Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ : Οσο πλησιάζουν οι εκλογές μεγαλώνει ο κίνδυνος για τα ίδια λάθη

Εάν σήμερα το Hollywood αναζητά κέρδη στην αναπαράσταση της Ελληνικής μυθολογίας, στην χώρα μας κοινωνικά και πολιτικά ρεύματα αναζητούν ασπίδα προστασίας στον απαξιωμένο Αρχαιοελληνικό πολιτισμό και στην Δημοκρατία ως φιλοσοφία και ιδέα πάνω στην οποία μπορεί να ξαναγεννηθεί η Ελλάδα και μαζί της να ξαναγεννηθούν οι Έλληνες.
Μπορεί να γνωρίζουμε μέχρι σήμερα την συγκρότηση ενός πολυτασικού ρεύματος συγκροτημένων και σε κάποιο βαθμό αντιθέτων δυνάμεων, μα εκείνο που τα χαρακτηρίζει είναι ο κοινός πυρήνα σκέψης τους, ως αντιμνημονιακά ρεύματα – μπλοκ. Εντούτοις τα ρεύματα αυτά, είτε ως κινήσεις είτε ως πολιτικοί σχηματισμοί, έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά όπως είναι η αναζήτηση δρόμων που να μας οδηγήσουν στην ασφάλεια της Ελληνικής ετερότητας και του αρχαίου Πολιτισμού μας, που ενώ έδωσε τα φώτα του στην παγκόσμια ανθρωπότητα δεν βάστηξε ούτε ένα φανάρι για μας.
Το μήλο της έριδος μεταξύ των κατακτητών τοκογλύφων και πολιτικών τυχοδιωχτών του πυρήνα της Ε.Ε. από την μια και της αντίστασης των ενεργών και συνειδητοποιημένων ριζοσπαστικών δυνάμεων στην Ελλάδα, αποτελούν τα πολιτιστικά στοιχεία που συγκρότησαν το Γένος των Ελλήνων σε Έθνος και τον συντήρησαν τόσο όσο ικανά στάθηκε μέσα στα χρόνια σκλαβιάς για να μπορέσει να εμψυχώσει και να ιδεολογικοποιήσει ένα αγώνα και ένα στέρεο κομμάτι της Ελληνοσύνης που στρατεύτηκε για την απελευθέρωση μας από τον Τουρκικό ζυγό, στην δημιουργία του Ελληνικού Κράτους.
Πολλά από τα μέτρα εναντίον της οικονομικής συγκρότησης της Ελληνικής κοινωνίας, του πολιτισμού της και των κοινωνικών σχέσεων μπορεί να φαίνονται οικονομικά ή και αναγκαία ισοδύναμα για την σωτηρία της πατρίδας, αποδεικνύουν όμως πως σε αυτή την χώρα ουδέποτε υπήρξε υπαρκτή κρίση οικονομίας αλλά εξαναγκασμός και υποταγή στην αντίσταση εναντίον του Νεοφιλελευθερισμού. Υποταγή της χώρας των Ελλήνων, ως ιδεολογία πατριωτισμού και πολιτισμού στην βαρβαρότητα του Δυτικού Πολιτισμού και της μονοκρατορίας του χρήματος.
Την πρώτη περίοδο που επιχειρήθηκε μια αντίστοιχη προσπάθεια ξεριζώματος του πολιτιστικού πρότυπου πάνω στο οποίο δομήθηκε η Ελληνική Κοινωνία , είναι η περίοδος του Εκσυγχρονισμού που μας εισήγαγε ο πράκτορας του Ιμπεριαλισμού Σημίτης. Όμως ο Ελληνικός λαός δεν γνώριζε τι είναι ο εκσυγχρονισμός και όσοι γνώριζαν ξέχασαν να μιλήσουν.
Από αυτή την περίοδο κατά την οποία αυτός ο τυχοδιώκτης και πράκτορα του ιμπεριαλιστικού διεθνισμού, που καμουφλαρίστηκε κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών θητεύοντας δίπλα σε έναν πραγματικό αγωνιστή και Έλληνα, τον Σάκη Καράγιωργα, ο πρώτος δωσίλογος πρωθυπουργός, ο Σημίτης, που παρέδωσε τον Ελληνικό χρυσό και το εθνικό μας νόμισμα στα αδηφάγα κέντρα του Ευρωπαϊκού Ιμπεριαλισμού μέχρι σήμερα που ένας άλλος ομοϊδεάτης του, τραπεζικός ρουφιάνος της Goldman shacks, που αφαίρεσε από το πρωθυπουργικό γραφείο το σύμβολο της Ελληνικής ψυχής και της επανάστασης αφήνοντας στην θέση του την σβάστικα του Δ’ Ράιχ , η Ελλάδα μας έζησε περιόδους κακοποίησης και υποταγής στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο καθώς και στην εξουσιομανία μιας συμμορίας δωσίλογων.
Σήμερα που την χώρα μας δυναστεύουν οι ίδιες συμμορίες δωσίλογων με πράσινες και μπλε χαρτοσακούλες στο κεφάλι, που παριστάνουν τους Έλληνες και μιλούν την γλώσσα μας, που καμώνονται πως είναι οι σωτήρες της Πατρίδας μας, που έμαθαν την Ελληνική ιστορία και το πολιτισμό των Ελλήνων στα Αμερικάνικα Πανεπιστήμια, Έλληνες με Αμερικάνικη ή Γερμανική ή Αγγλική καρδιά, αυθεντικοί και καλά εκπαιδευμένοι οικονομικοί δολοφόνοι, που σπέρνουν την τρομοκρατία και τον φόβο, που εκβιάζουν και λοιδορούν, αναζητούν ανάμεσα στον λαό μας τους κάφρους που αυτή η δύστυχη χώρα παράγει κατά χιλιάδες, για να συνεχίσουν να μας δυναστεύουν και να μας μεταχειρίζονται ως είλωτες των κερδών του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου.
Αυτοί λοιπόν με την Ελληνική προβιά που παριστάνουν του Έλληνες, ανίκανοι να εμφυσήσουν εμπιστοσύνη στα αφεντικά τους για μια σίγουρη νίκη εναντίον του φρονήματος και του πατριωτισμού των Ελλήνων, έχουν θορυβήσει τις ορδές των βαρβάρων κατακτητών , οι οποίοι τους εξωθούν σήμερα άρον – άρον να ψηφίσουν όσα μπορούν εναντίον της Ελληνική Οικονομίας και εναντίον του Ελληνικού λαού, για να δεσμεύσουν ακόμα και στην περίπτωση μιας άλλης κυβέρνησης την χώρα στα συμφέροντα τους.
Σήμερα, που θα έπρεπε από την άλλη πλευρά να υπήρχαν εκείνοι οι πολιτικοί σχηματισμοί που θα ταίριαζαν το λόγο τους και που θα αποφάσιζαν πως πάνω από ιδεολογίες και κομματικούς φεουδαλισμού υπάρχει μια Ιδέα, η Ελλάδα και μια ψυχή, οι Έλληνες , συγκροτώντας ένα κοινό μέτωπο σύγκρουσης και απελευθέρωσης της χώρας και του λαού μας από τα δεσμά της κλεπτοκρατικής πλουτοκρατίας της Ευρωπαϊκής ένωσης και των ντόπιων υποτακτικών της, ο καθένας από αυτούς κοιτά σε βάρος του ίδιου του λαού να αυξήσει το δοβλέτι του.
Η πολιτική τους συνείδηση και ο φαύλος πατριωτισμός τους δυστυχώς θα αφήσουν κάποιες μικρές νέο-εμφανιζόμενες δυνάμεις να αντιπαλέψουν τις δυνάμεις της Δυτικής βαρβαρότητας στέλνοντας συνειδητοποιημένους και πατριώτες εκτός κάλπης, επιτρέποντας στους κάφρους και τους δωσίλογους να «πανηγυρίσουν» ως δήθεν πλειοψηφία.
Ενώ ο στόχος μας είναι τα κόμματα του δωσιλογισμού και της πατριδοκαπηλίας, να μην μπορέσουν ούτε ζευγαρωτά να σχηματίσουν κυβέρνηση, τα κόμματα της λεγόμενης Αριστεράς έχουν στήσει τον δικό τους, τον μεταξύ τους πόλεμο. Ο καθένας για το δοβλέτι του.
Αν πρυτάνευαν οι σημερινές λογικές κατά την αντίσταση εναντίον των Γερμανών κατακτητών του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, καμιά αντίσταση δεν θα κατέγραφε η νεότερη Ελληνική ιστορία.
Όμως οι σημερινές καταστάσεις έρχονται να υποδείξουν σε όλους τους Έλληνες και σε όλες τις Ελληνίδες, ότι ανάμεσα στην πατρίδα και τους ανθρώπους που ζουν από αυτή και γι αυτήν από την μια και στα κόμματα τα διαποτισμένα με ξενόφερτες ιδεολογίες από την άλλη, μια είναι η ιδεολογία για την οποία μπορούμε να ξαναχύσουμε το αίμα μας. Η Ελλάδα μαζί με τους Έλληνες.
Σε αυτή την πορεία επανασυνειδητοποίησης της αυθεντικής μας ύπαρξης ως Έλληνες συνέχεια των Ελλήνων προγόνων μας και συνεχιστές του δικού μας πολιτισμού κόντρα στην βαρβαρότητα του Ιμπεριαλισμού και της μήτρας του τον Προτεσταντισμό, οφείλουμε να συστρατευθούμε με εκείνα τα πατριωτικά και όχι εθνικιστικά – φασιστικά κινήματα ώστε να μπορέσουμε σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα να επιβάλουμε ξανά την σημαία των πατέρων μας να κυματίζει ελεύθερα με έναν ελεύθερο λαό και μια ανεξάρτητη και ελεύθερη Πατρίδα.
Τα ίδια κινήματα που σήμερα βρίσκονται σε μια απόσταση το ένα από το άλλο, πρέπει να βρουν το κοινό εκείνο λόγο ύπαρξης και ενθάρρυνσης του Ελληνικού λαού, να πιστέψει ότι μπορεί να νικήσει και να ξαναφτιάξει την πατρίδα του χωρίς προστάτες και νταβατζήδες κόμματα, πολιτικούς , ανθέλληνες επιχειρηματίες, δωσίλογους και ευρωλάγνους προικοθήρες.
Όσοι δηλώνουν τη Δεξιά ή Αριστερή τους καταγωγή και συνείδηση δεν είναι οι αξιόπιστοι και οι καταλληλότεροι για να οδηγήσουν τον λαό μας στην ελευθερία και την ανεξαρτησία του.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Ελληνικός λαός έχει μια βιολογική ανωμαλία. Το μυαλό της πλειοψηφίας των Ελλήνων δεν μπορεί να έχει άμεση επικοινωνία με το αυτί και το μάτι. Το μυαλό των περισσοτέρων λειτουργεί με μηχανισμό χρονοκαθυστέρησης. Κάτι σαν Τραπεζικό χρηματοκιβώτιο.
Εάν λοιπόν επαναλαμβανόμαστε στις ιστοσελίδες είναι γιατί δεν ξέρουμε πότε θα …ανοίξει η χρονοκαθυστέρηση την πόρτα του εγκεφάλου

ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ


 
Αγαπητές και άξιες συντρόφισσες, αγαπητοί και άξιοι σύντροφοι
Αγαπητές φίλες και φίλοι.

Στην συνάντηση της Τρίτης 27/3/2012 τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της τυχόν εκλογικής συνεργασίας του Κινήματος με κόμματα, συλλογικότητες και σχηματισμούς ενόψει των θρυλούμενων προσεχών εκλογών.
Διαβάστηκαν οι τρεις εισηγήσεις συντρόφων, οι οποίες αναρτώνται στο διαδίκτυο και έγινε πολύωρη ανταλλαγή απόψεων. Καταλήξαμε σε τρεις γνώμες – θέσεις, οι οποίες είναι συνοπτικά οι κατωτέρω και τις οποίες θέτουμε σε ψηφοφορία και για τα υπόλοιπα μέλη, παρότι διαμορφώθηκε στην συνάντηση καθαρή πλειοψηφία. Είναι μία απόφαση που λάβαμε για να εκφραστούν όλες και όλοι.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Πρόταση Α’ (σχετικώς πλειονοψηφήσασα) Εξετάζουμε πρωτίστως και κατά προτεραιότητα τις προτάσεις και τις δυνατότητες συνεργασίας με αντιμνημονιακούς σχηματισμούς και συλλογικότητες με τις οποίες υπάρχει η σχετική κοινωνική και πολιτική συναντίληψη. Δεν έχουμε ως προτεραιότητα την συζήτηση με εντός της Βουλής συνδυασμούς καθώς λίγο ή πολύ εκφράζουν ή υπηρετούν το σύστημα και δεν έχουμε εμπιστοσύνη στις προθέσεις τους έναντι του κινήματος. Για τον λόγο αυτό εξετάζουμε τις δυνατότητες και προτάσεις σύμπραξης με συλλογικότητες αντίστοιχες με την δική μας (π.χ. Σπίθες, Αγανακτισμένοι, ΕΠΑΜ, «στρατιωτικοί», μεμονωμένα πρόσωπα κλπ.)

Πρόταση Β’  Εξετάζουμε πρωτίστως και κατά προτεραιότητα την εκλογική συνεργασία με κομματικούς συνδυασμούς που βρίσκονται ήδη εντός Βουλής και έχουν αντιμνημονιακή τοποθέτηση (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Καμμένος – Ανεξάρτητοι Ελληνες κλπ.) και αυτό με ή χωρίς όρους (αν μπορούμε να τους θέσουμε).       

Πρόταση Γ’    Δεν ασχολούμαστε με τις εκλογές και συνεχίζουμε την πολιτική και κοινωνική μας δράση μη μετέχοντας με τον α’ ή β’ τρόπο. Ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφραστεί εκλογικά κατά το δοκούν, χωρίς αυτό να σημαίνει προτροπή προς αποχή, η οποία ομόφωνα κρίθηκε καταστροφική.

Τα ανωτέρω θέτουμε σε ψηφοφορία και παρακαλούμε για την έγγραφη απάντησή σας έως την Τετάρτη 4/4/2012, στο e-mail: laikometopo@gmail.com για να ανακοινωθεί η απόφασή μας προς όλους στην επόμενη συνάντησή μας (5 ή 6 Απριλίου). 
Στην ψηφοφορία μπορούν να ψηφίσουν και όσες και όσοι δεν είναι τυπικά μέλη του κινήματος, αλλά θα ήθελαν να μετάσχουν ενεργά σε αυτό. 
Καλούμε επίσης τα μέλη να τοποθετηθούν παράλληλα επί των εισηγήσεων μονολεκτικά ή με ανάλυση και πρόταση.


Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Η Δ.Ε. του Κινήματος

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Γ. ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ


ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ 27/3/2012

Το Λαϊκό Κίνημα είναι ο μόνος φορέας που εκφράζει σήμερα την πραγματική ανάγκη του πολίτη της χώρας. Είναι το μόνο από τα λογής Κινήματα και Κόμματα, που απαντά σε ένα «διότι» για κάθε «γιατί». Και είναι το μόνο, που μέσα από τη λαίλαπα και την αμφισβήτηση, διατυπώνει ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ πρόγραμμα, χωρίς ακρότητες και εντυπωσιασμούς. Δείχνει το δρόμο, μέσα στα χαλάσματα και κυρίως, ΔΕΝ παραμένει σε μια στείρα στάση «αντί», αλλά προτείνει.
Η σημαντικότερη, όμως, συνεισφορά του, είναι ότι δεν επιλέγει την πρακτική του διαχωρισμού των Ελλήνων στα παραδοσιακά στερεότυπα «δεξιά – αριστερά», αλλά επιδιώκει να ενώσει τους πάντες, σε μια νέα αλλά πολύ παλιά πραγματικότητα.

Είναι γεγονός ότι η συνεχής αποδόμηση των μεγάλων κομμάτων, των κομμάτων εξουσίας, όπως γνωρίζαμε επί 10ετίες, έχει δημιουργήσει πολλά κινήματα, κάθε είδους. Όλα έχουν ως αφετηρία τους το αντι-μνημόνιο και γύρω από αυτό το αντί τους περιστρέφονται. Δεν έχουν παρουσιάσει κάτι που να οδηγεί σε μια διέξοδο από το σημερινό αδιέξοδο. Όμως, έχουν καταφέρει να κερδίσουν τις εντυπώσεις, διότι διαθέτουν χρηματοδότες, άγνωστο ποιους και με τι κόστος. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργούνται «γενόσημα» κόμματα, μια λέξη της μόδας, που δεν έχουν σκοπό να διαφέρουν σε κάτι από τα υπάρχοντα. Καταφέρνουν να κερδίσουν ακροατήριο και παλαμακιστές, καταφέρνουν να στήσουν γραφεία και παραρτήματα σε όλη τη χώρα. Πώς; Με ποιο τρόπο; Και το σημαντικότερο, δε θεωρούν εαυτούς ικανούς να κυβερνήσουν αλλά περιμένουν το «Μεσσία»!
Αυτά τα γενόσημα, λόγω της παρουσίας τους σε διάφορους χώρους, έχουν καταφέρει να κερδίσουν την «καρδιά» πολλών από τους αγαπητούς φίλους. Γιατί; Διότι εκφράζουν ένα στείρο «αντί» σε ωραίο περιτύλιγμα! Άρα; Αυτό που κατακρίνουν το ασπάζονται, χωρίς μάλιστα να το περάσουν από κρίση. Υιοθετούν αρχές και θέσεις που δε θα υιοθετούσαν λίγο καιρό πριν. Απλά, η σημερινή κινητικότητα των γενόσημων εντυπωσιάζει! Όπως εντυπωσίαζε η φούσκα, στην οποία ζούσαμε όλοι μας επί τόσες 10ετίες.
Το Λαϊκό Κίνημα ΔΕΝ έχει καταφέρει να επιτύχει την ανάλογη διείσδυση στην κοινωνία. Οι λόγοι είναι γνωστοί σε όλους. Εκτιμώ πως αυτό θα ξεπεραστεί πολύ σύντομα. Όμως, έχει μεγαλύτερη αξία, όλοι όσοι είναι μέλη του, όσοι είμαστε μέλη του, να σταματήσουμε να λοξοκοιτάμε προς άλλους σχηματισμούς με αμφίβολη πολιτική κατεύθυνση, με παράλληλη εκδήλωση εσωστρέφειας. Είναι αδιανόητη η επιλογή του να πατάνε κάποιοι σε πολλές βάρκες. Ως πολιτική επιλογή δεν εξυπηρετεί τους ίδιους, αλλά και προκαλεί προβλήματα στο Λαϊκό Κίνημα. Δεν πρέπει και δε μπορεί να αποτελέσει το Λαϊκό Κίνημα το προσωρινό καταφύγιο του οιουδήποτε πολιτικά άστεγου ή του οιουδήποτε οδοιπόρου. Το Λαϊκό Κίνημα πρέπει να στηριχτεί από τα μέλη και τους φίλους του και να αρχίσει, πολύ σύντομα, να εμφανίζεται σε όσο το δυνατόν περισσότερες εκδηλώσεις, προκειμένου να αρχίσουν να διαχέονται στην κοινωνία οι αρχές και οι θέσεις του.

Οι σχέσεις με τα άλλα Κινήματα, πρέπει να είναι σχέσεις ειλικρίνειας και συγκλίσεων. Αλλά και κατάθεσης προτάσεων για την επίλυση των προβλημάτων που σήμερα αντιμετωπίζει ο λαός μας και θα αντιμετωπίζει κατά τα φαινόμενα και τα επόμενα χρόνια. Δε μπορεί ένα Κίνημα με αρχές και θέσεις να καθίσταται ισότιμος συνομιλητής κάποιων σαλτιμπάγκων της πολιτικής, που ευκαιριακά εμφανίζονται ως Μεσσίες και η λήξη τους προηγείται της εμφάνισής τους. Δε μπορεί το Λαϊκό Κίνημα, σκαπανέας στη μεγάλη προσπάθεια για να βγει ο λαός μας από το αδιέξοδο, να μετατρέπεται σε ιχνηλάτη κάποιων που έχουν χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Ξεκαθαρίζω πως άλλο σέβομαι την άποψη του οιουδήποτε, άλλο ασπάζομαι την ιδεολογική του κενότητα και συμπράττω μαζί του.
Σήμερα, 38 σχεδόν χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, στη χώρα που γεννήθηκε ο πολιτισμός και ο ανθρωπισμός, αναζητείται το αυτονόητο. Ξενόδουλοι πολιτικοί μεταμφιέστηκαν σε «σωτήρες της χώρας», αγνοώντας πως το σημαντικότερο συστατικό στοιχείο κάθε χώρας είναι ο λαός της. Ο λαός που ταπεινώνεται καθημερινά, που μετά τις εκλογές θα υποστεί και νέα συρρίκνωση του βιοτικού του επιπέδου. Ποιες οι λύσεις των κομμάτων, κινημάτων και λοιπών φορέων; Παραμονή στο ευρώ και μνημόνιο, έξοδος από το ευρώ και πτώχευση, λένε οι μεν. Έξοδος από το ευρώ, στάση πληρωμών στους δανειστές και διαμόρφωση άλλων συμμαχιών, ισχυρίζονται οι δε. Ουδείς όμως προτείνει κάτι. Ουδείς λέει πώς από τη μια φάση θα περάσει στην επόμενη. Το Λαϊκό Κίνημα απαντά και προτείνει. Κυρίως, όμως, καθησυχάζει και κατευθύνει. Δεν παραπλανά, ούτε προσπαθεί να αποφύγει. Δηλώνει την παρουσία του, παντού!
Έχει τονίσει, με κάθε τρόπο, πως η Ελλάδα είναι η χώρα-πείραμα για τους δανειστές και πως οι επόμενοι στόχοι είναι οι άλλες χώρες της Ν. Ευρώπης. Εδώ ακούστηκε η άποψη για τη διατύπωση ενός Νέου Διαφωτισμού για τις χώρες του Νότου, για να αντιμετωπιστεί η αδιαλλαξία των χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Οι Ιταλοί μας καλοδέχτηκαν. Και αυτό πρέπει να αναδειχτεί.
Έχουμε δρόμο μπροστά μας, αλλά ξεκινήσαμε.
Σημαντικό είναι να ξεκαθαριστεί σε όλους τους τόνους πως το ΛΚ εννοεί την διακυβέρνηση. Πρέπει να ξεπεραστούν οι φοβίες και οι «σεμνοτυφίες» και να διατυπώνουμε λόγο που θα στοχεύει στην καρδιά της εκάστοτε κυβέρνησης. Καλή η ταπεινοφροσύνη, αλλά στις μάχες χρειάζονται μαχητές με ψυχή, άρα όχι ταπεινόφρονες, αλλά ριψοκίνδυνοι. Συνεπώς, οι όποιες συγκλίσεις και συνεργασίες πρέπει να γίνουν πάνω σε μια προγραμματική συμφωνία.

Εδώ, όλοι μας, πρέπει να αποφασίσουμε πώς θέλουμε το αύριο. Δε μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να ζητούμε να είμαστε μια δεξαμενή σκέψης. Τα Κινήματα καταξιώνονται όχι από τον πλούτο της σκέψης αλλά από τους αγώνες και την καθημερινή τους δράση. Ουδείς πρέπει να φύγει σήμερα, εάν προηγουμένως δεν έχουμε συναποφασίσει για την επόμενη μέρα. Και όταν καταλήξουμε, να χρεωθεί ο καθένας μας το δικό του τομέα ευθύνης, για να δώσουμε τη μεγάλη μάχη. Οι επερχόμενες εκλογές δεν είναι στόχος μας. Δεν προλαβαίνουμε. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να πείσουμε τους πάντες ότι η αποχή ΔΕΝ εξυπηρετεί κάποιον, εκτός των κομμάτων εξουσίας. Και να πείσουμε τον πολίτη να συμμετάσχει.
Στόχος του ΛΚ πρέπει να είναι οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εκεί πρέπει να ρίξουμε το βάρος μας και την προσπάθειά μας. Ήδη, τα μηνύματα είναι θετικά, πολλοί Δήμαρχοι ασπάζονται τις κινήσεις που έχουν γίνει με την πατάτα, το λάδι και σταδιακά και άλλα προϊόντα. Δεν έχουμε δικαίωμα να διαψεύσουμε την ελπίδα τους σε εμάς.
Το ΛΚ γεννήθηκε για να υπηρετήσει τον άνθρωπο. Γεννήθηκε για να δώσει ελπίδα στο λαό μας, για να δώσει σάρκα και οστά στην ελπίδα του. Η συστράτευση όλων μας αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη.

                                                                             Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
                                                                                    Γιάννης Γ. Αγγέλου

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Δ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ


ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ 27/3/2012

Το Κίνημα
Το Κίνημά μας έχει σαφείς και ξεκάθαρες πολιτικές τοποθετήσεις, που εκπορεύονται από την πολιτική και κοινωνική του φιλοσοφία. Αντίστοιχα το Κίνημα έχει διαμορφώσει πολιτικές προτάσεις πλήρους κοινωνικής ευρύτητας που αφορούν το σήμερα, το αύριο και το μεθαύριο της χώρας, συνυπολογίζοντας σε όλα τον παράγοντα άνθρωπο, τον σημερινό άνθρωπο και όλα όσα χαρακτηρίζουν τη ζωή και την ύπαρξή του.
Από την άποψη της φιλοσοφικής, κοινωνικής και πολιτικής ταυτότητας, πέραν της νέας αντίληψης και κοσμοθεωρίας που προβάλλει το Κίνημα, έχουμε την «ευτυχία» να έχουμε διαμορφώσει πλήρη σχέδια για κάθε έκφανση της ανθρώπινης ζωής, αλλά και προτάσεις για την έξοδο της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας από το υπάρχον αδιέξοδο.
Στο πλαίσιο αυτό θα κατέτασσα το Λαϊκό Κίνημα στη κορυφαία θέση των σύγχρονων ελληνικών κινημάτων, κομμάτων και εκ γένει πολιτικών συλλογικοτήτων, ειδικά καθώς πρεσβεύει και προβάλλει θέσεις και θεωρίες καινοφανείς για τα ελληνικά και παγκόσμια δεδομένα που δεν κατατάσσονται πολιτικά στις υπάρχουσες δομές (δεξιά – αριστερά), αλλά απαντώντας σε αιώνια ερωτήματα έρχονται να εξηγήσουν τον άνθρωπο και τον κόσμο μέσα από ένα συνεπές και επιστημονικό σύστημα νόμων και κανόνων, αυτό που ονομάζουμε θεωρία των βιοτικών αναγκών και όλα όσα περικλείει.

Για τους συντρόφους
Εχει προκαλέσει πολύ άσχημη εντύπωση η συμπεριφορά ορισμένων συντρόφων. Στην μικρή χρονικά πορεία και διάρκεια του κινήματος γίναμε πολλές φορές μάρτυρες προδοτικών ή έστω αλλοπρόσαλλων συμπεριφορών. Το Κίνημα και κανείς από εμάς δεν έχει ανάγκη όσους κοροϊδεύουν ή κοροϊδεύονται, από όσους δεν έχουν μπει στον κόπο να ενημερωθούν καν για τις θέσεις και την φιλοσοφία του κινήματος ή όσων απερίσκεπτα και χωρίς σεβασμό στους υπόλοιπους ακυρώνουν την αξία του κινήματος και των μελών του.
Βλέπουμε μια σειρά από συντρόφους ή πρώην συντρόφους να ερωτοτροπούν πολιτικά με σχηματισμούς που είναι κυριολεκτικά της πλάκας και σε κάθε περίπτωση είναι επιζήμιοι για το γίγνεσθαι της χώρας.
Προτείνω για όσους θέλουν να γίνουν μέλη του κινήματος να υπάρχει μια διαδικασία με την οποία να βεβαιώνεται ότι έχουν επαρκή γνώση των βασικών στοιχείων της φιλοσοφίας του κινήματος. Διαφορετικά θα καλλιεργείται συνεχώς η εσωστρέφεια και το αποτέλεσμα θα είναι μηδαμινό και ανούσιο.
Για όσους είναι ήδη μέλη του κινήματος, θα τους πρότεινα να ρίξουν μια μικρή έστω ματιά σε κάποια κείμενα. Σε όσους από αυτούς θέλουν να «πατάνε σε πολλές βάρκες» θα ζητούσα να ξεκαθαρίσουν την σχέση τους με το κίνημα για να παύσουν να δημιουργούν εσωστρέφειες. Ας δουν καλά μέσα τους και ας αποφασίσουν.
Μπορεί το κίνημα να έχει αποτύχει στο να επεκταθεί στην ελληνική κοινωνία και οι σχετικοί ρυθμοί του να είναι βραδείς, αλλά κίνημα καραγκιόζηδων, κενολόγων, αερολόγων, πρακτόρων, ιδεοκλόπων και ανεύθυνων αρνητών δεν θα γίνουμε ποτέ. Δεν θα γίνουμε δηλ. ένα ακόμα κομμάτι των φαινομένων ανευθυνότητας και κενότητας που δυστυχώς έχει επικρατήσει και καθιστά αδύνατη την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας και την ανατροπή της φαυλοκρατίας. Εμείς τουλάχιστον δεν είμαστε ούτε θα γίνουμε ποτέ ένα κίνημα του «αντί» … χωρίς προτάσεις για το πώς πρέπει να οργανωθεί η ελληνική κοινωνία και να προχωρήσει. Εχουμε την υπευθυνότητα και να αναλύουμε με τα δικά μας αναλυτικά εργαλεία, αλλά και να συνθέτουμε τις λύσεις που αποσκοπούν στην ριζοσπαστική αλλαγή της κοινωνίας και στην πραγματική πρόοδο.

Για τα κινήματα και την σύμπραξη με αυτά.  
Στην προσωπική και συλλογική μας πορεία έχουμε έλθει σε απευθείας επαφή με μία μεγάλη σειρά από αντιμνημονιακά και λοιπά κινήματα. Με περίσσεια λύπη διαπιστώσαμε και διαπιστώνουμε ότι τα περισσότερα από αυτά είναι κυριολεκτικά αστεία, προσωποκεντρικά, κενά πολιτικού περιεχομένου, αντιδραστικά και με μερικότατη αντίληψη του είναι, του γίγνεσθαι και του δει γενέσθαι.  Στην επαφή μας με τα κινήματα αυτά, τούτο που συνήθως γίνεται είναι να δίνουμε ιδέες, θέσεις, προτάσεις και πολιτική και όχι να παίρνουμε. Αυτό θα ήταν θετικό εφόσον οι λήπτες ήταν πάντα σε θέση να εκτιμήσουν την αξία όσων λαμβάνουν ή είχαν την τιμιότητα να δηλώσουν την πηγή προέλευσης της προσφοράς που τους γίνεται.
Η σύμπραξη όμως με μία σειρά ανθρώπων και κινημάτων αποτελεί σήμερα και πολύ περισσότερο από ό,τι σε άλλες εποχές μία εθνική και κοινωνική αναγκαιότητα. Η πίεση που δέχεται η Ελλάδα και ο λαός της από τους βρώμικους κύκλους ημεδαπών και διεθνών συμφερόντων επιβάλλει την λογική και την πρακτική της συστράτευσης με άλλα κινήματα και ομάδες πολιτών. Ιδιαίτερα με ανθρώπους που τουλάχιστον εκτιμούμε και δείχνουν και αυτοί ότι μας εκτιμούν.
Για εμάς, η συστράτευση αυτή προτείνω να έχει τα εξής ελάχιστα χαρακτηριστικά και προϋποθέσεις:
α) Πρέπει πρώτιστα να είναι πολιτικά συμβατή. Δεν θα δεχόμουν προσωπικά ποτέ να συζητήσω και να συμπράξω με εθνοκάπηλους ή σκόπιμα  εθνοπροδότες, με οπαδούς άθλιων δογμάτων όπως αυτό της «ελεύθερης αγοράς», με ανθρώπους που θεωρούν τους ανθρώπους και τους Ελληνες αντικείμενα προς εκμετάλλευση. Οσο νερό και να ρίξουμε στο κρασί μας, όσες υποχωρήσεις και εάν κάνουμε, υπάρχουν κάποια δεδομένα που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ξεπερνάμε, διότι στο τέλος το αποτέλεσμα τέτοιων συνεργασιών θα είναι αρνητικό για τον ελληνικό λαό. Πρέπει να υπάρχει μία ελάχιστη έστω συναντίληψη για την κοινωνία και τον άνθρωπο.

β) Αρνητές, αντιδραστικοί, αντιδρώντες, διαμαρτυρόμενοι. Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά και εύκολα καθώς μπορούν να συγκροτηθούν ενότητες σκοπού με κινήματα και ομάδες ανθρώπων που απλώς αντιδρούν. Όμως και εδώ πρέπει να υπάρχει το ανωτέρω ποιοτικό κριτήριο (έστω απομειωμένο σε βασικές αρχές), αλλά και η πρόθεση των ανωτέρω ομάδων να αντιληφθούν την μερικότητα και τον κίνδυνο της πολιτικής της «σκέτης αντίδρασης». Η βεβαιωμένη δήλωσή τους ότι θέλουν να προβούν στην αποδοχή προτάσεων του κινήματος ή στην συνδιαμόρφωση αντίστοιχων προτάσεων προς την ελληνική κοινωνία πρέπει να αποτελεί ένα ουσιαστικό κριτήριο για την σύμπραξη και το επίπεδό της. Δεν απορρίπτουμε κανένα – το αντίθετο – αλλά χρειαζόμαστε ποιοτικές συμπράξεις, όπως ποιοτικό είναι και το κίνημά μας. Δεν χρειαζόμαστε όμως την σύμπραξη με την διασπαστική ανευθυνότητα. Όταν κάθε φαντασμένος βλέπει τον οποιοδήποτε ανεύθυνο αντιδραστικό να συγκροτεί «κίνημα» αντίδρασης, είναι εύκολο να πράξει το ίδιο, διασπώντας το ευρύτερο κοινωνικό και λαϊκό κίνημα.

γ)   Δόλος. Απαιτούμε από τους συμπράττοντες με εμάς σε οποιαδήποτε κίνηση ή πορεία την παντελή έλλειψη δόλου στην σχέση τους με το κίνημα. Με την παραμικρή διαπίστωση ότι υπάρχει διγλωσσία, σκοπιμότητες και ότι κάποιος ή κάποιοι εποφθαλμιούν τα κίνημα, το άμεσο και χωρίς πολλές συζητήσεις αποτέλεσμα, εφόσον οι εξηγήσεις που θα ζητηθούν και θα δοθούν δεν κρίνονται πειστικές, θα είναι η αποχώρηση του κινήματος και η καταγγελία προσώπων, συλλογικοτήτων και φαινομένων.

δ) Σοβαρότητα, συνέπεια, γραφικότητες. Το κίνημά μας διακρίνεται από την σοβαρότητά του και την σοβαρότητα όσων μετέχουν σε αυτό. Το κίνημά μας είναι επίσης συνεπές σε αρχές, θέσεις και προτάσεις. Ανάμεσα σε κινήματα και ομάδες υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι μέσα από την δυστυχία της απόγνωσης αναμένουν από μηχανής θεούς και προβαίνουν σε απονενοημένες ενέργειες και δρώμενα. Αντιλαμβανόμαστε την απόγνωσή τους, πρέπει και αυτοί να αντιληφθούν την σοβαρότητά μας και την σοβαρότητα της ευθύνης. Εμείς αφήσαμε έξω από τις αναζητήσεις μας ως κίνημα, τις όποιες μεταφυσικές μας ανησυχίες και δεχόμαστε την σύμπραξη ανεξαρτήτως τέτοιων θέσεων, δεν μπορούμε όμως να δεχθούμε την σύμπραξη με όσους επιμένουν να εκτίθενται και να εκθέτουν και εμάς ως συμπράττοντες με αυτούς, μέσα από δημόσιες τελετές και δρώμενα, που θα μας χαρακτηρίσουν όλους μαζί αστείους και γραφικούς. Απαιτούμε από όλους με όσους τυχόν θα συμπράττουμε σοβαρότητα και δηλώνουμε από πριν ότι οποιαδήποτε γραφικότητα και δημόσιο δρώμενο ακραίου εθνικιστικού ή θρησκευτικού περιεχομένου μας καθιστά αυτομάτως εκτός της όποιας σύμπραξης και συζήτησης.                     

  
                                                                               Με συντροφικούς χαιρετισμούς
                                                                                      Δημήτρης Καραμήτσας

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Μια γενική θεώρηση
Επειδή λοιπόν οι εκλογές, αν δεν ξυπνήσει στραβά η Μάρκελ, θα πραγματοποιηθούν με τον λαό να «στοιβάζεται» ανάμεσα σε μπλε, πράσινους και κόκκινους κόκκους, ως απορρυπαντικό που θα πλύνει τα βρώμικα του πολιτικού συστήματος, νομίζω πως μια γνώμη που θα μπορούσε να αποτελέσει μέτρο στην επιλογή του καθενός και της καθεμιάς είναι η παρακάτω θέση:

Εμείς οι Έλληνες, εμείς οι Ελληνίδες, αν νομίζουμε πως έχουμε κάποια αιματολογική συγγένεια με τους αρχαίους Έλληνες, αιματολογική συγγένεια με τον πολιτισμό που μας κληροδότησαν, δεν μπορούμε να είμαστε “Αριστεροί”, Δεξιοί”, “Ιμιτασιόν” αλλά ΕΛΛΗΝΕΣ.
Αυτή η Πατρίδα ανάμεσα μας ψάχνει τα παιδιά της, εκείνα τα γνήσια παιδιά των Ελλήνων που δεν λένε πρώτα η σωτηρία του ευρό, πρώτα η Ευρωπαϊκή Προοπτική, πρώτα οι σύμμαχοι, πρώτα οι δανειστές, πρώτα το κεφάλαιο και μετά η Πατρίδα σαν γη και στο τέλος ο λαός.
Αν σε αυτή την πεμπτουσία του Ελληνικού Γένους, του Ελληνικού Έθνους την συνέχεια και την ετερότητα μας, δεν βρούμε ούτε Πατρίδα, ούτε Πολιτισμό, ούτε Έλληνες τότε είμαστε άξιοι να μας καθορίζουν οι άλλοι τι Είμαστε και ποιοι Είμαστε.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως όταν οι «πολιτικοί» μας λένε, «αν ο λαός είναι αντίθετος με όλα αυτά και αν δεν τα επιδοκιμάζει, μπορεί να το δείξει με την ψήφο του», να θυμόμαστε πως όταν κρίνουμε το έργο μια κυβέρνησης ή μιας συγκυβέρνησης, δεν κρίνουμε μόνο τα πρόσωπα αλλά και τους νόμους που ψήφισαν.
Αν υπήρχε πράγματι Δημοκρατία σε αυτή την χώρα που την γέννησε, τότε θα ήξεραν και οι πολιτικοί και ο Λαός ότι κάθε Νόμος, κάθε συμφωνία, κάθε διάταξη, κάθε απόφαση, αφού θα καταδικαζόταν από την ετυμηγορία του εκλογικού σώματος αυτομάτως θα έπαυε να ισχύει.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, συγκριτικά με το αρχαιότερο όλων των σύγχρονών του πολίτευμα, ότι στην Δημοκρατία ό λαός συμφωνεί τους νόμους και επιλέγει τα πρόσωπα που θα επιβλέπουν την εφαρμογή τους.
Αν υπήρχε δημοκρατία, τότε ο λαός δεν θα έβγαινε στους δρόμους να διαδηλώνει, ούτε και να φιμώνεται αν ο λόγος του δεν ταυτίζεται με τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης.
Αν όσοι υποστηρίζουν την αναγκαιότητα των κινημάτων – από κάπου και κάπως πρέπει να ξεκινήσει κανείς - ως προπομποί μιας οικοδόμησης της Δημοκρατίας ως οικονομικό και κοινωνικό πολιτικό σύστημα, οφείλει να βρει διόδους σύνδεσης του αρχαίου μας πολιτισμού με την σημερινή υπόστασή μας, να προβάλει την ετερότητα μας και να επεξεργαστεί εκείνη την θεωρία ως ιδεολογία Δημοκρατίας ανταγωνιστικά προς κάθε άλλη ιδεολογία που οι ρίζες τους βρίσκονται έξω από την Ελληνική ετερότητα και τον Ελληνικό πολιτισμό
Σε μια τέτοια κατεύθυνση πρέπει να ενθαρρύνουμε κινήσεις και κινήματα, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς τα εμπόδια του πρότερου πολιτικού βίου, διεκδικώντας μια συνεχή παρουσία λόγου και δημιουργίας παραδειγμάτων που θα δοκιμάζουν και τις αντοχές των άλλων ιδεολογικών ρευμάτων, των άλλων πολιτικών συγκροτήσεων αλλά και του ίδιου του λαού.
Ο διαχωρισμό των Ελλήνων σε Δεξιούς, Αριστερούς ή Κεντρώους αποτέλεσε το στερέωμα πάνω στο οποίο πάτησε ένας εμφύλιος, πάτησε ένα σύστημα, διαμόρφωσε ένα έκτρωμα που λέγεται αντιπροσωπευτική δημοκρατία, οδήγησε έναν λαό στην εξαθλίωση και ένα πολιτικό προσωπικό στην χλιδή και στο φασισμό.
Να μην ξεχνάμε πως ο Ελληνικός λαός έμαθε να είναι Ελληνικός επειδή έτσι τον έμαθαν χωρίς ο ίδιος ποτέ να το επέβαλε. Ακόμα και σήμερα αυτό ο λαός εξακολουθεί να παρουσιάζεται εκτός Ελλάδας με το παρωνύμιο GREEK. Ακόμα και τα τραγούδια μας όταν αναφέρονται στον ελληνικό λαό κάνουν αναφορά σε έναν άλλο λαό του Ρωμιούς. Δηλαδή στους Ρωμαίους του Μεγάλου Κωνσταντίνου και των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων όταν η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας τους μετακινήθηκε από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη.
Όμως σε αυτή την χώρα, με αυτό το Πολίτευμα ο λαός δεν επικυρώνει ή δεν απορρίπτει ούτε τους Πολιτικούς ούτε τις αποφάσεις τους. Απεναντίας έχει μια επιλογή:
Να υποδεικνύει τον επόμενο ή τον υφιστάμενο να κάνει ότι του καπνίσει χωρίς ο λαός να έχει κανένα δικαίωμα.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα προβληματισμό ενίσχυσης της διάχυσης ενός κινήματος Λαϊκού στην Ελληνική Κοινωνία που θα στόχευε στην παραγωγή παραδειγμάτων Δημοκρατικής συγκρότησης των τοπικών κοινωνιών, ώστε μέσα από την δράση αυτή να παραχθεί συνείδηση Δημοκρατίας και ως ιδεολογία και ως οικονομία και ως κοινωνία.
Σε μια τέτοια πορεία ούτε αποκλεισμοί πρέπει να προτάσσονται, ούτε και ευκαιριακές συμπράξεις πρέπει να επιλέγονται.
Δεν πρέπει να βιαζόμαστε για κάτι που ο ίδιος ο λαός δεν γνωρίζει την ύπαρξη του.
Ας προσέξουμε μην κάνουμε το ίδιο λάθος. Δηλαδή, να έχουμε ζέψει την άμαξα πάνω σε ένα γερό άλογο, να έχουμε καβαλήσει το άλογο αντί την άμαξα
και να καλπάζουμε χωρίς την βεβαιότητα ότι η άμαξα εξακολουθεί να σέρνεται από το άλογο που έχουμε καβαλήσει.

Ημερίδα Δήμου Πεντέλης και ΙΝ.ΚΑ. με θέμα «ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ»


Τον ρόλο μας στην όλη προσπάθεια τον γνωρίζετε καλά. 

Προχωράμε σε οργανώσεις κοινωνικής ουσίας και πραγματικής αξίας.



Watch live streaming video from 114news at livestream.com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  23/3/2012
Ημερίδα Δήμου Πεντέλης και ΙΝ.ΚΑ. με θέμα «ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ»

Σας γνωρίζουμε ότι, την Τετάρτη 21-3-2012, έγινε με πρωτοβουλία του ΙΝ.ΚΑ.  (Ινστιτούτο Καταναλωτών), και του Δημάρχου Πεντέλης Δημήτρη Στεργίου – Καψάλη, ημερίδα με θέμα «Από τον Παραγωγό στον Καταναλωτή» στο κολυμβητήριο της Δ.Κ. Μελισσίων.
Στην ημερίδα παρευρέθησαν, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του ΙΝ.ΚΑ, ο εκπρόσωπος της Π.Ε.Δ.Α. (Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής), εκπρόσωποι των Δήμων Αγ.Βαρβάρας, Λυκόβρυσης-Πεύκης, Ζωγράφου, Μεγάρων, Κορωπίου, Νέας Φιλαδέλφιας, παραγωγοί και καταναλωτές.
Κατά τη σύσκεψη τέθηκαν από το Δήμαρχο Πεντέλης  οι αρχές μέσα στις οποίες θα πρέπει να οργανωθεί και να λειτουργήσει το Σύστημα «από τον Παραγωγό στον Καταναλωτή» και προτάθηκε από το ΙΝ.ΚΑ. η λειτουργία συντονιστικής Γραμματείας για το θέμα.
Συναποφασίστηκαν:
   α. Η σύσταση της Συντονιστικής Γραμματείας με μέλη ΙΝ.ΚΑ., Δήμων και εκπροσώπων παραγωγών και καταναλωτών.
   β. Η δημιουργία ιστοσελίδας και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
   γ. Η πρώτη  συνέλευση  της Συντονιστικής Γραμματείας σε ημερομηνία προ του Πάσχα.
   δ. Εγκρίθηκαν οι αρχές λειτουργίας που προτάθηκαν από το Δήμαρχο.

Για λεπτομέρειες επί του θέματος και για τις απόψεις σας και εισηγήσεις σας επικοινωνείστε μέσω  των παρακάτω ηλεκτρονικών μέσων:

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

                                                              ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Καλούνται τα μέλη του Κινήματος σε συνάντηση στον "Ακροβάτη" (25ης Μαρτίου αρ. 21, Χαλάνδρι) την Τρίτη, 27/3/2012 και ώρα 19:00.
Τα θέμα της συνάντησης είναι η θέση του κινήματος σε σχέση με τις προτάσεις συνεργασίας (με εκλογικό ή μη σκοπό), αλλά και η λήψη απόφασης για τους όρους και προϋποθέσεις τυχόν συνεργασιών.
Παρακαλούμε για τις εισηγήσεις σας (ει δυνατόν πριν την συνάντηση).
Εισηγήσεις μελών και φίλων από όλη την Ελλάδα είναι ως γνωστόν ευπρόσδεκτες.


Η Δ.Ε. του κινήματος

ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΧΩΜΑ ΜΑΣ


ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΧΩΜΑ ΜΑΣ
του συντρόφου Αντ. Ανδρουλιδάκη 

Όταν στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, το παλλαϊκό συλλαλητήριο των αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος, οδήγησε στην άτακτη υποχώρηση των σιδηρόφρακτων στρατευμάτων της Βέρμαχτ από την Ελλάδα, ελάχιστοι θα πίστευαν ότι μπορούσε πραγματικά ένας άοπλος λαός να πάρει στο φαλάγγι τις χιτλερικές μεραρχίες.
Ελάχιστοι θα το πίστευαν, γιατί, ουδέποτε βέβαια συνέβη κάτι τέτοιο. Και μόνο σαν ανέκδοτο θα ακουγόταν στους μαυροσκούφιδες του Άρη, η ιδέα μιας ειρηνικής επανάστασης, ενάντια στους πάνοπλους κατακτητές. Η επανάσταση, έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα –δυστυχώς- τραγικά βίαιη και αιματοβαμμένη. Ένας απάνθρωπος αχταρμάς από αίμα και σκατά. Δηλαδή, καθόλα ανθρώπινος.
Σήμερα, σε συνθήκες ανάλογες, οι ναζιστικές ορδές έχουν απλά αντικατασταθεί από κουστουμαρισμένους τεχνικούς συμβούλους και ειδικούς, ο Τσολάκογλου από τους εγκάθετους τραπεζίτες και τους «εκλεγμένους» μνημονιακούς «φρονημίτες», ο Λαμπράκης και τα «Νέα» από τον Ψυχάρη και τα «Νέα» και οι μαυραγορίτες από τα δεκάδες buy gold που ξεφυτρώνουν στις γειτονιές της ρημαγμένης χώρας. Οι γερμανοτσολιάδες είναι στις θέσεις τους με τα ατσαλάκωτα γερμανικής ραφής κοστούμια τους, πουλώντας τρόμο απ’ τα κανάλια. Οι καταστολείς μπουραντάδες όπως πάντα στο ρόλο τους, με μόνη αλλαγή τα σύγχρονα γκλομπς και τα χημικά, που αντικατέστησαν τις απαρχαιωμένες μαγκούρες. Ακόμη και ο αείμνηστος Κατράκης, νεκραναστήθηκε στην ασπρόμαυρη τηλεόραση του Αλαφούζου για να υποστηρίξει ότι «η Γερμανία είναι αήττητος», ενώ στο διπλανό στούντιο, ο νέος Αρτέμης Μάτσας γρυλίζει ότι «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας»!
Μονάχα ο ελληνικός χρυσός δεν θα φυγαδευτεί ποτέ από τη χώρα –έχει παραδοθεί από καιρό- και κανένας Εύελπις δεν θα σκοτωθεί για να τον υπερασπιστεί στα βουνά της Κρήτης. Κανένας υπάλληλος δεν θα καταστρέψει τα στατιστικά στοιχεία του ελληνικού πληθυσμού, εκεί στο παλιό Υπουργείο Εμπορίου και κανένας Γλέζος δεν θα τολμήσει την έπαρση –αυτή τη φορά- της γερμανικής σημαίας στην Ακρόπολη της πεθαμένης χώρας.
«Είναι όλα ίδια παππού, τον ίδιο κύκλο κάνουν» όπως λέει ο ποιητής. Στο γύρισμα αυτού του κύκλου, μοιάζει, το τόσο αίμα που προσφέρθηκε αφειδώλευτα στο χώμα, να κατάφερε να κάνει το γιο του δωσίλογου Χριστοφοράκου, ακριβοπληρωμένο manager της πιο πετυχημένης ελληνογερμανικής συνεργασίας στην αφαίμαξη των εσόδων του κράτους.
Η αστική τάξη του τόπου –γεμάτη επαρχιώτικη μειονεξία απέναντι στους πολιτισμένους της εσπερίας αλλά και βαθιά απέχθεια για το ίδιο το Είναι της- συμπράττει σταθερά εδώ και δεκάδες χρόνια στην αποικιακή λεηλασία του κοινωνικού πλούτου.
Είναι αυτοί που δείχνουν στις ακρίδες τα κατάλληλα μονοπάτια του ελληνικού χωραφιού. Κι επειδή το χωράφι είναι ελληνικό και η προδοσία αστική, η αντίσταση δεν μπορεί παρά να είναι πατριωτική και ταξική, αξεδιάλυτα και ταυτόχρονα. Κι επειδή οι ακρίδες δεν φεύγουν ούτε με μυγοσκοτώστρες ούτε με μούντζες και φωνές, ο αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι βίαιος και λυσσαλέος. Με ένα μόνο πρόταγμα. Θέλουμε πίσω το χώμα μας και το θέλουμε τώρα. Γιατί αυτό το χώμα είναι μονάχα δικό μας και καθόλου δικό τους, σε πλήρη αντίθεση με το ρηθέν από τον ποιητή του Στάλιν.
Άλλωστε ο Έλληνας άνθρωπος–αν και όταν υπήρξε ποτέ σαν τέτοιος- ήταν τρία πράγματα. Πρώτα Δημιουργός, ύστερα Πολίτης -καθώς έβγαζε την πραμάτεια της δημιουργίας του στην Αγορά- και στο τέλος Οπλίτης, αν λάχαινε και ήτανε ανάγκη να υπερασπιστεί τα έργα και τις ημέρες του. Σήμερα που η Δημιουργία του εξαντλήθηκε στο «στήσιμο» της καλύτερης αρπαχτής, μοιάζει α-νόητη και η προσφυγή του στην Αγορά του Δήμου. Για ποιό Δημιούργημά του να παινευτεί; Ποιό κατόρθωμα να ερωτευτεί; Ποιόν έρωτα να υπερασπιστεί; Στην καλύτερη να κινήσει γη και ουρανό, για να πάρει φτηνές πατάτες. Για το ίδιο το χώμα, κουβέντα!
Αλλά από κει πρέπει να ξαναπιάσουμε το ξεχασμένο νήμα. Απ’ τις πεζούλες των χωριών μας που στέκουν ακόμη όρθιες, χάρη στα γδαρμένα χέρια των παππούδων μας. Αν αυτό σημαίνει πως κι εμείς θα γδαρθούμε, ε και τι έγινε;
Όπως λέει και ο Ε. Μαλατέστα « Είναι αλήθεια ότι θα προτιμούσαμε να μην πειράξουμε ούτε μια τρίχα απ’ τα μαλλιά κανενός. Θα θέλαμε να σταματήσουμε όλα τα δάκρυα και να μην προκαλέσουμε ούτε ένα καινούργιο δάκρυ. Είναι, όμως, γεγονός ότι πρέπει να αγωνιστούμε μέσα στον κόσμο όπως είναι, γιατί αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι να μείνουμε αναποτελεσματικοί ονειροπόλοι».
Δεν ξοδέψαμε ήδη αρκετό αίμα στις ονειροπολήσεις των εθνικιστών και στην αναποτελεσματικότητα των διεθνιστών;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ

Από τον Αλαβάνο στον Τσίπρα

Από τον Αλαβάνο στον Τσίπρα

του συντρόφου "V" 

(σ.σ. Η Αριστερά δεν μπορεί να είναι μπουγάδα του συστήματος) 
 
Με ξάφνιασε εχθές το πρωί στον ΣΚΑΪ, ο κ. Τσίπρας, με την συνέντευξη του προς τον κ. Αυτιά.
Αισθάνθηκα, αν δεν τον έβλεπα ή δεν γνώριζα την φωνή του, ότι μιλούσε κάποιος συντηρητικός μιας κάποιας πολιτική ηλικίας πολιτικός, σαν και αυτούς που ξέχασαν τι δουλειά έκανα κάποτε και σήμερα απλώς επαγγέλλονται για το καθημερινό τους ψωμί, τον Βουλευτή.

Μία ερώτηση του κου Αυτιά, όπως σε όλους μας γνωστός είναι ο τρόπο που ρωτάει ο συγκεκριμένος Παρουσιαστής – Δημοσιογράφος: «Ξεκαθαρίζουμε κύριε Πρόεδρε, κύριε Τσίπρα, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εναντίον του ευρώ, δεν είναι υπέρ της δραχμής»

Η απάντηση του Τσίπρα ήταν σαφέστατη και πολλαπλή. Ήταν το σαφής που δεν σου άφηνε περιθώριο να την παρερμηνεύσεις.
Η απάντηση ήταν διαιρεμένη σε υποαπαντήσεις:
α) «κοιτάξτε ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν τάχθηκε εναντίον του ευρώ και εναντίον της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση….»
β) « αν σήμερα θα μπορούσε κάποιος να πει το φεύγουμε από το ευρώ τι θα σήμαινε αυτό; Από την στιγμή που το εξωτερικό χρέος της χώρας πέρασε στο Αγγλικό Δίκαιο, τότε θα είχαμε από την μια, μια φτωχή δραχμή και από την άλλη ένα χρέος σε ακριβό νόμισμα το ευρώ»
γ) «εμείς για τους παραπάνω λόγους λέμε πως δεν θα φύγουμε από το ευρώ, αλλά δεν θέλουμε έναν λαό Μπαγκλαντές»
δ) « κρυφή απάντηση για τους σκεπτόμενους»: δεν πρόκειται, αφήστε τι λέμε, να αμφισβητήσουμε το προϊόν της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. Κατά τα άλλα είμαστε αντι-μνημονιακοί.
Αυτή η κρυφή απάντηση που διαφοροποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ και που δεν ενισχύει την θέση για μη συνεργασία με την Παπαρήγα, λες και έχει άλλη θέση η Παπαρήγα.
Μάλιστα όταν, για να κάνεις πιο ισχυρό το επιχείρημα σου, διατείνεσαι ως να είσαι αδαής, ότι το ευρώ είναι εθνικό νόμισμα και επομένως πως θα φύγεις από το εθνικό σου νόμισμα, τότε απλά προσθέτεις επιχειρήματα στον πολυπράγμων, λαλίστατο κύριο «μιλάω γρήγορα χωρίς να λέω τίποτα», Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ αλλά και στο «πουλάω και την μάνα μου για να γίνω Πρωθυπουργός» Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας δεν γνωρίζει ότι η ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ και το Ευρώ, προϋπόθεταν την άρνηση στα κυρίαρχα σύμβολα της οικονομίας που διαθέτει και προβάλει κάθε χώρα, το εθνικός μας νόμισμα. Την Δραχμή.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας δεν γνωρίζει πως το ευρώ είναι ιδιωτικό νόμισμα και πως ο ιδιοκτήτης του δεν είναι τα Κράτη Μέλη της Ε.Ε., αλλά την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, που ανήκει στους μετόχους της. Μέτοχοι δεν είναι μόνα η κυρίαρχη οικονομική τάξη των χωρών του «Ευρώ» αλλά και άλλες χώρες και άλλες οικονομικές δυνάμεις, γνωστές ως « οι αγορές».
Προφανώς ο κ. Τσίπρας δεν γνωρίζει, ότι ο ιδιοκτήτης του ευρώ, ορίζει εκείνος τους κανόνες πώλησης και αγοράς του νομίσματος του και επομένως εκείνος καθορίζει και την στρατηγική οικονομία κάθε χώρας, που υφίσταται την κατοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, τους όρους αγοράς νομισμάτων, το καθαρό του κέρδος και άλλα πολλά και κρυφά.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας συμφωνεί με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ότι δεν φταίει η Ε.Ε. ούτε το ευρώ για την δίνη που έχει περιέλθει η χώρα, ούτε φταίει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, παρ’ ότι την κατηγορεί, ότι αντί να δώσει με το επιτόκιο ( κέρδος λόγω πώλησης) που «δανείζει» τις ιδιωτικές εγχώριες Τράπεζες απ’ ευθείας το Κράτος, εκείνο το αγοράζει ( το ευρώ) ακριβότερα με επιτόκιο από 4,5% έως 7,5%.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας είναι φαρισαϊκά υπέρ του Λογιστικού Ελέγχου του Εξωτερικού Χρέους, όπως φαρισαϊσμός ήταν τελικά η επιστολή προς τους ηγέτες των κρατών της Ε.Ε. ότι όλες οι αποφάσεις , οι δανειακές συμβάσεις, τα μέτρα που στρέφονται εναντίον του Λαού και τα μνημόνια, δεν είναι νόμιμα γιατί οι Βουλευτές τα αποδέχτηκαν επειδή βρίσκονταν υπό εκβιασμό.
Το ομολόγησε από την στιγμή που θεώρησε ότι, αφού η πλειοψηφία της βουλής δέχθηκε το εξωτερικό χρέος της χώρας, μέσα από την γνωστή διαδικασία του «κουρέματος», της εξαπάτησης του λαού για δήθεν μείωσης του εξωτερικού χρέους, να υπαχθεί στο Αγγλικό Δίκαιο, τότε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατά κάποιον τρόπο γινόταν κυβέρνηση, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΣΕ.
Παράλληλα, και επειδή φαίνεται, καθώς κατηγορεί την Παπαρήγα ότι εξορκίζει τον εναγκαλισμό της με την κυβερνητική εξουσία, και εκείνος φοβάται αυτόν το εναγκαλισμό και σπεύδει να μας επιβεβαιώσει πως όποτε και να γίνουν οι εκλογές, κυβέρνηση θα είναι η συμμαχία ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. οπότε εκείνος ετοιμάζεται για την …επόμενη μέρα.
Φαίνεται, πως η δαιμονοποίηση της ευθύνης για την κυβερνητική εξουσία, αποτελεί προπατορικό αμάρτημα για το σύνολο της λεγόμενης Αριστεράς, μιας και ως Αριστερά γεννήθηκε από τα σπλάγχνα την «μητέρας πατρίδας», το ΚΚΕ.
Αυτή η δαιμονοποίηση , οι αυλικοί σύμβουλοι, οι ιδεολογικές αντιθέσεις των ρευμάτων και η περίπτωση να μην σχηματιστεί κυβέρνηση μνημονιακή για να υπηρετήσει την προδοσία και τον εκφυλισμό της χώρας και του λαού και να κλιθεί η Αριστερά να συμμαχήσει με τον εαυτό της στον σχηματισμό κυβέρνησης …μνημονιακής, αποτελούν τις βασικές αιτίες μιας καινούργιας Αλαβάνιας οπισθοχώρησης και ήττας.
Στις επόμενες μέρες, η τακτική ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα, θα στείλει με λεπτούς χειρουργικούς χειρισμούς τους προσφάτως νέο-εισερχόμενους ψηφοφόρους στον ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ….ξανά πίσω στον Βαγγέλη ή την ημέρα των εκλογών σε διακοπές αποχής.
Δικαίως, αλλά για άλλους λόγους ιδιαίτερους, η κα Νταλάρα στο MEGA, είπε πως η Αριστερά δεν θέλει να βγει από την γωνιά της. Υπάρχουν πολλοί που σούρνονται από εδώ και από εκεί και ρεζιλεύονται και εκτίθενται και «ανομούν», με αριστερές καταβολές, επειδή η Αριστερά δεν έχει τα κότσια να αντιπαρατεθεί με τον εαυτό της και την βεβαιότητα του λόγου της και εκείνου που προπαγανδίζει. Δηλαδή τον αυθεντικό υποστηρικτή του λαού και αυθεντικό υπερασπιστή της πατρίδας.
Δυστυχώς η Αριστερά είναι παιδί του ίδιου του συστήματος. Δεν αποτέλεσε δημιούργημα του λαού για να σπάσει τις αλυσίδες του ούτε τους τείχους της φυλακής του. Η Αριστερά γεννήθηκε για να εκτονώνει τις μάζες όταν αυτές αρχίζουν να αποκτούν υπόσταση ανθρώπινης οντότητας, από το ίδιο σύστημα που γέννησε και τους δυνάστες του λαού. Αυτούς δηλαδή που παίζουν τον πρώτο ρόλο, στο ίδιο έργο, στην ίδια θεατρική σκηνή.
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την Αριστερά σαν ραπανάκι για την όρεξη, κατά την στιγμή που στο τραπέζι δεν υπάρχει φαγητό, παρά φωτογραφίες με πλούσια εδέσματα. Και δεν υπάρχει φαγητό γιατί δεν περισσεύει για τον λαό.
Το σύστημα, το πολιτικό και το οικονομικό, κοιμάται ήσυχο όταν ακούει τον νέο πολιτικό ή το κόμμα της Αριστεράς να λέει: «…για να μιλήσουμε σοβαρά…», «….αν θέλετε να μιλήσουμε σοβαρά…», «….πιστεύεται σοβαρά…». Τότε γνωρίζει, και το Πολιτικό και το Οικονομικό σύστημα, ότι δεν κινδυνεύει. Ότι ο λαός δεν βρήκε την πόρτα που θα τον οδηγήσει στην λευτεριά του και θα συνεχίζει σκλάβος όπως ο πατέρας και η μάνα του.
Αυτός ο λαός, αυτή η πατρίδα, θα ζήσει εποχές ελευθερίας όταν κανένα κόμμα από τα κατασκευασμένα από το σύστημα σκλαβιάς δεν εκλέξει ούτε έναν για δείγμα βουλευτή στο κοινοβούλιο.
Αλλά αυτή η μέρα για να έρθει χρειάζεται έναν άλλο λαό.
Αυτός ο λαός, θέλει έναν Βενιζέλο, έναν Σαμαρά, έναν Τσίπρα, έναν Κουβέλη, έναν Καρατζαφέρη, μια Παπαρήγα, μια Ντόρα, άντε και καμιά Χρυσή Αυγή. Έχει μάθει να ζει με ασφάλεια στην σκλαβιά του και στην δουλεία του.
Που καιρός για ελευθερία.

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ !!!


Τον ρόλο μας στην όλη προσπάθεια τον γνωρίζετε καλά. 
Προχωράμε σε οργανώσεις κοινωνικής ουσίας και πραγματικής αξίας.


     

ΔΗΜΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τηλ: 2132050018
pentelilpress@melissia.gr
www.penteli.gov.gr
www.stergiou-kapsalis.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  23/3/2012
Ημερίδα Δήμου Πεντέλης και ΙΝ.ΚΑ. με θέμα «ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

Σας γνωρίζουμε ότι, την Τετάρτη 21-3-2012, έγινε με πρωτοβουλία του ΙΝ.ΚΑ.  (Ινστιτούτο Καταναλωτών),  και του Δημάρχου Πεντέλης Δημήτρη Στεργίου – Καψάλη, ημερίδα με θέμα «Από τον Παραγωγό στον Καταναλωτή» στο κολυμβητήριο της Δ.Κ. Μελισσίων.
Στην ημερίδα παρευρέθησαν, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του ΙΝ.ΚΑ, ο εκπρόσωπος της Π.Ε.Δ.Α. (Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής), εκπρόσωποι των Δήμων Αγ.Βαρβάρας, Λυκόβρυσης-Πεύκης, Ζωγράφου, Μεγάρων, Κορωπίου, Νέας Φιλαδέλφιας, παραγωγοί και καταναλωτές.
Κατά τη σύσκεψη τέθηκαν από το Δήμαρχο Πεντέλης  οι αρχές μέσα στις οποίες θα πρέπει να οργανωθεί και να λειτουργήσει το Σύστημα «από τον Παραγωγό στον Καταναλωτή» και προτάθηκε από το ΙΝ.ΚΑ. η λειτουργία συντονιστικής Γραμματείας για το θέμα.
Συναποφασίστηκαν:
   α. Η σύσταση της Συντονιστικής Γραμματείας με μέλη ΙΝ.ΚΑ., Δήμων και εκπροσώπων παραγωγών και καταναλωτών.
   β. Η δημιουργία ιστοσελίδας και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
   γ. Η πρώτη  συνέλευση  της Συντονιστικής Γραμματείας σε ημερομηνία προ του Πάσχα.
   δ. Εγκρίθηκαν οι αρχές λειτουργίας που προτάθηκαν από το Δήμαρχο.

Για λεπτομέρειες επί του θέματος και για τις απόψεις σας και εισηγήσεις σας επικοινωνείστε μέσω  των παρακάτω ηλεκτρονικών μέσων:
www.stergiou-kapsalis.gr
www. penteli.gov.gr
pentelipress@melissia.gr
inka.dimospentelis@melissia.gr (νέο)

Αγαπητέ Γραμματέα ...


Χολαργός, 17 Μαρτίου 2012
Αγαπητέ Γραμματέα (βλέπεις, το «Σύντροφε», ως προσφώνηση, κάηκε….)
Εδώ και μια εβδομάδα βομβαρδίζομαι με μηνύματα προκειμένου να προσέλθω την Κυριακή, 18/3/2012 στην διαδικασία για την εκλογή Προέδρου για το πάλαι ποτέ Πα.Σο.Κ…. Γιατί τόσα έξοδα; Αφού ΟΛΟΙ σας αποφασίσατε, το περασμένο Σάββατο, για το ποιον θέλετε αρχηγό; 190 άνθρωποι, αποφασίσατε για μας, χωρίς εμάς. Εξάλλου, τα τελευταία 2 ½ χρόνια αυτό γίνεται σε όλα τα επίπεδα. Μας ρωτήσατε όταν το Μάη του 2010 αποφασίσατε να σώσετε τη χώρα; Μας ρωτήσατε όταν τον Ιούνιο του 2011 αποφασίσατε να ξανα-σώσετε τη χώρα; Μας ρωτήσατε όταν το Νοέμβρη αποφασίσατε να συγκυβερνήσετε με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ; Μας ρωτήσατε όταν διώξατε τον εκλεγμένο πρωθυπουργό για να τοποθετήσετε με απόλυτα αντισυνταγματικό τρόπο τον σημερινό; Μας ρωτήσατε όταν κόβετε συνέχεια μισθούς και συντάξεις, προσαρμοζόμενοι στις απαιτήσεις των δανειστών μας;
Αλλά ξέχασα. Εσείς αποφασίσατε να σώσετε τη χώρα, όχι το λαό…. Εξάλλου, όποτε θέλετε το λαό, τον καλείτε να νομιμοποιήσει τις αυθαιρεσίες σας. Με emails, με SMS και με ότι άλλο διαθέτει η σύγχρονη τεχνολογία….
Αγαπητέ Γραμματέα,
Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Τότε, που το Πα.Σο.Κ εξέφραζε αυτό που και το αρκτικόλεξό του ορίζει. Σήμερα δεν το εκφράζει. Πανελλήνιο δεν είναι, αφού όπου και όποτε εμφανίζεστε, ο λαός μας σας δείχνει με κάθε τρόπο την αντιπάθειά του, σε αυτό που εκφράσατε και εκφράζετε σήμερα. Οι δε δημοσκοπήσεις, δείχνουν ένα μικρομεσαίο φοβικό κόμμα, που κινείται στις παρυφές της νέο-φιλελεύθερης Δεξιάς. Σοσιαλιστικό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ! Και αποτελεί ευθεία προσβολή του ίδιου του Σοσιαλισμού με αυτό που έχει συντελεστεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Σοσιαλιστές ουδέποτε θα εφάρμοζαν τόσο σκληρά νεο-φιλελεύθερα μέτρα, οδηγώντας έναν λαό σε πλήρη εξαθλίωση. Κίνημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ… Διότι το κίνημα είναι δυναμικό. Κι εσείς δεν είστε, αφού υπηρετείτε με συνέπεια την καθεστηκυία τάξη και την οικονομική ελίτ.
Αγαπητέ Γραμματέα,
Με αυτή μου την επιστολή θέλω να γνωστοποιήσω σε σένα και σε όλους τους αποδέκτες ότι ΔΕΝ πρόκειται να συμμετάσχω σε αυτή την ψηφοφορία, διότι δε θέλω να νομιμοποιήσω οτιδήποτε έχει ειπωθεί ή συντελεστεί όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Γιατί «δεν τα φάγαμε μαζί» και είμαι περήφανος γι αυτό, γιατί μπορώ να κοιτώ στα μάτια τους φίλους μου και να τους λέω «καλημέρα» χωρίς αυτοί να φυλάγονται. Γιατί έχω το θάρρος να ζητήσω «συγνώμη» από τους γνωστούς και φίλους που παρέσυρα στις τελευταίες εθνικές εκλογές να ψηφίσουν αυτό για το οποίο αγωνίστηκα και διώχτηκα. Και δε ζητώ «συγνώμη» σε μια στημένη συνέντευξη τύπου για να κερδίσω ψήφους, αλλά μιλώντας στην καρδιά τους. Γιατί, καλά γνωρίζεις, πως όλοι όσοι βρίσκεστε στο πολιτικό προσκήνιο είστε συνεργάτες, φίλοι, αλληλέγγυοι, σε όποια παράταξη και αν ανήκετε. Όμως, καταφέρατε να διχάσετε το λαό μας, να παραμυθιάζετε τον κόσμο, μιλώντας του για «κοινωνική δικαιοσύνη», που δεν πιστεύετε, για «κράτος δικαίου», που κυριολεκτικά το έχετε διαλύσει, για «σοσιαλισμό»!
Όπως, βέβαια, διαπιστώνεις, ΔΕΝ πρόκειται να ζητήσω τη διαγραφή μου από το Πα.Σο.Κ. Γιατί από αυτό ΟΥΔΕΙΣ μπορεί να με διαγράψει. Αυτό βρίσκεται μέσα μου, στο αίμα μου, στην καρδιά μου, στην όποια, μικρή ή μεγάλη ιστορία μου. Βρίσκεται στην 25ετή διαδρομή μου στις Ένοπλες Δυνάμεις, στο κυνήγημα που υπέστην από την πρώτη στιγμή, στην εκτίμηση των προϊσταμένων μου και την αγάπη των στρατιωτών μου. Βρίσκεται στην πορεία που ακολούθησα μετά την αποστρατεία μου, στην πλήρη ενεργοποίησή μου στην πολιτική, στις αρχές και αξίες που υπηρέτησα, που ουδέποτε παρέκλιναν των αρχών μου, που πήρα από τους γονείς μου και την οικογένειά μου.
Σήμερα, ο λαός μας, ΔΕΝ έχει ανάγκη από παράτες και ψευτοδιλήμματα. Δεν έχει ανάγκη από άλλο παραμύθι και περιτύλιγμα. Η σκληρά δοκιμαζόμενη κοινωνία μας έχει ανάγκη από τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη. Έχει ανάγκη να αισθανθεί ότι υπάρχει ένα χέρι να στηριχτεί, υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ. Και η Ελπίδα δεν είναι πια το δικό σας Πα.Σο.Κ…. Είναι το δικό μας… Αυτό που βρίσκεται μέσα μας, αυτό που δεν ψάχνει για αρχηγούς, υπαρχηγούς, ομαδάρχες, Λοχαγούς ή Λοχίες. Η Ελπίδα είναι τα διάφορα Κινήματα που στέκονται στον Άνθρωπο. Δεν καταλάβατε τους Αγανακτισμένους, δεν καταλάβατε το μήνυμα των μαζικών διαδηλώσεων, όταν με διάφορους μπαχαλάκηδες που κατευθύνονται από ένα αόρατο χέρι, καταστρεφόταν η Αθήνα και άλλες πόλεις…. Αρνείστε να συνειδητοποιήσετε πως ο λαός αυτό-οργανώνεται για να αντιμετωπίσει τα νέα μέτρα που του επιφυλάσσετε μετά τις εκλογές. Κυρίως, όμως, αρνείστε να πείτε τη ΜΟΝΗ αλήθεια στο λαό. Να του εξηγήσετε γιατί φτάσαμε εδώ. Γιατί κάθε μέρα ένα χέρι βουτάει στην τσέπη του και του αφαιρεί οτιδήποτε μπορεί. Και πανηγυρίζει ο μοναδικός υποψήφιος για αρχηγός, για την επιτυχία του PSI! Γιατί πανηγυρίζει; Μήπως διότι κατάφερε να δέσει χειροπόδαρα τη χώρα και το λαό μας για τα επόμενα 50 χρόνια; Γιατί οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στην πτώχευση και την καταστροφή; Γνωρίζει ο έγκριτος συνταγματολόγος πόσα από τα μέτρα αυτά είναι αντισυνταγματικά ή στην προσπάθειά του να μας σώσει το ξεπερνά;
Αγαπητέ Γραμματέα, αγαπητοί φίλοι
Δεν έχω ενοχή για ο,τιδήποτε. Εξάλλου, δεν είμαι εγώ που φεύγω από τη στέγη, αλλά η στέγη που από καιρό με έχει εγκαταλείψει. Οι ιδέες μου και οι απόψεις μου παραμένουν ίδιες και απαράλλαχτες. Δεν έπαψα να είμαι σοσιαλιστής, προοδευτικός, ριζοσπάστης, πατριώτης. Η πορεία μου το έχει αποδείξει, όλα αυτά τα χρόνια. Άλλοι έπαψαν! Και όχι μόνο έπαψαν, αλλά συνεχίζουν να κοροϊδεύουν το λαό.
Σας χαιρετώ. Εδώ οι δρόμοι μας χωρίζουν. Εσείς αγκαλιά με την εξουσία στην υπηρεσία των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου κι εμείς στους δρόμους της Αλληλεγγύης και των κινημάτων για τον Άνθρωπο.
Άντε θύμα άντε ψώνιο
Άντε σύμβολο αιώνιο
Αν ξυπνήσεις μονομιάς
Θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς
Γιάννης Γ. Αγγέλου

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...