Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΡΙΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΡΙΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ -Λαός ιδεαλιστής είναι λαός άμυαλος.



Βρήκαν και χτυπούν έναν λαό που τον έκαναν αμόρφωτο και του πήραν τα μυαλά με ανόητους ιδεασμούς/ιδεαλισμούς.
Μας είπαν ότι θα γίνουμε κυρίαρχοι της ζωής και της τύχης μας ! Πως ?
Μας είπαν ότι στην ΕΟΚ θα τρώμε με “χρυσά κουτάλια” ! Δεν μας είπαν σε ποιον θα ανήκουν τα κουτάλια και ότι δεν θα υπάρχει φαγητό.
Μας “επιδότησαν” και μας μάζεψαν στις πόλεις για να πέσουμε σε μαρασμό.
Μας έκαναν να πιστέψουμε ότι γίναμε χρηματιστές και θα κάνουμε περιουσίες με αγοραπωλησίες μετοχών αεριτζήδων. Με πράγματα που δεν γνωρίζεις και δεν ελέγχεις πως μπορείς να ονειρεύεσαι μεγαλεία ? Εχασες όσα είχες, αλλά και όσα δεν είχες !
Μας βούιξαν το μυαλό με την ιδέα των Ολυμπιακών αγώνων, το "εθνικό καθήκον" και την οδό της ανάτασης …, τελικά κάποιοι θησαύρισαν από την ψεύτικη “ανάγκη” και εμείς μείναμε να πληρώσουμε τον ακριβό λογαριασμό.
Και όταν ήλθε η ώρα να πληρωθούν τα τόσα ελλείμματα και πάλι με ψέμματα και ιδέες μας κατέστρεφαν το μυαλό, ώστε να πάμε οι άμυαλοι μόνοι μας να προσφέρουμε τα "ιερότερα αγαθά” μας.
Λαός ιδεαλιστής είναι λαός άμυαλος.
Λαός που δεν στηρίζεται στην αλήθεια, στην γνώση, στην παραγωγή και στην δημιουργία θα γνωρίσει τον όλεθρο και θα χαθεί.
Τέτοιοι γίναμε και κυριάρχησαν μεταξύ μας ξανά οι ιδεασμοί, οι δοξασίες, οι δόξες οι αρχαίες που ποτέ δεν μάθαμε και ποτέ δεν καταφέραμε να αγγίξουμε, οι “Μεγαλέξανδροι” που τάχα είμαστε και εμείς, οι Βυζαντινοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες, οι κόκκινες μηλιές και οι μαρμαρωμένοι βασιλιάδες που θα γυρίσουν να μας σώσουν. Φούσκες αιώνιες που γεμίζουν το μυαλό των ανθρώπων ανικανότητα και βλακεία.  Ανήμποροι και μοιραίοι αφήσαμε τις τύχες μας σε ιδεαλιστικές ευδαιμονίες και ξεχάσαμε αυτά που οι πραγματικοί σοφοί, πρόγονοι ή μη, μας δίδαξαν: να κατανοούμε, να μαθαίνουμε, να αναλύουμε και να οδηγούμαστε σε ασφαλείς και πραγματικές λύσεις.
Γιατί κάποιοι μας δίδαξαν “ιδέες” και αξιώματα κίβδηλα, ότι δήθεν άκοπα μπορούμε με κάποιου είδους θεϊκή παρέμβαση των θεών όλων που ήταν πατεράδες και μανάδες μας, να ευημερούμε με εικονικές ευδαιμονίες και λογαριασμούς που θα πληρώσουν άλλοι και με την βοήθεια των “καλών συμμάχων – αφεντάδων μας”.
Πόσες ιδέες σφαλερές και ύπουλες και πως μας καταστρέφουν … .
Αν δεν πατήσουν τα πόδια μας την γη, αν ο εγκέφαλός μας δεν κοπιάσει να μάθει, να αναλύσει και να βρει πραγματικές λύσεις, αν το σώμα μας δεν κοπιάσει και αν τα χέρια μας δεν πληγιάσουν, ο μύλος της καταστροφής δεν πρόκειται να σταματήσει.


“ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ” ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

     “ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ” ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

Τα πεπραγμένα Τσίπρα μέσα σε πέντε και μισό μήνες διακυβέρνησης αποδεικνύουν ότι στην χώρα επιβάλλεται σκληρά, βρώμικα και αδίστακτα το “Δόγμα του Σοκ” και η “Θεραπεία Σοκ” της νεο-φιλελεύθερης σχολής του Σικάγο. Οργανο και εφαρμοστής της πολιτικής αυτής είναι ο Α. Τσίπρας και η παρέα του.
Ο κατάλογος με όσα ακολουθούν αποτελεί καταγγελία και συνάμα επιβεβαίωσή της.
Οσοι θέλουν να μπουν μαζί του στο κάδρο και να συνταυτιστούν με αυτόν ας το πράξουν.
Εμείς καλούμε τα υγιή στοιχεία από το κόμμα του και όλο τον ελληνικό λαό να αντιληφθεί ποιός είναι και τι είναι αυτό που πράττει και να προχωρήσει στην θεσμική ανατροπή, απομόνωση και τιμωρία του.
Ο Α. Τσίπρας εφαρμόζει σε κάθε τομέα απόλυτα την θεραπεία Σοκ που προβλέπει το “Δόγμα του Σοκ” για να καμφθούν οι αντιστάσεις ενός λαού.

Σοκ 1ο: Πρότεινε και έκανε πρόεδρο της δημοκρατίας τον συντηρητικό , νεοδημοκράτη υπουργό και βουλευτή Προκόπη Παυλόπουλο, αντί να επιλέξει πρόσωπο από την αριστερά (π.χ. τον αγωνιστή Μανώλη Γλέζο). Αναλογιστείτε και θυμηθείτε με ποιες δηλώσεις συνοδεύτηκε η επιλογή αυτή και πόσο ατιμωτικές τελικά ήταν για τον αριστερό κόσμο στην Ελλάδα.

Σοκ 2ο: Ενσωμάτωσε στην κυβέρνηση και στο κόμμα του στοιχεία που προέρχονταν ακόμα και από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη. Μάλιστα τα τοποθέτησε σε θέσεις κλειδιά, διατήρησε σε αντίστοιχες θέσεις πρόσωπα που υπηρέτησαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις και δεν ζήτησε καν την παραίτηση Στουρνάρα. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν σήμερα τον χρήσιμο υποστηρικτικό μηχανισμό.

Σοκ 3ο: Εξαίρεσε από τον έλεγχο της επιτροπής για το χρέος τους Κ. Καραμανλή και Κ. Σημίτη και τις κυβερνήσεις τους. Τούτο, παρότι το κόμμα του επί σειρά ετών τους καταδείκνυε ως συνυπεύθυνους.

Σοκ 4ο: Αδειασε τα όποια αποθεματικά υπήρχαν στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στις Περιφέρειες, στους Δήμους και σε οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου, του εξουθένωσε και τους κατέστησε ουσιαστικά αδύναμους να λειτουργήσουν.

Σοκ 5ο: Απεύθυνε (ουσιαστικά) πρόσκληση στους μετανάστες να έλθουν στην Ελλάδα, χωρίς η χώρα να βρίσκεται σε θέση να διαχειριστεί την παρουσία τους και να τους συνδράμει έστω στα στοιχειώδη. Εχει δημιουργήσει ένα τεράστιο ζήτημα στα νησιά του Αιγαίου και συνολικά στην χώρα με χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν μέσα διαβίωσης.

Σοκ 6ο: Παραβίασε και παραβιάζει την ρητή και δεσμευτική εντολή του Δημοψηφίσματος, όταν επικράτησε το “ΟΧΙ”, παρερμηνεύοντας το βάναυσα και μπροστά στα μάτια του λαού και έχοντας παραβιάσει και καταπατήσει βάναυσα το Σύνταγμα και την θεμελιώδη αρχή του, αυτή της λαϊκής κυριαρχίας. Οπως προκύπτει από όσα δημόσια δήλωσε ο Γ. Βαρουφάκης, στο δημοψήφισμα που προκύρηξε ήθελε το ΝΑΙ για να έχει άλλοθι στην σφαγή του λαού.

Σοκ 7ο: Εφερε στην χώρα το νεο-φιλελεύθερο ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, αν και εκλέχθηκε για το αντίθετο. Με το ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ παραχωρεί την δημόσια γη και την δημόσια περιουσία. Με τα νέα οριζόντια μέτρα λιτότητας καθημάζει την χώρα και τον λαό οδηγώντας την σε πλήρη υποτέλεια και καταστροφή. Ολοκληρώνει την παράδοση της χώρας και του λαού σε ξένες δυνάμεις και στο διεθνές κεφάλαιο.

Σοκ 8ο: Ευτέλισε στην Ελλάδα την έννοια της αριστεράς και τους αγώνες εκατομμυρίων ανθρώπων, διαλύοντας και εξευτελίζοντας στα μάτια και το νου όλου του λαού το σύνολο του αριστερού πολιτικού χώρου. Δημιουργεί πλήρη απογοήτευση στον ελληνικό λαό και αντίληψη πεπρωμένου και μοιρολατρίας.

Σοκ 9ο: Δικαίωσε τους Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όλους τους συνοδοιπόρους τους για τις πολιτικές τους και τα μνημόνια που επέβαλαν. Αποκατέστησε και επανέφερε τους ανωτέρω και τις πολιτικές τους ως τις μόνες εφικτές και αναγκαίες, επιβεβαιώνοντας και ενισχύοντας συνολικά τις πολιτικές του νεο-φιλελευθερισμού.

Σοκ 10ο: Κατέστησε παντελώς αναξιόπιστες και γελοιοποίησε στα μάτια των λαών τους τις πολιτικές και θέσεις αναλόγων πολιτικών κινημάτων σε όλη την Ευρώπη.

Σοκ 11ο: Αδειασε από χρήματα τις τράπεζες, τις οποίες ουσιαστικά κατέστρεψε (για να τις ξεπουλήσει σε ξένους μαζί με τις τεράστιες και ουσιώδεις για την Ελλάδα περιουσίες τους) και εξευτελίζει τον ελληνικό λαό να στήνεται στην ουρά κάθε ημέρα για να πάρει 60 Ευρώ, αλλά και παρακρατεί τις συντάξεις με την καταβολή των 120 Ευρώ. Εξευτελίζει και καθιστά αδύναμους να επιβιώσουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. Δημιουργεί φόβο και τρόμο για την επιβίωση όλων.

Σοκ 12ο: Εχει θέσει την χώρα σε ημιαργία καταστρέφοντας και ακυρώνοντας κάθε δραστηριότητα που σχετίζεται με την χρήση χρήματος και έχοντας φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους, οι οποίοι δεν θα ανακάμψουν για να έλθουν στις θέσεις τους οι πολυεθνικές και οι ντόπιες ολιγαρχίες.

Σοκ 13ο: Ευτέλισε και ακύρωσε κάθε βάσιμη άλλη ή εναλλακτική λύση για τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ζητήματα της χώρας με τον άθλιο και σκόπιμο αφορισμό, ό,τι δήθεν τις εξέτασε αλλά δεν γινόταν τίποτε άλλο και πως ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν καταστροφή. Επιχειρεί δηλαδή να εμπεδώσει σε ακόμα μεγαλύτερο μέρος του λαού, ότι οι μοναδικές ορθές και εφικτές πολιτικές είναι δήθεν αυτές του νεο-φιλελευθερισμού, του συνολικού ξεπουλήματος και της υποταγής.

Σοκ 14ο: Θεοποίησε δογματικά την Ε.Ε. και το Ευρώ, χωρίς κανένα αναλυτικό ή πολιτικό δεδομένο και μεταφέρει την θέση ότι ακόμα και σε αυτό το αποικιοκρατικό και ανθελληνικό καθεστώς η Ελλάδα δεν έχει άλλη λύση από το να παραμένει και να υπακούει στις απαξιωτικές εντολές των δουλοκρατόρων. Δημιουργεί δηλαδή κουλτούρα υποταγής και ραγιαδισμού και την ενισχύει καθημερινά.

Σοκ 15ο: Προβάλλει σκόπιμα το απατηλό: “πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς” και ότι πρέπει να παραμείνει στην εξουσία για να διαχειριστεί δήθεν καλύτερα τα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Με τον τρόπο αυτό διαιρεί και καταστρέφει τον πολιτικό χώρο αυτό και ακυρώνει τα ιδεολογικά δεδομένα της αριστεράς. Διαιρεί επίσης τον λαό συνολικά επαναφέροντας διλήμματα από το παρελθόν (π.χ. ”μπαμπούλες του παρελθόντος”), τους οποίους όμως επιχειρεί να αποκαθάρει με την δήθεν “εθνική προσπάθεια” και την στήριξη που του παρέχουν, δημιουργώντας μια ακόμα τεράστια σύγχυση στο λαό.

Τα πιο πάνω καταδεικνύουν ποιος είναι και τι υπηρετεί ο άνθρωπος αυτός, που στηρίζουν σήμερα, ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, είτε σκόπιμα, είτε εκβιαζόμενα με τις άδειες λειτουργίας τους, στην μεγαλύτερη επιχείρηση προπαγάνδας, διαστροφής και συσκότισης της κοινής γνώμης και καταγράφηκε στην ελληνική ιστορία και απέναντι στην οποία ωχριά η αμέσως προηγούμενη αδιακώλυτη επιχείρηση προπαγάνδας, που ουδόλως παρεμπόδισαν ούτε τιμώρησαν οι οπαδοί του ΝΑΙ.

Καλούμε κάθε άνθρωπο, να σκεφτεί, να πάρει βαθιές ανάσες θάρρους, να πεισμώσει, να ενωθεί με το κίνημά μας για να αναστρέψει και ματαιώσει το έγκλημα, πλην επιφέρει ανήκεστες και νέες ανεπανόρθωτες βλάβες στα δίκαια του λαού και στην έννοια της Ελλάδας.


ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ   

Υ.Γ. Την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο φωτιές ξεσπούν σε όλη την Ελλάδα. Ελπίζουμε να μην είναι το 16ο βήμα του Σοκ, για να εμπεδωθεί ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από ισχυρή κυβέρνηση ... .

ΕΠΑΜ και ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ

 Το ΕΠΑΜ περιγράφει με ζοφερό τρόπο τι θα επακολουθήσει την έκδοση εθνικού νομίσματος ... .

Χθες στο Σύνταγμα, μέλη του ΕΠΑΜ, διένειμαν ένα ιλουστρασιόν όφφσετ τετρασέλιδο με το οποίο ανέλυαν τι (κακό) θα επακολουθήσει την έκδοση παράλληλου νομίσματος.
Δεν ξέρουμε σε ποιόν ή σε ποιούς ήθελαν να απαντήσουν.
Σε εμάς πάντως είναι σαφές πως όχι, αφού το παράλληλο νόμισμα/χρήμα που περιέγραφαν δεν έχει καμία σχέση με την δική μας πρόταση της Εθνικής Ανταλλακτικής Μονάδας (ΕΑΜ).
Αυτό που αφόριζε (και δίκαια) στο έντυπό του το ΕΠΑΜ ήταν το εθνικό νόμισμα, δηλ. η ίδια η πρότασή τους. Διότι, κάθε αδύναμο εθνικό νόμισμα θα είναι αναγκαστικά παράλληλο με ένα (τουλάχιστον) νόμισμα αναφοράς ισοτιμίας εξωτερικών συναλλαγών. Δηλαδή, επειδή το εθνικό νόμισμα δεν θα γίνεται δεκτό στις εξωτερικές συναλλαγές, θα υπάρχει αναγκαστικά και ένα τουλάχιστον νόμισμα για τις εξωτερικές συναλλαγές με την ισοτιμία του οποίου θα είναι συνδεδεμένο το εθνικό νόμισμα (π.χ. Ευρώ, Δολάριο ΗΠΑ κλπ.). Με τον τρόπο αυτό, συνδεδεμένη κυρίως με το δολάριο, λειτουργούσε η δραχμή όπως την ζήσαμε. Μέχρι μία χώρα (και αν ποτέ) καταφέρει να έχει ισχυρότατες παραγωγικές δομές και μεγάλη αυτάρκεια, ώστε το νόμισμά της να είναι ισχυρό και άμεσα ανταλλάξιμο διεθνώς, είναι αναγκασμένη να ακολουθεί αυτόν τον δρόμο, που το ΕΠΑΜ παρουσίασε ως παράλληλο νόμισμα, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που παρουσίαζε, το πληθωριστικό, αδύναμο και συνδεδεμένο με ένα παράλληλο διεθνές νόμισμα ισοτιμιών είναι το εθνικό νόμισμα μιας καθημαγμένης ή αδύναμης χώρας ή έστω μιας χώρας σοβαρά ελλειμματικού ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών.
Θα θεωρούσαμε εξαιρετικά χρήσιμο τα μέλη του ΕΠΑΜ, αλλά και όλοι οι σκεπτόμενοι Ελληνες, να ξαναδούν την πρότασή μας για την έκδοση Εθνικής Ανταλλακτικής Μονάδας (ας πούμε εδώ http://laikometopo.blogspot.gr/2015/07/h-grexit.html )
για να μπορέσουν να συλλάβουν τον τρόπο με τον οποίο – έξω από κλασσικές οικονομίστικες θεωρίες και με δημιουργικές λογικές - συλλαμβάνει και ανασυνθέτει την έννοια και λειτουργία του χρήματος και υλοποιεί πολιτικές με μόνη την κυκλοφορία της. Θέλει λίγη ώρα για να συλλάβεις και να φανταστείς την λειτουργία της και την θεωρητική της τεκμηρίωση απέναντι σε όσα δημιουργεί ο νεο-φιλευθερισμός στον πλανήτη, αλλά αξίζει τον κόπο η προσπάθεια αντίληψης του μέσου που καταστρέφει από μόνο του τα νεο-καπιταλιστικά δεδομένα και πρακτικές της λειτουργίας του κεφαλαίου.
Οπως έχουμε δηλώσει, η ΕΑΜ είναι ένα εργαλείο και ταυτόχρονα ένα μεταβατικό μέσο προς την δημιουργία εσωτερικής ισχυρής οικονομίας με στόχο την αυτάρκεια – εθνική ανεξαρτησία, καθώς μετά από μερικά χρόνια μάλλον θα χρειαστεί να επιλέξουμε με την μετατροπή της σε εθνικό μέσο συναλλαγών, σε χρήμα βέβαια και όχι “νόμισμα”.
Ολα αυτά βεβαίως θα έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα με ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο, (αφού το μέσο μόνο εκφράζει μία ουσία και δεν είναι το ίδιο η ουσία) αυτό που έχουμε περιγράψει και θεσμοθετήσει στο φαντασιακό συνειδητό ως πρόταση για την κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Κτίζοντας αυτή τη νέα κοινωνία, βήμα προς βήμα, όλοι οι άδολοι, πραγματικά ανεξάρτητοι και ελεύθεροι άνθρωποι έχουν ρόλο και λόγο.

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ



ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΟΔΟΥ - ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

 Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αποδείχθηκαν ολίγιστοι, αμετροεπείς ... προσθέστε μόνοι σας “κοσμητικά επίθετα” ... δεν έχει αξία να τα αραδιάζουμε.
Το κύριο είναι ότι το διευθυντήριο της Ε.Ε., με τους Γερμανούς πρώτους, έχει αποφασίσει σχέδιο για να μας θέσει στο περιθώριο και εκτός Ευρώ με ειδικό καθεστώς ή έστω με παράλληλο νόμισμα, αφού δεν πληρούσαμε και δεν πληρούμε τις προϋποθέσεις εισόδου και παραμονής στο νόμισμα.
Η πιθανότητα να γίνει αυτό είναι πάνω από 80%. Θα μας δώσουν και μία βοήθεια για να αντιμετωπιστεί η “ανθρωπιστική κρίση” και θα μας θέσουν στο περιθώριο.
Η κυβέρνηση λοιπόν όχι μόνο είναι έκθετη στον λαό και πολιτικά και ποινικά, αλλά και ουσιαστικά από την Κυριακή δεν θα υπάρχει.
Αυτό που πρέπει να κάνει ΤΩΡΑ, η ολίγιστη κυβέρνηση, είναι να αποσύρει την ψηφοφορία από την Βουλή, για να μην διαλυθεί άμεσα και μείνει ο τόπος χωρίς κυβέρνηση, καθώς η χώρα θα διαλύεται.
Να περιμένει πρώτα από όλα το “όχι” από τους ξένους.
Να πάει να τους ακούσει, να αποσύρει την πρόταση (την τελευταία στιγμή) και να ζητήσει την ανθρωπιστική βοήθεια (όχι δανεικά) που έταξε ο Σόιμπλε (80δις) προκειμένου να προχωρήσει σε παράλληλο νόμισμα (την δική μας πρόταση για αυτό και καμία άλλη από τις αθλιότητες που κυκλοφορούν), παράλληλα με ευρωπαϊκή κάλυψη για τα δάνεια για να μην έχουμε χρεοκοπία.
Μετά να οργανώσει ταχύτατα την χώρα, εκδίδοντας χρεωστικές κάρτες με Εθνική Ανταλλακτική Μονάδα ισόποσου 1.000 Ευρώ και να τις στείλει στους πολίτες.
Να προσλάβει στρατηγικούς συμβούλους με εμπειρία, από χώρες που είχαν το ίδιο φαινόμενο (σ.σ. ουσιαστικής χρεοκοπίας) και να μας καλέσει επιτέλους να βοηθήσουμε την άγνοια και την έλλειψη σοβαρών προτάσεων που την χαρακτηρίζει.


 Αυτά ... (τα κοσμητικά επίθετα παραλείπονται ...)

Υ.Γ. Οι Γάλλοι παίζουν το δικό τους παιχνίδι με τις Η.Π.Α., θέλοντας να ξαναγίνουν αυτοί οι τοποτηρητές της Ευρώπης, έναντι των Γερμανών και οι Γερμανοί το ξέρουν. Ολα αυτά στην πλάτη της Ελλάδας.             

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ?

                                                     ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ?

    Από την προηγούμενη εβδομάδα έχουμε την πληροφορία ότι είναι έτοιμη και έχει ήδη συζητηθεί με το ευρωδιευθυντήριο μία νέα επιζήμια για την Ελλάδα και τον λαό της συμφωνία, που περιέχει σχεδόν όλα όσα καταψήφισε ο ελληνικός λαός. Βεβαίως το δημοψήφισμα του ελληνικού λαού δεν υποχρεώνει τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη να δεχθούν τις ελληνικές θέσεις, αιτήματα και προτάσεις. Κανείς δεν το υποστήριξε αυτό. Συνεπώς το επιχείρημα της Μέρκελ και των “μερκελιστών”, εκεί και εδώ, δεν έχει κανένα νόημα και καμία ουσία. Υποχρεώνει όμως το “ΟΧΙ” του δημοψηφίσματος την ελληνική κυβέρνηση να μην δεχθεί και να μην προτείνει όρους που καταψηφίστηκαν και αποδοκιμάστηκαν από τον ίδιο τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Ο ίδιος ο λαός έδειξε την θέλησή του και ψήφισε ενάντια στην κοινωνική, παραγωγική και εθνική διάλυση και υποτέλεια και δεν έχει κανένας το πολιτικό και ηθικό δικαίωμα να ανατρέπει την σαφή λαϊκή ετυμηγορία και να την μεταφράζει με ακροβασίες και αυθαιρεσίες σε αυτό που ο ίδιος επιθυμεί ή έχει προσυμφωνήσει. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παίζει παιχνίδια στις πλάτες του λαού.
Βεβαίως, είναι απολύτως απαράδεκτο, το να διαπραγματεύεται η κυβέρνηση μία συμφωνία επί μίας προτάσεώς της, που δεν έχει ανακοινώσει καν στον ελληνικό λαό. Ούτε ως προς τις βασικές της αρχές και όρους !!!. Η μυστικότητα αποτελεί πράξη απαξίωσης και προσβολής του ελληνικού λαού.
Μία νέα συμφωνία, που θα περιέχει νέα δάνεια και υποσχέσεις για μελλοντικό κούρεμα του χρέους, δεν έχει τίποτα άλλο να επιφέρει, παρά πολλαπλάσια ελλείμματα από τα σημερινά, πολλαπλάσιες νέες οφειλές και πολλαπλάσια διάλυση του ελλειμματικού και σχεδόν ανύπαρκτου παραγωγικού ιστού της χώρας, υποδούλωση σε ξένα κέντρα και ένα ακόμα βαθύτερο κοινωνικό τέλμα.
Οι δανειστές “εταίροι” της Ε.Ε. δεν θα δεχθούν να αλλάξουν τους όρους λειτουργίας της Ε.Ε., ούτε να αναθεωρήσουν τις συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας (άλλωστε ψήφισαν με κλειστά μάτια οι “Συνασπισμός” και “ΣΥ.ΡΙΖ.Α.”, αντίστοιχα). Η Ελλάδα μόνο απολύτως υποτελής και μόνο με υποθηκευμένη την χώρα και τον λαό, χωράει σε αυτές τις συνθήκες και τις νόρμες λειτουργίας του Ευρώ. Αλλωστε και διευθυντήριο υπάρχει στην Ε.Ε. και δικούς του σκοπούς εξυπηρετεί. Ο ελληνικός λαός είπε ευθύ, άμεσο και σαφές “ΟΧΙ” στην υποτέλεια και στις σχέσεις υποτέλειας και κατοχής και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διαπραγματεύεται προσφέροντας επί πίνακι τον λαό και την χώρα, βορά στις ορέξεις του ευρωδιευθυντηρίου.

ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΘΡΙΛΕΡ

ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΘΡΙΛΕΡ


Το πάρτυ των αγορών ξεκινάει. Πάρτυ με θύματα και δολοφόνους και θρίλερ με χιτσκοκική πλοκή.
Οι μετέχοντες είναι πολλοί και θα προσπαθήσουμε να πραγματοποιήσουμε μερικές αναγνώσεις, πολλές από τις οποίες μάλλον συντρέχουν παράλληλα.
Ας δούμε μερικές:

Ανάγνωση 1η : Ελλάδα
Η Ελλάδα μπορεί να είναι η Ιφιγένεια της περίπτωσης, το θύμα και ταυτόχρονα και ο θύτης.
Δεν έχουμε καμία αναστολή. Κάποιοι την ευτέλισαν και έκαναν εντελώς αδύναμη μία χώρα και ένα λαό. Κάποιοι ακόμα και στην ύστατη αδυναμία της κοίταξαν να κερδοσκοπήσουν και όχι να στηρίξουν και να βοηθήσουν πραγματικά. Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα παραπάνω να χάσει από 10% του ΑΕΠ της (αυτό που θα έχανε με τα μέτρα και στα τέλη του χρόνου). Για τους άλλους, τους κερδοσκόπους ψευτο-εταίρους της ευρωσυμμορίας όμως οι απώλειες θα είναι τεράστιες, ανυπολόγιστες, τραγικές. Η Ελλάδα θα βγεί πιο ισχυρή από την κρίση αυτή. Κάθε τραγωδία απαιτεί μία κάθαρση και ήλθε η ώρα της, Αρκεί οι γραικύλοι, οι ραγιάδες του λαού την να μην φοβηθούν τόσο ώστε να ματαιώσουν την κάθαρση. Αν αυτό συμβεί η τραγωδία μας θα συνεχιστεί και το τέλος θα είναι αισχρό και αιματηρό.

Ανάγνωση 2η : Ε.Ε.
Για τα ευρωκαθάρματα γράψαμε πιο πάνω. Από την Δευτέρα ξεκινάει το μαρτύριο για πολλούς. Πρώτα οι πιο επισφαλείς θα δουν τα επιτόκια των ομολόγων τους να εκτοξεύονται. Πτώσεις και μαζικές πωλήσεις στην αγορά ομολόγων, πτώσεις στα χρηματιστήρια, πτώσεις στις ευρω-ισοτιμίες. Από το μεσημέρι και μετά της Δευτέρας ανησυχια θα πλήξει και τους πιο μεγάλους : Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία. Από την Τρίτη θα είναι και αυτοί στο παιχνίδι, γιατί αυτοί είναι στο στόχαστρο. Το βέβαιο είναι ότι κάποτε θα καταλάβουν πόσα πολλά και τεράστια λάθη έκαναν εις βάρος του εαυτού τους ακολουθώντας τους Γερμανούς σε βάρος της Ελλάδας. Το θέμα είναι το πόσο νωρίς θα το αντιληφθούν Γάλλοι, Ιταλοί και οι υπόλοιποι. Αν δεν το καταλάβουν μέχρι την Τρίτη και δεν σπάσουν τα κόκκαλα της Μέρκελ και του Σόιμπλε μάλλον θα τους καταπιεί η Γερμανία.

Ανάγνωση 3η : Γερμανία
Η Γερμανία ως πιο ισχυρή θα είναι ευνοημένη, καθώς όλοι οι “επενδυτές” θα προστρέχουν σε αυτή για ασφάλεια (από Πέμπτη και μετά, αν δεν έχει λύσει τα ζητήματα θα αρχίσει η δική της κατρακύλα ... .. Εδω ξεκινά η ανάγνωση του ζητήματος. Μάθαμε πως ο θλιβερότατος Σόιμπλε ήταν πιο άγριος από τον Νταισενμπλουμ στο τελευταίο Eurogroup. H Γερμανία ώθησε την Ελλάδα να πάρει αυτές τις γενναίες αποφάσεις. Κυριολεκτικά και με βρώμικο τρόπο μας έφερε σε αδιέξοδο.
Αυτό είναι αποτέλεσμα της απόλυτης και άφταστης επικίνδυνης γερμανικής βλακείας. Το ζήτημα είναι εάν η βλακεία αυτή είναι πρωτογενής (είναι απλώς άθλιοι και μας μισούν) ή δευτερογενής. Αν δηλαδή τα προκάλεσαν όλα αυτά έχοντας κάτι στο νου τους. Η Γερμανία μπορεί να τα προκάλεσε όλα αυτά για να γονατίσει τους άλλους εταίρους (και τους Γάλλους που για μία ακόμα φορά τους δούλεψε). Η Γερμανία μπορεί να τα προκάλεσε όλα αυτά για να επιβάλλει την ευρωπαϊκή οικονομική ενοποίηση και κοινή διακυβέρνηση, δηλ για να ελέγξει τους πάντες και τα πάντα και να κάνει το άθλιο όνειρο της απόλυτης κυριαρχίας της στην Ευρώπη πραγματικότητα και μάλιστα χρεώνοντας τον λογαριασμό στους άλλους και την αφορμή στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό ο άθλιος ο Σόιμπλε λίγες μέρες πριν μιλούσε για την αναγκαιότητα υπάρξει οικονομική ενοποίηση κλπ. . Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά γίνονται παράλληλα με το έγκλημα και την αλητεία κατά της Ελλάδας. Η Γερμανία δεν ενδιαφέρεται για την Ευρώπη, ούτε ενδιαφέρεται για τους άλλους. Η Γερμανία ενδιαφέρεται πάντοτε μόνο για τον εαυτό της. Αυτό το έχουν πληρώσει όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί και είναι στα πρόθυρα να το πληρώσουν και πάλι. Βέβαια, ο τελικός χαμένος (και δίκαια) θα είναι η ίδια η Γερμανία, που και πάλι δεν θα προλάβει, που και πάλι θα γίνει αντιληπτή ως προς τις άθλιες προθέσεις της, αλλά θα έχει και πάλι καταστρέψει πολλούς. Τελικά οι Γερμανοί είναι ύπουλοι, φοβιτσιάρηδες και καθόλου γενναίοι.

Ανάγνωση 4η: ΗΠΑ
Δεν είναι τυχαία η σιωπή των Η.Π.Α. . Ούτε αυτό που ειπώθηκε ότι οι ΗΠΑ γνώριζαν τις αποφάσεις Τσίπρα. Το κρίσιμο ερώτημα πως και από που το γνώριζαν ίσως κάποτε να μαθευτεί, αλλά τότε η πληροφορία αυτή θα είναι αρχαία ιστορία. Το βέβαιο είναι οτι οι ΗΠΑ δεν θα έβλεπαν με άσχημο μάτι έναν σοβαρό κλυδωνισμό στην Ε.Ε. και μάλιστα με οικονομικά αποτελέσματα.Το κλιμάκιο που στέλνουν στην Ε.Κ.Τ. μπορεί και να μην έρχεται για να βοηθήσει, αλλά για το αντίθετο: να μάθει ποιές είναι οι αντοχές της Ε.Κ.Τ. . Το σίγουρο είναι ότι ΗΠΑ θέλουν να περιορίσουν τους Γερμανούς και τις ορέξεις τους και ταυτόχρονα να αποκομίσουν πολιτικά και οικονομικά οφέλη από τον κλυδωνισμό.

Ανάγνωση 5η : Ρωσία
Εντελως ασφαλής σε αυτό το ζήτημα, η Ρωσία είναι βέβαιο ότι θέλει να πάρουν ένα ηχηρό χαστούκι οι Γερμανοί και οι άλλοι, που προσπάθησαν να την βιάσουν. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση της Ρωσίας θα βρει την ευκαιρία να τσακίσει μερικούς της Ε.Ε. και κυρίως τους Γερμανους.

Ανάγνωση 6η : Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία
Μακρινοί αλλά όχι αμέτοχοι. Θα χτυπήσουν με χρήμα τις ώρες που πρέπει.

Τελικά το ζήτημα είναι ποιός ή ποιοί θα τρέξουν πιο γρήγορα προς την πόρτα σε ένα από τα πιο βρώμικα πάρτυ της ιστορίας ... .       

ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ, Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Η συνείδηση της οικονομικής κρίσης σε μια Ελλάδα πειραματόζωο


Όσο θα εντείνονται οι συγκρούσεις στην οικονομία και όσο το εξιλαστήριο θύμα θα είναι η κοινωνία, τόσο θα γίνεται πιο αποκαλυπτικό πως η σημερινή συγκρότηση των ατόμων σε κοινωνικές τάξεις, αλλά και το πολιτικό σύστημα που επιλέχτηκε για να υπηρετεί το κράτος θα αποσαθρώνεται.
Αντίθετα με όσους ισχυρίζονται πως η κρίση είναι κρίση χρέους ή κρίση υπέρογκων δαπανών, από όσα συμβαίνουν στο Νότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτός ο ισχυρισμός είναι αδύναμος.
Βεβαίως έχουν οξυνθεί όλα τα οικονομικά μεγέθη, αλλά αυτό είναι συνέπεια μιας μη οικονομικής κρίσης.
Τα ΜΜΕ αλλά και οι κυβερνητικές πολιτικές, καθώς και ο αντιπολιτευτικός λόγος επισκιάζουν εντέχνως το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του σχεδιασμού που δεν καθιστά την Ελλάδα απλά πειραματόζωο, αλλά που ναι, μπορεί να στοχεύει και σε καταστροφή των κεφαλαίων που συγκροτούν την βάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα και που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το εμπόριο αλλά κυρίως ότι σχεδιάσθηκε, σχεδιάσθηκε για την καταστροφή των πολιτιστικών προτύπων και του συστήματος των παραδοσιακών κοινωνικών σχέσεων που δημιούργησαν το νεοελληνικό κράτος και με βάση αυτό , που συγκρότησαν την ελληνική κοινωνία, επειδή αυτά αποτελούν εμπόδιο στην ενθρόνιση του νεοφιλελεύθερου ιμπεριαλισμού, κυρίως σε μικρές και φτωχές οικονομίες όπως η χώρα μας, όπου υφίστανται έντονα τα στοιχεία παραδοσιακότητας στις οικονομικές σχέσεις και στην διαμόρφωση των δεικτών οικονομίας.
Οι βασικοί συντελεστές της Ελληνικής εκδοχής καπιταλιστικής ανάπτυξης, έχουν απόλυτη συνάφεια με το πολιτιστικό πρότυπο της συγκρότησης του Κράτους ως ανάγκη μιας κοινωνίας ατόμων που έμαθε να πολεμά για την ελευθερία της και που η ιστορία της βασίζεται όχι σε μεγάλες οικονομικές επαναστάσεις αλλά σε απελευθερωτικούς αγώνες, σε έναν εμφύλιο και σε πολλές δικτατορίες.
Για να κατανοήσουμε περισσότερο την κρίση, θα πρέπει να πάρουμε υπόψη τις παραδόσεις και τα εθιμικά, αν μπορούμε να τα πούμε έτσι, στοιχεία , πάνω στα οποία και με τα οποία οδήγησαν τον Ελληνικό λαό σε μια συγκεκριμένη μορφή συγκρότησης της Κοινωνίας και σε ένα αντίστοιχο της, Κράτος.
Ο Ελληνικός λαός, είναι από εκείνους τους λαούς που έχουν ενσωματώσει στο dna του, την διαρκή πάλη για ελευθερία και ανεξαρτησία, κάτι που καθόρισε και την θέση του απέναντι στην οικονομία και στην δημιουργία οικονομικών μεγεθών που στόχευαν από την μια στην εμπέδωση της ανεξαρτησία και της οικονομικής ελεύθερης δημιουργίας, ως κυρίαρχοι συντελεστές στον εθνικό καταμερισμό εργασίας και από την άλλη στην αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους ως ισότιμο πολιτισμένο και οικονομικά αυτοδύναμο, ισάξιο να συγκριθεί με κάθε άλλο στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Ο Ελληνικός πολιτισμός παρά τις έξωθεν πιέσεις και παρά την εθελοδουλεία του Πολιτικού Προσωπικού του Κράτους, το οποίο βιαζόταν να αναγνωρισθεί ως εκπρόσωπος μιας αναπτυγμένης οικονομίας και ως εκ τούτου ναρκοθετούσε κάθε προσπάθεια χειραφέτησης της Κοινωνίας και της οικονομίας υπηρετώντας με ανήθικους τρόπους και πολιτικές τα ξένα συμφέροντα που τους καθιστούσαν ιδιοκτήτες της εξουσίας , δεν μπόρεσε να θυσιάσει την συνείδηση των Ελλήνων ως προς την καταγωγή, το Έθνος και την Πατρίδα.
Παρ’ ότι το Πολιτικό Προσωπικό που διαχειριζόταν και διεύθυνε το Κράτος ήταν έντονα εθελόδουλο και διεφθαρμένο, εντούτοις ουδέποτε αποσκίρτησε από την Ελληνική του συνείδηση, την Ελληνική γλώσσα, τα έθιμά, τα ήθη και την Ελληνική του καταγωγή.
Φτάνω σήμερα να ισχυριστώ πως χωρίς να το θέλει, χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει, χωρίς να το επεδίωξε ποτέ, ο εθνικισμός της Ελληνικής καταγωγής των νεοελλήνων, ως συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού των αρχαίων ελλήνων, δημιούργησε κατά έναν αντίθετο ως προς τον καπιταλισμό, καπιταλιστικό σύστημα ανάπτυξης που βασιζόταν σε δύο σταθερές. Στην οικονομία της αλληλεγγύης, της ελεύθερης δημιουργίας και στην παραγωγής ανθρωπιστικών κοινωνικών σχέσεων που βρίσκονταν σε σύγκρουση με τις κοινωνικές – οικονομικές σχέσεις ενός συστήματος οικονομίας που είχε επιβληθεί απ’ έξω και που καθόριζε ένα πλήθος ταξικών αντιθέσεων, συγκρούσεων και συγκροτήσεων , κάτι που δεν αποτελούσε την κυριαρχική οικονομία των επαρχιακών πόλεων και τα χωριών και στην εισαγωγή οικονομικών προτύπων καπιταλιστική ανάπτυξης στο οποίο κυριαρχούν συγκρουσιακά στοιχεία που διαιρούν την κοινωνία σε υποτελείς δούλους και αφέντες κεφαλαιοκράτες σε αντίθεση με εκείνο που ορίζεται ως δημιουργία οικονομίας της προόδου και της ανάπτυξης ανθρωπιστικών σχέσεων.
Οι βασικές αντιθέσεις στην παραδοσιακή οικονομία, ενώ μπορούν σε κάποιο βαθμό να μοιάζουν με τις κυριαρχικές αντιθέσεις μιας καπιταλιστικής ή ιμπεριαλιστικής ανάπτυξης, εντούτοις από οποιανδήποτε πλευρά τις προσεγγίσεις, θα διαπιστώσεις πως είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Άλλη είναι η αντίθεση μεταξύ πλούσιου και φτωχού και άλλη η αντίθεση μεταξύ καπιταλιστή και εργάτη.
Τα πολιτιστικά στοιχεία που ενέπνευσαν τον Ελληνικό λαό από γένος σε Έθνος, από Κοινωνία σε Κράτος, δεν συναντιόνται σε άλλους λαούς και Κράτη, σαν και αυτά της Ευρωπαϊκής Δύσης ή της πέραν του Ατλαντικού.
Ενώ το κυρίαρχο δόγμα που συγκρότησε τις Δυτικές Κοινωνίες και τις ταύτισε με το Κράτος, ήταν ότι, τα άτομα συγκροτούνται σε Κράτος - Κοινωνία, για να υπηρετούν την οικονομία και το κέρδος, ώστε να αιτιολογείται από αυτό η υπόσταση του Κράτους και των πολιτιστικών του προτύπων όπου το άτομο υποβιβάζεται σε οικονομική μονάδα αναζητούσα την ανθρώπινη διάσταση της μέσα από το χρήμα, το αντίστοιχο κυριαρχικό δόγμα της Ελληνικής ιδιαιτερότητας ήταν πως η οικονομία υπηρετεί το άτομο και την κοινωνία για να υπηρετηθεί από αυτήν ως εργαλείο ευημερίας της ίδια της κοινωνίας και το Κράτος. Και αυτό έχει να κάνει με την Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη που ποτέ οι σημερινοί Έλληνες δεν τα απαρνήθηκαν ως ιστορική τους καταγωγή, απλά αμφισβητείται η καταγωγή τους αυτή από τους Δυτικούς.
Αυτό άλλωστε το δόγμα αποτέλεσε το κυρίαρχο και δεσποτικό αίτιο στις σχέσεις που αναπτύχθηκαν τόσο στην διαμόρφωση μιας αμυντικής – συντηρητικής οικονομίας των επαρχιακών πόλεων σε αντίθεση με την Αθήνα και άλλα μεγαλοαστικά κέντρα όσο και στις συγκρούσεις μεταξύ μισθωτών εργαζομένων και Καπιταλιστικού τρόπου δημιουργίας Κεφαλαίων και ανάπτυξης.
Και σήμερα ακόμα, μπορούμε να παρατηρήσουμε στις κοινότητες όπου εξακολουθούν να βιώνονται παραδοσιακές κοινωνικές σχέσεις, η οικονομία ανταλλαγής με βάση την χρηστική τους αξία αγαθών αντιτάσσεται στην καπιταλιστική οικονομία. στην οποία δεν υφίστανται αγαθά, παρά μόνο εμπορεύματα.
Για να γίνω ακόμη πιο κατανοητός,. όταν δεν έχεις ένα αβγό να τηγανίσεις, πηγαίνει στο πλησιέστερο μίνι μάρκετ για να το αγοράσεις. Από αυτήν την σχέση με το ιδιοκτήτη του μίνι μάρκετ προκύπτει μια οικονομική και κοινωνική σχέση, στην οποία εμπεριέχεται μια αξία χρηστική, το κέρδος για τον πωλητή και η διατροφική για τον καταναλωτή, μια δεύτερη αξία, το νταβατζιλίκι στο Κράτος, που λέγεται ΦΠΑ. και μια τρίτη, η κοινωνική. Η θέση δηλαδή του ατόμου σε σχέση με τα πράγματα, τις βιοποριστικές του ανάγκες και με την ανθρώπινη του υπόσταση.
Ανάλογα με τον τρόπο που το άτομο προμηθεύεται προϊόντα κατατάσσεται σε μια κλίμακα που ο ίδιος επινόησε, και κατηγοριοποιείτε ως προς αυτήν. Αν ο εργαζόμενος αγοράζει τα αναγκαία είδη βιοπορισμού του με πραγματικό χρήμα ή με πιστωτική κάρτα ή με πίστωση ( βερεσέ) , ο τρόπος αυτός τον κατατάσσει σε διαφορετικές βαθμίδες της κλίμακας. Επομένως κάθε οικονομική συναλλαγή κατηγοριοποιεί το άτομο στην κοινότητα, από το μείον ως το απόλυτο θετικό.
Στο χωριό, όπου κυριαρχούν οι ανθρωπιστικές κοινωνικές σχέσεις πιο έντονα από τις οικονομικές, δηλαδή ανταγωνιστικές προς την Καπιταλιστική οικονομία, πηγαίνεις στην γειτόνισσα σου και παίρνεις ένα αβγό. Την επομένη που γεννούν οι κότες σου της το επιστρέφεις χωρίς να πληρώσεις τόκο. Χωρίς να πληρώσεις φόρο.
Αυτή η οικονομία συγκρούεται με την καπιταλιστική.
Είναι η σχέση ανάμεσα στις ανάγκες σου, στην ικανοποίηση των αναγκών, του τρόπου και τον μεσολαβητή που στον καπιταλισμό αποτελεί μια κατ’ εξοχήν εμπορευματική οικονομική σχέση, ενώ στο παράδειγμα με το χωριό, οι σχέσεις βιοπορισμού είναι κατ’ εξοχήν ανθρωπιστικές και όχι αναγκαστικά οικονομικές που υποκρύπτουν εκμετάλλευση , κέρδος και υπεραξία.
Μπορούμε επίσης να διαπιστώσουμε πως η οικονομία που αναπτύσσεται στις επαρχιακές πόλεις και τις μικρές ή μεγάλες κοινότητες διατηρεί ως βασικό στοιχείο ύπαρξης την ελευθερία σχέσεων με την παραγωγή και την ικανοποίηση των βασικών αναγκών μέσα από αυτή. Αυτή καθορίζει μέχρι έναν βαθμό και την διαμόρφωση κοινωνικών-οικονομικών σχέσεων πέραν των παραδοσιακών μεταξύ των ατόμων, ενώ στα μεγάλα αστικά κέντρα που ανθίζουν οι εκμεταλλευτικές κοινωνικές σχέσεις, το εμπόριο, η βιομηχανική παραγωγή, οι υπηρεσίες και οι σχέσεις οικονομικής ανάπτυξης, οι συγκροτήσεις κοινωνικών στρωμάτων και η ικανοποίηση των βασικών βιοποριστικών αναγκών χαρακτηρίζονται από την ανελευθερία, την υποταγή, την διαφθορά, το εξαναγκασμό και έναν ανταγωνιστικό ταξικό εκτοπισμό των ατόμων ως προς τις ανάγκες του σε σχέση με την παραγωγή και την ιδιοποίηση του πλούτου που η παραγωγή δημιουργεί.
Η διαφθορά του πολιτικού προσωπικού, το οποίο διέφθειρε και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα , αλλά και τον ίδιο τον λαό, δεν αποτελεί συγκυριακό φαινόμενο που συναντιέται στον παρόντα χρόνο.
Από την εποχή των προεστών, πριν την απελευθέρωση από τους Τούρκους, οι φόροι που η κοινότητα πλήρωνε στην Πύλη, χρηματοδοτούσαν τα πλούτη των προεστών αφού οι ίδιοι έβαζαν καπέλο στους φόρους για κάθε μέλος της κοινότητας. Άλλωστε μετά την απελευθέρωση οι ίδιοι προνομιούχοι από τους Τούρκους που είχαν χριστεί και ήρωες της επανάστασης, όταν ο Καποδίστριας τους αφαίρεσε το προνόμιο της συλλογής των φόρων για λογαριασμό τώρα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, τον δολοφόνησαν.
Το ελληνικό κράτος καθ’ όλη την διαδρομή εξέλιξης του, δεν αποτελεί παρά συνέχεια της νεοσύστατης συνείδησης του, από τον Καποδίστρια μέχρι σήμερα.
Μια συνείδηση που διαμορφώνεται τόσο από κατάλοιπα προνομίων που παραχωρήθηκα από κατοχικές δυνάμεις, όσο και μετά, από νέα προνόμια που ανταλλάσσονται μεταξύ των οικονομικά εύρωστων φατριών και της δυτικοευρωπαϊκής οικονομικής δυναστείας και μήλον της έριδος την διαφέντευση της χώρας από δυνάμεις – κράτη που βρίσκονται μεταξύ τους σε διαμάχες υπεροχής, με δυσβάστακτα δάνεια και χρέη και ως αντιπαροχή στο πολιτικό προσωπικό να εκμεταλλεύεται προνομιακά αυτό την εξουσία πάνω στο Κράτος και τον λαό.
Από αυτή την σχέση γεννήθηκε μια συγκεκριμένη τύπου ηθική της εξουσίας, που στο όνομα της οι πολιτικοί δεν διστάζουν να υπονομεύσουν όχι μόνο την ευημερία του λαού αλλά και του κράτους. Φαίνεται να αποτελεί αξίωμα στην εξέλιξη του Κράτους, της οικονομίας και του Πολιτικού Προσωπικού, που έχει δηλητηριάσει και το σύνολο της Κοινωνίας , μέχρι και το νεογέννητο μέλος της που εκπαιδεύεται ως τέτοιο.
Αυτή λοιπόν η συνείδηση εξουσίας και ηθικής της εξουσίας και των εραστών της, διαμόρφωσε ένα περιβάλλον συγκρούσεων, δυνάμεων οικονομικών με πολιτικές διασυνδέσεις, καθώς και σχέσεις αμοιβαίας εξάρτησης οικονομικών δυνάμεων και πολιτικού προσωπικού. Στο επίπεδο της Κοινωνίας οι συγκρούσεις αυτές και η ηθική που τις περιέβαλε συγκροτούσαν «στρατόπεδα επιρροής» και εξαναγκασμού ή εξαγοράς κοινωνικών τμημάτων τα οποία κυρίως, τα καθοδηγούσε στις επιλογές τους αυτές η ανάγκη βιοπορισμού, η αμάθεια και η ιδιοτέλεια που το ίδιο το κράτος προπαγάνδιζε. Δηλαδή ο ατομικισμός.
Παρ’ όλα αυτά όμως, στις προηγούμενες γενιές λαού και πολιτικού προσωπικού, τίποτε δεν μπορούσε να μπει εμπόδιο σε εκείνο που τους όριζε ως γένος των Ελλήνων με την αδιάσπαστη στον χρόνο ιστορική συνέχεια με τους Αρχαίους Έλληνες, ως πολιτισμό και ως έθνος, αν και το «έθνος» ξεπερνά τα στενά όρια του «γένους».
Γιατί το «έθνος» δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι , με τα κοινά ήθη , τα κοινά έθιμά τους, η κοινή αιματολογική καταγωγή ή ιστορία των προγόνων ή η κοινή τους θρησκεία αλλά και εκείνα τα φύλλα ανθρώπων, που κατοικούσαν στα ίδια εδάφη και που μαζί τους πολέμησαν, ενώθηκαν , πέθαναν και απελευθέρωσαν τούτον τον δύστυχο τόπο.
Στο πέρασμα των χρόνων μέχρι σήμερα, παρ’ ότι το Πολιτικό Προσωπικό και οι κρατικοί θεσμοί αποτελούσαν εργαλεία ξένων δυνάμεων, εντούτοις ποτέ δεν επιχείρησαν να ξεριζώσουν τον Έλληνα από τις ρίζες του.
Αυτόν που σήμερα συμβαίνει, είναι πως κάποια ανδρείκελα, εκπαιδευμένοι πρακτορίσκοι ξένων δυνάμεων, μαζί με μια προδοτική κάστα δικαστών χωρίς Ελληνική συνείδηση και χωρίς Ελληνική παιδεία., απόγονοι των «νικητών» του εμφυλίου, εκμαυλισμένοι των ίδιων δυνάμεων που υπηρέτησαν τις κατοχικές δυνάμεις του Γ΄ Ράιχ ή ως συνεργάτες αργότερα των Άγγλο-αμερικάνικων συμφερόντων εναντίον των Ελλήνων που πρόβαλλαν πραγματική αντίσταση κατά των κατακτητών και οδήγησαν έναν λαό στον εμφύλιο πόλεμο για λογαριασμό των ξένων συμφερόντων που μετέπειτα τους έχρησαν οικοδεσπότες-εξουσιαστές, αφού ιδιοποιήθηκαν το κράτος και τον μόχθο του λαού, αφού τον υπερχρέωσαν, πλούτισαν, λήστεψαν και εξακολουθούν να τον ληστεύουν, τώρα διαμοιράζουν τα ιμάτιά του για να διατηρήσουν τα προνόμια εξουσία τους , για μια θέση Πρωθυπουργού, Υπουργού, Βουλευτή, Δικαστή , Δημάρχου, Συνδικαλιστή .
Εκείνο στο οποίο εγκληματούν, εκείνο όμως που ξεριζώνουν από τον λαό, δεν είναι μόνο η γη , το νερό, οι Δημόσιες επιχειρήσεις, ο ορυκτός πλούτος, εκείνο που κάνουν είναι ξεριζώνουν τον λαό από τις ρίζες του.
Να ξεριζώσουν την συνείδηση από αυτό που τους γέννησε. Από αυτό για το οποίο πολέμησαν για την απελευθέρωση το 1821, για την απελευθέρωση καταπατημένων εδαφών μέχρι που και πάλι οι ξένες δυνάμεις καθοδήγησαν την Μικρασιατική καταστροφή. Από αυτό για το οποίο πολέμησαν το 1940, από αυτό για το οποίο δεν χαρίστηκαν στην ζωή τους αλλά οργάνωσαν την αντίσταση και σκοτώθηκα, με χιλιάδες νεκρούς και καμένα χωριά από του Ναζί..
Μας υποχρεώνουν μέσα από ανήθικους φόρους να χάσουμε την ατομική μας ιδιοκτησία και την γη μας, τα σπίτια μας, τον τόπο μας για να τα αγοράσουν ξένοι έποικοι.
Μας βιάζουν την αρχή της Ελληνικής οικογένειας , της ασφάλειας της οικογένειας, την αλληλεγγύη της οικογένειας, υποχρεώνοντας τα παιδιά μας, επειδή έτσι κάνουν στις χώρες τους, να καταθέτουν φορολογικές δηλώσεις μόλις γίνονται 18 χρονών.
Υποχρεώνουν τα παιδιά μας να μένουν άνεργα και να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό.
Μας υβρίζουν και χυδαιολογούν εναντίον της δημιουργίας της οικογένειας, επειδή αναπαράγεται. Μεταχειρίζονται τα παιδιά μας ως κρυμμένο πλούτο που δεν το δηλώσαμε. Λένε, πως για να έχεις παιδιά πρέπει να κρύβεις εισοδήματα από το Κράτος. Γιατί, με τα μέτρα και τους φόρους που έχουμε πάρει πως μπορεί να γεννήσεις παιδιά και να τα ζήσεις.
Χρησιμοποιούν τα παιδιά μας σαν αντικείμενα, σαν οικονομικούς δείκτες, σαν αυτοκίνητα πολυτελείας, που πρέπει για αυτά να πληρώσουμε φόρο πολυτελείας.
Μας λοιδορούν που φτωχύναμε επειδή αυτοί που μας έκαναν άνεργους, διατείνονται πως μαζί τα φάγαμε. Μας βάζουν φόρους για να χάσουμε τις οικονομίες και τα σπίτια μας και έρχονται στην συνέχεια και μας λένε πως θα σας δώσουμε ένα επίδομα αλληλεγγύης μόνο αν δεν έχετε τίποτα δικό σας.
Δημιουργούν το δήθεν κοινωνικό τιμολόγιο στο ηλεκτρικό ρεύμα και η ΔΕΗ μας βάζει καπέλο επειδή το Κράτος έμαθε να κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Ξεδιάντροπα αυθαδιάζουν απέναντι στην δυστυχία που μας προκάλεσαν λέγοντας πως παίρνουν ή θα πάρουν μέτρα βοήθεια μόνο για εκείνους που έμειναν χωρίς δουλειά και χωρίς εισόδημα, αλλά με την προϋπόθεση να έχουν απολέσει την ατομική τους περιουσία, διαφορετικά θα τους επιβληθούν φόροι κατοχής, που αν δεν τους πληρώσουν θα κατάσχουν όσα και ότι εκείνοι επιθυμούν.
Κάθε οικογένεια από το σύνολο όσων είχαν και εξακολουθούν να έχουν την «ευτυχία» να εργάζονται, μαζί με την άγρια φορολόγηση έχουν και κάποιο μέλος στην οικογένεια τους άνεργο. Όμως όσοι , και είναι οι περισσότεροι, δεν εργάζονται πως ζουν; Αυτό τους απασχολεί μόνο ως φόβητρο εναντίον μας.
Για την Ελληνική οικογένεια αποτελεί ιερό πατροπαράδοτο καθήκον και ηθικό πολιτιστικό αξίωμα να βοηθά τα μέλη της που βρίσκονται σε δυσκολία, πόσο μάλλον όταν είναι άνεργα.
Τότε το κράτος των διατεταγμένων πρακτορίσκων, σε κατηγορεί ότι για να βοηθάς την οικογένειά σου ή την οικογένεια του παιδιού σους από την πενιχρή σου σύνταξη ή τον πενιχρό σου μισθό, κλέβεις το κράτος, κλέβεις φόρους και είσαι φοροφυγάς.
Τότε σου βάζουν περισσότερους φόρους, σου κόβουν περισσότερο τον μισθό ή την σύνταξη, σου στέλνουν ραβασάκια πως αν δεν πληρώσεις τους φόρους θα σου κατασχέσουν το σπίτι, το αυτοκίνητο το μισθό.
Σου λένε πως δεν μπορεί με έναν μισθό, με ένα μικρό χωράφι, με ένα μικρομάγαζο να έχεις ατομική ιδιοκτησία. Να έχεις σπίτι και αυτοκίνητο. Ακόμα χειρότερα να έχεις και εξοχικό ή ατομική επιχείρηση.
Για δες στην αναπτυγμένη και πολιτισμένη Ευρώπη; Μόνο το 10% έχει τέτοια προνόμια και μόνο το 3% έχουν ατομική επιχείρηση. Πως είναι δυνατό οι έλληνες μισθοσυντήρητοι να έχουν ιδιοκτησία;
Πρέπει να την χάσουν. Γι’ αυτό από την μια θα τους μειώνουμε τον μισθό και από την άλλη θα αυξάνουμε τους φόρους, θα βάζουμε φόρους πάνω στους φόρους, θα αυξάνουμε τις τιμές στα είδη καθημερινής ανάγκης, για να τους αναγκάσουμε να γίνουν ευάλωτοι και εύχρηστοι. Χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλεια, χωρίς ιδιοκτησία και μόνο με την υποχρέωση να δουλεύουν φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι, απελπισμένοι για όσο θέλουμε για μας. Έτσι δεν θα αποτελούν κίνδυνο, έτσι θα τους αφαιρέσουμε την συνείδηση, θα τους υποβάλλουμε σε μια εξαθλιωμένη ζωώδη ύπαρξη.
Σχεδιάζουν να χάσουν την γη τους οι μικροί γεωργοί, να χάσουν τα κοπάδια τους οι μικροί κτηνοτρόφοι, να τα πουλήσουν σε ξένες εκμεταλλευτικές εταιρίες που θα παράγουν για τα κέρδη τους ότι γεωργικά προϊόντα επιθυμούν. Ενώ ο λαός θα πεινάει αυτοί θα παράγουν βιοκαύσιμα ή άλλα γεωργικά προϊόντα ή μεταλλαγμένα, τα οποία μόνο θα εξάγουν.
Δες τε τι προπαγανδίζει η τηλεόραση για νέες καλλιέργειες και νέους καλλιεργητές. Παραδοσιακά γεωργικά ή καινούργια προϊόντα γης, συσκευασμένα σε πολυτελείς συσκευασίες που εξάγονται μόνο σε πλούσιους.
Δες τε πως εκμεταλλεύονται τις Τρίτες αναδυόμενες οικονομίες, όπως την Ινδία.
Οι πολυεθνικές έχουν αγοράσει τεράστιες εδαφικές εκτάσεις και παράγουν μεταλλαγμένα και βιοκαύσιμα. Όμως οι γεωργοί πεθαίνουν από την πείνα.
Δες τε τι προπαγανδίζουν για επιδοτήσεις σε νέους αγρότες. Να παράγουν βιοκαύσιμα που δεν έχουν μεγάλο κόστος παραγωγής αλλά αποφέρουν μεγάλα κέρδη ή να παράγουν νέα προϊόντα που θα τα εξάγουν, μιας και η αγοραστική αδύναμη των καταναλωτών έχει σχεδόν εκμηδενισθεί. Την έχουν ενσυνείδητα εκμηδενίσει.
Όμως η χώρα μας για να θρέψει τον πληθυσμό της εισάγει γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.
Η Κυβέρνηση δημιουργεί συνθήκες απολίτιστων τριτοκοσμικών λαών στην χώρα μας για να έρθουν νέες επενδύσεις, με έναν λαό εξαθλιωμένο από τους φόρους, την ανεργία, την φτώχεια, τα αδιέξοδα και την έλλειψη αυτοσεβασμού.
Η Κυβέρνηση αφού έκλεισε πολλά νοσοκομεία και κατάργησε πολλές κλίνες, αφού σχεδίασε την έλλειψη φαρμάκων και υποχρέωσε σε οικονομική αδυναμία τα ασφαλιστικά ταμεία για να αυξήσει την βιολογική θνησιμότητα του λαού, σήμερα κλείνει Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά ιδρύματα για να διευκολύνει την θνησιμότητα της γνώσης. Δεν χρειάζονται οι πλουτοκράτες επενδυτές μορφωμένους εργαζόμενους, παρά μόνο αγράμματους δούλους.
Σε αυτήν την χώρα με αυτό τον εξαθλιωμένο λαό θα κερδοσκοπήσουν μεγάλες ή μικρές τυχοδιωκτικές πολυεθνικές επιχειρήσεις, που θα έρθουν για ένα κομμάτι ψωμί να κερδίσουν δισεκατομμύρια καθιστώντας τον λαό μας υπόδουλο και ληστεύοντας τον εθνικό μας πλούτο.
Αλήθεια ποιος άνεργος ακόμα και για διακόσια ευρώ, δεν θα πάει να εργαστεί για δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα, όταν θα τον κοιτούν τα μάτια των αδυνατισμένων παιδιών του, τα οποία καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε πως μπορούμε να τα ξεγελάσουμε;
Τι μας λένε τα γελοία πρακτοράκια των ξένων κεφαλαιοκρατών;
Η κακή κρίση, οι κακές κυβερνήσεις του ….παρελθόντος, οι κακές συνήθειες να ζητάμε όλο και περισσότερα, να ζητάμε λιγότερα πλούτη για τους λίγους και περισσότερα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα για τους πολλούς, δημιούργησαν την ανεργία και εξαθλιώνουν τον λαό και η μόνη διέξοδος είναι η ανάπτυξη, όπως οι προστάτες και φίλοι μας, ξένες δυνάμεις και τρωκτικά μας καθοδηγούν.
Με την είσοδο ξένων κεφαλαίων, νέων επενδύσεων, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Θα βρουν δουλειά οι άνεργοι.
Αλλά για να έρθουν οι νέες επενδύσεις οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα. Πρώτα απ’ όλα ο μισθός τους θα τον καθορίζει ο Υπουργός.
Αφεντικό των αναγκών του κάθε εργαζόμενου θα είναι ο κύριος Υπουργός.
Οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όσο τους έχει ανάγκη η εταιρία και για όσο χρόνο μέσα στην ημέρα τους χρειάζεται.
Δεν θα παίρνουν επιδόματα και θα ζουν με όσα ο κ. Υπουργός θα αποφασίζει αφού πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των νέων επενδύσεων.
Ο μισθός τους θα ανταποκρίνεται στο δικαίωμα του εργοδότη τους να κρίνει μόνο εκείνος και τον εργαζόμενο και την δουλειά του και τις ανάγκες του.
Ο μισθωτός δεν θα μπορεί να αντιδράσει αφού οι άνεργοι θα απειλούν την θέση εργασίας τους και το μεροκάματό του.
Έτσι με αυτόν τον τρόπο κάποιοι θα δρουν δουλειά. Κάποιοι θα νιώθουν ευτυχισμένοι επειδή θα εργάζονται έστω και με 250 ευρώ ασχέτως αν ο κ. Υπουργός θα έχει θεσπίσει βασικό μισθό 586 ευρώ.
Η μεγάλη ανεργία και η ύφεση είναι εκείνοι οι παράγοντες που διαμορφώνουν τους μισθούς, όταν δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, δημοκρατικά δικαιώματα και έντιμοι δικαστές.
Ποιο ευτυχισμένοι θα νιώθουν εκείνοι που δεν θα έχουν παιδιά και ατομική ιδιοκτησία. Γιατί θα πληρώνουν πολύ λίγους φόρους και θα ζουν «καλλίτερα».
Άλλωστε σημασία έχει το ταξίδι.
Δεν έχει σημασία πόσα λεφτά θα παίρνεις, σημασία έχει να εργάζεσαι.
Και αν δεν έχεις καμιά ιδιοκτησία, τόσο το καλλίτερο για σένα.
Άλλωστε ποιος είναι πιο ευτυχισμένος; Το ρολόι ή ο άνεργος;
Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης και δυστυχώς δεν υπάρχει λαός για να την ανατρέψει.

ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ, Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ : ΟΙ ΜΗ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ


Ας θυμηθούμε μια από το παρελθόν προσφιλή έκφραση Πασοκ, «Οι μη προνομιούχοι» και μην βιαστούν κάποιοι να προβάλλουν τον θυμό τους ως επιχείρημα.
Ο Ιμπεριαλισμός, γνήσιο παιδί του Προτεσταντισμού, υιοθετημένο παιδί της τρικολόρε κυβέρνησης που νέμεται την χώρα μας, διδάσκει πως εκείνος που είναι προνομιούχος πρέπει και να το αποδεικνύει και να φαίνεται..
Σύμφωνα με το Προτεσταντισμό, οι εκ δεξιών του πατρός καταδεικνύονται στην ζώσα πραγματικότητα ως οι ξεχωριστοί από τον θεό και εσωσμένοι .
Το αντίθετο προβάλλεται τόσο από την ορθοδοξία όσο και από τους Καθολικούς. Δηλαδή εις την Δευτέρα παρουσία και ως ενάρετοι μπορεί να καθίσουν Δεξιά του Πατρός.
Πως λοιπόν φαίνεται ο προνομιούχος; Πρέπει να ξεχωρίζει ώστε να αποτελεί εν τοις πράγμασοι εσωσμένος και επί της ζώσας πραγματικότητας ο εκ Δεξιών του πατρός;
Ο προνομιούχος, πρέπει να έχει βίλα με πισίνα και να μην πληρώνει φόρους, να έχει κότερο και πολυτελή αυτοκίνητα και να μην πληρώνει φόρους, να έχει υπηρετικό προσωπικό, σκυλάκια ράτσας και όλα τα έξοδα την καθημερινότητας του, του ιδίου, της οικογένειάς του, υπηρετικού του προσωπικού, να εγγράφονται ως έξοδα της επιχείρησής του. Εκείνος να δηλώνει εισόδημα μικρότερο από έναν απλό προϊστάμενο στην επιχείρηση του, να κατέχει πλήθος μετοχών και μεγάλα αποθηκευμένα εισοδήματα σε επιφανείς τράπεζες του εξωτερικού, να κοσμεί τις στήλες κουτσομπολιού της Αριστοκρατίας, να γίνεται πρώτη είδηση ως καλλιτεχνική δραστηριότητα , να ηγείται εκείνος ή η σύζυγος, ή η κόρη σε οργανώσεις φιλανθρωπίας και διεθνούς κοινωνικής δραστηριότητας οργανισμών υπό τη αιγίδα κάποιου διεθνούς οργανισμού, αλλά ποτέ να μην πληρώνει και ποτέ να μην συμμετέχει σε εκδηλώσεις οικονομικής συνδρομής, παρά να συμβάλει ώστε οι τρίτοι να προβάλλουν τα «ανθρωπιστικά» τους ιδεώδη.
Ο προνομιούχος πρέπει να κατέχει προβεβλημένη θέση στα Δημόσια πράγματα, να συναγελάζεται με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, να χρηματοδοτεί πολιτικούς και πολιτικές, να έχει αποφασιστικό ρόλο και λόγο στην διαμόρφωση πολιτικών στρατηγικών στην οικονομία και στην «παραχώρηση» δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Αλλά και στους προνομιούχους υπάρχουν διαβαθμίσεις και προβάλλονται κατά τρόπο τέτοιο που να προσελκύει πλήθος «υπηρετικού» προσωπικού που να υπηρετεί το αξίωμα του Προνομιούχου.
Έτσι παρακολουθούμε δίπλα σε αυτούς να συνωστίζονται «ευγενή» επαγγέλματα, Πολιτικοί, Συνδικαλιστές, Άρχοντες Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μάνατζερ επιχειρήσεων και Τραπεζών.
Είναι εκείνοι που «Θυσιάζονται» για την «από-ενοχοποίηση» της τάξης των Προνομιούχων.
Στον αντίποδα βρίσκονται οι Μη Προνομιούχοι. Οι Μη εσωσμένοι, εκείνοι που δεν επελέγησαν από τον Θεό να κατέχουν επιφανή θέση ως γνήσιοι αντιπρόσωποί του στην διάρκεια της ζωής τους.
Σε εκείνους διδάσκεται η ενάρετη ζωή, οι Δέκα ή είκοσι ή όσοι οι νόμοι ενός Κράτους, εντολές που θα πρέπει να υπηρετήσουν ώστε μετά θάνατο και αν ποτέ γίνει η Δεύτερη Παρουσία, να επιλεγούν για την προνομιούχου θέση των εκ Δεξιών του Πατρός.
Ο Μη Προνομιούχος, ξεχωρίζει επειδή δουλεύει και ΟΧΙ επειδή εργάζεται.

Ένα παράδειγμα πριν συνεχίσω: Ένας μισθωτός εργάζεται κατά την διάρκεια ενός Σαββάτου ή Κυριακής ή χρόνου εκτός δουλειάς, όταν ας πούμε περιποιείται το κήπο του σπιτιού του, αν επισκευάζει κάποιο εργαλείο στο σπίτι του, αν δηλαδή ό,τι κάνει δεν συγκαταλέγεται στην ανάγκη να καλύψει τις βιοποριστικές του ανάγκες.
Ακόμα και όταν η κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών δεν εξαρτάται από τρίτο, από έναν εργοδότη και πάλι τότε εργάζεται.

Συνεχίζουμε λοιπόν. Ο Μη Προνομιούχος κατʼ αρχή πληρώνει φόρους, δουλεύει στην ιδιοκτησία κάποιου, αμείβεται με όρους και προϋποθέσεις που ο Κάποιος ορίζει, από τον Κάποιο ζει εκείνος και η οικογένειά του, από τον Κάποιο μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του, από τον Κάποιο μπορεί να αγοράσει ένα αυτοκίνητο, ένα ψυγείο μια κουζίνα, από τον Κάποιο μπορεί να αγοράσει τρόφιμα, ενδύματα , θέρμανση, ψύξη. Από το Κάποιον θα αποκτήσει την δυνατότητα να πληρώσει φόρους, να διασκεδάσει, να κάνει διακοπές, να έχει ατομική δραστηριότητα, να χαρεί την οικογένειά του.

Στον Μη Προνομιούχο, παρέχονται ελευθερίες και δικαιώματα την ίδια στιγμή και παράλληλα, επιβάλλονται αυξήσεις στα προϊόντα, επιπλέον φόροι, μειώνονται οι αποδοχές του, ευελικτοποιούνται οι σχέσεις που ορίζουν την δουλειά και τον μισθό, την υγεία και την πρόσβαση στα νοσοκομεία, την εκπαίδευση και την εύρεση εργασίας.
Ο Μη προνομιούχος, έχει κάθε Δικαίωμα και κάθε Ελευθερία να έχει ελεύθερο χρόνο, να οργανώνεται, να διεκδικεί, να απεργεί, να καταναλώνει, να εκλέγει ή και να εκλέγεται.
Αλλά εφʼ όσον έχει αυτά τα δικαιώματα και αυτές τις ελευθερίες, παράλληλα οι φόροι, οι απολύσεις, η ανεργία, οι αυξήσεις των προϊόντων καθημερινότητας, οι διαφημίσεις αναγκών, οι έκτακτες καταστάσεις, οι οικονομικές κρίσεις, οι ανάγκες της οικογένειας, οι ανάγκες των παιδιών του, η ανάγκη να δημιουργήσει οικογένεια, δεν του επιτρέπουν ούτε να έχει ελεύθερο χρόνο, ούτε να σκέφτεται, ούτε να οργανώνεται, ούτε να διεκδικεί, ούτε να απεργεί, παρά να υποτάσσεται στις ανάγκες του και στα δικαιώματα του άλλου. Του εργοδότη του. Του Κράτους. Των Κυβερνήσεων.
Αν λοιπόν, την προηγούμενη περίοδο υπήρξε εκείνο το οικονομικό χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι Προνομιούχοι έδιναν μικρή σημασία αν τα σύμβολα που τους καθιστούσαν "επιφανείς" κατρακυλούσαν στο επίπεδο των Μη Προνομιούχων, αν δηλαδή επετράπη στους Μη Προνομιούχους να αποκτήσουν μόνιμη κατοικία, ακριβό αυτοκίνητο, ευκολία στην κατανάλωση, άνετες διακοπές σε ακριβά ξενοδοχεία, ταξίδια αναψυχής στο εξωτερικό, πρώτη και δεύτερη εξοχική κατοικία, αυτό ήταν μια παρένθεση που χρεώνεται ως ενοχική για τους Προνομιούχους και καταδικαστέα σύμπραξη και αυθάδεια σε μια ευημερία με δανεικά, για τους Μη Προνομιούχους.
Τις τελευταίες μέρες που πέρασαν, ας αναρωτηθεί καθένας από εμάς, πόσο χρόνο αφιέρωσε για να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα στο Κοινοβούλιο σε σχέση με ένα Τούρκικο σίριαλ ή μια άλλη σαπουνόπερα ή βλέποντας ποδόσφαιρο ή μπάσκετ.
Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας, πόσο χρόνο αφιέρωσε για να προβάλει την αντίθεσή του εναντίων των φοροεισπρακτικών μέτρων που ψήφισαν οι σερβιέτες της Μέρκελ, γιατί δεν υπήρξε οργανωμένη και μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, γιατί αν συνδικαλίζεται θα ψηφίσει και πάλι τα ίδια συνδικαλιστικά στελέχη των κομμάτων, γιατί αν γίνουν εκλογές θα ψηφίσει και πάλι τους ίδιους βουλευτές ή θα εγκλωβιστεί στα ίδια κλεπτολαϊκά σύμβολα και κόμματα που του καταστρέφουν την ζωή και το μέλλον του;

Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας, γιατί εγκλωβίζεται σε προπαγανδιστικές φιέστες "Τρομοκρατίας", γιατί δέχεται ότι πρέπει να τον χρησιμοποιούν είτε ως μέσον είτε ως εργαλείο είτε ως αιτιολόγηση υποτέλειας, εξαναγκασμού, προβολή των προνομιούχων, ανθελληνισμού της Ελληνικότητα του Κράτους, υποτακτικών σε φόρους και πατριωτικού καθήκοντος υπεράσπισης ξένων οικονομιών και ξένων επικυρίαρχων κρατών και καθεστώτων, υποτακτικών και δούλων εκφυλιστικών προτύπων παραίτησης από την Κυριαρχία, ή την Ανεξαρτησία, ΄την Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Αξιοπρέπεια, τον Αυτοπροσδιορισμό.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕΕ


                                   Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕ…»


            Νεοέλληνας : μια ζωή στο μαντρί …

Α.        Μια βαθύτερη ματιά στην ελληνική κοινωνία μας δίνει την επίγνωση ότι ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε ποτέ. Τι κι αν χύθηκαν ποτάμια από αίμα αγνών Ελλήνων αγωνιστών για να δημιουργηθεί ένα κράτος ελεύθερων ανθρώπων, τι και αν στην πορεία χάθηκαν άνθρωποι και ψυχές στον αγώνα για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε. Απλά μεταβλήθηκε, μετατράπηκε σε άλλου τύπου επιχείρηση. Στην Ελλάδα η «βιομηχανική επανάσταση» και ο καπιταλισμός μετέτρεψαν τον κοτζαμπάση γαιοκτήμονα σε επιχειρηματία, βιομήχανο, πολιτικό. [1]
Κουβαλώντας την ίδια λογική κυριαρχίας στον λαό, που τους συνοδεύει αιώνες, φρόντισαν πρώτα ανατρέψουν - ακόμα και βίαια - όσους προσπάθησαν να μειώσουν ή να εξαφανίσουν την ισχύ τους και να μην επιτρέψουν να σηκώσει κεφάλι σε κάθε επίπεδο αυτός ο λαός.
Οντας (χωρίς να το γνωρίζουν οι περισσότεροι) πλατωνιστές, φρόντισαν να συγκροτήσουν τη νέας μορφής ολιγαρχία της χώρας και να την στελεχώσουν με τέκνα, ανηψιούς και διάφορους άλλους πρόθυμους οσφυοκάμπτες.
Β.        Αυτοί νεμήθηκαν τον πλούτο της χώρας, αυτοί νεμήθηκαν κάθε μορφής επένδυση και χρηματοδότηση, αυτοί νεμήθηκαν μέσα από τα αστικά κόμματα την εξουσία. Δημιούργησαν στην Ελλάδα μια κυρίαρχη αντίληψη και μια κυρίαρχη κουλτούρα δυτικότροπης προέλευσης για να ξεχωρίζουν από το «λαουτζίκο»,  δημιούργησαν την κυρίαρχη αντίληψη «περί του ζειν και του ευ ζειν». Από τα  ακραία φαινόμενα του «γκροτέσκου» της μαντάμ Σουσού, έως τα ευρύτατα προβαλλόμενα «ξέκωλα της Μυκόνου» και τα γιγάντια κότερα, η διαφορά είναι μόνο χρονική. Η πολιτισμική ταυτότητα, η «κουλτούρα» και η αντίληψη παραμένει η ίδια. Η λογική του τσέλιγκα και του μεγαλογαιοκτήμονα παρέμεινε η ίδια και την ίδια λογική και αντίληψη πέρασαν μέσα από την επίσημη εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και την ευρύτερη κοινωνική παιδεία.
            Αμεσοι αρωγοί τους στον μετασχηματισμό και στην διατήρησή τους ήταν όσα αυτοί επέλεξαν και επέβαλαν στον ελληνικό λαό: ο καπιταλισμός σαν σύστημα οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης και η ψευδοδημοκρατία σαν σύστημα πολιτικής οργάνωσης. Με την τρομοκρατία του φόβου της πείνας και την κατοχύρωση της εξουσίας στην πλευρά τους, θεσπίζοντας νόμους και κυβερνώντας επέβαλλαν στον κολίγο, τον άκληρο , τον μικροϊδιοκτήτη γης και μετά τον πρόσφυγα, τον κατατρεγμένο, τον εργάτη, τον φοβικό μικροαστό την δική τους αντίληψη ζωής, που όλους αυτούς τους ήθελε στο μαντρί … .
            Ο καπιταλισμός, που λογίζει τους ανθρώπους ως ανταλλακτικά και κομμάτια των μηχανών παραγωγής στα εργοστάσια του κάθε κέρδους του, βόλευε την μεταλλαγή στους ρόλους και βολεύει μια χαρά την διατήρησή των κοτζαμπάσηδων στην ουσιαστική εξουσία. Παράλληλα, ο καπιταλισμός έχει και αυτός ανάγκη από την χρησιμοποίηση μεγάλου αριθμού όχι ιδιαίτερα ειδικευμένων ανθρώπων για τις λειτουργικές του δραστηριότητες : μέτρια ειδικευμένοι εργαζόμενοι – ελάχιστα εκπαιδευμένοι καταναλωτές των προϊόντων του καπιταλισμού – όλοι δέσμιοι της κουλτούρας και της αντίληψής ζωής του καπιταλισμού.   Η αντίληψη «είσαι όσα χρήματα έχεις» μαζί με όσα αυτό σηματοδοτεί, ακόμα και στην αντίληψη μιας μικροκουλτούρας, ενός «στυλ» διαπότισαν την ελληνική κοινωνία (όπως και την παγκόσμια πραγματικότητα). Μόνο που στην Ελλάδα υπήρχε η μακραίωνη παράδοση του τσέλιγκα, του μεγαλογαιοκτήμονα, του «κατ’ επάνω», του αρχαίου πλούσιου αριστοκράτη ευγενούς γενιάς στην οποία προσέφεραν θεωρητική κάλυψη οι παραλογισμοί του Πλάτωνα και της Ιδανικής Πολιτείας του …[2] . Ετσι, τον κολίγο τον μετέτρεψαν σε «ελεύθερο εργάτη» ενταγμένο σε μία νέα μηχανή δουλείας. Αν πριν η βίωση του κολίγου εξαρτιόταν από τον τσιφλικά, τώρα εξαρτάτο από το αφεντικό, τον εργοδότη. Στην κεφαλή της νέας κοινωνικής πυραμίδας τοποθετήθηκαν και τοποθετούνται οι γόνοι και απόγονοι … .            
            Η ψευδοδημοκρατία ήταν το άλλο μαύρο χέρι της συντήρησης. Στον τόπο που διώχθηκαν από τον λαό και καταργήθηκαν οι βασιλιάδες, στον τόπο που σατιρίστηκε, εκμηδενίστηκε και φιλοσοφικά νικήθηκε η «εξ αίματος αριστοκρατία» και ο «πλούτος», στον τόπο που εφευρέθηκε η δημοκρατία και στον λαό που πέθανε για την λευτεριά του, μας επέβαλλαν βασιλιάδες, αυλές, παλάτια, κυβερνητάδες και υπουργούς, ελέω Θεού στην αρχή, ελέω της Ελλάδος (και όχι των Ελλήνων) στην συνέχεια. Ακόμα και ο Πλάτωνας θα συμφωνούσε πως το πολίτευμα αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά ολιγαρχία, που δίνει την απόλυτη εξουσία σε ελάχιστους  να ορίζουν τους πολλούς. Θα συμφωνούσε ευτυχής μάλλον και ο Πλάτων, ότι η ισότητα που διακηρύσσει η ψευδοδημοκρατία ισχύει μόνο μετά θάνατον, ότι η έννοια «Πολίτης» είναι κάτι που μόνο γράφεται στην υποχρεωτική ταυτότητα του ζωντανού και η συμμετοχή του λαουτζίκου είναι ένα βέλασμα και αυτό όποτε ορίσει ο τσοπάνος, ότι θέλει να ακούσει τα πρόβατα … .     
            Για αυτό η χώρα αυτή πρέπει να μετονομαστεί. Να αφαιρεθεί από το όνομά της το δοξασμένο όνομα της Ελλάδας και των Ελλήνων και να μετονομαστεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε».
           
Γ.         Αν θέσουμε παράλληλα την Ελλάδα και ένα μαντρί και τα εξετάσουμε θα καταλάβουμε το ορθό του παράδοξου φαινομενικά αιτήματός μου. Δεν προσπαθώ να αποδείξω ότι το πολίτευμα της χώρας δεν είναι η «Δημοκρατία». Αυτό το αντιλαμβάνεται κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειωδώς μελετήσει πολιτική ιστορία και σέβεται στο  ελάχιστο τον εαυτό του. Αυτό που ταυτίζεται εντυπωσιακά στα παραπάνω υποσύνολα και αποδεικνύει πολυετή ιστορική συνέχεια είναι το σύνολο της υπόστασης και λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους.
Όπως και το μαντρί έτσι και η Ελλάδα και μάλιστα με δογματοποιημένη πολλές φορές την περί κυριότητας αντίληψη (π.χ. ανήκομεν εις στην Δύσιν, ανήκομεν εις την Μ. Βρετανίαν, εις τις Η.Π.Α., ανήκομεν στην Ευρώπην κ.ο.κ. και γενικώς ανήκομεν …), ανήκει σε κάποιο αρχιτσέλιγκα. Δεν είναι δυνατόν το μαντρί «η Ελλάς» να μην ανήκει σε κάποιον, διότι η περί ετεροκυριότητας αντίληψη διατρέχει τις διδαχές του συστήματος, όπως το διατρέχουν οι διδαχές περί ανωτερότητας κάποιων άλλων και περί κατωτερότητας του μαντριού και του πληρώματος του (δηλ. των ντόπιων προβάτων: του «λαουτζίκου»). Μετά τον διεθνή αρχιτσέλιγκα τοποθετείται ιεραρχικά κάποιος ντόπιος τσέλιγκας, ο οποίος αναλαμβάνει την γενική διαχείριση του μαντριού και αυτός τοποθετεί τον αρχιτσοπάνο, τους υποτσοπάνους-βοηθούς και τα τσοπανόπουλα, ώστε το κοπάδι των προβάτων να είναι αποδοτικό. Μήπως δεν είναι ανάλογη της διάρθρωσης της Ελλάδας αυτή η περιγραφή ;
Για να το κάνω ακόμα πιο ενδιαφέρον σας υπενθυμίζω ότι αυτοί επιλέγουν και τα τσοπανόσκυλα, αλλά τα τσοπανόσκυλα είναι διαχρονική ανάγκη του συστήματος.  Ποια είναι στην Ελλάδα τα τσοπανόσκυλα ; Αν δεν το έχετε αντιληφθεί. Σταματήστε αμέσως το διάβασμα του κειμένου και δείτε την μεσημεριανάδικη εκπομπή που γράψατε σε DVD  για να μην τη χάσετε !.  Τα τσοπανόσκυλα είναι αυτά που προσέχουν τα πρόβατα να μην φύγουν σε «άλλες Πολιτείες», αυτά που γαβγίζουν και δαγκώνουν τα απείθαρχα πρόβατα και ενίοτε «εκ δικαιολογημένης – κατά το τσοπάνο – ταραχής και υπέρβασης των ορίων της άμυνας προκληθείσας υπό των ιδίων των προβάτων», σκοτώνουν και κανένα. Δεν γίνεται μαντρί χωρίς τσοπάνο και σκυλιά … . Όπως και στην ουσία έτσι και στην αλληγορία τα τσοπανόσκυλα είναι και αυτά όντα που λογίζονται πως ανήκουν στο ζωϊκό βασίλειο, όπως και τα πρόβατα. Απλά τα τσοπανόσκυλα, παρότι ζώα, επιλέγονται για άλλο ρόλο.
            Οπως και στην λειτουργία της δημοκρατίας του καπιταλισμού, τα ζώα είναι αυτά που παράγουν. Βγαίνουν τα «ζωντανά» το πρωί από τη στάνη, όπου προσπαθούσαν όλη νύχτα να κοιμηθούν στριμωγμένα, και με την καθοδήγηση και επίβλεψη του τσοπάνου, των βοηθών του, των τσοπανόπουλων (εκπαιδευόμενοι) και την συνοδεία των σκύλων οδηγούνται υποχρεωτικά όπου επέλεξε το σύστημα (συγγνώμη, η «τσοπανοδιοίκηση» ήθελα να γράψω) ότι είναι η καλύτερη περιοχή για βοσκή. Κατά την πορεία και την παραμονή απαγορεύονται και τιμωρούνται αυστηρώς οι παρεκκλίσεις, ακόμα και οι τυχαίες. Περί αυτονομήσεως και ελευθερίας ουδείς λόγος και ούτε τα πρόβατα το σκέπτονται πια, διότι, ως γνωστόν, έχουν διδαχθεί ότι καραδοκούν οι λύκοι … . Ασχέτως εάν οι λύκοι δεν υπάρχουν ή δεν είναι λύκοι τελικά, ασχέτως εάν οι λύκοι τρώνε τα πρόβατα όταν πεινούν ενώ το σύστημα των τσοπάνηδων τα τρώει εκ συστήματος, ασχέτως εάν τα πρόβατα τελικώς εξοντώνονται από το σύστημα για να παραχθεί κέρδος, η αντίληψη ότι «έξω από το μαντρί σε τρώνε οι λύκοι» είναι μια κυρίαρχη διδαχή που πείθονται να πιστεύουν οι άνθρωποι (λάθος και πάλι : τα πρόβατα εννοούσα). Είναι μια διδαχή δομική για την «εύρυθμη» λειτουργία του συστήματος, εξ ου και το λαϊκό ρητό «ο φόβος φυλάει τα έρμα». Φόβος λοιπόν και πάλι φόβος, ως διαβατήριο της ευνομίας, της τάξεως, αλλά και της εν στάνη ζωής. Εν ανάγκη και για την απόδειξη της ορθότητας της αντίληψης εφευρίσκουμε ή δημιουργούμε λύκους για να φάνε κανένα ατίθασο πρόβατο και να παραδειγματιστούν τα υπόλοιπα στον φόβο της ελευθερίας και στην αναγκαιότητα του συστήματος που προστατεύει από τον φόβο δια του φόβου.
            Το σύστημα έχει την λειτουργική του ταυτότητα και οντότητα. Τα πρόβατα, όπως και οι κάτοικοι της «Δημοκρατίας των Μπέεεε», δεν ταϊζονται από τρίτους. Εργάζονται μόνα τους για να βρουν την τροφή, πάντα στα όρια που επιβάλλει το σύστημα και ο τσοπάνος. Είναι όμως μέσα στα πλαίσια αυτά «υπεύθυνοι και ελεύθεροι πολίτες», συγνώμη πρόβατα ήθελα να σημειώσω!!!  Τα πρόβατα, κατόπιν της βρώσεως της τροφής που μόνα τους εξευρίσκουν, παράγουν γάλα, αρμέγονται τακτικά από τρίτους και μόνο το ελάχιστο αναγκαίο γάλα αφήνεται για τα μικρά τους. Κουρεύονται απάξ ετησίως, ως να φορολογούνταν, και το χείριστο όλων: επιλέγονται για θυσία στον βωμό του κέρδους, διότι ως γνωστόν το μαντρί έχει λειτουργικά έξοδα και κάποιος πρέπει να τα πληρώσει.
Ιδιαίτερα δε, όταν το μαντρί δεν πηγαίνει καλά οικονομικά (ως εν προκειμένω η «Δημοκρατία των Μπέεε») και δεν αποφέρει την απαιτούμενη κερδοφορία εις το τσελιγκάτο, ώστε να χαρακτηριστεί κερδοφόρος επιχείρηση, είναι βέβαιο καθώς διακηρύσσουν μια σειρά από τσοπάνους και υποτσοπάνους ότι φταίνε τα πρόβατα που δεν παράγουν αρκετό γάλα, δεν έχουν αρκετό μαλλί κλπ. … και αυτά καλούνται να πληρώσουν τα ελλείμματα αρμεγόμενα σε εξοντωτικούς ρυθμούς και εν τέλει σφαγιαζόμενα σε έτι μεγαλύτερους αριθμούς … . Παράλληλα, λαμβάνονται ειδικά μέτρα για να υπάρξει ανταγωνιστικότητα και «ανάπτυξη»: μειώνεται η χορηγούμενη στα πρόβατα τροφή (ως γνωστόν τα πρόβατα έχουν λίπος …), οι επισκέψεις των κτηνιάτρων και εν γένει η περίθαλψη των ασθενών προβάτων και φυσικά σφαγιάζονται τόσο οι νεότεροι αμνοί (έχουν καλύτερη τιμή), όσο και τα μεγαλύτερης ηλικίας πρόβατα.  Για να ανταπεξέλθει δε το μαντρί της «Δημοκρατίας των Μπέεε» στην κρίση εκποιούνται και παραδίδονται με συνοπτικές διαδικασίες σε διαφόρους «επενδυτές» ζωέμπορους δεκάδες πρόβατα, βοσκότοποι και άλλα χρήσιμα εργαλεία της στάνης.
Αν τα πράγματα το ευνοούν, εισάγονται και νέες ποικιλίες προβάτων που είναι πιο κερδοφόρα παραγωγικές για τους τσέλιγκες.   
            Το σύστημα όμως έχει και τις διδαχές, τις εικόνες και την «πολιτισμικότητά» του. Η κλασσική ειδυλλιακή εικόνα του βουκόλου (τσοπάνος) παίζοντος φλογέρα, ενώ στο κάτωθι καταπράσινο λιβάδι βόσκουν ήρεμα και με τάξη τα πρόβατα επιτηρούμενα από σκύλους καθήμενους μεν, αλλά οσφριζόμενους πάντοτε τον αέρα, μπορεί αναλυόμενη να προσφέρει τα πάντα για το ιδεατό του συστήματος, προσφέρει διδαχές, εικόνα, μουσική, «πολιτισμό». Προσφέρει την ιδεατή κατάσταση του συστήματος, η οποία ακόμα και να πραγματωθεί είναι μόνο στιγμιαία, καθώς εκ συστήματος πάντοτε της εικόνας επακολουθούν βίαια αρμέγματα - στραγγίγματα, σφαγές κλπ. .  Η ιδεατή αυτή εικόνα του συστήματος, ακόμα και εάν στην πραγματικότητα είναι στιγμιαία, προσφέρει εκατοντάδες χρησιμότατα συμπεράσματα για το σύστημα και τις επιδιώξεις του. Ευαγγελίζεται εν τέλει το σύστημα  μια ιδεατή στιγμή ηρεμίας (που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει) και ευδαιμονίας για να πείθει τους ανθρώπους να είναι πρόβατα, μήπως και βρουν το λιβάδι τους και τους αναγκάζει να αρμέγονται και να εξοντώνονται συστηματικά για να υπάρξουν για μια στιγμή στην εικόνα … , για να βιώσουν την «απόλαυση».
            Δεκάδες πράγματα μπορούμε να προσθέσουμε στην Δημοκρατία των Μπέεεε, ακόμα και τις κουδούνες που φοράνε στο πρόβατο που επιλέγεται για αρχηγός του κοπαδιού και στα ατίθασα πρόβατα για να βρίσκουν εύκολα. Μπορούμε να αναλογιστούμε την τιμωρία των ανυπάκουων και των ατίθασων, η οποία πραγματώνεται με μία σειρά τιμωρητικών μέτρων. Μπορούμε να σκεφτούμε το επίπεδο της εκμετάλλευσης, την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής, το γεγονός ότι τα πρόβατα ανταλλάσσουν εν τέλει την ίδια τους τη ζωή για λίγη τροφή.  Μπορούμε να μιλήσουμε και για τον μηρυκασμό,  ο οποίος ως γνωστόν συμβαίνει κατά τις βραδινές ώρες, όταν όλως τυχαίως η τηλεόραση της «Δημοκρατίας των Μπέεε» παρουσιάζει δελτία ειδήσεων με παρέλαση ειδικών τσοπάνων, οι οποίοι ομού με τους παρουσιαστές διαγκωνίζονται για το ποιος θα πείσει τα πρόβατα ότι έξω από το μαντρί και χωρίς τον τσέλιγκα καραδοκεί ο κίνδυνος και είναι βέβαιος ο θάνατος … . 
            Ένα σύγχρονος ελληνικός παραλληλισμός θα ήταν αυτός της διαχείρισης του κοπαδιού σε περιόδους κρίσης. Εγινε πιο πάνω, αλλά και πάλι επισημαίνω ότι στις «Δημοκρατίες των Μπέεε», τα ίδια εφαρμόζουν και στους ανθρώπους. Μειώνουν την τροφή και μειώνουν την ποιότητά της, τα κουρεύουν συνεχώς, τα στραγγίζουν στο άρμεγμα, τα σφάζουν, ώστε να προκύψουν τα κέρδη που χρειάζεται ο τσιφλικάς και απαιτεί ο αρχιτσιφλικάς για να μην καταργήσει το μαντρί.
            Θα μου πείτε ότι οι άνθρωποι επιλέγουν τον τσοπάνη τους. Μεταξύ ποίων;  θα σας απαντήσω και, ακόμα περισσότερο, για να κάνει τι ο τσοπάνης; μήπως θα ήταν λάθος να σας απαντήσω και με τρόπο απόλυτο ότι είναι τέτοιο το «πολίτευμα», που όποιον επιλέγουν τον επιλέγουν αποκλειστικά και μόνο για να τους κάνει τον τσοπάνη και μόνο τον τσοπάνη και ότι όποιον και να επιλέξουν πάλι τον ρόλο του τσοπάνη θα διαδραματίζει.
            Και επειδή τα πράγματα είναι πολύ απλά: μήπως και οι άνθρωποι δεν επιλέγουν τον «αρχηγό» τους, τον τσοπάνη τους με ένα «μπέεεε»; Τι διαφορά δηλαδή έχει το σύστημα της εξουσίας και της πολιτείας αυτής από το τσοπαναριό; Ιδια είναι στην ουσία τους και εμείς νομίζουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα, αλλά άνθρωποι. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο μας διαχειρίζονται και  αυτό που μας έμαθαν να κάνουμε και κάνουμε τελικά σε τούτη εδώ την χώρα είναι απλά ένα μπέεεε.
            Για να το εννοήσετε ακόμα καλύτερα : τι συμβαίνει όταν τα πρόβατα πιέζονται αφόρητα, υπεραρμέγονται ή οδηγούνται στην σφαγή ; Κάποια δεν κάνουν απολύτως τίποτα, εξοντώνονται βουβά, τσιμουδιά δεν βγάζουν… συσπειρώνονται, κατεβάζουν το κεφάλι και ελπίζουν. Ελπίζουν ότι θα επιλεγεί το διπλανό τους … ότι αυτά θα γλυτώσουν. Εάν τα τσιμπήσει η γκλίτσα του τσοπάνου και τα επιλέξει τραβώντας τα, τότε κάποια από αυτά μπορεί να κάνουν αυτό που κάνει και ένα πολύ μεγάλο μέρος της  κοτζαμπασοκρατούμενης κοινωνίας της Ελλάδας : μπέεεε … και άιντε γειά … .

            Το πώς κατέληξε ένας λαός δημιουργικός και πρωτοπόρος, που ζει σε μια πατρίδα γεμάτη φως που τα έχει όλα μέσα της και γεννά την ανάγκη της αναζήτησης και της δημιουργίας να έχει μετατραπεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε…» θα το καταλάβετε, εάν ξαναδιαβάσετε το πόνημά μου αυτό.
            Είναι ζήτημα συστημικό, είναι ζήτημα ουσίας. Αυτό το σύστημα σε μετατρέπει σε «μπέεεε …». Αυτό θέλει από εσένα: να σε εκμεταλλεύεται σαν το πρόβατο και όπως και για τα πρόβατα ισχύει: αυτό το σύστημα δεν σε εκμεταλλεύεται και δεν σε τρώει εξόν και πέσεις νεκρός[3]. Τότε απλώς σε σιχτιρίζει και σε θάβει … Μέχρι όμως τότε … άρμεγμα, κούρεμα, σφαγή.
            Για να ξαναγίνεις πρώτα άνθρωπος και αμέσως κατόπιν Ελληνας, για να ξαναβρείς τα αιώνια πατήματά σου και να ξαναδιαβείς τα μονοπάτια της ελευθερίας και της δημιουργικής σου οντότητας και σκέψης πρέπει να ξεπεράσεις το καθεστώς της «Δημοκρατίας του Μπέεεε…»  Αν θες να είσαι άνθρωπος και όχι πρόβατο επί σφαγή, χτίσε το δικό σου ανθρώπινο σύστημα, γκρέμισε τα μαντριά και τις στάνες, κατάργησε τους τσοπάνους και βρες ξανά τον τρόπο να λειτουργείς ως άνθρωπος μαζί με τους άλλους ανθρώπους και όχι ως πρόβατο στο μαντρί τους.
            Κάνε την εφεύρεση, ψάξε ! Το έχεις μέσα σου.               
           
               


[1] Μια ματιά στα «γενεαλογικά δέντρα» των πολιτικών των αστικών κομμάτων, αλλά και των μεγαλοεπιχειρηματιών και βιομηχάνων της χώρας μπορεί να αποδώσει την εντυπωσιακή συμμετοχή κοτζαμπασηδων μεγαλογαιοκτημόνων και μεγαλοσχημόνων στις τάξεις τους.    
[2] Δεν τον κριτικάρω τον αρχαίο - σε πολλά συμφωνώ μαζί του. Απλά, ολοένα και περισσότερο εδράζεται μέσα μου η αντίληψη ότι στα σωζόμενα (παραδόξως, τον διέσωσαν οι χριστιανομεσαιωνιστές) έργα του, όχι μόνο δεν έγραφε αντικειμενικά, αλλά λειτουργούσε με βάση τα βιώματά του, κάνοντας «χαβαλέ» στους δημοκρατικούς της συντετριμμένης Δημοκρατίας της Αθήνας. Είναι γνωστό ότι ήταν έντονα «αριστοκρατικός» ...  
[3] Πέρα από τις πρώτες έννοιες του συνθήματος – λόγου , μπορείτε να αντιληφθείτε και το γιατί κάποιοι αυτοκτονούν.

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...