουμε ένα νέο φορολογικό σύστημα που θα λειτουργεί με βάση την αρχή της διάταξης του άρθρου 4§5 Σ. Αυτό σημαίνει πλήρη αναθεώρηση του φορολογικού δικαίου. Κατάργηση κάθε εύνοιας, φορολογικής ανισότητας και άνισης ευνoϊκής μεταχείρισης κάποιων.
·        Πλήρη αναθεώρηση της φορολογίας των εταιρικών μορφωμάτων, ώστε να προκύπτουν τα πραγματικά φορολογητέα ποσά.
·        Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη και αγαθά πρώτης ανάγκης και στην α’ κατοικία.
·         Φορολόγηση όλων των μη παραγωγικών συναλλαγών και πράξεων χωρίς μετακύληση του φόρου στον αποδέκτη - καταναλωτή  και χαμηλή φορολόγηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων.
·         On-line απευθείας καταγραφή κάθε δραστηριότητας, αποδείξεων και τιμολογίων, από τους επιτηδευματίες και εμπόρους. Είναι ακριβής, άμεση, διαφανής και διευκολύνει τους πάντες
·        Κατάργηση της υποχρέωσης καταβολής Φ.Π.Α. επί συμβάσεων στις οποίες δεν καταβλήθηκε το τίμημα.
·        Κυρίως όμως προτείνουμε την πλήρη αλλαγή του χαρακτήρα κάθε φόρου ή τέλους. Φόρος θα μπορεί να επιβληθεί μόνο ειδικά και μόνο για να χρηματοδοτηθεί συγκεκριμένη και αναλυτικά προσδιορισμένη δράση και δαπάνη και όχι γενικά και αόριστα υπέρ του κρατικού τρύπιου και άδηλου κορβανά. Κάθε φόρος για να υπάρξει και να ισχύει θα πρέπει να είναι ειδικά και αναλυτικά προσδιορισμένα ανταποδοτικός με την υποχρέωση αναλυτικής λογοδοσίας κάθε διαχειριστή φόρου, τέλους ή άλλου βάρους για τους πολίτες. Η λογοδοσία θα γίνεται σε δημοκρατική κοινωνική αρχή, όπως έχουμε σχεδιάσει και προτείνει το νέο θεσμό δημοκρατίας. Αντίστοιχα, η διάθεση και διαχείριση των φορολογικών πόρων και εσόδων θα γίνεται από αιρετά και ανακλητά αντίστοιχα όργανα και όχι από τους αποδεδειγμένα αποτυχημένους «πολιτικούς» παράγοντες. Μόνο ένα τέτοιο κράτος δεν θα παράγει σκοτεινά ελλείμματα και αδήλως πλουτήσαντες από το εισόδημα των πολλών και αδυνάμων. 

Καλούμε όλους τους Ελληνες να εννοήσουν τα ανωτέρω και να δράσουν για την πραγματική αλλαγή, για την πραγματική απελευθέρωση των ανθρώπων σε αυτή την χώρα, για την αξιοπρέπεια, την δημιουργία και τον αυτοσεβασμό, για μια ζωή ουσίας.      

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ” ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ... ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ” ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ... ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ


Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για τις αποκαλούμενες “Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές” . Πολύς λόγος που έχει να κάνει και με το επίπεδο και το ποιόν των κρίσεων και της λειτουργίας τους και εσχάτως με το κόστος λειτουργίας τους και τις αμοιβές των μελών τους.
Το ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και τα μέλη του έχουν επισταμένα και επί σειρά ετών ασχοληθεί με την λειτουργία των αρχών αυτών και έχουν καταδείξει και με κείμενα και με δράσεις τις αντινομίες στην συγκρότηση και λειτουργία τους.
Αντίστοιχα, το ΚΙΝΗΜΑ και τα μέλη του έχουν, όχι μόνο καταγγείλει, αλλά και προτείνει την ριζική αναδιάρθρωση των “ανεξάρτητων διοικητικών αρχών” και την μετατροπή τους σε “ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ” (από τα δημοσιευμένα κείμενα του κινήματος δείτε π.χ. ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ , ΤΟ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ , ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ κ.α.)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ” ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
Οι αποκαλούμενες ανεξάρτητες διοικητικές αρχές είναι αυτονομημένοι τυπικά και οργανωτικά σχηματισμοί της δημόσιας διοίκησης με οριοθετημένο από το νόμο έργο. Η ίδρυση και λειτουργία τους θεσπίζεται με νόμο και στις περισσότερες των περιπτώσεων αποτελεί επακόλουθο υποχρέωσης του κράτους, που προέρχεται από την νομοθεσία της Ε.Ε.
Ο θεωρητικός σκοπός της ύπαρξης ανεξάρτητων διοικητικών αρχών είναι η ανάθεση σε αυτές ειδικών έργων και διοικητικών καθηκόντων, τα οποία θα πρέπει να διεξάγονται αυτόνομα σε σχέση με την κεντρική διοίκηση. Ανεξάρτητα δηλ. από παρεμβάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και των άλλων οργάνων της διοίκησης. Για τον λόγο αυτό και οι ανεξάρτητες αρχές αυτές έχουν τυπικά διοικητική και ιεραρχική αυτονομία από το υπόλοιπο σώμα της δημόσιας διοίκησης.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ οι “ανεξάρτητες” διοικητικές αρχές αποτέλεσαν τόπο βολέματος ημετέρων της κάθε κυβέρνησης, αφού η επιλογή των μελών τους ξεκινά από τους υπουργούς. Το κράτος – λάφυρο του κόμματος που έχει την εξουσία λειτουργεί και σε αυτή την περίπτωση. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που οι θέσεις κατανέμονται (άτυπα και σκοτεινά) με βάση την κοινοβουλευτική δύναμη και άλλων κομμάτων για να υπάρχει στήριξη στις αποφάσεις και στις ενέργειες. Για ποια ανεξαρτησία μπορεί να γίνει λόγος, όταν οι διοικήσεις και τα μέλη των επιτροπών ορίζονται από τους υπουργούς και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όταν τα μέλη ορίζονται ή αλλάζουν με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ; Η πρακτική έχει δείξει ότι στην συγκρότηση των αρχών και επιλογή των μελών τους δεν είναι λίγες οι παρεμβάσεις και πιέσεις μεγαλοκεφαλαιούχων και εταιρειών για την επιλογή “δικών τους ανθρώπων”. Τα συμφέροντα και στην περίπτωση αυτή παρεμβαίνουν για να προστατεύονται τα συμφέροντά τους και να έχουν εσωτερική πληροφόρηση ... .
Η ποιότητα του έργου των “ανεξάρτητων” αρχών είναι αντίστοιχο της προέλευσης των μελών τους, της στελέχωσης και επάνδρωσής τους. Νομίζω πως μεταξύ των Ελλήνων πολιτών ελάχιστοι θα βρεθούν που θα δηλώσουν ικανοποιημένοι από την δράση και το έργο των “ανεξάρτητων αρχών” και δεν είναι λίγες οι φορές που οι αρχές αυτές, η δράση και η αδράνειά τους έχουν απασχολήσει αρνητικά το πανελλήνιο. Δεν θα εισέλθουμε σε περιπτωσιολογία, θα σταθούμε μόνο στην ουσία και η ουσία είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανεξάρτητων αρχών μπορεί κάλλιστα να κατηγορηθεί ότι όχι μόνο δεν επιτελεί επιτυχημένα το έργο της, αλλά και για απουσία ενεργειών, τροχοπέδηση, ευνοιοκρατία, έλλειψη ανεξαρτησίας, ποδηγεσία. Ο προβληματισμός της σκεπτόμενης και γνωρίζουσας κοινωνίας είναι έντονος και βαθύς. Οι “ανεξάρτητες αρχές” ενσωματώθηκαν στις καχεξίες του ελληνικού κράτους, του μηχανισμού και έγιναν οι ίδιες μέρος τους.

ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ
Το ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ έχει τις λύσεις και τις συγκεκριμένες προτάσεις.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν ως λύση την αποκαλούμενη “αξιοκρατία” . Την σύνδεση δηλαδή της θέσης μέλους μιας αρχής με τα πτυχία που έχει αποκομίσει το κάθε υποψήφιο μέλος της. Ομως το ζήτημα είναι βαθύτερα συστημικό: κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει ότι όποιος έχει πτυχία, μάστερς και διδακτορικά (έχει δηλ. επενδύσει μια περιουσία στην συστημική του εκπαίδευση) θα είναι ικανός και προπαντός τίμιος. Περαιτέρω, κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει ή να αποκλείσει την εξαργύρωση της επιλογής του σε όσους τον επέλεξαν, τον πρότειναν ή τον στήριξαν, έχει “υποχρέωση” ... . Αυτή η “υποχρέωση” είναι σαφές ότι αργά ή γρήγορα θα λειτουργήσει. Δεν είναι συνεπώς εφικτές και ουσιαστικές οι λύσεις του δήθεν αξιοκρατικού ορθολογισμού, δεν υπάρχει τέτοιος σε καμία χώρα και σε κανένα οργανισμό στο διεθνές περιβάλλον. Είναι ορισμός του συστήματος που λειτουργεί με επιρροές και λόμπυς συμφερόντων και το βλέπουμε κατάδηλα ακόμα και σε διεθνείς αρχές και οργανισμούς. Η “αξιοκρατία” είναι μια πλατωνική ουτοπία, την οποία εκμεταλλεύεται το σύστημα για να αποκοιμίζει τους πολίτες, να τους στερεί τον λόγο και να κάνει ανενόχλητο την δουλειά του εις βάρος τους.
Ως ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ως κίνημα της δημοκρατίας, της αληθινής ζωής και της απελευθέρωσης των ανθρώπων έχουμε ασχοληθεί ενδελεχώς με το ζήτημα και έχουμε θέσει τον ελληνικό λαό απέναντι στις μοναδικές λύσεις. Μένει από όλους μας να γίνει το αποφασιστικό βήμα, το απλό βήμα συμμετοχής και συναίνεσης. Στις προτάσεις μας για την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ( ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ http://laikometopo.blogspot.com/2011/06/blog-post_23.html), αλλά και σε άλλα κείμενά μας έχουμε ήδη κάνει λόγο για την ριζοσπαστική δημοκρατική εφεύρεσή μας, αυτή των Δημοκρατικών Κοινωνικών Αρχών. Είναι το απάγαυσμα της σκέψης και του στοχασμού πολλών ανθρώπων επί δεκαετίες και είναι η πραγματική λειτουργική δημοκρατική τομή. Θα αντικαταστήσουμε τις δοτές αρχές με αρχές που θα έχουν τη νομιμοποίησή τους από την ίδια την κοινωνία. Ετσι δεν θα λογοδοτούν τα μέλη τους παρά μόνο στον λαό και θα εργάζονται ως ανακλητοί αιρετοί και κληρωτοί για τον ίδιο τον λαό. Στον λαό θα είναι “υποχρεωμένα” τα μέλη τους.
Προτείναμε λοιπόν και θέτουμε υπ' όψιν όλων, υπ' όψιν ολόκληρου του ελληνικού λαού την μοναδική λυτρωτική λύση, την μοναδική λειτουργική λύση που είναι και παράλληλα λύση πραγματικού εκδημοκρατισμού και μετασχηματισμού της κοινωνίας σε κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του: τις Δημοκρατικές Κοινωνικές Αρχές.
Οι Δημοκρατικές Κοινωνικές Αρχές μεταβιβάζουν την εξουσία στην πηγή της, στον Ελληνικό Λαό και συγκροτούνται με τις ακόλουθες βασικές αρχές:
Πραγματώνουν την Δημοκρατία, καθώς επιλέγονται με καθολική ψηφοφορία (πολυήμερη και με ψήφο που δίδεται με την κλασσική μέθοδο, αλλά και μέσω διαδικτύου). Οι εκλογές διεξάγονται με ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο για να έχει τραγικά αποτελέσματα η διαίρεση του κομματισμού. Μετά από μία εκλογή μπορεί κάποιος αριθμός μελών να κληρώνεται ανάμεσα στους εκλεγέντες, αλλά για αυτό θα αποφασίσουμε εμείς, ο ίδιος ο ελληνικός λαός.
Είναι πολυμελείς (για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή και έκφραση όλων των απόψεων και για να αποφευχθεί η ισχύς του χρηματισμού των μέλη τους).
Τα μέλη των επιτροπών έχουν τριετή (3ετή) θητεία και δεν μπορούν να επανεκλεγούν – κληρωθούν παρά μόνο για μία ακόμα φορά. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η καθεστωτικοποίηση κάποιων συνεχώς επιλεγόμενων προσώπων.
Τα μέλη των επιτροπών είναι ανακλητά από τον λαό με απλές και σύντομες διαδικασίες. Με τις ίδιες διαδικασίες μπορεί να ληφθεί απόφαση, να ανακληθεί απόφαση ή να ελεγχθεί η αρχή από τον λαό.
Τα μέλη των επιτροπών είναι άμισθα. Στο τέλος κάθε έτους αποφασίζεται από μία άλλη αρχή, αν και πιο συμβολικό ποσό θα δοθεί στα μέλη κάθε επιτροπής , ανάλογα με το έργο που επέδειξε.
Οι υπάρχουσες “ανεξάρτητες διοικητικές αρχές” διαλύονται ή συγχωνεύονται. Οι δύο τελευταίες λύσεις συνιστούν όχι μόνο λύση απέναντι στην φαυλοκρατία, αλλά και λύση για την κατασπατάληση των πόρων του ελληνικού λαού (χρηματικών και ανθρώπινων).
Δημιουργούνται νέες αρχές σε καίριους τομείς της κοινωνικής ζωής και της κρατικής λειτουργίας (π.χ. στην Δικαιοσύνη), ώστε να περάσει η εξουσία διοίκησης και ελέγχου πραγματικά στον ελληνικό λαό. Είναι το ουσιαστικό βήμα δημοκρατίας για να γίνει ο λαός αυτής της χώρας πραγματικά κυρίαρχος της χώρας και τους κράτους του, όχι κατά το κενό και παραβιασμένο γράμμα- ευχολόγιο της αφηρημένης συνταγματικής διάταξης, αλλά στην κυρίαρχος στην ουσία της ζωής και της δράσης του.
Παράλληλα, το σύστημα – πρότασή μας δεν είναι παγιωμένο και αρτηριοσκληρωτικό. Ως κίνημα της φιλοσοφίας που θέλει κέντρο της κοινωνικής δράσης τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, ως κίνημα των δημιουργών, εμπνευστών και συμμετόχων αυτής της φιλοσοφίας και πολιτικής θέσης πιστεύουμε στην διαρκή αυτοθέσμιση των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών. Αλλωστε ο άνθρωπος ο ίδιος είναι – είμαστε ένα ον εξελισσόμενο και μεταβαλλόμενο δεν θα ήταν συνεπώς δυνατόν να προτείνουμε λύσεις παγιωμένες ανακόλουθες με την φύση μας και την εξέλιξη.
Είναι αυτονόητο ότι μόνο με τον τρόπο αυτό οι “αρχές” θα γίνουν πραγματικά ανεξάρτητες, υπηρέτες του εντολέα τους : του ελληνικού λαού και αυτόν μόνο θα έχουν στο νου τους, όταν λειτουργούν στο όνομά του και για τα δίκαια και τα συμφέροντά του.
Το Λαϊκό Κίνημα είναι εδώ για να εκφράσει τον ελληνικό λαό, να του δώσει την ελευθερία, την πνοή, την ελπίδα, τις λύσεις, για να συγκροτήσει και να αξιοποίηση για το κοινό καλό τις πραγματικές δυνάμεις του.

Γίνετε μέλη του λαϊκού κινήματος, δηλώστε την φιλία σας, συγκροτήστε ομάδες προβληματισμού και δράσης σε όλη την χώρα για να γίνει πραγματικότητα ξανά η πραγματική Ελλάδα.

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ


Η ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ



ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...