Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: ΘΕΛΟΥΜΕ “ΙΔΕΕΣ” ή ΑΛΗΘΕΙΕΣ ? (του Δημ. Καραμήτσα)


Α. ΙΔΕΕΣ ή ΑΛΗΘΕΙΕΣ ?

Είναι τεράστιο πρόβλημα για την ανθρωπότητα το να "αναγνωρίζει" και να αποδέχεται ως υφιστάμενα, πράγματα που δεν υπάρχουν, που δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Το ψέμα, το ανύπαρκτο, το διεστραμμένο, ως παραδοχή δημιουργεί μία αντίστοιχα ψευδή, ανύπαρκτη και διεστραμμένη ακολουθία συμπερασμάτων και αποτελεσμάτων. Είναι αρχαιότατη η διαμάχη μεταξύ των ανθρώπων που πιστεύουν στο υπαρκτό και αληθές και σε αυτούς που πιστεύουν σε αξιωματικά κατασκευάσματα (ως τα σχηματοποιούμε με την πλατωνική έννοια της “ιδέας” = το ον εκ του μη όντος). Είναι η ίδια η προαιώνια ουσιαστική αντίθεση της ελληνικής φιλοσοφίας και σκέψης ευρύτερα, αφού στην Ελλάδα για πρώτη φορά στην γνωστή ανθρώπινη ιστορία, οι άνθρωποι διέλαθαν και διέφυγαν από τις αξιωματικές ιδέες του τότε κόσμου (όπως αυτή του θεού και των ελέω θεού μοναρχών ή των βασιλέων και αριστοκρατών με “θεϊκή” καταγωγή ή “ ανωτέρων και εξουσιαστών με “θεία βούληση” ή των φυσικών φαινομένων ως αποτέλεσμα της άμεσης θεϊκής θέλησης κ.ο.κ.).
Το να πιστεύει ο άνθρωπος και μάλιστα κατά τρόπο αξιωματικό, ανέλεγκτο και ουσιαστικά αναιτιολόγητο και απροσδιόριστο σε πράγματα που δεν υφίστανται, σε “ιδέες” που προκύπτουν από το πουθενά αποτελεί ουσιαστική καταστροφή της ευθείας γραμμής που τον συνδέει με την πραγματικότητα και θα μπορούσε σε άλλο επίπεδο να συζητηθεί ως ψυχοπαθολογικό φαινόμενο (π.χ. όταν υποστηρίζεις ότι βλέπεις ή συμβαίνουν πράγματα που αντικειμενικά δεν υπάρχουν).1 Το μαθηματικά συνηθέστερο και συμβαίνον ως αποτέλεσμα της αντίστοιχης μαθηματικής πράξης όταν οι άνθρωποι πιστεύουν σε “ιδέες” και δη συγκρουόμενες, είναι να καταλήξουν σε άγριες συγκρούσεις. Επιπλέον, οι “ιδέες” που γεννιούνται από έναν ή περισσότερους εγκεφάλους έχουν την τάση (επειδή στηρίζονται σε αξιωματικές θεωρήσεις και εν ολίγοις αυθαιρεσίες) να δημιουργούν πολύ σύντομα αντίθετες “ιδέες”. Αρα, η σύγκρουση των φορέων και πιστών των “ιδεών” είναι μαθηματικά αναπόφευκτη. Θα πρέπει να καταστήσω σαφές και να δηλώσω την θέση μου ότι δεν αποτελούν “ιδέες”, οι επιστημονικά αποδεδειγμένες, αποδεικτέες ή σε κάθε περίπτωση ερευνόμενες θεωρίες, διότι αυτές περιέχουν την ουσία της γνώσης και της προόδου και δεν αποτελούν αξιώματα. Εν ολίγοις και επί παραδείγματι δεν θεωρώ “ιδέες” π.χ. τις αποδεδειγμένες θέσεις του Αριστοτέλη, την κοινωνική βιοτική θεωρία των κυνικών φιλοσόφων, τις αποδεδειγμένες επιστημονικά θέσεις του Μαρξ, τους φυσικούς νόμους κ.ο.κ. .
Στο πλαίσιο των ανωτέρω και αφήνοντας κατά μέρος την θεωρία της φιλοσοφίας και την φιλοσοφίας της επιστήμης ή της μεταφυσικής, καθώς – εάν συνεχίσω – η ανάλυση θα είναι “αιώνια” , μπορούμε και οφείλουμε όλοι να εξετάσουμε το αποκληθέν “μακεδονικό ζήτημα”, αφού το όλο ζήτημα βασίζεται σε “ιδέες” και λύνεται μόνο με την καθαρή θεώρηση της αλήθειας και της πραγματικότητας.

Β. “Μακεδονικό έθνος” και “μακεδονική γλώσσα”

Με αυτές τις “ιδέες” γεννιέται το πρόβλημα ή “μακεδονικό ζήτημα” και η διατήρησή τους είναι το μέσο για να μην λυθεί το ζήτημα ποτέ και παρά τις όποιες διακρατικές ή διεθνείς συμφωνίες. Είναι ιστορικά – επιστημονικά βέβαιο ότι “μακεδονικό έθνος” και “μακεδονική γλώσσα” ουδέποτε υπήρξε στο ιστορικό γίγνεσθαι της περιοχής. Η αναφορά σε αυτές και η συγκρότησή τους αποτελεί ύστερο πολιτικό δημιούργημα συνακόλουθο και γέννημα της άνευ αλήθειας, επιστημονικότητας και πραγματικότητας “ιδέας” με την οποία οι έννοιες αυτές επινοήθηκαν, συγκροτήθηκαν και προπαγανδίστηκαν. Οι έννοιες “μακεδονικό έθνος” και “μακεδονική γλώσσα” αποτελούν “ιδέες”, όντα εκ του μη όντος, που δημιουργήθηκαν από τους εθνικισμούς στα Βαλκάνια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ίσως στα τέλη του 18ου αιώνα και σίγουρα κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα. Διότι ιστορικά και με ιδιαίτερη έμφαση στην περίοδο παγκόσμιας ιστορικής επικέντρωσης στην Μακεδονία του 4ου π.χ. αιώνα, αυτή μπορεί να αποτελεί βασίλειο και διακριτή “κρατική” οντότητα , από τις πολλές εκατοντάδες του “ελληνικού χώρου”, αλλά δεν αποτελεί κατ’ ουδένα τρόπο βασίλειο άλλης – διακριτής εθνικής οντότητας και με άλλη γλώσσα πλην της ελληνικής. Εχουν γράψει πολλοί σχετικά με το ζήτημα και τις επιστημονικές εθνολογικές, κοινωνιολογικές, ιστορικές και λοιπές του διαστάσεις και ουσιαστικά θα χανόταν η ουσία της παρούσας ανάλυσης εάν αναλωνόμουν σε επιμέρους αναλυτικά επιστημονικά δεδομένα. Ας μείνουμε στο ουσιώδες επιστημονικά αποδεικνυόμενο δεδομένο “μακεδονική εθνότητα” και “μακεδονική γλώσσα” δεν υφίστανται στην μακραίωνη και ιστορικά καταγεγραμμένη χρήση του όρου “Μακεδονία” ως γεωγραφική και πολιτειακή οντότητα, αλλά αποτελούν “ιδέες” που δημιουργήθηκαν σε χρόνο ιστορικά πρόσφατο.
Η “εθνογένεση” και “γλωσσογέννεση” ως προς τη “Μακεδονία” αποτελούν ύστερα και ιστορικά πρόσφατα φαινόμενα που υπακούουν στην αρχή της γέννησης των ιδεών : αποτελούν όντα εκ του μη όντος με αξιωματική σύσταση, θεώρηση και λειτουργία. Βεβαίως στην σύγχρονη κοινωνιολογία και εθνολογία παρατηρούμε την ίδια ιδεαλιστική προσέγγιση στην δημιουργία “εθνών” αλλά και “γλωσσών”, με ευτράπελα που μόνο το γέλιο μπορούν να προκαλέσουν στον επιστημονικό μελετητή της ιστορίας. Τι να πούμε π.χ. όταν μιλάμε για “βελγικό έθνος” ή όταν ο πρόεδρος των Η.Π.Α. μιλάει για αμερικάνικο έθνος στο οποίο μπορούν να μετέχουν μόνοι οι “native americans” (“γηγγενείς αμερικάνοι”), εννοώντας τους προγόνους του, σφαγιαστές και γενοκτόνους των υφιστάμενων πληθυσμών, ευρωπαίους αποίκους..., ας μην συνεχίσω για τις διάφορες αυτοκρατορίες και βασίλεια στην Ευρώπη που θέλουν να παρουσιάζονται ως “έθνη” ... . Πρόκειται για “ιδέες” και ιδεαλιστικής φύσης και προέλευσης είναι η γέννηση πολλών εθνών (κυρίως) αλλά και γλωσσών ανά τον πλανήτη, αφού ο κάθε ομάδα που θέλει να διαφέρει δύναται να δημιουργήσει έναν κώδικα επικοινωνίας, όπως είναι η ανθρώπινη γλώσσα. Το σύνηθες είναι ότι τέτοιες γεννήσεις – δημιουργίες – ιδέες (όπως και οι αντίστροφες, αυτές της σκόπιμης εξαφάνισης υπαρχόντων εθνών και γλωσσών) αποτελούν αποκυήματα - γεννήματα πολιτικών, στρατηγικών, οικονομικών και λοιπών συμφερόντων που καλλιεργούνται και επιβάλλονται από ισχυρά κέντρα συμφερόντων. Και πάλι δεν θα επεκταθώ στην ανάλυση της παγκόσμιας ιστορίας, θα πρέπει όμως να επισημάνω προς επιστημονική διερεύνηση ότι το φαινόμενο της εθνογέννεσης στα Βαλκάνια, που κυρίως αφορά το Σλαβικό – Νοτιοσλαβικό έθνος, που κατέληξε παρότι ενιαίο με κοινή γλώσσα και ιστορική ταυτότητα να αποτελεί τουλάχιστον πέντε ή τέσσερα (και κατ’ ελάχιστο τρία) κράτη και έθνη (!!!) λόγω διαφορετικής θρησκείας (!!!). Δεν θα αναφερθώ στο πως, πότε και γιατί κάποιοι, ποιοί και για ποιους λόγους, δημιούργησαν την “ιδέα” των διαφορετικών εθνών στη νοτιοσλαβία – ενώ πρόκειται ιστορικά για ένα έθνος.
Σε αυτό που πρέπει να μείνουμε συνεπείς ως άνθρωποι και ως Ελληνες που πιστεύουμε στην αλήθεια είναι ότι οι έννοιες “μακεδονικό έθνος” και “μακεδονική γλώσσα” αποτελούν “ιδέες”, όντα εκ του μη όντος, αξιώματα και αποκυήματα ανθρωπίνου νου. Ιδίως η έννοια του “μακεδονικού έθνους” (διότι γλώσσες δημιουργούνται από τον ανθρώπινο εγκέφαλο ως μέθοδοι επικοινωνίας και τέτοια είναι π.χ. και τα “κορακίστικα” κλπ. ...) αποτελεί ύστερη ιστορικά ιδέα και όχι πραγματικότητα. Βεβαίως οι εξ ημών εθνικιστές θα πρέπει σοβαρά να εξετάσουν το γεγονός ότι η ίδια η έννοια του “έθνους” αποτελεί ιδέα (αλλιώς θα υπήρχαν ένα ή ελάχιστα ανθρώπινα έθνη) και να προσηλώνονται μόνο λειτουργικά σε αυτή. Επίσης, οι ίδιοι θα πρέπει να σκεφτούν την έννοια “παλιγεννεσία” που χρησιμοποιείται για την επανάσταση του 1821 και την δημιουργία του σύγχρονου (και μοναδικού ιστορικά) ελληνικού κράτους. Κάτι που υπάρχει δεν έχει ανάγκη “πάλιν γεννέσεως” ... - ύποπτα πράγματα κρύβουν οι λέξεις.

Γ. Η “ιδέα” της ιστορικής ελληνικότητας της Μακεδονίας

Εμείς οι Ελληνες, εμείς τέλος πάντων που ζούμε σε αυτό τον ιστορικό τόπο έχουμε την ιστορική ευθύνη περισσότερο από οποιουσδήποτε άλλους να μην πιστεύουμε σε “ιδέες”. Είμαστε ο λαός της επιστήμης και της αλήθειας. Οι “ιδέες” είναι για ανεγκέφαλους και ηλίθιους και τελικά δημιουργούν ψυχασθενείς και νοσηρότατες καταστάσεις. Το πήρα άγρια καθώς εκνευρίζομαι με τους “εθνικιστές” της από εδώ πλευράς των κρατικών συνόρων που προβάλουν έναντι των απέναντι εθνικιστών την “ιδέα της ιστορικής ελληνικότητας της Μακεδονίας” και πιστεύουν σε αυτή.
Κατά τα ιστορικά χρόνια η Μακεδονία ως όρος, γεωγραφική περιοχή και κρατική ή διοικητική οντότητα, αποτέλεσε ελληνικό βασίλειο, ρωμαϊκή επαρχία, ρωμαιο–βυζαντινό θέμα, βιλαέτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κράτος, διοικητική περιφέρεια κ.ο.κ. . Κατά χρονικό διάστημα της Ρωμαϊκής – Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το θέμα της Μακεδονίας βρισκόταν στην γεωγραφική – ιστορική περιοχή της Θράκης (και όχι στον ιστορικό γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας). Θεωρητικά κατά τα ιστορικά χρόνια η Μακεδονία βρισκόταν υπό τυπική ρωμαϊκή κυριαρχία κατά το μεγαλύτερο διάστημα (με την έννοια ότι επίσημα η βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν και αποκαλείτο ρωμαϊκή). Αυτό σημαίνει μήπως ότι ο δήμος της Ρώμης θα πρέπει να αρχίσει να διεκδικεί την περιοχή ? ή μήπως αντίστοιχα οι Τούρκοι, συνεχιστές της οθωμανικής αυτοκρατορίας με τα σύνορα της καρδιάς του Ερντογάν και την μακραίωνη παρουσία τους στην περιοχή ?
Στην πραγματικότητα, μπορεί να γίνει λόγος για ιστορική ελληνικότητα ενός μέρους μόνο του συνόλου του σημερινού γεωγραφικού και διοικητικού χώρου που τα τρία κράτη (Ελλάδα, Βουλγαρία, FYROM) αποκαλούν Μακεδονία. Ο συνολικός χώρος – περιοχή αυτή δεν ταυτίζεται με το αρχαίο ελληνικό βασίλειο και είναι πολύ ευρύτερος των ιστορικών ορίων του, πριν από τον Φίλιππο τον Β’ και τον Αλέξανδρο τον Γ’. Το μόνο που θα μπορούσαν να επικαλεστούν οι “εθνικιστές” είναι η ελληνικότητα του ονόματος “Μακεδονία”, αλλά αυτό δεν αποτελεί κανενός είδους ιστορικό και πολιτικό επιχείρημα, αφού οι γεωγραφικοί όροι χρησιμοποιούνται πολλές φορές από άλλους λαούς, έθνη και κρατικά μορφώματα.
Και επειδή ανατρέξαμε στο απώτερο ιστορικό παρελθόν, θα πρέπει να εξετάσουμε το ιστορικά πρόσφατο, αφού λάβουμε υπόψη μας ότι για τα σχεδόν 2.000 χρόνια των αυτοκρατοριών, η περιοχή, όπως και το σύνολο των Βαλκανίων αλλά και όλη η Ευρώπη, γνώρισε όχι μόνο εκατοντάδες πολέμους και χιλιάδες επεισόδια, αλλά και τεράστιες πληθυσμιακές μεταβολές και μετακινήσεις με αποτέλεσμα και η περιοχή της Μακεδονίας να είναι πολυεθνική, πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική. Αν ανατρέξουμε λοιπόν στα χρόνια την απελευθέρωσης ή κατάληψης του ελληνικού σήμερα μέρους της περιοχής της Μακεδονίας, από τον ελληνικό στρατό (αντίστοιχα από τον σερβικό και τον βουλγαρικό για τα αντίστοιχα τμήματα που κατέχουν) θα διαπιστώσουμε την πολυεθνικότητα και την επιστημονική – αληθή αδυναμία να χαρακτηρίσουμε ως πλειοψηφικό το ελληνικό στοιχείο. Ικανό αριθμητικά σε πολλές περιοχές, όχι όμως πλειοψηφικό, σχεδόν απόν σε άλλες, παρόν σε περιοχές που σήμερα δεν ανήκουν στην ελληνική επικράτεια. Η σημερινή κατάσταση, την οποία οφείλουμε να σεβαστούμε ως αλήθεια και πραγματικότητα, είναι αποτέλεσμα των πληθυσμιακών μετακινήσεων – ανταλλαγών της δεκαετίας του 1920 και όσων επακολούθησαν, ακόμα και των αποτελεσμάτων του εμφυλίου πολέμου. Το να πιστεύουμε σε ιστορική ελληνικότητα της περιοχής της Μακεδονίας και να δηλώνουν και διαδηλώνουν ως προαιώνιοι κάτοικοι αυτής έποικοι από την Μικρά Ασία ή άλλα μέρη αποτελεί επίσης “ιδέα” και μάλιστα αβάσιμη, αξιωματική, προφανώς αστεία και επικίνδυνη. Δεν είναι κανένα ιστορικό δικαίωμα αυτό που δίνει στους Ελληνες κατοίκους της Μακεδονίας το δικαίωμα να διαμαρτύρονται και να διαδηλώνουν, παρά τους δίνει το δικαίωμα μόνο η πραγματικότητα της πατρίδας, ότι δηλαδή αποτελεί τον τόπο που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζουν. Μόνο υπό την έννοια του κινδύνου από τον “αλυτρωτισμό” των γειτόνων ή της αντίθεσης με τα ιδεολογήματα του “μακεδονικού έθνους” και της “μακεδονικής γλώσσας” μπορεί να έχει ουσιαστικό νόημα ή να δικαιωθεί η θέση τους. Αυτό όμως προϋποθέτει σαφή δήλωσή του, ωριμότητα, σοβαρό διάλογο (και όχι τραμπούκους και “όργκ”). Αντίθετα, σήμερα, τα περί “απογόνων του Μεγαλέξανδρου”, τα περί ιστορικής ελληνικότητας της Μακεδονίας και άλλα φθηνά εθνικιστικά ιδεολογήματα μόνο τον γέλωτα προκαλούν και δίδουν σειρά από αντίστοιχα όπλα, επιχειρήματα και “ιδέες” στους “απέναντι”, να αρχίσουν να μιλούν για προπάππους που έχουν ταφεί σε περιοχές της “ελληνικής Μακεδονίας” κ.ο.κ. . Οι “ιδέες” δεν τυγχάνουν απάντησης και αποσάρθρωσης με αντίστοιχες, αντίθετες “ιδέες”, παρά μόνο μπορούν να νικηθούν από αλήθειες και πραγματικές και αδέσμευτες επιστημονικές αποδείξεις. Ιδέες έναντι ιδεών = απόλυτη παράνοια και βέβαιη αιματηρή σύγκρουση, όπως άλλωστε για το ίδιο θέμα συνέβη στον β’ βαλκανικό πόλεμο (αλλά και σε όλη την διάρκεια του “μακεδονικού αγώνα”).

Δ. Μετά από όλα αυτά, τι ?

Μετά από όλα αυτά και μετά από χιλιάδες άλλα που θα μπορούσαν να γραφτούν και επικληθούν η “απάντηση” που θα έδινα στον εθνικιστή σκοπιανό-μακεδόνα θα ήταν να μην πιστεύει σε “ιδέες” και “ιδεολογήματα” περί δήθεν ιστορικής ύπαρξης “μακεδονικού έθνους” και “μακεδονικής γλώσσας” και τους ιδεαλιστικούς αλυτρωτισμούς. Αντίστοιχα, στον έλληνα εθνικιστή θα έλεγα να εγκαταλείψει τις “ιδέες” και “ιδεολογήματα” περί δήθεν “ιστορικής ελληνικότητας της Μακεδονίας” (πλην της ελληνικότητας του χρησιμοποιούμενου ονόματος) και σημερινών κατοίκων “απογόνων του Μεγαλέξανδρου”, αφού δεν είναι βάσιμα και δημιουργούν αντίστοιχους αλυτρωτισμούς. Νσ καταλάβουμε άπαντες ότι στην πραγματικότητα, αφού που εφηύραν την έννοια “Μακεδονία” και κατ’ ουσίαν είναι οι μόνοι που έχουν το δικαίωμα να της προσδίδουν τα ουσιώδη και πραγματικά χαρακτηριστικά, με την χρήση του όρου αναφέρονταν σε μία περιοχή, ένα κράτος – βασίλειο και σε Ελληνες – Δωρικής καταγωγής κατοίκους που αποκλήθηκαν Μακεδόνες. Ούτε σε άλλο έθνος αναφέρονταν, ούτε σε άλλη γλώσσα πλην του ελληνικού και της ελληνικής αντίστοιχα. Τώρα εάν κάποιοι Εσκιμώοι ξυπνήσουν μία ημέρα και θελήσουν να αποκαλούνται έθνος μακεδόνων και με γλώσσα μακεδονική, δικαίωμά τους είναι, αλλά και δικαίωμα μου είναι να γελάω με το ανιστόρητο και γελοίο του ιδεαλιστικού εγχειρήματος – ιδέας. Αντίστοιχα, το ισχυρίζεται έναντι των “σκοπιανομακεδόνων” ο αρβανίτης χρυσαυγίτης έλληνας ότι είναι απόγονος του Μ. Αλεξάνδρου και ο Κωστίκας με καταγωγή από την Σαμψούντα ότι η Μακεδονία είναι προαιώνια πατρίδα του και μαζί και οι δύο ότι η Μακεδονία ήταν πάντα ελληνική και κατοικείτο αποκλειστικά από Ελληνες και μάλιστα προγόνους τους, όπερ τους καθιστά ιερούς και δίκαιους υπερασπιστές της έναντι των “άλλων”, αποτελεί επίσης γελοίο ιδεολόγημα, “ιδέα”, εξωπραγματικό ψέμα κ.ο.κ. .
Αυτό που ισχύει και τα αντίστοιχα δικαιώματα και κατ’ εμέ και να δίκαια και βάσιμα επιχειρήματα, μπορούν να αφορούν μόνο την υφιστάμενη κατάσταση, την αλήθεια, την πραγματικότητα, την αλήθεια της ζωής και την πραγματικότητα της πατρίδας. Τα υπόλοιπα που ακούω ένθεν – κακείθεν είναι φτηνά και επικίνδυνα ιδεολογήματα, αξιωματικές κατασκευές και “ιδέες” με στόχο την αλληλο-εξόντωση, την δημιουργία δικαιωμάτων – τετελεσμένων και τεράστιων και αξεπέραστων αντιπαλοτήτων, που δίνουν το δικαίωμα επέμβασης και προστασίας σε στρατούς “ειρηνοποιών - δολοφόνων”.
Υπό το φως των ανωτέρω, οι δύο λαοί και κάτοικοι των περιοχών οφείλουν να συνεργαστούν με βάση την αλήθεια της ζωής τους και προς το κοινό όφελος. Εμείς οι Ελληνες, ως μεγαλύτερο και ισχυρότερο έθνος οφείλαμε και οφείλουμε να ανοίξουμε την αγκαλιά μας ως άνθρωποι σε όσους από την αντίπερα όχθη θα ήθελαν το ίδιο και να καταδείξουμε ότι οι “ιδέες” των εθνικιστών τους (αλλά και των δικών μας) δεν έχουν νόημα και δεν μπορούν να σηματοδοτήσουν ένα θετικό μεταξύ μας μέλλον.
Συνεπώς η συμφωνία των Πρεσπών, κινείται γενικά προς αυτή την θετική κατεύθυνση και ανοίγει τις αγκαλιές όσων δεν είναι “ιδεοληπτικοί”. Η εμμονή όμως στην ύπαρξη των”ιδεών – ιδεολογημάτων” του “μακεδονικού έθνους” πρωτευόντως και, δευτερευόντως, στην ύπαρξη “μακεδονικής γλώσσας” και στην δυνατότητα των σκοπιανομακεδόνων να τα χρησιμοποιούν, συντηρεί τις “ιδέες” - λόγους της αντιπαλότητας και πολύ περισσότερο ανατρέπει άμεσα την χρησιμότητα της συμφωνίας, αφήνοντας ανοικτούς τους λογαριασμούς μεταξύ των δύο λαών και κυρίως εξακολουθώντας να δίνει λόγο στους εκατέρωθεν των συνόρων εθνικιστές και στις αστείες, ανιστόρητες και επικίνδυνες ιδέες και ιδεοληψίες τους. Τελικά οι αγκαλιές φαίνονται να ανοίγουν, αλλά αυτοί που αγκαλιάζονται εξακολουθούν αντί για κρασί και φαγητό για να στηθεί το τραπέζι της φιλίας, να έχουν ζωσμένα στην ζώνη τους μαχαίρια.
Τέλος και επειδή οι έναντι θέλουν έναν τουλάχιστον λόγο για να αποτελούν κράτος και δη εθνικό (αγνοώντας και αυτοί σε ποιον χώρο βρίσκονται και την ισχυρή παρουσία άλλων εθνών στο κρατίδιό τους) η μισή δήλωσή τους που αποκαθιστά εν μέρει την επιστημονική και ιστορική αλήθεια και περιλαμβάνεται στην συμφωνία των Πρεσπών, περί μη ύπαρξης δεσμού – σχέσης με την αρχαία Μακεδονία και την ελληνική γλώσσα, έθνος και πολιτισμό θα προτιμούσα να είναι πιο dobre και ολοκληρωμένη με βάση την αλήθεια και την επιστήμη, να εξηγεί το πoιοι είναι, πότε βρέθηκαν στην περιοχή και πως, τι είναι κατά την εθνογλωσσολογία η γλώσσα τους, πότε υπάρχει ιστορικά το πρώτο γραπτό μνημείο – κείμενο στην γλώσσα τους και γιατί θέλοντας να ξεχωρίσουν από τους υπόλοιπους αυτο-αποκλήθηκαν Μακεδόνες και πίστεψαν ή δημιούργησαν έθνος και κράτος με αυτό το όνομα2. Τότε και αφού έκανα και εγώ τις ομολογίες μου σχετικά με το πως διαμορφώθηκε η συμπαγής ελληνική παρουσία στην περιοχή (αντίστοιχα ισχύουν για το κρατίδιό τους βέβαια, πλην Αλβανών που δεν μετείχαν στις διαμάχες και δεν “ανταλλάχθηκαν”) ίσως να σκεφτόμουν να τους δώσω το δικαίωμα, μετά από αυτές τις καθαρές και δημόσιες ομολογίες και αληθείς δηλώσεις να αποκαλούνται “βορειο-μακεδόνες”, ακόμα και καλύτερα κάτοικοι της Μακεδονίας, “υστερομακεδόνες” ή κάτι αντίστοιχο με την ιστορική αλήθεια. Αντίστοιχα, θα φώναζα στους εθνικιστές της από εδώ όχθης ότι οι ιδέες που προβάλουν ως επιχειρήματα είναι τόσο αστείες που δεν αρμόζουν σε πραγματικούς Ελληνες.

Τέλος, με γνώμονα και όργανο την αλήθεια και την έρευνα θα πρέπει να εξηγήσω στον Ελληνα εαυτό μου, τι ήταν αυτό που ώθησε την τότε εξουσία και Ελλάδα εν γένει, να στραφεί προς την κατάκτηση περιοχών στις οποίες είχε ελάχιστη ιστορική και πληθυσμιακή παρουσία (π.χ. Θράκη και την Αν. Μακεδονία), αντί να στραφεί κατά προτεραιότητα προς την ενσωμάτωση περιοχών της Μικράς Ασίας, όπου υπήρχε προαιώνια και προϊστορική ελληνική παρουσία και ουσιαστική πληθυσμιακή δύναμη. Υπήρχε κάποια στρατηγική σε αυτό. Μας ώθησαν συμφέροντα ή οι ξένοι πάτρωνες της χώρας ; Μήπως τελικά η υπερ-εξάντληση δυνάμεων και δυνατοτήτων στους χώρους αυτούς επηρέασε αρνητικά και πόσο τις εξελίξεις στην Μικρά Ασία που ήταν “βιοτικός χώρος” του ελληνισμού ; Ποιος μας ώθησε στα μοιραία αυτά λάθη, που τελικά έφεραν καταστροφές και αποξένωση από την ιστορικά ελληνική ανατολική πλευρά του Αιγαίου ;

Το πρόβλημα της ανθρωπότητας ήταν και είναι οι “ιδέες”, τα αξιωματικά δημιουργήματα κάποιων. Αν το πρόβλημα δεν λυθεί μέσω της επιστημονικής και αδέσμευτης αλήθειας (διότι και η “αλήθεια” της επιστήμης πατρονάρεται από ιδεοληπτικούς και συμφέροντα εξουσιών και ολιγαρχιών) η ανθρωπότητα θα κινείται γύρω από το ίδιο σημείο σκάβοντας το μνήμα της και βουλιάζοντας στις ίδιες ιδεοληψίες.

1 . Ακόμα και σε επίπεδο έρευνας των δυνατοτήτων του ανθρωπίνου νου είναι εντελώς διαφορετικής φύσης ή έρευνα και η αναζήτηση της φυσικής οντότητας και ύπαρξης εξήγησης φαινομένων που θεωρούνται “μεταφυσικά” φαινομένων (στην ανθρώπινη ιστορία αποδείχθηκε και συνεχίζει να αποδεικνύεται πολλές φορές ότι κάτι που θεωρήθηκε “μεταφυσικό” ή “θεϊκό” δύναται να αποτελεί φυσικό φαινόμενο και φυσική δυνατότητα) και εντελώς διαφορετικό ζήτημα η τυφλή πίστη σε αυτά και στις “ιδέες” που τα συγκροτούν
2 Ο εξοικειωμένος με τα νομικά κείμενα και τις έννοιες βλέπει ότι στην συμφωνία (πλέον όσων ορίζονται στο άρθρο 7), κρύβονται πολλά σημεία που ματαιώνουν και ανατρέπουν υπέρ των ελληνικών θέσεων τους ιστορικούς ισχυρισμούς – ιδέες των σκοπιανομακεδόνων.

ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ: ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ


ΣΥΡΙΖΑ – «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» : ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΡΑΞΟΥΝ (ΕΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ)


Α. ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ

Βλέπουμε καθημερινά στα Μ.Μ.Ε. του συντριπτικά περισσότερους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ και των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» να συμφωνούν και να αλληλοσυμπληρώνονται πάνω σε βασικά σημεία της πολιτικής, που πρέπει να ακολουθήσει άμεσα η χώρα.
Πέραν των ζητημάτων χρέους, δανείων και μνημονίων, διαπιστώνουμε να αναπτύσσεται και μία κοινή αξιακή συγκρότηση λόγου, που έχει επηρεαστεί άμεσα από τις διδαχές και αξίες που εισήγαγε το «Λαϊκό Κίνημα» στην σκέψη των ανθρώπων: κοινωνία και κράτος με πρώτιστη αρχή και αξία των άνθρωπο και την κάλυψη των αναγκών του.
Καθώς τους άρεσε, το πήραν και το χρησιμοποιούν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ακόμα την τεράστια φιλοσοφική και πολιτική του διάσταση. Σε απτό όμως και πρώτο πλαίσιο αντίληψης, η κοινή κατεύθυνση αυτή έχει την δυναμική να αποτελέσει πόλο και όρο ενότητας και σύμπραξης, δηλ. να καταλήξει στο αναγκαίο για την πολιτική αλλαγή στην χώρα. Εάν συμφωνήσουν, στο «κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του», τότε όχι μόνο μπορούν να ενωθούν, αλλά και να δημιουργήσουν νέες και ουσιαστικές πολιτικές προτάσεις.

Β. ΤΑ ΔΥΟ ΑΓΚΑΘΙΑ και ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ

Πέρα από όλα αυτά, για την σύμπραξη των ανωτέρω πολιτικών υποκειμένων και συλλογικοτήτων υπάρχουν σήμερα δύο σημεία αγκάθια, που πρέπει και οφείλουν να τα ξεπεράσουν αμφότεροι.

Β.1.     Το πρώτο αφορά την εμμονή των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» στην «ελεύθερη αγορά», στην αιτία δηλ. του «κακού» για την Ελλάδα και όλο τον πλανήτη. Στον όρο «ελεύθερη αγορά» συνοψίζονται όλα τα άθλια δόγματα του νεοφιλελευθερισμού, της επικυριαρχίας των τραπεζών και την εταιρειοκρατία και αγοροκρατία στον πλανήτη. Τα κοινά αφεντικά των εταιρειών αυτών, τα «αφεντικά των αγορών» γίνονται με την αποδοχή των δογμάτων αυτών απόλυτοι κυρίαρχοι σε ό,τι υπάρχει και κινείται στον πλανήτη μας. Οι ίδιες οι «ελεύθερες αγορές» είναι η αιτία σε μεγάλο βαθμό της κατάστασης στην οποία περιήλθε η χώρα μας και αυτές που παρεμποδίζουν την λύση με τα κερδοσκοπικά τους παιχνίδια και επιδιώξεις. Αυτά και άλλα πολλά (π.χ. «ελεύθερες αγορές» = παγκοσμιοποίηση) ας τα αναλογιστεί ο Π. Καμμένος και οι συνοδοιπόροι του.
             Εμείς θέλοντας να συμβάλλουμε στην λύση υπενθυμίζουμε και προτείνουμε στο κόμμα των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» να εξετάσουν άμεσα την μετακίνησή τους σε ένα πιο συνεπές «δεξιό» μοντέλο, που με αρκετή επιτυχία εφαρμόστηκε στην Ελλάδα από δεξιές κυβερνήσεις και κυρίως αυτές του Κων. Καραμανλή: «το μοντέλο του Κεϋνσιανικού-Γκωλικού Προστατευτισμού» που θεωρεί αναγκαία την παρέμβαση του κράτους στην λειτουργία της οικονομίας και των «αγορών». Το «Λαϊκό Κίνημα» έχει μελετήσει τον τρόπο, ώστε ένα μοντέλο παρεμβατισμού να είναι συμβατό ακόμα και με τις αρχές της Ε.Ε., προστατεύοντας παράλληλα την κοινωνία και την χώρα από την αθλιότητα της κερδοκρατίας των αγορών.
Με την πολιτική μετακίνηση αυτή, το κόμμα των «Ανεξάρτητων Ελληνων» μπορεί να είναι πιο συμβατό με τις ίδιες τις αρχές του και όσα αλλού διακηρύσσει (που, σημειωτέον, είναι εντελώς αντιφατικά και ασύμβατα με τις «ελεύθερες αγορές), αλλά και συμβατό σε μία πολιτική συνεργασία - σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι λύνονται πολλά ζητήματα πραγματικής πολιτικής … .

Β.2.     Αντίστοιχο αγκάθι είναι και οι θέσεις κάποιων στο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα «εθνικά» ζητήματα και το «μεταναστευτικό». Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κινηθεί σε μία κλασσική πατριωτική αντίληψη και πολιτική της αριστεράς και να διαφύγει από το άρμα της «παγκοσμιοποίησης» και τις χαλαρές εθνικά θέσεις που παραπέμπουν περισσότερο στον Χάντιγκτον, παρά στον σοσιαλισμό. Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιληφθεί την δοξασία ή πίστη των Ελλήνων ότι είμαστε έθνος με κοινή προέλευση γένους και όχι έθνος κρατικό δημιούργημα και να συμβαδίσει με την αντίληψη αυτή.
Ο κλασσικός κοινωνικός διεθνισμός της αριστεράς, αυτός που καταξίωσε την αριστερά στην Ελλάδα μέσα από την πατριωτική λογική και τους αγώνες του ΕΑΜ και αποτέλεσε την απαρχή της διάσπασης με το τότε ΚΚΕ (μην ξεχνάμε τον πατριωτικό αδέσμευτο προσδιορισμό του προπάτορα του ΣΥΡΙΖΑ : «ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ»), προσφέρει τα πιο ουσιαστικά και απτά εργαλεία πολιτικού προσδιορισμού και δημιουργίας νέων πολιτικών θέσεων και αντίληψης. Μια πρόσφατη μετακίνηση του Αλ. Τσίπρα σε πολιτικές για το μεταναστευτικό, που είχαν προτείνει πριν από χρόνια μέλη του Λ.Κ., είναι μία πρώτη αρχή για την μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πατριωτικό διεθνιστικό λόγο και λογική. Ας μην λησμονούμε, ότι ο κοινωνικός διεθνισμός προϋποθέτει ως αναγκαίο όρο του την ύπαρξη των εθνών, ενώ η παγκοσμιοποίηση αναγνωρίζει μόνο υπηκόους κρατικών μορφωμάτων. Μία πραγματική αριστερά οφείλει να διακρίνει καθαρά αυτές τις δύο λογικές και να κινηθεί καθαρά στα πλαίσια του διεθνισμού και όχι της παγκοσμιοποίησης.
Μια τέτοια μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαία προκειμένου να δομηθεί η λογική της αναγκαίας και συμβατής σύμπραξης.

Θεωρούμε αναγκαία και επιβεβλημένη την ενότητα, έστω και με την μορφή απλής σύμπραξης, ώστε να υπάρξει πραγματική πολιτική αλλαγή και ανάταξη της χώρας, που αναγκαστικά θα ξεκινήσει από την ήττα των κομμάτων των μνημονίων, της καταστροφής και του ξεπουλήματος της χώρας. Μιας χώρας που μοιάζει να την κατάντησαν ετοιμαθάνατη και τώρα επιδιώκουν να πάρουν τα όργανά της στο πλιάτσικο για να τα εκμεταλλευτούν σε μεταμόσχευση … .

Η συνεργασία θα ματαιώσει τους σκοπούς τους.


ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ !!!


Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Ν.Δ.


ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ, ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ, ΠΟΛΩΣΗ : Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Ν.Δ.

Ως ελεύθερα σκεπτόμενοι Ελληνες πολίτες δηλώνουμε ανοικτά και δημόσια τον αποτροπιασμό μας για την επικίνδυνη πολιτική που ακολουθεί το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας εν’ όψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012.
Η Νέα Δημοκρατία και η αρχηγική της ομάδα προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία επιχειρεί να αναπαραστήσει και να στήσει ένα νέο ιστορικό και κοινωνικό έγκλημα πολιτικού διαχωρισμού, μισαλλοδοξίας και πόλωσης. Επιχειρεί άκριτα και ανεύθυνα να ξαναστήσει το εμφυλιακό και μετεμφυλιακό κλίμα και θέτει στην κοινωνία διλήμματα φθόνου και κοινωνικής σχάσης.
Σε αυτά τα εγκληματικά για την Ελλάδα διλήμματα και σε αυτούς, που τα θέτουν καιροσκοπικά και μη αναλογιζόμενοι τις καταστροφικές τους συνέπειες για ένα δοκιμαζόμενο λαό, οι Ελληνες πολίτες πρέπει να απαντήσουν με την ψήφο τους και την πλήρη καταβαράθρωση όσων τα θέτουν.
Δεν πάνε πολλές ημέρες από πότε που η ηγεσία της Ν.Δ. πρότεινε επίμονα στον ΣΥΡΙΖΑ, να αναλάβει αυτός την κυβέρνηση και να ακολουθήσει την δική του πολιτική με την στήριξη της Νέας Δημοκρατίας !!!.
Δεν πρόκειται μόνο για μία ακόμα ασυνέπεια της Ν.Δ. και κωλοτούμπα του αρχηγού της (γνωστού πλέον στο πανελλήνιο ως «Κομανέτσι»), ούτε θα προσπαθήσουμε να διακρίνουμε σε ποια περίπτωση η Ν.Δ. ήταν ειλικρινής. Είναι σαφές ότι και οι δύο αυτές εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις της Ν.Δ. καταδεικνύουν την επικινδυνότητα της ηγεσίας της για όλους μας, είτε είμαστε «δεξιοί», είτε «κεντρώοι», είτε «αριστεροί» είτε ο,τιδήποτε  άλλο. Η επικινδυνότητα της συμπεριφοράς της Ν.Δ. στρέφεται ενάντια της πατρίδας μας, της κοινωνίας μας και του λαού της και επιζητεί να επιφέρει άθλια και ιδιαίτερα επικίνδυνη κοινωνική διάσπαση και διαχωρισμούς, ιδιαίτερα στις  κρίσιμες στιγμές και συνθήκες που βιώνει η χώρα.
Οι εκλογές της 6ης Μαίου 2012 κατέδειξαν και στην ψήφο την ενότητα του ελληνικού λαού απέναντι στα μνημόνια και στο ξεπούλημα και υποδούλωση της χώρας. Τα ίδια τα υπεύθυνα για την κρίση και την σύγχρονη ελληνική αθλιότητα κόμματα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ καταβαραθρώθηκαν, αν και θα τους έπρεπε πλήρης εκλογική εξαφάνιση. Η τάση για ενότητα του λαού είναι κάτι που οι ελεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες βιώναμε χρόνια τώρα στις πλατείες και  στις κοινωνικές συναθροίσεις. Αυτή η κρίσιμη για την πορεία της χώρας ενότητα του ελληνικού λαού, που απορρίπτει τα κόμματα του μνημονίου και τις πολιτικές εξαθλίωσης και απώλειας της εθνικής κυριαρχίας που υιοθέτησαν για να διασώσουν κάποιοι τα «τομάρια» τους, είναι αυτή που παντού κυριαρχούσε στην έκφραση των πολιτών κάθε πολιτικής, ακόμα και κοινωνικής προέλευσης.
Στις εκλογές της 6ης Μαίου 2012 ο ελληνικός λαός ξεκίνησε ξανά να λειτουργεί ως αυτό που είναι : ένα ενεργό και ουσιαστικό, ζων πολιτισμικό σύμβολο της ανθρωπότητας, ως ένας φάρος φωτός και φιλοσοφικής αντίληψης. Με τον όρο «σύμβολο» δεν εννοούμε βέβαια ένα μουσειακό είδος, ένα ιστορικό πολιτισμικό τοτέμ, αλλά ένα ζωντανό λαό με την δική του ηθική και αντίληψη των πραγμάτων, που έχει ενεργό δημιουργική ιστορία πολλών χιλιάδων ετών και ξαναβρίσκει τα βήματα της πορείας του.
            Το ό,τι ξαναβρίσκουμε  την ιστορική μας ταυτότητα και την φιλοσοφική μας οικουμενική οντότητα και συλλογικότητα σε αυτή την μεριά του πλανήτη, δεν μπορεί και δεν θα επιτρέψουμε σε καμία Ν.Δ. και σε κανένα γελοίο και επικίνδυνο ατομιστή αρχηγό της να το καταστρέψει θέτοντας ξανά στους δεξιάς προέλευσης πολίτες κούφια και άθλια διλήμματα.
            Η μόνη πολιτική της Ν.Δ. είναι σήμερα το πώς θα ξαναγίνουν κάποιοι «κλέφτες υπουργοί και πρωθυπουργοί», όπως χρόνια λέει ο ίδιος ο λαός, και είναι τόσο άγρια η μανία της ηγετικής ομάδας της Ν.Δ., που δεν ερυθριούν και δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα. Φαίνεται πως αγνοούν τα φαινόμενα του άγριου κοινωνικού διχασμού του εμφυλίου πολέμου, της μετεμφυλιακής περιόδου, της χούντας και της ίδιας της μεταπολίτευσης. Φαίνεται πως δεν μπορούν να συλλάβουν την πραγματικότητα και τις ανθρώπινες ανάγκες ως ανάγκες ατομικές και συλλογικές, ούτε να αντιληφθούν την συρρίκνωση και τον μαρασμό του ελληνισμού που προκάλεσε αυτός ο άθλιος διχασμός, αλλά και οι άθλιες κυβερνήσεις τους. Και είναι τόσο κούφιοι και άθλιοι που επιτρέπουν στα ανοϊκά και σχιζοφρενή ακροδεξιά εξαπτέρυγα που έφεραν στο κόμμα τους, να καθορίζουν την πολιτική τους με διαχωρισμούς αθλιότητας και μισαλλοδοξίας. Είναι ανεύθυνοι, είναι επικίνδυνοι, είναι χειρότεροι του χειρίστου. 
            Είναι οι ίδιοι και αφού δεν μας αδειάζουν τη γωνιά μόνοι τους, από ντροπή για όσα προκάλεσαν στην Ελλάδα και στους Ελληνες, σε εμάς όλους τους Ελληνες πολίτες ανήκει η ιστορική, πολιτική και κοινωνική ευθύνη να τους στείλουμε οριστικά στο ιστορικό και κοινωνικό επέκεινα, να τους
«μουτζώσουμε δυοίν χερσοίν» και να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτό το επικίνδυνο πολιτικό απολίθωμα και στην επαναφορά του ιδεοληπτικού διχασμού στην ελληνική κοινωνία.
            Για εμάς πρώτος εφικτός στόχος τον εκλογών παραμένει η πολιτική τιμωρία των ενόχων για την κρίση πολιτικών κομμάτων και η καταβαράθρωσή τους.
Ο ελληνικός λαός έχοντας ξαναβρεί την ιστορική του συνείδηση και την ηθική του υπόσταση έχει αποφανθεί και πρέπει αυτή την φορά αμετάκλητα να αποφανθεί για την τύχη όλων αυτών των πολιτικών απατεώνων και για το οριστικό τέλος της Ελλάδας του διαχωρισμού, του κοτζαμπασισμού, της ανικανότητας, της υποτέλειας και της σκόπιμης καταβαράθρωσης της αξίας του λαού της.
            Αυτή την φορά και με κριτήριο τον πανικό που προκλήθηκε στην τάξη των «αφεντάδων» και υποδουλωτών του λαού (ντόπιων και ξένων) από την ψήφο της 6ης Μαίου,  θα πρέπει να είμαστε δύο φορές πιο αποφασιστικοί στις επιλογές μας. Πιο αποφασιστικοί, ώστε να καταδικαστούν οριστικά τα μνημόνια της υποτέλειας και της εξαθλίωσης, ώστε να ξεκινήσει ξανά η ασκούμενη από την χώρα πολιτική της χώρας να είναι δική της επιλογή και επιλογή του λαού της και όχι εντολή του διεθνούς νεοφιλελεύθερου, βάρβαρου και απάνθρωπου διευθυντηρίου.
            Στην πρόκληση της ηγεσίας της Ν.Δ. και στα απολιθώματα που την αποτελούν, στην επαναφορά του πολιτικού και κοινωνικού ιδεοληπτικού διαχωρισμού απαντάμε αρνητικά ενωμένοι και αποφασισμένοι όλοι οι Ελληνες και κυρίως οι κάποτε «δεξιοί».

            Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
            Η Δ.Ε. του ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Δ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΑΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ


Αγαπημένοι σύντροφοι, φίλοι και συνοδοιπόροι

Αισθάνομαι την ανάγκη να σας γράψω δυο λόγια για κάθε τι που συνέβη, για κάθε τι που συμβαίνει και για κάθε τι που πρέπει να γίνει στον τόπο μας.

Α. Πρώτα από όλα για εμάς, για το κίνημά μας
Κοντεύει ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε συγκροτημένα και φαίνεται σαν να έχουν περάσει δέκα. Εγινε αρκετή εργασία, δυσθεόρατη για πολλούς, πολλή ουσιαστική και θεωρητική εργασία, πολλές προτάσεις βγήκαν στο φως.
Το κίνημά μας προχώρησε πολύ μπροστά, τόσο που μόνο τα πιστά του μέλη μπορούν να αντιληφθούν. Γίναμε όλοι πιο δυνατοί, πιο ολοκληρωμένοι, πιο έμπειροι.
Κοντά μας βρέθηκαν λογιών – λογιών άνθρωποι, όλοι με τους δικούς τους σκοπούς και επιδιώξεις. Πολλοί έφυγαν, πολλοί ήλθαν και έρχονται. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για όλους μας, να εννοήσουμε την βάση αυτής της θεωρίας των βιοτικών αναγκών που είναι και η βάση της λογικής τους κινήματος. Είναι ευνόητο, ότι ως μια θεωρία που ανατρέπει πάρα πολλά πράγματα από όσα διδαχθήκαμε, ανατρέπει δοξασίες, κατεστημένα, ακόμα και την δήθεν «επιστήμη», ως μία «ετεροσυστημική» θεωρία, δεν είναι εύκολο να συμβαδίσει με τα απίθανα και απειράριθμα παραμύθια και τις δοξασίες με τις οποίες τράφηκε και τρέφεται η ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια τώρα.
Όμως η θεωρία των βιοτικών αναγκών είναι μέσα μας και επιβεβαιώνεται μέρα με την ημέρα καθημερινά. Οπου και να την προβάλλεις, όπου και εάν πειραματιστείς την βλέπεις να εξηγεί και να προβλέπει.
Το Λαϊκό Κίνημα θα προχωρήσει με όλους εμάς και όσους θα έλθουν. Βλέποντας όλα αυτά που έγραφα χρόνια πριν και κάποιοι τα θεωρούσαν απίθανα και ουτοπικά να γίνονται σιγά – σιγά επιμέρους κινήματα, επιμέρους δράσεις, επιμέρους προτάσεις και απόψεις περισσοτέρων και στην Ελλάδα και έξω από αυτή, γνωρίζω πια ότι το Λαϊκό Κίνημα και οι θέσεις του θα προχωρήσουν και θα γίνουν ποτάμι ειρηνικής αλλαγής των ανθρώπων και των κοινωνιών τους.
Δεν την «ψώνισα», απλά θέλω να αντιληφθείτε πόσο «μπροστά» είναι το Λ.Κ. και να εκτιμήσετε την συμμετοχή σας σε αυτό με όρους ουσίας. Όχι με υλικά ωφελιμιστικά κριτήρια και μέτρα, αλλά με μέτρα νου και ψυχής.

Β.        Στις πρόσφατες εκλογές ο ελληνικός λαός ξεκίνησε μια μεγάλη ανατροπή, μια ανατροπή που είχε ως βάση της, την προστασία των βιοτικών του αναγκών, των βιοτικών του δικαιωμάτων.
Εμείς ως κίνημα προσπαθήσαμε να συγκροτήσουμε μαζί με άλλα κινήματα ένα νέο φορέα, ένα φορέα μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας και του λαού. Ένα φορέα πραγματικής αλλαγής και έκφρασης. Οσες και όσοι από εμάς ήταν παρόντες στις συζητήσεις που γίνονταν για την δημιουργία του νέου πολιτικού υποκειμένου, θα κατάλαβαν πολλά πράγματα. Δεν θα επεκταθώ. Απλά ας πούμε πως κάποιοι (όχι από εμάς) δεν ήταν έτοιμοι, αλλά ο στόχος που αποφασίσαμε δεν αλλάζει .
O ελληνικός λαός κατέληξε στο να ψηφίσει κύρια τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλες αντιμνημονιακές παρατάξεις. Μια πολιτική συλλογικότητα του 4% - 5% βρέθηκε να είναι 2η πολιτική δύναμη. Ξέρουμε ποιοι είναι, γνωρίζουμε τα ελαττώματά τους, την ύπαρξη προσώπων με άθλιο παρελθόν και παρόν, μπορούμε να τους κάνουμε την σκληρότερη κριτική, αλλά αυτή την ψήφο του ελληνικού λαού οφείλουμε όλοι μαζί να την μετατρέψουμε σε ουσία. Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δημιούργημα του πολιτικού συστήματος, κουβαλά τον παλαιό κόσμο μέσα του και είναι παιδί του. Όμως αφού αποτύχαμε εμείς μέχρι σήμερα να συγκροτηθούμε και να εκφράσουμε το νέο, ας αναθεωρήσουμε την στόχευση των ημερών και ας στραφούμε στην μάχη τουλάχιστον για να ξεθεμελιωθεί ο παλαιός δικομματισμός του κοτζαμπασισμού και της ντόπιας και ξένης υποτέλειας και οι μηχανισμοί του. Θα είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα ελάχιστο όφελος. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ σημαντικός αριθμός ανθρώπων που είναι κοινωνιστές, που πιστεύουν στην συλλογικότητα και στην δημοκρατία. Αυτούς θα πρέπει να τους στηρίξουμε.
Το γράφω και πάλι, δεν περιμένω πολλά από ένα κόμμα που κουβαλά τον αστισμό μέσα του, που κουβαλά μεγαλοαστούς δήθεν προοδευτικούς, έτοιμους να δεχθούν άκριτα κάθε γελοία αστική θεωρία, ανθρώπους που νοιώθουν διαφορετικοί και «ανώτεροι» ταξικά και θέλουν να διαχωρίζονται από αυτό τον λαό, που τον βλέπουν «αφ’ υψηλού».  Αυτοί είναι ένα μέρος του πυρήνα του 4% και τώρα τα πράγματα αλλάζουν. Αν αυτός ο πυρήνας δεν θέλει να αντιληφθεί την δύναμή μας, την δύναμη και την θέληση της κοινωνίας και να αλλάξει και αυτός μαζί της (π.χ. να αποκτήσει πατριωτική διάσταση), εάν θεωρεί πως είναι νομενκλατούρα και ψηφίστηκε με ψήφο πολιτικής ταύτισης, τότε το πρόβλημα θα είναι δικό του και σύντομα θα δεχθεί τα επέκεινα αυτής της λογικής.
            Τώρα όμως είναι η ώρα της μάχης, στις 17 του Ιούνη θα κριθούν πολλά για εμάς τους ίδιους, τις ζωές μας, τους λαούς της Ευρώπης και όλου του πλανήτη.
            Μας απειλεί το διεθνές και ντόπιο σκηνικό, μας απειλεί η Μέρκελ και η «νέα Ιερά Συμμαχία», μας απειλεί ο ηττημένος ντόπιος προδοτικός δικομματισμός και τα παπαγαλάκια τους. Θέλουν να μας μετατρέψουν ξανά σε λαό ηττοπαθή, δουλοπρεπή, μοιρολάτρη. Να ξαναγίνουμε οι παλιοί γνωστοί ραγιάδες. Μας ξαναδημιουργούν ψεύτικες φοβίες για να μας τρομοκρατήσουν. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις απαντήσεις. Εμείς που είμαστε δυναμική σκεπτόμενη πρωτοπορία. Μην περιμένετε από τα πολιτικά κόμματα, ως Καμμένους και Τσίπρες ουσιαστικές απαντήσεις, εμείς είμαστε το «κίνημα της ουσίας».

Γ.         Από την ημέρα κιόλας των εκλογών διαπιστώσαμε την ταραχή των δυναστών του λαού και της χώρας, διαπιστώσαμε πως τους κατέλαβε ένας φόβος. Δεν ήταν μόνο ο φόβος της ήττας, ήταν και ο φόβος της αποκάλυψης της ηθικής και ουσιαστικής τους γύμνιας. Αμέσως άρχισαν να «αναθεωρούν», αμέσως «αναγνώρισαν το δίκιο μας», αμέσως σπεύδουν σε έκτακτες «συνόδους κορυφής» για να θέσουν νέα μέτρα. Τα «μνημόνια» μόνοι τους σκοπεύουν να τα πάρουν πίσω, γιατί κατάλαβαν ότι οι πραγματικές ανάγκες ενός λαού ως ανάγκες των ανθρώπων δεν νικιούνται με βρισιές, βρωμιές, κλεψιές και καταπίεση. Θα τους νικήσουμε με τα γυμνά μας χέρια, όπως τους νίκησε ο ρωσικός λαός στο Στάλινγκραντ.
            Ηδη η Μέρκελ, ο νέος Μέττερνιχ της νέας Ιεράς Συμμαχίας, απομονώθηκε ακόμα και στους G8. Εάν είχε κάτι να πει και με κάτι να πείσει, εκεί θα ήταν το ειδυλλιακό για αυτή περιβάλλον. Την είδαμε όλοι να αποχωρεί ως βρεγμένη γάτα, ως μαδημένη όρνιθα. Αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να πανηγυρίζουμε, γιατί οι περισσότεροι από τους G8 είναι κομμάτια του ίδιου συστήματος, πρεσβεύουν την ίδια αθλιότητα κατά των λαών. Οι ίδιοι οι Γερμανοί κυβερνώντες έδρασαν και δρουν με σχέδιο κατάκτησης – κυριαρχίας στην Ευρώπη. Εάν διαβάσετε τις διακηρύξεις από τα συνέδρια των κομμάτων τους θα το καταλάβετε, θα δείτε να το λένε απροκάλυπτα. Δεν θα παραιτηθούν λοιπόν από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, από το πλιάτσικο της χώρας μας, από την μετατροπή της σε ένα άθλιο προτεκτοράτο δούλων και υπηκόων.
            Εχουν ξαμολήσει όλοι τους τα ντόπια και διεθνή κοράκια τους, έχουν οπλίσει και προβάλλουν τους ντόπιους προδότες και εντολοδόχους τους, της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άλλους μαζί τους. Μας βρίζουν και μας απειλούν με έξοδο από την Ε.Ε. και το «Ευρώ» και μας λένε ότι αυτό θα είναι η καταστροφή της χώρας μας, η καταστροφή όλων μας. Επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ και στα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα και κινήματα. Χρησιμοποιούν κάθε είδος βίας και τρομοκρατίας. Το μόνο όμως που δεν μας λένε είναι η αιτιολογία για όσα υποστηρίζουν.
            Εμείς ως κίνημα έχουμε τις απαντήσεις, έχουμε την γνώση της ουσίας που δεν την έχει κανένας μνημονιακός ή αντιμνημονιακός και πρέπει να την κάνουμε κτήμα όλων ή όσο το δυνατόν περισσοτέρων.

Δ.        Τόσο ο ίδιος, όσο και άλλα μέλη του κινήματος στοχαζόμαστε, γράφαμε και προβλέπαμε τα πράγματα πριν γίνουν. Τώρα πρέπει να αναλυθούν κάποια πράγματα στον ελληνικό λαό. Πρέπει να γίνουν σοβαρές συζητήσεις, τέτοιου βάθους και ουσίας που αδυνατούν να τις κάνουν τα μνημονιακά και αντιμνημονιακά κόμματα. Τέτοιου βάθους και ουσίας όσου συνηθίζαμε κάποτε στη χώρα μας και μόνο εμείς μπορούμε.

Δ.1.     Γράψαμε και ξέρουμε ότι η ευρωπαϊκή «Ιερά Συμμαχία» και οι ντόπιοι νεοφιλελεύθεροι προδότες σύμμαχοί της, μπλοφάρουν με την αποπομπή μας  από την Ε.Ε. . Δεν υπάρχει αυτή η διαδικασία και δεν έχει προβλεφθεί ούτε καν ως νομικό λήμμα διατάξεις στις συνθήκες της Ε.Ε. . Μόνο ένα κράτος από μόνο του μπορεί να αποφασίσει την έξοδό του. Αραγε, ποιος θα ήταν χαμένος γαιοστρατηγικά και οικονομικά, εάν οι Ελληνες πελάτες του εκδιώκονταν από την Ε.Ε. . Ποιος θα έχανε τους «πελάτες» από τους οποίους γεμίζουν τα θησαυροφυλάκιά τους τα κράτη και οι εταιρείες τους ; Ποιος θα ήταν ο πραγματικά χαμένος και ηττημένος; Ή μήπως η Ελλάδα και οι Ελληνες θα παραμέναμε μόνοι μας σε αυτό το διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον; Την ίδια κιόλας στιγμή θα μας «αγκάλιαζαν» για να μας κάνουν πελάτες τους και πάλι άλλοι λαοί και σε αυτούς τους «άλλους» λαούς βάζω ακόμα και τους αμερικάνους.      
             Δεν είδατε τον πανικό τους με την Ιρλανδία που ψήφισε όχι στην συνθήκη της Λισσαβόνας; Γην και ύδωρ της προσέφεραν για να αλλάξει γνώμη ο αδελφός ιρλανδικός λαός … . Μόνο εφόσον διεκδικείς σου δίνουν και το πρώτο βήμα της διεκδίκησης για τον ελληνικό λαό ήταν η ψήφος της 6/5/2012. Δεν ήταν τόσο αποφασιστικό, ήταν απλά μια δοκιμή. Το τελικό και αποφασιστικό βήμα θα πρέπει να γίνει στις 17 του Ιούνη. Εάν κάνουμε τώρα πίσω, θα χαθεί κάθε κέρδος και κάθε ελπίδα που γέννησε η στάση και η θέση μας. Θα πρέπει λοιπόν να διεξαχθεί μία σοβαρή δημόσια συζήτηση με δική μας πρωτοβουλία για το θέμα των απειλών περί εξόδου από την Ε.Ε. . Στην ίδια συζήτηση θα πρέπει να συζητηθεί και το θέμα της Ε.Ε., τι είναι; Ποιες οι δομές της; Ποιες οι επιδιώξεις της; Που μας έκανε καλό και που μας κατέστρεψε; Ώστε να δούμε τα αρνητικά και τα θετικά και να μπορούμε να έχουμε μία σαφή εικόνα που θα δοθεί περαιτέρω στον ελληνικό λαό, μαζί με προτάσεις που θα πρέπει να τις κρίνει.

Δ.2.     Αντίστοιχη συζήτηση θα πρέπει να γίνει και για το ζήτημα του Ευρώ: ποια είναι τα θετικά του και ποια τα αρνητικά του; Ταυτόχρονα θα πρέπει να δούμε σοβαρά και τις απειλές της ντόπιας και ξένης κλεπτοκρατίας και συντήρησης περί εκδίωξής μας από το Ευρώ. Ας το ξεκαθαρίσουμε και σε ανοικτό διάλογο – εκδήλωση και μεταξύ μας. Δεν προβλέπεται διαδικασία εκδίωξης μίας χώρας από το Ευρώ. Μόνο μία χώρα η ίδια μπορεί να το πράξει.
            Σκεπτόμενοι ρεαλιστικά, ίσως θα πρέπει να παρακαλάμε να μας πετάξουν έξω από το Ευρώ, όχι μόνο για όσα σημαίνει το Ευρώ για ένα κράτος (π.χ. το τεράστιο κόστος δανεισμού – κτήσης των αναγκαίων Ευρώ για ένα λαό και ένα κράτος, αντί της δωρεάν έκδοσης κρατικού χρήματος, όπως ήταν πριν το Ευρώ), αλλά και για ένα απλούστατο λόγο: τα Ευρώ που υπάρχουν στην χώρα μας ανήκουν και θα προστίθονταν ως αξίες στο «νέο χρήμα» που θα εξέδιδε η χώρα. Θα είχαμε δηλ. στην διάθεση μας και τα Ευρώ που υπάρχουν στη χώρα και το νέο νόμισμα !!!. Θα είχαμε διπλάσιο χρήμα στη διάθεσή μας !!! και θα καλύπταμε και το χρέος … . Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον κυκλοφορίας χρήματος θα ήταν αδύνατο να ελέγξουν ή να καταργήσουν τα «ελλληνικά ευρώ», δεν υπάρχει τέτοια γνωστή και εφικτή δυνατότητα.
            Ακούμε λοιπόν τα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε., τους ντόπιους ανεγκέφαλους προδότες και τους ξένους εντολείς τους να μιλούν για τιμωρία της Ελλάδας με έξοδό της από το Ευρώ. Η ίδια η Μέρκελ το ξέρει πως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό με δική τους απόφαση και αντέδρασε προχθές με τον αιώνια γνωστό βλακώδη γερμανικό τρόπο: ζήτησε να κάνουμε εμείς δημοψήφισμα για να βγούμε από το Ευρώ.
            Αλλά και εάν βγούμε από το Ευρώ με την θέλησή μας, ποια θα είναι τα θετικά και τα αρνητικά και πως θα πρέπει από πριν να τα προβλέψουμε και να τα διαχειριστούμε;  Εδώ στην χώρα μας ο συρφετός της προδοσίας ισχυρίζεται ότι εάν βγούμε από το Ευρώ θα πάψουμε να υπάρχουμε, ότι δεν υπάρχει ζωή έξω από το Ευρώ. Απαντώ σε  δυο γραμμές : δηλ. τόσες χώρες που είναι εκτός Ευρώ δεν υπάρχουν ; δεν προμηθεύονται πετρέλαιο; πριν με την δραχμή πως προμηθευόμασταν; Μήπως περνούν άσχημα Σουηδοί, Νορβηγοί, Αγγλοι, Ελβετοί κ.α. ;  
            Ας εξετάσουμε το θέμα «Ευρώ», τα θετικά και αρνητικά του και ας εξετάσουμε και το πως μπορούν για ένα λαό ή για ολόκληρη την Ευρώπη να αλλάξουν προς το θετικό τα πράγματα. Ας βρούμε τις λύσεις και ας σκεφτούμε ουσιαστικά και σε βάθος.
             Θα πρέπει λοιπόν να γίνει μια ημερίδα ή ένα διήμερο με την ανωτέρω θεματολογία και την θεματολογία που ακολουθεί για να δούμε κατάματα και με τρόπο σοφά ελληνικό την ουσία των πραγμάτων και να αποκαλυφθούν οι μύθοι και οι αλήθειες.  

Δ.3.     Στο ίδιο κύκλο εκδήλωσης θα πρέπει να τεθούν και τα θέματα του χρέους της χώρας, των δανείων, των μνημονίων και της διαπραγμάτευσης, αφού συνέχονται με τα πιο πάνω.
            Μιλάνε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για διαπραγμάτευση με την προδοτική άλλως ηλίθια θέση ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της χώρας από την Ε.Ε. ή το Ευρώ. Όταν πηγαίνεις σε μία διαπραγμάτευση ουσίας και κεφαλαιώδους περιεχομένου και εκ των προτέρων δηλώνεις ότι σκοπός σου είναι να είσαι μέσα σε αυτούς τους μηχανισμούς, δεν ακολουθεί διαπραγμάτευση, αλλά απλώς οι άλλοι σου επιβάλλουν τους όρους τους … . Το ξέρουν και για αυτό μας διαμηνύουν ότι δεν δέχονται καμία διαπραγμάτευση. Όμως όταν σταματήσεις να τους πληρώνεις, ανατρέποντας τους προϋπολογισμούς τους ή τους απειλήσεις πειστικά με κάτι τέτοιο, είναι βέβαιο ότι αυτοί θα σπεύσουν και όχι εσύ. Είναι αυτονόητα γελοίο και αυταπόδεικτη απάτη και νέο ξεπούλημα της χώρας, αυτό που διαπράττουν η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι «μνημονιακοί», μην έχοντας μάλιστα εξηγήσει μέχρι σήμερα το ακριβές περιεχόμενο της δικής τους «επαναδιαπραγμάτευσης». Μήπως τελικά είναι κάποιο «κόμμα» ή κάποια «τελεία»;
              Στην ίδια σοβαρή συζήτηση – εκδήλωση αναγκαστικά έχει λοιπόν θέση το ζήτημα του χρέους και των δανείων της χώρας; Τι ξέρουμε; Τι πρέπει να γίνει; Μήπως για παράδειγμα ενώ είχαμε μετατρέψει τα δάνεια σε Ευρώ εξακολουθούσαμε να πληρώνουμε τόκους δραχμής; Και στο θέμα αυτό το κίνημά μας έχει κάνει αναλυτική και σοβαρή εργασία και έχει την δική του πρόταση – οδοιπορικό ενεργειών (πάνω – κάτω το υιοθέτησε πρόσφατα και ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ως γνωστόν να αναφέρει την «πηγή»). Ας ακούσουμε λοιπόν και τους άλλους για να έχουμε μία ολοκληρωμένη γνώμη. Η Ελλάδα χρεώθηκε και φταίμε και εμείς, που ανεχθήκαμε την κομματική και τραπεζοκεφαλαιουχική κλεπτοκραία. Δεν αρνούμαστε την πληρωμή, ειδικά στους λαούς και στους εργαζόμενους, αλλά θα πληρώσουμε τα πραγματικά και δίκαια ποσά. Το πώς μπορούμε να δράσουμε θα αποτελεί μέρος της συζήτησης.

Δ.4.     Ενας κύκλος συζήτησης, επίσης, θα πρέπει να αφιερωθεί στα μνημόνια, στην πολιτική τους τοποθέτηση και προέλευση (είναι άθλιο η δεξιά να λέει ότι  στρέφεται κατά των μνημονίων όταν αυτές επακριβώς είναι οι πολιτικές που προωθούν χρόνια τώρα), στην ανάλυση των συνεπειών τους και στις εναλλακτικές προτάσεις και δυνατότητες.
            Στις ίδιες συζητήσεις θα πρέπει να τεθούν και οι πραγματιστικές και ουσιαστικές προτάσεις μας (π.χ. ελληνική ανταλλακτική μονάδα, ώστε να πέσει ο σπόρος τους και να δοκιμαστούν και κριθούν).
            Την ίδια ώρα που ο ΣΕΒ και η κλεπτοκρατία όρισαν τους μισούς υπουργούς, ώστε να αποκτήσουν πλήρη γνώση των αρχείων του κράτους (π.χ. ο εντολοδόχος του ΣΕΒ στον ΙΟΒΕ, υπουργός Ανάπτυξης !!!), η Ελλάδα του λαού της πρέπει να αντιδράσει. Ο δικός μας πατριωτισμός δεν είναι κούφιο σύνθημα που εξυπηρετεί σκοπιμότητες, που θυμίζουν τον δοσιλογισμό και την εποχή του εμφυλίου και της χούντας. Ο πατριωτισμός στα δικά μας χείλη είναι λόγος ουσίας, νοοτροπίας και τρόπου σκέψης, είναι το ζητούμενο της εθνικής ανεξαρτησίας και μιας Ελλάδας που θα ανήκει σε ολόκληρο τον λαό της.

Ε. ΠΡΟΤΕΙΝΩ :
            Την διενέργεια διημερίδας από το Λαϊκό Κίνημα (και όποιον άλλον ήθελε συνδράμει) το Σ/Κ 2 και 3 Ιουνίου 2012.                    
            Θα γίνουν τέσσερεις κύκλοι συζητήσεων, ως άνω (Ε.Ε., Ευρώ, Χρέος και Μνημόνια)
            Ομιλητές θα είναι αναλυτές που εκτιμούμε και εμείς θα καλέσουμε, καθώς και μέλη του κινήματος.
            Οι ομιλητές θα απαντήσουν σε ερωτήματα που θα συγκεντρωθούν έως την επόμενη Δευτέρα.
            Επειδή το κόστος θα είναι σημαντικό για το Λ.Κ. προτείνω τα ακόλουθα:
-           Να βρεθεί δωρεάν χώρος π.χ. Πανεπιστημιακός.
-           Αλλως να δούμε τον τρόπο κάλυψης της εκδήλωσης με ειδική επιτροπή δράσης.
           
            Καλώ τα μέλη και τους φίλους του κινήματος να αποφασίσουν μέχρι αύριο, Δευτέρα 21/5/2012 για να βγει την Τρίτη η ανακοίνωση και να γίνουν οι αναγκαίες επαφές. 
             

            Με αφοσίωση στον κοινό στόχο και συντροφικούς χαιρετισμούς

            Ο σύντροφος Δημήτρης Καραμήτσας  
     

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ & ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΝ 6/5/2012


ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ & ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΝ 6/5/2012

ΜΕΡΟΣ Α’
Δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος της αποτίμησης μας για τις εκλογές της 6ης Μαίου. Δηλώνοντας την σχετική μας ικανοποίηση για το αποτέλεσμα και θέλοντας να συμβάλλουμε στην πορεία απελευθέρωσης του ελληνικού λαού, δημοσιεύουμε σήμερα το α’ μέρος της ανάλυσής μας.  Το α’ μέρος αναφέρεται σε δύο καίρια πολιτικά ζητήματα που κυριαρχούν και θα κυριαρχήσουν τις επόμενες ημέρες στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και αποτέλεσαν κριτήριο της ψήφου του ελληνικού λαού. Η αντίληψη της δημοκρατίας και της λαϊκής εξουσίας (της λαοκρατίας όπως έχουμε γράψει) και η καθαρή εκτίμηση των δεδομένων είναι αυτή που επικρατεί στο δημοσιευόμενο σήμερα μέρος της ανάλυσής μας. Στο β’ μέρος που θα δημοσιευτεί αύριο θα γίνει η λίγο ή πολύ τετριμμένη ανάλυση με τα δικά μας όμως μέτρα και χαρακτηριστικά και – κυρίως – με βάση την δική φιλοσοφική και πολιτική θεώρηση.     


α) ΜΝΗΜΟΝΙΑ και ΜΕΤΡΑ: ΚΑΘΑΡΗ Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥΣ – ΚΑΘΑΡΗ Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΟΣΩΝ ΤΑ ΨΗΦΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΕΒΑΛΛΑΝ

            Το κύριο πολιτικό περιεχόμενο και ζήτημα αυτών των εκλογών ήταν τα μνημόνια και τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και στους Ελληνες πολίτες με αυτά. Όπως είχαμε επισημάνει και αποτελεί και ουσιαστικό πολιτικό αυτονόητο, οι εκλογές είχαν καθαρό δημοψηφισματικό χαρακτήρα σε σχέση με τα μνημόνια και τα επιβληθέντα μέτρα. Η ετυμηγορία του ελληνικού λαού ήταν κατάδηλη και κατηγορηματική. Μέτρα και μνημόνια, μνημόνια και μέτρα απορρίφθηκαν με καθαρή πλειοψηφία από τον ελληνικό λαό, που παράλληλα καταδίκασε τα κόμματα που τα προώθησαν και τα εφάρμοσαν. Εν πλήρει συνειδήσει της ανωτέρω κορυφαίας πολιτικά ετυμηγορίας του ελληνικού λαού, ο τύπος και ο τετριμμένος και σάπιος «πολιτικός κόσμος» αποφεύγει συστηματικά και σκόπιμα να εξάγει ως αποτέλεσμα των εκλογών το ανωτέρω και να αναφερθεί σε αυτό στην διάσταση που του αρμόζει.
Ο σκοπός των εκλογών αυτών ήταν πρωτευόντως, τυπικά και ουσιαστικά, το να υπάρξει ετυμηγορία του λαού σε σχέση με τα μνημόνια και τα μέτρα και δευτερευόντως το να εκλεγεί κυβέρνηση. Ο λαός καταδίκασε με την ψήφο του τα μνημόνια και δεν μπορεί κανείς να το παραβλέπει αυτό. Κατ’ ακολουθία δεν μπορεί κανείς να ενεργήσει αντίθετα στην εκπεφρασμένη καθαρή βούληση του λαού, η οποία μάλιστα και εκδηλώθηκε υπό συνθήκες αφόρητων πιέσεων, πλύσης εγκεφάλου, ακόμα και απόπειρας πλήρους κατατρομοκράτησης του λαού για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών.
Για το Λαϊκό Κίνημα η άμεση καταγγελία των συμβάσεων των μνημονίων και η ακύρωση των μέτρων που επιβλήθηκαν εις βάρος του ελληνικού λαού αποτελεί (πέραν της νομικής, θεσμικής, πολιτικής κλπ. ακυρότητάς τους) απόλυτη πολιτική εντολή του ελληνικού λαού προς το πολιτικό σκηνικό και σύστημα και όποιος δεν κινηθεί άμεσα σε αυτή την κατεύθυνση θα τεθεί στο στόχαστρο όχι μόνο του κινήματός μας, αλλά και της σκεπτόμενης και ενεργού κοινωνίας. Το Λαϊκό Κίνημα αναλαμβάνει εκ νέου πρωτοβουλίες και δράσεις ώστε να υλοποιηθεί η καθαρή αυτή και κορυφαία απόφαση του ελληνικού λαού.
            Καταγγέλλουμε διαφόρους πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (π.χ. Θ. Πάγκαλο και Φ. Κρανιδίωτη) που ήδη από το βράδυ των εκλογών βγήκαν στα ΜΜΕ εξυβρίζοντας και απειλώντας τον ελληνικό λαό για τις επιλογές του αυτές.
            Τα μνημόνια και τα μέτρα αποτέλεσαν τον λόγο και το επίκεντρο των εκλογών και καταδικάστηκαν και απορρίφθηκαν από το σώμα των πολιτών, που έχει την απόλυτη εξουσία να επιλέγει, να κρίνει και να αποφασίζει μέσα από την εκλογική διαδικασία αυτής της κίβδηλης κατά την λοιπή λειτουργία της
«δημοκρατίας». Οποιος τολμήσει να μην εφαρμόσει την απόφαση αυτή του λαού βρίσκεται εκτός κάθε έννοιας δημοκρατικής νομιμότητας και συνείδησης.

Β)  Η Ε.Ε., οι «ευρωπαϊστές» και οι μπλόφες χειραγώγησης και κατατρομοκράτησης των Ελλήνων πολιτών από τους Γερμανούς και άλλους.

            Κατά την προεκλογική περίοδο, ακόμα και την ίδια την ημέρα των εκλογών, ήταν καθημερινές οι παρεμβάσεις ξένων πολιτικών και εξωθεσμικών παραγόντων στα εσωτερικά εκλογικά τεκταινόμενα με συνήθη και συχνότατη την διατύπωση της έμμεσης απειλής ότι πιθανή αντιμνημονιακή ψήφος θα έθετε σε αβεβαιότητα την πορεία της χώρας στην Ε. Ε. και στο Ευρώ. Οι παρεμβάσεις αυτές καθώς δεν αποτελούν παρεμβάσεις πολιτικής στήριξης σε συγκεκριμένους πολιτικά συγγενείς χώρους, αλλά γενικές «νουθεσίες» με πρόθεση εκφοβιστικής και εκβιαστικής χειραγώγησης είναι εν κατακλείδι απαράδεκτες, προσβλητικές και παράνομες και καθώς είδαμε επιστράφηκαν από την ψήφο του ελληνικού λαού στους αποστολείς τους.
            Στην χώρα μας οι αυτοαποκαλούμενοι «ευρωπαϊστές», στην πραγματικότητα απλώς ξενόδουλοι (το είδος απαντάται σε αφθονία στην Ελλάδα από την σύσταση του νεοελληνικού κράτους, όπως και ο λόγος και τα «επιχειρήματά» τους), μιλούν σκόπιμα ως εκπρόσωποι των ξένων αφεντάδων τους και των ντόπιων αντίστοιχων συμφερόντων που τους κατευθύνουν, διατρανώνοντας την προσήλωσή τους στην «Ευρώπη» και στην «ευρωπαϊκή ιδέα»
Πρόκειται για σκόπιμα παραπλανητική χρήση των όρων.
Είναι βέβαιο, αυτονόητο και αυταπόδεικτο ότι, όταν κάνουν λόγο για Ευρώπη, μιλούν για κάτι ουσιαστικά και θεσμικά εντελώς διαφορετικό από τον γεωγραφικό ή πολιτισμικό όρο που χρησιμοποιούν, μιλούν κατ’ ακριβολογία μόνο για το πολιτειακό μόρφωμα που τιτλοφορείται «Ευρωπαϊκή Ενωση» και όχι για τον εντελώς διαφορετικής εννοιολογικής και ποιοτικής υπόστασης και περιεχομένου όρο «Ευρώπη», αφού αυτός έχει άλλη υπόσταση, συγκρότηση και έννοια. Οσο για την «ευρωπαϊκή ιδέα» πρόκειται για απροσδιόριστο κενολόγημα, χωρίς υπόσταση και ακριβές περιεχόμενο, πρόκειται για παραπλανητικό ιδεαλιστικό μπουρδολόγημα – τίτλο, που χρησιμοποιεί η Ε.Ε. στα κείμενά της χωρίς πουθενά να ορίζει το περιεχόμενό της. Μιλούν δηλ. για μία «ιδέα» που δεν έχει προσδιοριστεί καν κατά περιεχόμενο από όσους την επικαλούνται, αλλά χρησιμεύει για να καθορίζεται ένα κενό περιεχομένου και ιστορικής συγκρότησης «τίποτα» και να τιμωρείται όποιος στρέφεται κατά την γνώμη τους εναντίον του.  Θα πρέπει συνεπώς με απόλυτη αυστηρότητα να τους γίνει και να τους γίνεται η σφοδρότατη παρατήρηση κάθε φορά που διαπράττουν τις πιο πάνω απατηλές πράξεις και χρήσεις των όρων αυτών και άλλων αντίστοιχων.  
              Γιατί κάνουμε την εκτεταμένη αναφορά αυτή; Μα διότι όλη η «πολιτική» συζήτηση πριν και μετά τις εκλογές, είτε έχει να κάνει με τα μνημόνια και τα μέτρα είτε όχι, διεξάγεται με την χρήση των πιο πάνω όρων και αφορά την θέση της χώρας σε αυτό το μόρφωμα και την «ευρωζώνη».
            Στην χώρα μας θα πρέπει να γίνουν πολλές σοβαρές αναλύσεις και συζητήσεις και να εκτεθούν, ένθεν - κακείθεν, με ακρίβεια και σαφήνεια τα χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκής ένωσης, του ευρώ και των θεσμικών και μη θεσμικών μηχανισμών της, ώστε να μπορεί να κρίνει και να αποφασίσει ο ίδιος ο ελληνικός λαός για την πορεία της χώρας. Το να μιλάμε σήμερα για έννοιες και όρους με περιεχόμενο, για το οποίο υπάρχουν μόνο οι τίτλοι και δεν έχει αναλυθεί το περιεχόμενο και η λειτουργία τους, είναι πραγματική φλυαρία και καταστροφική συνθηματολογία. Στο Λαϊκό Κίνημα αυτή η συζήτηση και οι αντίστοιχες αναλύσεις έχουν γίνει και έχει καταδειχθεί με σαφήνεια και πληρότητα, τι είναι και τι δεν είναι η Ε.Ε. και το Ευρώ και εάν η παρουσία και η πορεία της χώρας σε αυτό τον μηχανισμό έχει νόημα και ποιο είναι αυτό. Παράλληλα, το Λ.Κ. έχει συγκεκριμένες προτάσεις και για την πορεία των λαών της Ευρώπης και ειδικότερα και των λαών της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογείου.   
               Ως ελληνικός λαός πρέπει να κατανοήσουμε πριν από ο,τιδήποτε, ότι ο όρος Ευρώπη είναι αμιγώς ελληνικός και ότι δεν υπάρχει «Ευρώπη» χωρίς την Ελλάδα και τούτο αποτελεί μία μακροχρόνια και πολυσύνθετη διαπίστωση και πραγματικότητα. Ο ελληνικός λαός πρέπει να κατανοήσει καλά ότι τόσο οι ξένοι που απειλούν και μέμφονται την Ελλάδα και εμάς τους Ελληνες, όσο και οι ντόπιοι πράκτορες και αντιπρόσωποι των συμφερόντων τους, απλώς μπλοφάρουν όταν μιλάνε για έξοδο ή εκδίωξη της Ελλάδας από την Ε.Ε. και το Ευρώ/Ευρωζώνη.
Εάν σκεφτεί κανείς, όχι μόνο την ιστορική πορεία και προέλευση των εννοιών που χρησιμοποιούν (αυτό προϋποθέτει και για τους άλλους «Ευρωπαϊους» ένα επίπεδο γνώσης που πολύ αμφιβάλλουμε εάν το διαθέτουν), αλλά σκεφτεί κυρίως τον κύκλο συμφερόντων και εργασιών (τζίρο) της Ελλάδας και των Ελλήνων στον σχεδιασμό των εταιρειών και των εν γένει συμφερόντων τους, αλλά και την στρατηγική θέση της Ελλάδας, θα κατανοήσει με απλά και ακλόνητα λογικά συμπεράσματα, ότι όλες αυτές οι απειλές και δηλώσεις τους είναι απλές τακτικές χειραγώγησης του ελληνικού λαού, υποτέλειάς του και εύνοιας υπέρ των συμφερόντων τους.
Σήμερα, η Ελλάδα αποτελεί έναν καλό και υποτακτικό πελάτη τους, πειθήνιο όργανό τους και χώρο ευνοϊκών για τους ίδιους συναλλαγών και απομύζησης του πλούτου της. Εάν λοιπόν «χαθεί» η Ελλάδα και ο πλούτος της που τον απομυζούν και σκοπεύουν να απομυζήσουν εντατικότερα και με καλύτερους ακόμα για αυτούς όρους κερδοφορίας και υποτέλειας, τότε το πρόβλημα (και αυτό της επακόλουθης αποσταθεροποίησης των διεθνών μηχανισμών της κλεπτοκρατίας) θα είναι κύρια και πρώτιστα δικό τους και όχι δικό μας.
Εμείς οι Ελληνες με μία αποφασιστική και ορθά σχεδιασμένη και εκτελεσμένη στρατηγική μπορούμε και νέες συμμαχίες να διαμορφώσουμε και να ενισχύσουμε παλαιές και να βγούμε πιο ανεξάρτητοι και ευνοημένοι από μία τέτοια διαδικασία.
Μην λησμονούμε στην ιστορική θεώρηση των πραγμάτων ότι συγκεκριμένοι ευρωπαϊκοί λαοί, που έχουν την πρωτοκαθεδρία και την ισχύ στην Ε. Ε., έχουν στην εθνική και κρατική τους κουλτούρα ενταγμένη ως πάγια πρακτική και την αποικιοκρατία και το πλιάτσικο και την έλλειψη σεβασμού στους άλλους λαούς.
Είναι συνεπώς ιδιαίτερα χρήσιμο (και ως συμπέρασμα για τον χαρακτήρα και την φύση της Ε.Ε.) να εννοήσουμε ότι τα συμφέροντά τους – ειδικά στην δύσκολη σήμερα οικονομική συγκυρία - δεν τους επιτρέπουν πραγματικές κινήσεις, αλλά μόνο κινήσεις εκφοβισμού της Ελλάδας και των Ελλήνων και λεονταρισμούς του τύπου Σόιμπλε - Μέρκελ.
Για να εννοήσετε καλύτερα τα ανωτέρω φανταστείτε τον χάρτη της Ευρώπης και της Ε.Ε. χωρίς την Ελλάδα μέσα της ή με την Ελλάδα να «ανήκει» αλλού. Τα συμπεράσματα από την εικόνα και μόνο της «Ευρώπης» και της Ε.Ε. χωρίς την Ελλάδα είναι εύγλωττα και αυτονόητα και μπορούν πλέον ως εικόνα να μας συνδράμουν στην εννόηση του εκφοβιστικού ανούσιου τεχνάσματος που χρησιμοποιούν
Θα πρέπει συνεπώς οι ευρωπαϊκές «μπλόφες» και τεχνάσματα να γίνουν κατανοητά ως τέτοια και να απαντηθούν από τον ελληνικό λαό και τους Ελληνες πραγματικούς πολιτικούς και εντολοδόχους του λαού, με τρόπο ικανό να αποκαλύψει τις σκοπιμότητες όσων τα διατυπώνουν και να οδηγήσει στην επίλυση των ζητημάτων με ουσιαστική ισοτιμία και με εφαρμογή της αρχής της αλληλεγγύης και όχι της αλληλοφαγίας μεταξύ των λαών και των κρατών τους.
Οσο για τις απειλές, εμείς ως Λαϊκό Κίνημα, προκαλούμε σε ένα στοίχημα: ό,τι και να κάνει μια ελληνική κυβέρνηση σε σχέση με τα μνημόνια και τους όρους τους, αυτοί δεν πρόκειται να σταματήσουν τις ροές χρηματικών ποσών, αφού για λόγους πρακτικούς (οι ροές χρηματικών ποσών καταλήγουν σε αυτούς τους ίδιους), αλλά και νομικούς (εάν αρνηθούν τις καταβολές θα είναι υπόλογοι αυτοί και όχι η Ελλάδα για την «καταγγελία» των μνημονίων και την μη στήριξη της Ελλάδας σύμφωνα με την αρχή της αλληλεγγύης – βασική αρχή της σύμβασης της Λισσαβόνας).
Βέβαια, η στρατηγική της Ελλάδας στο διεθνές πεδίο επιβάλλει από σήμερα (κατά κυριολεξία «από χθες») την χάραξη και υλοποίηση μιας αυτονομημένης πολιτικής συνεργασιών και συναλλαγών με κράτη και λαούς, τους οποίους «λησμόνησε» στην ατζέντα της την τελευταία (τουλάχιστον) δεκαετία, ώστε να υπάρχουν προδιαμορφωμένοι για πολλούς λόγους οι πόλοι στήριξης (για το με ποιους, πως και με ποιο περιεχόμενο ο νοών δύναται να εννοήσει χωρίς να πραγματοποιούμε σήμερα ειδική αναφορά).
Στο Λαϊκό Κίνημα και σε σχέση με τα ανωτέρω μπορούμε να διακρίνουμε τις διαφορές μεταξύ της έννοιας της «αναγκαιότητας» και των εννοιών «υποτέλεια» και «εθελοδουλεία». Εάν η κεντρική πολιτική σκηνή και το πολιτικό προσωπικό μπορεί να τις διακρίνει με την ίδια ευκρίνεια και καθαρότητα, όπως εμείς, τότε μπορεί να υπάρξει διαφοροποίηση στην πολιτική της χώρας και την αντίληψη της διάστασής της. Τουλάχιστον, εάν το πολιτικό προσωπικό αδυνατεί ή δεν θέλει, ας ξεκινήσει να το πράττει και να το εννοεί ο Ελληνας πολίτης.
Αυτά είναι ιδιαιτέρως κρίσιμα και χρήσιμα να τα κατανοήσουμε όλοι και όλες, όχι μόνο για την διεξαγωγή του όποιου ήθελε εννοηθεί πολιτικού διαλόγου, αλλά κυρίως  για την πορεία της χώρας και το συμφέρον του λαού της. Το αποτέλεσμα των εκλογών ανοίγει το δρόμο και δίνει την ρητή εντολή για πολιτική διαφοροποίηση σε σχέση με τα μνημόνια και τα μέτρα που επιβλήθηκαν. Το αποτέλεσμα των εκλογών αποτελεί δίκαιη απόφαση και πράξη αυτοάμυνας του ελληνικού λαού, που αποδεικνύει ότι οι ανθρώπινες βιοτικές ανάγκες κυριαρχούν στο ανθρώπινο ον και στις αποφάσεις και προτεραιότητές του.

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...