Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΡΕΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΡΕΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ : ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΠΡΑΞΑΝ

 Η διεθνής ιστορική εμπειρία και η λογική ανάλυση καταδεικνύουν ότι τα μνημόνια, ως εργαλεία επιβολής πολιτικής, θα πλήξουν καίρια τους βασικούς υποστηρικτές τους: την ελληνική ολιγαρχία του πλούτου και τον περίγυρό τους.
Βεβαίως, καρφί δεν μας καίγεται για την ολιγαρχία του πλούτου στην χώρα μας και όσους τους στηρίζουν ή στηρίζονται από αυτούς. Οι ίδιοι άλλωστε είναι που έγραφαν τμήματα των μνημονιακών μέτρων υπέρ τους και κατά του λαού και των εργαζόμενων ανθρώπων. Αυτοί είναι και οι βασικοί συντελεστές κατάπτυστων εκθέσεων και αξιολογήσεων, όπως αυτών του ΟΟΣΑ, που συμπεριλαμβάνονται στα μνημόνια.
Επειδή όμως οι περισσότεροι ήταν και παραμένουν “κατσαπλιάδες”, χωρίς ίχνος μάλιστα εθνικής συνείδησης, δεν μπόρεσαν να εννοήσουν, ούτε οι ίδιοι, ούτε οι υπάλληλοί τους (τύπου Στουρνάρα), να αναγνώσουν τα διεθνή ιστορικά δεδομένα, να αναλύσουν τις στρατηγικές και να τις προβάλουν στο μέλλον.
Είναι σαφές ότι στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων, που οι ίδιοι πιστά υπηρετούν, βρίσκονται πρώτιστα και κύρια οι Ελληνες ολιγάρχες και οι δραστηριότητες που ασκούν στην χώρα, οι οποίες και θα πρέπει να περάσουν στα χέρια ξένων πολυεθνικών. Κάθε τομέας που κρίνεται από τους ξένους στρατηγικός ή επικερδής θα κατακτηθεί από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Τα ιστορικά στατιστικά δεδομένα όχι μόνο δίνουν το συμπέρασμα, αλλά και το ποσοστό που απομένει στους ντόπιους ολιγάρχες, όταν μία χώρα δέχεται την νεοφιλελεύθερη εισβολή : 10% - 20% της προηγούμενης δραστηριότητας παραμένει στους ντόπιους ολιγάρχες. Το υπόλοιπο μεταβαίνει στις πολυεθνικές. Ποιοτικά δε, οι ντόπιοι μετατρέπονται σε υπεργολάβους με ποσοστά κέρδους που ορίζουν οι πολυεθνικές και δεν είναι ανώτερα του 5% - 8% (όταν επιβιώνουν οι ίδιοι και δεν αντικαθίστανται από νέους – βολικότερους στους ξένους).
Το εάν συμβαίνει αυτό στην πραγματικότητα στην χώρα μας, μπορεί να το δει κανείς στα ηχηρά αποτελέσματα που επέφερε ο “ανταγωνισμός” , όταν και όπου αυτός διεξήχθη (ή διεξάγεται) στον αυτό τομέα της οικονομίας μεταξύ πολυεθνικών και ημεδαπών εταιρειών. Δεν θα αναφερθούμε σε ονόματα ... σκεφτείτε μόνο ποιες ελληνικές επιχειρήσεις έκλεισαν τα τελευταία δέκα χρόνια, ποιες φυτοζωούν και ποιους είχαν ή, αντίστοιχα, έχουν απέναντί τους ... .
Το γιατί συμβαίνει αυτό στον ακραίο και χωρίς όρια καπιταλισμό έπρεπε να το έχουν σκεφτεί νωρίτερα, όταν συνεργούσαν και προπαγάνδιζαν την έλευσή του, και είναι απόλυτα εξηγήσιμο.
Από την ανυπαρξία κεφαλαίων για χρηματοδότηση, την μειονεκτική ποσοτικά και ποιοτικά δυνατότητα χρηματοδότησης, τους υπέρογκους τόκους, την μείωση της κατανάλωσης που επιφέρει η μείωση των μισθών και η ανεργία, την ελκυστικότητα της εσωτερικής υποτίμησης για πάμφθηνα και κερδοφόρα ξεπουλήματα κλπ. κλπ. κλπ. , έως – ακόμα – και την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής σε εσωτερικό επίπεδο, δηλ. την μέθοδό τους για την επικερδή και προνομιακή συναλλαγή τους με το δημόσιο.
Σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις μετρήσεις, αναλύσεις, στρατηγικές, τακτικές και πρακτικές, ο ανταγωνισμός των ντόπιων ολιγαρχών με το μεγάλο διεθνές κεφάλαιο με όρους και συνθήκες μνημονιακού νεοφιλελευθερισμού έχει σίγουρο νικητή και σίγουρο χαμένο. Η ντόπια ολιγαρχία που προπαγάνδισε και στήριξε άκριτα αυτά τα μέτρα και επέλεξε την προβολή και εγκατάσταση στην εξουσία ηλίθιων ανίκανων πολιτικών (για να τους έχει του χεριού της) δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να αυτοχειριάζεται, ενώ θεωρούσε και σε μεγάλο βαθμό εξακολουθεί να θεωρεί ότι η δολοφονία των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού θα λειτουργήσει υπέρ της επαυξάνοντας τα κέρδη και την ισχύ της ... . Φευ (!!!) όπου μπαίνουν οι ξένοι, οι Ελληνες ολιγάρχες θα τρέχουν σαν λαγοί και θα εξαφανίζονται, αφού οι ξένοι πέραν της ειδικής “τεχνογνωσίας” θα έχουν διαθέσιμα απεριόριστα κεφάλαια και όρους (νόμους) ελευθερίας κίνησης που τους βολεύουν και τους εξυπηρετούν, ενώ ταυτόχρονα θα στραγγαλίζουν τα ντόπια θύματά τους, από τις τράπεζες και τα ΜΜΕ έως το εμπόριο, τον τουρισμό και την βιομηχανία τροφίμων ... . Σε κάθε τομέα που περιλαμβάνεται στα μνημόνια και στην έκθεση του ΟΟΣΑ, οι Ελληνες ολιγάρχες θα εκλείψουν ή στην καλύτερη για αυτούς περίπτωση θα αποτελέσουν σκέτη κομπαρσαρία των πολυεθνικών, που θα εκτελεί χωρίς κέρδος τις δύσκολες και αδιάφορες για τους ξένους “εργασίες”.
Ας σκεφτούν και οι ίδιοι και ας ανακαλύψουν ότι το συμφέρον τους ταυτίζεται στην φάση αυτή με το συμφέρον του λαού. Εάν το κατανοήσουν κάποιοι από αυτούς έχουν ελάχιστους μήνες μπροστά τους να “εφεύρουν” μία σοβαρή κυβέρνηση (εκτός του “δοτού” πολιτικού συστήματος και των υπαρχόντων κομμάτων) άλλης φιλοσοφίας, πολιτικής αντίληψης και τακτικής, για να περισώσουν και τους ίδιους τους εαυτούς τους ... . Ακόμα και εάν αυτή η κυβέρνηση ως “σοβαρή” και “συνετή” δεν περιλαμβάνει ανδρείκελά τους, το τίμημα που θα κληθούν να πληρώσουν θα είναι πολλές φορές μικρότερο από το τίμημα της καταστροφής που οι ίδιοι επέφεραν στον εαυτό τους. Ακόμα και εάν χαιρόμαστε με τα χάλια τους, ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για τους ίδιους, όχι μόνο να λειτουργήσουν για πρώτη φορά πατριωτικά, δημοκρατικά, δημιουργικά, αλλάζοντας άρδην αντιλήψεις, στρατηγική και φιλοσοφία, αλλά και να περισώσουν τους εαυτούς τους και την ίδια την Ελλάδα.


Δημ. Καραμήτσας - ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΗΜΑ

               Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΗΜΑ


Αισθάνομαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω (και πάλι) το ζήτημα της οικονομικής κατάστασης και του παράλληλου χρήματος και το ίδιο και τα μέλη του Λαϊκού Κινήματος.


Το 1ο που πρέπει να καταλάβουμε είναι η δυσχερής θέση στην οποία βρισκόμαστε και το τι έχει προκαλέσει η ΕΕ και το Ευρώ στην χώρα. Εχουν γραφτεί πολλά για αυτό το θέμα και ανατρέχοντας σε παλιότερα κείμενα, ακόμα και πριν τα μνημόνια, θα βρείτε πολλές βαθιές και σοβαρές αναλύσεις. Η Ελλάδα προσπαθεί να λειτουργήσει καπιταλιστικά χωρίς χρήμα. Καπιταλισμός χωρίς κεφάλαια εξ ορισμού δεν γίνεται και δεν υφίσταται.




Οι συνεχείς στερήσεις για να πληρωθούν τα δάνεια των δανειστών μειώνει συνεχώς τα διαθέσιμα χρήματα στην εσωτερική οικονομία, στην κοινωνία, στους πολίτες αυτής της χώρας. Οταν η τροφή μειώνεται πεινούν περισσότεροι και όταν δεν έχεις τα υλικά για παράξεις νέα τροφή, τότε πεθαίνεις και από την πείνα. Η λειτουργία του καπιταλισμού είναι απλή και θα έπρεπε κάποιοι να έχετε κατανοήσει ότι η τροφή και ο κρίσιμος όρος αυτού του συστήματος είναι η ύπαρξη και χρήση των κεφαλαίων για να λειτουργήσει η οικονομία και να παραχθούν υπεραξίες (δηλ. κέρδη). Το σύστημα που βιώνουμε (ασχέτως αν κάποιοι το απεχθανόμαστε) είναι κεφαλαιοκρατικό – κερδοκεντρικό.

                                           (δείκτες φτώχειας στην Ε.Ε)
                                        
                                          

(δείκτης επιτοκίων στα δεκαετή κρατικά ομόλογα)



Το 2ο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι λεονταρισμοί περί μονομερούς διαγραφής του χρέους αποτελούν μία λύση που είναι εύκολο να την διατυπώνεις, είτε γιατί θέλεις να κοροϊδέψεις τον κόσμο που σε ακούει είτε επειδή δεν έχεις το μυαλό να σκεφτείς τις συνέπειες. Η λύση της διαγραφής του χρέους ή του κουρέματος είναι απολύτως αναγκαία και σε μεγάλο βαθμό δίκαιη, αλλά δεν μπορεί να έλθει με ασφάλεια παρά μόνο με τρεις τρόπους:

α. Συμφωνία των πιστωτών
β. Απόφαση διεθνούς δικαστηρίου ή οργάνου
γ. Πτώχευση της χώρας.
Η μονομερής διαγραφή του χρέους είναι ένας θεωρητικός τρόπος που μπορεί να έλθει μόνο για ισχυρές και ασφαλείς χώρες και μόνο μετά από επαναστατικές διαδικασίες. Και πάλι όμως οι λύκοι θα καραδοκούν και θα φροντίσουν για τα κεφάλαιά τους που είναι άλλωστε ο λόγος ύπαρξής τους και το μέσο διατήρησής τους στην παγκόσμια εξουσία. Αν είσαστε τόσο πρόθυμοι να επαναστατήσουμε, είμαστε οι πρώτοι που θα ψηφίσουμε ναι και θα αγωνιστούμε. Η χώρα χρειάζεται φυσικά μία επανάσταση. Αλλά επαναστάσεις χωρίς επαναστάτες, χωρίς όραμα και σχέδιο λειτουργίας της κοινωνίας δεν γίνονται.
Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και με την θέση κρατών στον ρόλο των πιστωτών, αντί “επενδυτών”, η μονομερής διαγραφή του χρέους και η άρνηση πληρωμής του είναι παράλληλα μία απαίσια και άδικη λύση για τα μικρά κράτη που υποχρεώθηκαν να μας δανείσουν και τους λαούς τους, που δεν ρωτήθηκαν. Αν και στην ουσία δεν δάνεισαν εμάς, αλλά την εξυπηρέτηση των παγκόσμιων τοκογλύφων, επειδή τον λογαριασμό θα κληθούν και πάλι να τον πληρώσουν και αμέτοχοι και αδικούμενοι λαοί, είναι μία λύση την οποία δεν θέλω καν να σκέφτομαι ως Ελληνας και ως άνθρωπος, που θέλει να είναι δίκαιος και δεν νομίζω ότι κάποιος πρέπει να αδιαφορεί, εάν τον λογαριασμό για την δική μας ανοησία (ατομικά και ως λαός) κληθεί να την πληρώσει ένας φτωχός Σλοβάκος, Πορτογάλος, Ρουμάνος κ.ο.κ. που μοχθεί και υποφέρει όσο ο Ελληνας κάτω από τον μηχανισμό καταπίεσης και κλοπής που λέγεται Ε.Ε..

Στο πλαίσιο αυτό και για να υπάρξει δίκαιη λύση για όλους, θα πρέπει να υπάρξει εσωτερικός και διεθνής έλεγχος της δημιουργίας του ελληνικού χρέους και να βγουν ολοκληρωμένα και τεκμηριωμένα συμπεράσματα, ούτως ώστε να είναι δυνατή η αναζήτηση του επαχθούς και παράνομου χρέους από όσους καρπώθηκαν τα οφέλη από αυτό (τράπεζες, επενδυτές κλπ.) και όχι από τα κράτη που μας δάνεισαν το 2012. Φυσικά, η αναζήτηση αυτή θα πρέπει να γίνει με απόφαση διεθνούς δικαστηρίου ή οργάνου. Αυτός είναι ένας πραγματικός αγώνας που πρέπει να δώσουμε, έχοντας συμμάχους και τα κράτη που μας δάνεισαν (ιδίως τα μικρά). Στα μεγάλα κράτη κατοικοεδρεύουν οι ιδιώτες πιστωτές, δηλ. οι υπόλογοι για το καταχρηστικό και επαχθές χρέος και να μην περιμένουμε καμία βοήθεια από εκεί.

Αυτό τον έλεγχο τον ζητούσαμε κάποιοι επίμονα και ενοχλητικά για το σύστημα, επί πολλά έτη και πριν τα μνημόνια. Χαρήκαμε ιδιαίτερα όταν η πρόταση έγινε μέρος της πολιτικής θέσης κάποιων κομμάτων και ακόμα περισσότερο όταν συγκροτήθηκε η επιτροπή στην Βουλή. Προειδοποιούσαμε και τότε, με βάση την διεθνή εμπειρία, ότι η “διεθνής των τοκογλύφων”, απαγορεύει ρητά τέτοιους ελέγχους και ρίχνει κυβερνήσεις (τουλάχιστον). Ο,τι δηλ. Θέλει ιδιαίτερο σθένος και διεθνή ευρύτητα το εγχείρημα. Τελικά, το εγχείρημα έχει μείνει ατελές και η κυβέρνηση γνώρισε πλήρη μετάλλαξη και μεταστροφή ... .

                         Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ από το 1988


                                        Η πορεία του ελληνικού ΑΕΠ από το 1960 

                                          Η πρόβλεψη για το ελληνικό ΑΕΠ 


Ας καταλάβει όμως η ελληνική κυβέρνηση ότι όσο ζητά χρήματα και όσο πληρώνει (ακόμα και με το αίμα του ελληνικού λαού) θα μας εμπαίζουν και δεν θα υπάρξει καμία μείωση του χρέους, ούτε καν αναδιάρθρωσή του (όπερ θα σημαίνει και αναδιάρθρωση προϋπολογισμών για τους δανειστές). Γνωρίζετε εσείς κάποιον δανειστή (π.χ. τράπεζα), που ενώ πληρώνονται οι δόσεις του δανείου από τον δανεισθέντα, προβαίνει σε μείωση της αξίωσής του ή σε ελαφρύνσεις ?. Με την αυτή λογική κινούνται, όχι μόνο γιατί αυτό επιτάσσει το συμφέρον τους, αλλά και για τους λόγους που αναφέρονται κατωτέρω.


Χρεοκοπία

Οπως είχαμε προβάλλει η χρεοκοπία της χώρας είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναπόφευκτη και αυτή αποτελεί μία οδό γρήγορης ανάκαμψης (εφόσον δεν ξεπουληθούν οι κρίσιμες δομές και υποδομές της χώρας) και μείωσης του χρέους (ενδεικτικά http://laikometopo.blogspot.de/2015/07/blog-post.html). Το διεθνή ιστορικά οικονομικά δεδομένα αυτό καταδεικνύουν και είναι αυτό που έγραψε και το ίδιο το Δ.Ν.Τ. (για άλλους λόγους το έκανε) στην έκθεσή του το 2015 και προφανώς θα επαναλάβει και φέτος. Ο επίσημος χαρακτηρισμός του ελληνικού χρέους από το Δ.Ν.Τ. ως “εξαιρετικά μη βιώσιμου”
σηματοδοτεί την καταστατική αδυναμία του να δώσει νέα δάνεια στην Ελλάδα.



(Το ελληνικό χρέος στο τέταρτο τρίμηνο του 2010 στις 30.4.2010, στο και μετά την μετατροπή του σε “κρατικό”)





Το υποτιθέμενο και φαινομενικό αδιέξοδο

Επειδή δανειστές μας είναι πλέον τα κράτη της ευρωζώνης, είναι ευνόητο ότι οι “ανταγωνιστικές” δυνάμεις επιδιώκουν το αδιέξοδο της χρεοκοπίας της Ελλάδας, όχι ως προς τον συμβολισμό για την Ε.Ε. και μόνο, αλλά ως προς τις συνέπειες στην οικονομία της ευρωζώνης.
Αυτό το φαινομενικό αδιέξοδο είναι αυτό που προβάλουν στο μυαλό κάθε ηλίθιου και πρόθυμου οι τραπεζίτες του πλανήτη και οι υπάλληλοί τους “οικονομολόγοι”.
Το ζήτημα βεβαίως έχει πολλές λύσεις, που αρνούνται να δουν ή δεν αντιλαμβάνονται όσοι προσποιούνται ότι κυβερνούν στην Ευρώπη, επιδιώκοντας βεβαίως και την λαφυραγωγία (οι ισχυροί). Η χρονική τοποθέτηση του δημοψηφίσματος για το BREXIT λέει πολλά, όπως και να αναγνωστεί ... . Αντίστοιχα, μπορεί να ερμηνευτεί και η “υποκλοπή” των συνομιλιών οργάνων του Δ.Ν.Τ. .
Στο θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Ε.Ε. και το ευρώ έχουν αποτύχει και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν έναντι των λαών και υπέρ των ελίτ. Το “πείραμα” (απολύτως επιεικής ο χαρακτηρισμός πείραμα) έχει αποτύχει (και έχουμε αναλύσει το γιατί και εμείς του Λαϊκού Κινήματος και άλλοι) και είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε νέους πολέμους στην Ευρώπη, όπου ο εθνικισμός ανεβαίνει ως αποτέλεσμα της καθολικής αποτυχίας της Ε.Ε. σε κάθε κοινωνικό μέτρο και επίπεδο. Πρόταση για τον καταστατικό χάρτη της “Ευρώπης των Λαών” έχουμε εκπονήσει . Αλλη λύση εκτός από αυτήν ή την διάλυση, με ό,τι μπορεί να επιφέρει και όπως μπορεί να επέλθει, δεν υφίσταται. Την λύση της ομοσπονδιοποίησης, δηλ. την λύση της θεσμικής επικυριαρχίας των Γερμανών, την θεωρώ έγκλημα ακραίων διαστάσεων ισοδύναμο αλλά και αίτιο τεραστίων πολέμων. Σε θεσμικό πλαίσιο συνεπώς θα πρέπει ή να αλλάξουν τα πράγματα και να κινηθεί η Ευρώπη στην λογική της “Ευρώπης των Λαών” ή να διαλυθεί όσο είναι καιρός και πριν την διαλύσουν οι εθνικισμοί. Ας σταματήσουν κάποιοι λαοί επιτέλους και κυρίως οι ελίτ τους να επιδιώκουν την λαφυραγωγία. Συνήθεια αιώνων που πρέπει να σταματήσει.
Σε τεχνικό επίπεδο τώρα και εντός της αστικής λειτουργίας του συστήματος της Ε.Ε. υπάρχουν επίσης λύσεις για το φαινομενικό αδιέξοδο. Αυτές στηρίζονται στην πληθωριστική διάθεση ευρώ για την κάλυψη ελλειμμάτων και τις αναπτυξιακές διαδικασίες και στην κάλυψη των εξόδων λειτουργίας του κοινωνικού κράτους από την Ε.Ε. (ανασυγκρότηση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού). Είναι η λύση βεβαίως που προτάθηκε από εμάς εδώ και χρόνια (πριν καν υπάρξουν τα μνημόνια και πριν ακόμα την δημιουργία του Λ.Κ.) την οποία δεν θέλουν με τίποτα οι Γερμανοί και το σκληρό μονεταριστικό κεφάλαιο της Ε.Ε. .
Βεβαίως, το κόστος χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους επιστρέφει πάλι στους ίδιους και είναι πολλές φορές πολλαπλάσιο του κόστους μίας ορθολογικής χρεοκοπίας. Και στην περίπτωση αυτή την μπαγκέτα του μαέστρου και την πρωτοβουλία κινήσεων δεν την έχει η γερμανική Ε.Ε., αλλά οι διεθνείς ανταγωνιστές, αφού η απόσυρση του Δ.Ν.Τ. από την χρηματοδότηση θα επιβαρύνει και πάλι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και την Ε.Ε. και μάλιστα με βέβαιο αποτέλεσμα την κατάληξη στην ελληνική χρεοκοπία, αλλά και την χρεοκοπία και άλλων κρατών της ευρωζώνης που είναι καταχρεωμένα, εξαιτίας της χρήσης του ευρώ και της αντικοινωνικής δομής του. Ο απώτερος σκοπός βεβαίως δεν είναι η διάλυση των κρατών, αλλά η επέκταση του δανεισμού τους, η δανειακή τους εξάρτηση και από τις Η.Π.Α. (και άλλες χώρες) που αφειδώς έχουν εκδώσει κούφιες νομισματικές αξίες (ήτοι δολάρια) ή θέλουν με ευνοϊκούς όρους να επενδύσουν το κεφαλαιακό τους απόθεμα που προέκυψε από την υπερπαραγωγική τους δραστηριότητα (βλ. Κίνα).


                                    (Πληρωμές του ελληνικού χρέους στο μέλλον)




Οι γερμανοί, οι συνεταίροι τους και το Δ.Ν.Τ.


Αυτό που πρέπει να εννοήσουν οι Γερμανοί και οι ευρωεκμεταλλευτές είναι, ότι αυτό που δημιούργησαν για να επικυριαρχήσουν στην Ευρώπη, έχει ήδη επιστρέψει ως πρόβλημα στους ίδιους, καθώς τα κράτη σκόπιμα καταχρεώθηκαν και είναι έτοιμα να καταρρεύσουν συμπαρασύροντας μαζί τους και τους δανειστές τους. Διέξοδοι στο αίσχος που δημιούργησαν δεν υπάρχουν πέρα από αυτές της άλλης εναλλακτικής λογικής και συμπεριφοράς και τούτο το κατάλαβαν καλά όταν σε μία νύχτα έκλεισε η Lehmann Brothers. Ξέρουν δηλ. πριν ακόμα προκύψουν τα PIΙGS και τα μνημόνια, ότι το παιχνίδι το έχουν χάσει. Απαίτησαν μάλιστα την συμμετοχή του Δ.Ν.Τ., προσπαθώντας να εγκλωβίσουν και άλλα κράτη στο κόστος συντήρησης του ελληνικού χρέους (και της πληρωμής των ομολόγων στις τράπεζές τους) και έκαναν το ελληνικό πρόβλημα, πρόβλημα των λαών και των κρατών, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό η κατάρρευση να γίνει δυσχερέστερη. Αυτό που δεν κατάλαβαν όμως όταν έφερναν το Δ.Ν.Τ. (δεν είχαν καν μηχανισμό τότε οι ίδιοι στην Ε.Ε. και επεδίωκαν την κατάληψη της Ευρώπης και της λαφυραγωγία) ήταν ότι το Δ.Ν.Τ. εντός των πυλών θα λειτουργούσε ως καταλύτης, επιταχυντής και επαυξητής της κρίσης και του χάσματος. Είχε την τεχνογνωσία να το κάνει και το έκανε παντού και πριν. Το Δ.Ν.Τ. με τις συνταγές του φρόντισε να επαυξήσει το μέγεθος ισχύος της ελληνικής βόμβας κατά αρκετούς μεγατόνους, υποχρεώνοντας τα κράτη της Ε.Ε. να μπουν στον ρόλο των δανειστών και μεγιστοποιώντας δομικά το ελληνικό χρέος με λύσεις υφεσιακής αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας, ώστε να οδηγηθεί σε βέβαιο αδιέξοδο.


                                      (λεζάντα : .έσε ψηλά και αγνάντευε ...)


Αυτό που θα λυνόταν το 2009 ή το 2010 με ένα πακέτο 20-30 πληθωριστικών δις ευρώ (ακόμα και ως πρόγραμμα ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας) αποτελεί σήμερα μία αβέβαιη συστημική φούσκα τάξης άνω του 1 τρις ευρώ. Οπως είπαν κάποιοι γελοίοι πρωταγωνιστές της ελληνικής τραγωδίας πρόσφατα: “ζητήσαμε 30-40 δις και μας έδωσαν 120 δις, δεν το καταλάβαμε γιατί ...” . Ακόμα δεν κατάλαβαν βέβαια ότι με τον τρόπο αυτό αυξανόταν ο βαθμός έκθεσης των δανειστών σε κίνδυνο και μεγάλωνε το μέγεθος της φούσκας και των κινδύνων. Κάποιοι λοιπόν αύξησαν τα μεγέθη για να μην είναι αντιμετωπίσιμα ... .

Επειδή το “παιχνίδι της Ελλάδας” εντός της ΕΟΚ/ΕΕ και οι επιλογές που γίνονταν για την διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας φώναζαν από μόνες τους που μας οδηγούσαν, με πολύ κόπο κατάφερα το 2007 να ολοκληρώσω το “πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας” (έκλεψαν τον όρο και κάποιες αρχές που άφησα δημόσιες για τους πολίτες) και ήδη από το 2008 φρόντισα να έλθει στο προσκήνιο ο όρος “πραγματική οικονομία”. Βεβαίως, οι ελιτ της πολιτικής και της οικονομίας χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τους όρους χωρίς να τους καταλαβαίνουν στο λειτουργικό τους πλαίσιο και χωρίς πραγματική διάθεση και ικανότητα να υλοποιήσουν τα σχέδια.

Σε κάθε περίπτωση επιλογής θα πρέπει όμως να τονιστεί ότι τις απώλειες από την ελληνική κατάρρευση θα πρέπει τα κράτη της Ε.Ε. να τις επωμιστούν αναλογικά σε σχέση με την οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση και αυτό πρέπει να είναι πάγια θέση της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλο πρέπει να είναι το βάρος – απώλειες της Σλοβακίας ει δυνατόν και μηδενικές και άλλο αυτό της Γερμανίας.

                                         (η πορεία του κρατικού χρέους στην Ε.Ε.)
                                              (χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ) 


Πως προέκυψε η πρόταση του “παράλληλου χρήματος”

Επειδή το συνολικό παιχνίδι ήταν θεσμικά και λειτουργικά χαμένο για την ΕΕ και το ευρώ, οι φωνές κάποιων για το χρέος, για την Ε.Ε. και το ευρώ είχαν αρχίσει από πριν. Επίσης, σε χρόνους ακόμα και πριν το 1ο μνημόνιο προσπαθούσαμε κάποιοι να καταδείξουμε το επαχθές και παράνομο του κρατικού χρέους, συνεχίζαμε να μιλάμε για εθνικό νόμισμα ως αναγκαιότητα, αποδεσμεύσεις, ελέγχους του χρέους κλπ. Οταν όμως με το 1ο μνημόνιο διαφάνηκε, ότι πλέον η Γερμανία χρησιμοποιεί το χρέος των κρατών για να ηγεμονεύσει στην Ευρώπη, αλλά και ότι το Δ.Ν.Τ. θα λειτουργήσει ως επιταχυντής της συνολικής κατάρρευσης της οικονομίας της ευρωζώνης (η κατάρρευση αυτή καθεαυτή έχει ως αίτιο την θεσμική συγκρότηση της ευρωζώνης και κατ’ επέκταση και της Ε.Ε.) προκειμένου να δημιουργήσει ένα νέο καθεστώς κεφαλαιακής εξάρτησης των κρατών της Ε.Ε. από τα κεφάλαια και τα κράτη που πρεσβεύει, έπρεπε να δοθούν για την Ελλάδα, λύσεις ώστε να τρέξει πέρα από τις εξελίξεις αυτές της οικονομικής αδυναμίας, ασφυξίας και ύφεσης η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία.
Κάπου τον Μάιο του 2010 εκεί και επειδή ο ελληνικός λαός δεν έδειχνε διατεθειμένος, ικανός και πρόθυμος για μία λαϊκή ή προλεταριακή επανάσταση, γίνεται από τον συντάκτη του κειμένου και υιοθετείται μετά από λίγες ημέρες από το νεοδημιούργητο τότε Λαϊκό Κίνημα, η “εφεύρεση” της Εθνικής Ανταλλακτικής Μονάδας, του “Παράλληλου Χρήματος” , όπως έμελε στην πορεία να ονομαστεί από τρίτους. Οντας ακόμα σε κάποιας μορφής επικοινωνία με τον τότε πρωθυπουργό φρόντισα να περιέλθει στα χέρια του η πρόταση. Την απάντηση την έλαβα από διάφορους συστημικούς υπηρέτες δια των ΜΜΕ ... ότι το παράλληλο χρήμα θα ήταν (αναιτιολόγητα) μία καταστροφή. Είναι σαφές ότι στην πορεία η πρόταση περιήλθε και στα χέρια άλλων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και άρχισαν να την σκέπτονται ως το μέσο συμβιβαστικής επίλυσης του ζητήματος ή του “ακήρυχτου πολέμου”. Βεβαίως και πάλι ο καθένας προσπάθησε και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την λύση, τροποποιώντας την κατά το συμφέρον του, προκειμένου και πάλι να λαφυραγωγήσει εις βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Αντιπαρερχόμενος διάφορες ανοησίες και αστείες, αστήρικτες καταστροφολογικές κριτικές, αν θέλετε την γνώμη του “εφευρέτη” και των συντρόφων που στήριξαν και στηρίζουν την πρόταση, είναι σαφές ότι η Εθνική Ανταλλακτική Μονάδα (Ε.Α.Μ.) ή Παράλληλο Χρήμα, αποτελεί την μοναδική στέρεη λύση πραγματικής ανάπτυξης και μάλιστα λύση ουσιαστικής λογικής, που μαζί με τις υπόλοιπες προτάσεις θα δώσουν στην χώρα το δικαίωμα να ανασυγκροτηθεί και να υπάρχει στο μέλλον και στον ελληνικό λαό το δικαίωμα να γνωρίσει πραγματική προκοπή και ζωή με ένα όμως απαράβατο και απαρέγκλιτο όρο : ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ και ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙ για την λειτουργία της και όχι ως ένα ακόμα νόμισμα ή μέσο εκμετάλλευσης και υποταγής (ενδεικτικά οι όροι και εδώ: http://laikometopo.blogspot.de/2015/07/h-grexit.html). Οταν κλείσει ο κύκλος της Ε.Α.Μ. σε 4-5 χρόνια τότε θα πρέπει να έχουμε το δικαίωμα ως λαός να αποφασίσουμε για ένα εθνικό νόμισμα και μακάρι να έχουμε την δύναμη να το πράξουμε σε συνθήκες εθνικής παραγωγικής αυτάρκειας και ανεξαρτησίας. Η Ε.Α.Μ. ή Παράλληλο Χρήμα είναι απλά ένα από τα αναγκαία εργαλεία απεξάρτησης της χώρας από τα δεσμά της και είναι αναγκαίο.

Υ.Γ. 1 Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει έστω και τώρα να μας ακούσει και να υιοθετήσει τις προτάσεις μας, ακόμα και ερχόμενη σε ρήξη με τις δυνάμεις που έχουν κατανοήσει την αδυναμία της να έχει κάποιο σχέδιο εσωτερικής δράσης και το εκμεταλλεύονται σε βάρος όλων. Ο δρόμος που έχει πάρει είναι καταστροφικός για όλους.


Υ.Γ. 2 Από τα μισόλογα κάποιων εντός και εκτός Ελλάδας ο νους πηγαίνει σε κουρέματα καταθέσεων και σε παράλληλο νόμισμα ... .

Αλλοι πίνακες και εικόνες  .... 
                                   Πορεία ΑΕΠ σε σχέση με χρέος και πληρωμές τόκων 

                               (πορεία χρέους ελληνικής κυβέρνησης από το 1970)

                                    (ποσοστό παιδιών με κίνδυνο φτώχειας) 

        (ποσοστό πληθυσμού που δεν μπορεί να θερμανει την κατοικία του επαρκώς)


                                          (χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ)


                                  (πορεία χρέους διαφόρων κρατών από το 2007)

                                               (αριθμός δημοσίων υπαλλήλων)

Ωρες εργασίας εργαζομένων σε διάφορα κράτη

                                             Αποθεματικά ελληνικών τραπεζών




                              Η πυραμίδα του καπιταλισμού (για να μην ξεχνιόμαστε)

ΧΡΕΟΣ & ΝΟΜΙΣΜΑ (Συνοπτική Λογική Ανάλυση)

ΧΡΕΟΣ & ΝΟΜΙΣΜΑ
(Συνοπτική Λογική Ανάλυση)

Απαντάμε στην απόλυτη παράνοια της σύγχρονης Ελλάδας (με κύριως θιασώτες πολιτικούς, δημοσιογράφους και “ειδικούς”1) με την Ρεαλιστική Αριστοτέλεια Λογική Ανάλυση :

Δεδομένο 1ο: Το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι ούτε βιώσιμο, ούτε εξυπηρετήσιμο. Με οποιοδήποτε διεθνές επιστημονικό, ιστορικό, οικονομικό και κριτικό αναλυτικό μέσο και εάν εξεταστεί η χώρα μας δεν μπορεί να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της. Ακόμα και εάν το ελληνικό δημόσιο έχει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και αποτελέσματα της τάξης του 10% ετησίως, το ποσό που προκύπτει αυτό δεν αρκεί ούτε για την αποπληρωμή των τόκων. Θεωρούμε την διαπίστωση αυτή θεμελιώδη και παγκοσμίως παραδεκτή πλέον.

Δεδομένο 2ο : Για να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος, πρέπει να λάβει χώρα βαθιά και τεράστια απομείωση του, ώστε να εκκινήσει κατ' ανώτατο όριο στο 70% του ΑΕΠ κατ΄ ανώτατο όριο (συνοδευόμενο όμως και από άλλα σχετικά μέτρα όπως περίοδο χάριτος, χρηματοδότηση, αναδιάρθρωση του υπολοίπου). Αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος πρέπει να φτάσει τουλάχιστον στα (180 δις Χ 70%) 126 δις Ευρώ από τα (επισήμως) 301 δις Ευρώ που ήταν στην λήξη του α' τριμήνου του 2015 (στοιχεία ΕΛΛΣΤΑΤ). Η απόσταση αυτή είναι 175 δις Ευρώ.

Δεδομένο 3ο: Το χρέος μειώνεται με τρεις τρόπους:
α. Την κήρυξη μέρους του ως παράνομου, καταχρηστικού και επαχθούς και την αναγνώριση τούτου από το Διεθνές Δικαστήριο (ποικίλει ανάλογα με τους προσφεύγοντες και την συμφωνηθείσα αρμοδιότητα).
β. Το κούρεμα.
γ. Την συνολική άρνησή του.
Αλλοι τρόποι δεν υπάρχουν. Ενω τα στοιχεία α' και γ' μπορούν να ασκηθούν συνδυαστικά.

Δεδομένο 4ο:
Η κήρυξη μέρους του χρέους ως παρανόμου έχει δύο βασικές προϋποθέσεις/παραμέτρους :
- Τον σαφή προσδιορισμό του ποσού και της μη νόμιμης πράξης που το προκάλεσε.
- Την εισαγωγή της υπόθεση προς αναγνώριση – επιδίκαση από Διεθνές Δικαστήριο.
Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει από την Ελλάδα, πέραν των στοιχείων ειδικής διάρθρωσης και δημιουργίας του χρέους και τις γενικές αρχές να εξεταστούν συμπληρωματικά :
α. Η διάρθρωση του χρέους ως χρέους των τραπεζών. Το ποσό που έχει διατεθεί προς τις τράπεζες από τον Σεπτέμβριο του 2008 μέχρι σήμερα προσεγγίζει τα 282 δις Ευρώ. Με το νέο μνημόνιο αναμένεται να ξεπεράσει τα 310 δις Ευρώ. Στην πραγματικότητα το δημόσιο χρέος είναι χρέος που αφορά τις τράπεζες. Από το ποσό αυτό και σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος αιτιολογούνται (τρόπον τινα) περί τα 82 δις Ευρώ (κούρεμα ομολόγων, κόκκινα δάνεια). Τα υπόλοιπα είναι άγνωστο που και γιατί έχουν διατεθεί, εάν υπάρχουν ή όχι, που βρίσκονται, αν είναι νόμιμα κλπ.
β. Η “στήριξη” των τραπεζών με δαπάνες και εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Επισημαίνουμε ότι στις πρόσφατες περιπτώσεις της Ισπανίας και της Ιρλανδίας, το βάρος της στήριξης των τραπεζών ανέλαβε αποκλειστικά σχεδόν η Ε.Κ.Τ. και όχι το Ισπανικό ή το Ιρλανδικό κράτος, αντίστοιχα. Εκτός από πολιτικό σκάνδαλο τεραστίου μεγέθους, πρόκειται και για πιθανή βάση άρνησης πληρωμής του αντίστοιχου μέρους του χρέους.
Ολική μονομερής άρνηση πληρωμής του συνολικού χρέους υπήρξε στην περίπτωση της νεοϊδρυθείσας Σοβιετικής Ενωσης.

Η επιλογή αυτή είναι δίκαιη σε μεγάλο βαθμό και μπορεί να είναι αποτελεσματική. Η διεθνής εμπειρία όμως διδάσκει ότι φέρει τον κίνδυνο της μερικής αποτυχίας (δηλαδή μείωση σε ποσά που δεν καλύπτουν το ζητούμενο – εφαρμογή του αγγλικού δικαίου ως προς το δικαίωμα προσφυγής και την παραίτηση από την δυνατότητα κ.α.).
Η ίδια διεθνής εμπειρία διδάσκει ότι προκαλεί σοβαρότατη διεθνή απομόνωση ενός κράτους και σαφή εχθρικότητα του “διεθνούς παράγοντα”. Πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί και αποφασισμένοι για όλα.

Δεδομένο 5ο :
Το κούρεμα του χρέους μπορεί να επέλθει μόνο ως αποτέλεσμα σύμβασης μεταξύ Ελλάδας και των δανειστών της ή διεθνούς σύμβασης.
Θα μπορούσε να αποτελέσει και μονομερές δικαίωμα του κράτους ως προς ιδιωτικά χρέη, τα οποία όμως στην περίπτωση της Ελλάδας είναι πλέον ελάχιστα. Το βασικό μέρος του χρέους αφορά το Δ.Ν.Τ. και τον “Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης”, δηλ. την Ε.Ε./Ευρωζώνη.

Δεδομένο 6ο: Η διεθνής εμπειρία, νομολογία και νομική και οικονομική τεκμηρίωση αποδεικνύει ότι “κούρεμα του χρέους” (και μάλιστα βαθύ) επέρχεται με βεβαιότητα σε όλες τις περιπτώσεις χρεοκοπίας ενός κράτους (στάσης πληρωμών). Η χρεοκοπία (στάση πληρωμών) δηλ. αποτελεί το μοναδικό στέρεο στοιχείο που οδηγεί στο κούρεμα του χρέους του.

Δεδομένο 7ο: Ως προς το Δ.Ν.Τ. θα μπορούσε το κούρεμα να γίνει και χωρίς χρεοκοπία με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης.
Ως προς την Ε.Ε. με απόφαση της συνόδου κορυφής.
Για τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης δεν προβλέπεται δυνατότητα “κουρέματος”, αλλά μόνο δυνατότητα αναδιάρθρωσης και τούτο προβάλει σχεδόν σύσσωμη η πλευρά των υπολοίπων μελών.

Συμπέρασμα : Μόνες ασφαλείς διέξοδοι για την απαλλαγή της Ελλάδας από το το χρέος, σε περίπτωση επιλογής του “κουρέματος”, είναι είτε η “Χρεοκοπία” είτε η έξοδος από το Ευρώ ως προς την ευρωζώνη με οποίο εναλλακτικό επακόλουθο (και της “χρεοκοπίας”).
Το γεγονός ότι η Ελλάδα επιμένει στην μη χρεοκοπία και στην μη έξοδο από το Ευρώ, αφαιρεί από τους δανειστές κάθε αναγκαστική εναλλακτική προσέγγιση και τους ανοίγει την όρεξη για τεράστια ανταλλάγματα εις βάρος του ελληνικού λαού.
Ακόμα και στην περίπτωση του Δ.Ν.Τ. με τις γνωστές προτάσεις του (κούρεμα, περίοδος χάριτος, χρηματοδότηση, αναδιάρθρωση) η επιλογή της λύσης αυτής θα αποτελούσε αδίκημα απιστίας εις βάρος του Δ.Σ. του Δ.Ν.Τ., την ώρα που η Ελλάδα προσφέρει ανταλλάγματα για να μην συμβεί αυτό.
Στην περίπτωση μάλιστα της Ελλάδας, αντί στάσης πληρωμών ως προς τους διεθνείς δανειστές, υφίσταται το αντίστροφο, δηλ. στάση πληρωμών των εσωτερικών οφειλών του κράτους, γεγονός που επιτείνει την εσωτερική ύφεση.

Δεδομένο 8ο : Το υφεσιακό πρόβλημα της Ελλάδας από την χρηματο-οικονομική πλευρά αφορά την ύπαρξη ολοένα και μειούμενης ύπαρξης και κυκλοφορίας χρήματος εσωτερικά. Το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την σοβαρή αύξηση του κυκλοφορούντος χρήματος.

Δεδομένο 9ο: Με τις μέχρι σήμερα δοκιμασθείσες μεθόδους, δηλαδή του δανεισμού αποκλειστικά προς αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους, το υφεσιακό πρόβλημα όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται, αλλά διογκώνεται, δεδομένης της ελλειμματικής παραγωγικής διάστασης της ελληνικής οικονομίας.

Δεδομένο 10ο: Το υφεσιακό πρόβλημα μπορεί σε μία καπιταλιστική οικονομία να αντιμετωπιστεί:
α.- με μεγάλα αναπτυξιακά δάνεια (που ακόμα και εάν δοθούν σε μία χώρα με μη βιώσιμο χρέος, δημιουργούν σαφείς νέες υποχρεώσεις και υποτέλειες)
β.- με την έξοδο από το Ευρώ και την έκδοση εθνικού νομίσματος.
γ. - με την έκδοση παράλληλου με το Ευρώ επαυξητικού χρήματος. Οχι δηλαδή “IOU”, αλλά με επιπλέον εσωτερικό χρήμα, όπως η πρόταση μας για “Εθνική Ανταλλακτική Μονάδα”.
Οι λύσεις β' και γ' μπορούν να συνδυαστούν με την λύση α', αλλά όχι μεταξύ τους, αφού είναι ταυτόσημες στην ουσία τους.

Δεδομένο 11ο :
Η υφεσιακή έλλειψη χρήματος (ευρώ) καταδικάζει σε συνεχή απομείωση δυνατοτήτων την ελληνική οικονομία κατά την καπιταλιστική της διάρθρωση και διάσταση.

Συμπέρασμα: Η έκδοση εθνικού νομίσματος ή εσωτερικού παράλληλου χρήματος μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο, αλλά και να δώσει την δυνατότητα αποπληρωμής χρέους, εφόσον αυτό θεωρηθεί σκόπιμο από μία κυβέρνηση, αντί της προσφυγής σε άλλες λύσεις, όπως αυτή της άρνησης του χρέους ή της χρεοκοπίας.

Τα ανωτέρω αποτελούν την λογική ανάλυση που θα έπρεπε να έχει στο νου του κάθε Ελληνας και Ελληνίδα και βέβαια οι κυβερνήσεις.

Οι γενικές θέσεις μας
Οι θέσεις μας είναι σαφείς και ξεκάθαρες:
- Η Ε.Ε. εξυπηρετεί το διευθυντήριό της (εθνικό, κεφαλαιουχικό, πολυεθνικό εταιρικό) και όχι την Ελλάδα και τον λαό της.

- Το Ευρώ εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο και τους ισχυρούς της Ευρώπης.

- Καμία πολιτική που αφορά το νόμισμα και το χρέος δεν θα έχει ευτυχή κατάληξη για τον λαό και τον άνθρωπο, αν δεν συνοδευτεί από ουσιώδεις αλλαγές στις κοινωνικές και παραγωγικές δομές της Ελλάδας.

- Το πρόβλημα της χώρας είναι συνολικό και ως προς την οικονομία είναι δομικό και παραγωγικό. Με την εφεύρεση του ευρέως χρησιμοποιούμενου σήμερα όρου “παραγωγική ανασυγκρότηση” πριν από αρκετά χρόνια, βασικοί συντελεστές του κινήματός μας έθεσαν την παραγωγική πορεία της χώρας σε νέα φιλοσοφική και πολιτική βάση.

- Στόχος για εμάς, φιλοσοφικός και πολιτικός ορισμός που χαρακτηρίζει την δράση μας είναι “Η Κοινωνία με κέντρο τον Ανθρωπο και τις ανάγκες του”. Ο ορισμός αυτός, που αποτελεί φιλοσοφική θέση που από το 2004 εισήγαγε και τεκμηρίωσε φιλοσοφικά στα πράγματα της χώρας και συνακόλουθα της παγκόσμιας σκέψης ο Δ. Καραμήτσας και αποτελεί ιδρυτικό ορισμό του ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια ορισμό που χρησιμοποιείται ευρέως από πολιτικές παρατάξεις, ομάδες, συλλογικότητες και πρόσωπα στην Ελλάδα (δυστυχώς τις περισσότερες φορές ως σύνθημα).

- “Η Κοινωνία με κέντρο τον Ανθρωπο και τις ανάγκες του” δεν αποτελεί για εμάς απλό ορισμό και “τσιτάτο”, αλλά υλοποιείται μέσα από μοντέλα και ακριβή προγράμματα, που βασίζονται στην πραγματική δημοκρατία και στην κοινή δράση για την a priori και εκ των ων ουκ άνευ κάλυψη των ανθρώπινων βιοτικών και λοιπών αναγκών. Το ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, πέραν του μοντέλου οργάνωσης που αφορά το ολιστικό μοντέλο της κοινωνίας του μέλλοντος, έχει εκπονήσει ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο μεταβατικό πρόγραμμα, που αφορά την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία, που βασίζεται στα ελληνικά δεδομένα, αποτελεί την ουσιώδη λύση σε όλα τα προβλήματα που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία και οδηγεί στην αναίμακτη αποστέωση και ήττα του βδελυρού νεο-φιλελεύθερου και καπιταλιστικού συστήματος, χωρίς να του δοθεί η δυνατότητα τυπικής αντίδρασης.

ΛΑΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


1Θυμηθείτε π.χ. ότι όλοι αυτοί ονόμαζαν το χρέος βιώσιμο ή ότι μέχρι το 2012 μας έλεγαν από κοινού ότι δεν μπορεί να γίνει κούρεμα του χρέους γιατί σημαίνει αναπόδραστα χρεοκοπία της χώρας ...   

“ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ” ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

     “ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ” ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

Τα πεπραγμένα Τσίπρα μέσα σε πέντε και μισό μήνες διακυβέρνησης αποδεικνύουν ότι στην χώρα επιβάλλεται σκληρά, βρώμικα και αδίστακτα το “Δόγμα του Σοκ” και η “Θεραπεία Σοκ” της νεο-φιλελεύθερης σχολής του Σικάγο. Οργανο και εφαρμοστής της πολιτικής αυτής είναι ο Α. Τσίπρας και η παρέα του.
Ο κατάλογος με όσα ακολουθούν αποτελεί καταγγελία και συνάμα επιβεβαίωσή της.
Οσοι θέλουν να μπουν μαζί του στο κάδρο και να συνταυτιστούν με αυτόν ας το πράξουν.
Εμείς καλούμε τα υγιή στοιχεία από το κόμμα του και όλο τον ελληνικό λαό να αντιληφθεί ποιός είναι και τι είναι αυτό που πράττει και να προχωρήσει στην θεσμική ανατροπή, απομόνωση και τιμωρία του.
Ο Α. Τσίπρας εφαρμόζει σε κάθε τομέα απόλυτα την θεραπεία Σοκ που προβλέπει το “Δόγμα του Σοκ” για να καμφθούν οι αντιστάσεις ενός λαού.

Σοκ 1ο: Πρότεινε και έκανε πρόεδρο της δημοκρατίας τον συντηρητικό , νεοδημοκράτη υπουργό και βουλευτή Προκόπη Παυλόπουλο, αντί να επιλέξει πρόσωπο από την αριστερά (π.χ. τον αγωνιστή Μανώλη Γλέζο). Αναλογιστείτε και θυμηθείτε με ποιες δηλώσεις συνοδεύτηκε η επιλογή αυτή και πόσο ατιμωτικές τελικά ήταν για τον αριστερό κόσμο στην Ελλάδα.

Σοκ 2ο: Ενσωμάτωσε στην κυβέρνηση και στο κόμμα του στοιχεία που προέρχονταν ακόμα και από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη. Μάλιστα τα τοποθέτησε σε θέσεις κλειδιά, διατήρησε σε αντίστοιχες θέσεις πρόσωπα που υπηρέτησαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις και δεν ζήτησε καν την παραίτηση Στουρνάρα. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν σήμερα τον χρήσιμο υποστηρικτικό μηχανισμό.

Σοκ 3ο: Εξαίρεσε από τον έλεγχο της επιτροπής για το χρέος τους Κ. Καραμανλή και Κ. Σημίτη και τις κυβερνήσεις τους. Τούτο, παρότι το κόμμα του επί σειρά ετών τους καταδείκνυε ως συνυπεύθυνους.

Σοκ 4ο: Αδειασε τα όποια αποθεματικά υπήρχαν στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στις Περιφέρειες, στους Δήμους και σε οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου, του εξουθένωσε και τους κατέστησε ουσιαστικά αδύναμους να λειτουργήσουν.

Σοκ 5ο: Απεύθυνε (ουσιαστικά) πρόσκληση στους μετανάστες να έλθουν στην Ελλάδα, χωρίς η χώρα να βρίσκεται σε θέση να διαχειριστεί την παρουσία τους και να τους συνδράμει έστω στα στοιχειώδη. Εχει δημιουργήσει ένα τεράστιο ζήτημα στα νησιά του Αιγαίου και συνολικά στην χώρα με χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν μέσα διαβίωσης.

Σοκ 6ο: Παραβίασε και παραβιάζει την ρητή και δεσμευτική εντολή του Δημοψηφίσματος, όταν επικράτησε το “ΟΧΙ”, παρερμηνεύοντας το βάναυσα και μπροστά στα μάτια του λαού και έχοντας παραβιάσει και καταπατήσει βάναυσα το Σύνταγμα και την θεμελιώδη αρχή του, αυτή της λαϊκής κυριαρχίας. Οπως προκύπτει από όσα δημόσια δήλωσε ο Γ. Βαρουφάκης, στο δημοψήφισμα που προκύρηξε ήθελε το ΝΑΙ για να έχει άλλοθι στην σφαγή του λαού.

Σοκ 7ο: Εφερε στην χώρα το νεο-φιλελεύθερο ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, αν και εκλέχθηκε για το αντίθετο. Με το ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ παραχωρεί την δημόσια γη και την δημόσια περιουσία. Με τα νέα οριζόντια μέτρα λιτότητας καθημάζει την χώρα και τον λαό οδηγώντας την σε πλήρη υποτέλεια και καταστροφή. Ολοκληρώνει την παράδοση της χώρας και του λαού σε ξένες δυνάμεις και στο διεθνές κεφάλαιο.

Σοκ 8ο: Ευτέλισε στην Ελλάδα την έννοια της αριστεράς και τους αγώνες εκατομμυρίων ανθρώπων, διαλύοντας και εξευτελίζοντας στα μάτια και το νου όλου του λαού το σύνολο του αριστερού πολιτικού χώρου. Δημιουργεί πλήρη απογοήτευση στον ελληνικό λαό και αντίληψη πεπρωμένου και μοιρολατρίας.

Σοκ 9ο: Δικαίωσε τους Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όλους τους συνοδοιπόρους τους για τις πολιτικές τους και τα μνημόνια που επέβαλαν. Αποκατέστησε και επανέφερε τους ανωτέρω και τις πολιτικές τους ως τις μόνες εφικτές και αναγκαίες, επιβεβαιώνοντας και ενισχύοντας συνολικά τις πολιτικές του νεο-φιλελευθερισμού.

Σοκ 10ο: Κατέστησε παντελώς αναξιόπιστες και γελοιοποίησε στα μάτια των λαών τους τις πολιτικές και θέσεις αναλόγων πολιτικών κινημάτων σε όλη την Ευρώπη.

Σοκ 11ο: Αδειασε από χρήματα τις τράπεζες, τις οποίες ουσιαστικά κατέστρεψε (για να τις ξεπουλήσει σε ξένους μαζί με τις τεράστιες και ουσιώδεις για την Ελλάδα περιουσίες τους) και εξευτελίζει τον ελληνικό λαό να στήνεται στην ουρά κάθε ημέρα για να πάρει 60 Ευρώ, αλλά και παρακρατεί τις συντάξεις με την καταβολή των 120 Ευρώ. Εξευτελίζει και καθιστά αδύναμους να επιβιώσουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. Δημιουργεί φόβο και τρόμο για την επιβίωση όλων.

Σοκ 12ο: Εχει θέσει την χώρα σε ημιαργία καταστρέφοντας και ακυρώνοντας κάθε δραστηριότητα που σχετίζεται με την χρήση χρήματος και έχοντας φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους, οι οποίοι δεν θα ανακάμψουν για να έλθουν στις θέσεις τους οι πολυεθνικές και οι ντόπιες ολιγαρχίες.

Σοκ 13ο: Ευτέλισε και ακύρωσε κάθε βάσιμη άλλη ή εναλλακτική λύση για τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ζητήματα της χώρας με τον άθλιο και σκόπιμο αφορισμό, ό,τι δήθεν τις εξέτασε αλλά δεν γινόταν τίποτε άλλο και πως ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν καταστροφή. Επιχειρεί δηλαδή να εμπεδώσει σε ακόμα μεγαλύτερο μέρος του λαού, ότι οι μοναδικές ορθές και εφικτές πολιτικές είναι δήθεν αυτές του νεο-φιλελευθερισμού, του συνολικού ξεπουλήματος και της υποταγής.

Σοκ 14ο: Θεοποίησε δογματικά την Ε.Ε. και το Ευρώ, χωρίς κανένα αναλυτικό ή πολιτικό δεδομένο και μεταφέρει την θέση ότι ακόμα και σε αυτό το αποικιοκρατικό και ανθελληνικό καθεστώς η Ελλάδα δεν έχει άλλη λύση από το να παραμένει και να υπακούει στις απαξιωτικές εντολές των δουλοκρατόρων. Δημιουργεί δηλαδή κουλτούρα υποταγής και ραγιαδισμού και την ενισχύει καθημερινά.

Σοκ 15ο: Προβάλλει σκόπιμα το απατηλό: “πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς” και ότι πρέπει να παραμείνει στην εξουσία για να διαχειριστεί δήθεν καλύτερα τα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Με τον τρόπο αυτό διαιρεί και καταστρέφει τον πολιτικό χώρο αυτό και ακυρώνει τα ιδεολογικά δεδομένα της αριστεράς. Διαιρεί επίσης τον λαό συνολικά επαναφέροντας διλήμματα από το παρελθόν (π.χ. ”μπαμπούλες του παρελθόντος”), τους οποίους όμως επιχειρεί να αποκαθάρει με την δήθεν “εθνική προσπάθεια” και την στήριξη που του παρέχουν, δημιουργώντας μια ακόμα τεράστια σύγχυση στο λαό.

Τα πιο πάνω καταδεικνύουν ποιος είναι και τι υπηρετεί ο άνθρωπος αυτός, που στηρίζουν σήμερα, ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, είτε σκόπιμα, είτε εκβιαζόμενα με τις άδειες λειτουργίας τους, στην μεγαλύτερη επιχείρηση προπαγάνδας, διαστροφής και συσκότισης της κοινής γνώμης και καταγράφηκε στην ελληνική ιστορία και απέναντι στην οποία ωχριά η αμέσως προηγούμενη αδιακώλυτη επιχείρηση προπαγάνδας, που ουδόλως παρεμπόδισαν ούτε τιμώρησαν οι οπαδοί του ΝΑΙ.

Καλούμε κάθε άνθρωπο, να σκεφτεί, να πάρει βαθιές ανάσες θάρρους, να πεισμώσει, να ενωθεί με το κίνημά μας για να αναστρέψει και ματαιώσει το έγκλημα, πλην επιφέρει ανήκεστες και νέες ανεπανόρθωτες βλάβες στα δίκαια του λαού και στην έννοια της Ελλάδας.


ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ   

Υ.Γ. Την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο φωτιές ξεσπούν σε όλη την Ελλάδα. Ελπίζουμε να μην είναι το 16ο βήμα του Σοκ, για να εμπεδωθεί ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από ισχυρή κυβέρνηση ... .

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...