Αγαπημένοι σύντροφοι, φίλοι και συνοδοιπόροι
Αισθάνομαι την ανάγκη να σας γράψω δυο λόγια για
κάθε τι που συνέβη, για κάθε τι που συμβαίνει και για κάθε τι που πρέπει να
γίνει στον τόπο μας.
Α. Πρώτα από όλα για εμάς, για το
κίνημά μας
Κοντεύει ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε
συγκροτημένα και φαίνεται σαν να έχουν περάσει δέκα. Εγινε αρκετή εργασία,
δυσθεόρατη για πολλούς, πολλή ουσιαστική και θεωρητική εργασία, πολλές
προτάσεις βγήκαν στο φως.
Το κίνημά μας προχώρησε πολύ μπροστά, τόσο που μόνο
τα πιστά του μέλη μπορούν να αντιληφθούν. Γίναμε όλοι πιο δυνατοί, πιο
ολοκληρωμένοι, πιο έμπειροι.
Κοντά μας βρέθηκαν λογιών – λογιών άνθρωποι, όλοι
με τους δικούς τους σκοπούς και επιδιώξεις. Πολλοί έφυγαν, πολλοί ήλθαν και
έρχονται. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για όλους μας, να εννοήσουμε την βάση αυτής
της θεωρίας των βιοτικών αναγκών που είναι και η βάση της λογικής τους
κινήματος. Είναι ευνόητο, ότι ως μια θεωρία που ανατρέπει πάρα πολλά πράγματα
από όσα διδαχθήκαμε, ανατρέπει δοξασίες, κατεστημένα, ακόμα και την δήθεν
«επιστήμη», ως μία «ετεροσυστημική» θεωρία, δεν είναι εύκολο να συμβαδίσει με
τα απίθανα και απειράριθμα παραμύθια και τις δοξασίες με τις οποίες τράφηκε και
τρέφεται η ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια τώρα.
Όμως η θεωρία των βιοτικών αναγκών είναι μέσα μας
και επιβεβαιώνεται μέρα με την ημέρα καθημερινά. Οπου και να την προβάλλεις,
όπου και εάν πειραματιστείς την βλέπεις να εξηγεί και να προβλέπει.
Το Λαϊκό Κίνημα θα προχωρήσει με όλους εμάς και
όσους θα έλθουν. Βλέποντας όλα αυτά που έγραφα χρόνια πριν και κάποιοι τα
θεωρούσαν απίθανα και ουτοπικά να γίνονται σιγά – σιγά επιμέρους κινήματα,
επιμέρους δράσεις, επιμέρους προτάσεις και απόψεις περισσοτέρων και στην Ελλάδα
και έξω από αυτή, γνωρίζω πια ότι το Λαϊκό Κίνημα και οι θέσεις του θα προχωρήσουν
και θα γίνουν ποτάμι ειρηνικής αλλαγής των ανθρώπων και των κοινωνιών τους.
Δεν την «ψώνισα», απλά θέλω να αντιληφθείτε πόσο
«μπροστά» είναι το Λ.Κ. και να εκτιμήσετε την συμμετοχή σας σε αυτό με όρους
ουσίας. Όχι με υλικά ωφελιμιστικά κριτήρια και μέτρα, αλλά με μέτρα νου και
ψυχής.
Β. Στις πρόσφατες εκλογές ο ελληνικός λαός ξεκίνησε μια μεγάλη
ανατροπή, μια ανατροπή που είχε ως βάση της, την προστασία των βιοτικών του
αναγκών, των βιοτικών του δικαιωμάτων.
Εμείς ως κίνημα προσπαθήσαμε να συγκροτήσουμε μαζί
με άλλα κινήματα ένα νέο φορέα, ένα φορέα μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας και
του λαού. Ένα φορέα πραγματικής αλλαγής και έκφρασης. Οσες και όσοι από εμάς
ήταν παρόντες στις συζητήσεις που γίνονταν για την δημιουργία του νέου
πολιτικού υποκειμένου, θα κατάλαβαν πολλά πράγματα. Δεν θα επεκταθώ. Απλά ας
πούμε πως κάποιοι (όχι από εμάς) δεν ήταν έτοιμοι, αλλά ο στόχος που
αποφασίσαμε δεν αλλάζει .
O ελληνικός
λαός κατέληξε στο να ψηφίσει κύρια τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλες αντιμνημονιακές
παρατάξεις. Μια πολιτική συλλογικότητα του 4% - 5% βρέθηκε να είναι 2η
πολιτική δύναμη. Ξέρουμε ποιοι είναι, γνωρίζουμε τα ελαττώματά τους, την ύπαρξη
προσώπων με άθλιο παρελθόν και παρόν, μπορούμε να τους κάνουμε την σκληρότερη
κριτική, αλλά αυτή την ψήφο του ελληνικού λαού οφείλουμε όλοι μαζί να την
μετατρέψουμε σε ουσία. Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δημιούργημα του πολιτικού
συστήματος, κουβαλά τον παλαιό κόσμο μέσα του και είναι παιδί του. Όμως αφού
αποτύχαμε εμείς μέχρι σήμερα να συγκροτηθούμε και να εκφράσουμε το νέο, ας
αναθεωρήσουμε την στόχευση των ημερών και ας στραφούμε στην μάχη τουλάχιστον
για να ξεθεμελιωθεί ο παλαιός δικομματισμός του κοτζαμπασισμού και της ντόπιας
και ξένης υποτέλειας και οι μηχανισμοί του. Θα είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα
ελάχιστο όφελος. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ σημαντικός αριθμός
ανθρώπων που είναι κοινωνιστές, που πιστεύουν στην συλλογικότητα και στην
δημοκρατία. Αυτούς θα πρέπει να τους στηρίξουμε.
Το γράφω και πάλι, δεν περιμένω πολλά από ένα
κόμμα που κουβαλά τον αστισμό μέσα του, που κουβαλά μεγαλοαστούς δήθεν
προοδευτικούς, έτοιμους να δεχθούν άκριτα κάθε γελοία αστική θεωρία, ανθρώπους
που νοιώθουν διαφορετικοί και «ανώτεροι» ταξικά και θέλουν να διαχωρίζονται από
αυτό τον λαό, που τον βλέπουν «αφ’ υψηλού».
Αυτοί είναι ένα μέρος του πυρήνα του 4% και τώρα τα πράγματα αλλάζουν.
Αν αυτός ο πυρήνας δεν θέλει να αντιληφθεί την δύναμή μας, την δύναμη και την
θέληση της κοινωνίας και να αλλάξει και αυτός μαζί της (π.χ. να αποκτήσει
πατριωτική διάσταση), εάν θεωρεί πως είναι νομενκλατούρα και ψηφίστηκε με ψήφο
πολιτικής ταύτισης, τότε το πρόβλημα θα είναι δικό του και σύντομα θα δεχθεί τα
επέκεινα αυτής της λογικής.
Τώρα όμως είναι η ώρα της μάχης,
στις 17 του Ιούνη θα κριθούν πολλά για εμάς τους ίδιους, τις ζωές μας, τους
λαούς της Ευρώπης και όλου του πλανήτη.
Μας απειλεί το διεθνές και ντόπιο
σκηνικό, μας απειλεί η Μέρκελ και η «νέα Ιερά Συμμαχία», μας απειλεί ο
ηττημένος ντόπιος προδοτικός δικομματισμός και τα παπαγαλάκια τους. Θέλουν να
μας μετατρέψουν ξανά σε λαό ηττοπαθή, δουλοπρεπή, μοιρολάτρη. Να ξαναγίνουμε οι
παλιοί γνωστοί ραγιάδες. Μας ξαναδημιουργούν ψεύτικες φοβίες για να μας
τρομοκρατήσουν. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις απαντήσεις. Εμείς που είμαστε
δυναμική σκεπτόμενη πρωτοπορία. Μην περιμένετε από τα πολιτικά κόμματα, ως
Καμμένους και Τσίπρες ουσιαστικές απαντήσεις, εμείς είμαστε το «κίνημα της
ουσίας».
Γ. Από την ημέρα κιόλας των εκλογών διαπιστώσαμε την ταραχή των
δυναστών του λαού και της χώρας, διαπιστώσαμε πως τους κατέλαβε ένας φόβος. Δεν
ήταν μόνο ο φόβος της ήττας, ήταν και ο φόβος της αποκάλυψης της ηθικής και
ουσιαστικής τους γύμνιας. Αμέσως άρχισαν να «αναθεωρούν», αμέσως «αναγνώρισαν
το δίκιο μας», αμέσως σπεύδουν σε έκτακτες «συνόδους κορυφής» για να θέσουν νέα
μέτρα. Τα «μνημόνια» μόνοι τους σκοπεύουν να τα πάρουν πίσω, γιατί κατάλαβαν
ότι οι πραγματικές ανάγκες ενός λαού ως ανάγκες των ανθρώπων δεν νικιούνται με
βρισιές, βρωμιές, κλεψιές και καταπίεση. Θα τους νικήσουμε με τα γυμνά μας
χέρια, όπως τους νίκησε ο ρωσικός λαός στο Στάλινγκραντ.
Ηδη η Μέρκελ, ο νέος Μέττερνιχ της
νέας Ιεράς Συμμαχίας, απομονώθηκε ακόμα και στους G8. Εάν είχε κάτι να πει και
με κάτι να πείσει, εκεί θα ήταν το ειδυλλιακό για αυτή περιβάλλον. Την είδαμε
όλοι να αποχωρεί ως βρεγμένη γάτα, ως μαδημένη όρνιθα. Αυτό δεν πρέπει να μας
κάνει να πανηγυρίζουμε, γιατί οι περισσότεροι από τους G8 είναι κομμάτια του
ίδιου συστήματος, πρεσβεύουν την ίδια αθλιότητα κατά των λαών. Οι ίδιοι οι
Γερμανοί κυβερνώντες έδρασαν και δρουν με σχέδιο κατάκτησης – κυριαρχίας στην Ευρώπη.
Εάν διαβάσετε τις διακηρύξεις από τα συνέδρια των κομμάτων τους θα το
καταλάβετε, θα δείτε να το λένε απροκάλυπτα. Δεν θα παραιτηθούν λοιπόν από τις
νεοφιλελεύθερες πολιτικές, από το πλιάτσικο της χώρας μας, από την μετατροπή
της σε ένα άθλιο προτεκτοράτο δούλων και υπηκόων.
Εχουν ξαμολήσει όλοι τους τα ντόπια
και διεθνή κοράκια τους, έχουν οπλίσει και προβάλλουν τους ντόπιους προδότες
και εντολοδόχους τους, της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άλλους μαζί τους. Μας
βρίζουν και μας απειλούν με έξοδο από την Ε.Ε. και το «Ευρώ» και μας λένε ότι
αυτό θα είναι η καταστροφή της χώρας μας, η καταστροφή όλων μας. Επιτίθενται
στον ΣΥΡΙΖΑ και στα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα και κινήματα. Χρησιμοποιούν
κάθε είδος βίας και τρομοκρατίας. Το μόνο όμως που δεν μας λένε είναι η
αιτιολογία για όσα υποστηρίζουν.
Εμείς ως κίνημα έχουμε τις
απαντήσεις, έχουμε την γνώση της ουσίας που δεν την έχει κανένας μνημονιακός ή
αντιμνημονιακός και πρέπει να την κάνουμε κτήμα όλων ή όσο το δυνατόν
περισσοτέρων.
Δ. Τόσο ο ίδιος, όσο και άλλα μέλη του κινήματος στοχαζόμαστε,
γράφαμε και προβλέπαμε τα πράγματα πριν γίνουν. Τώρα πρέπει να αναλυθούν κάποια
πράγματα στον ελληνικό λαό. Πρέπει να γίνουν σοβαρές συζητήσεις, τέτοιου βάθους
και ουσίας που αδυνατούν να τις κάνουν τα μνημονιακά και αντιμνημονιακά
κόμματα. Τέτοιου βάθους και ουσίας όσου συνηθίζαμε κάποτε στη χώρα μας και μόνο
εμείς μπορούμε.
Δ.1. Γράψαμε και ξέρουμε ότι η ευρωπαϊκή «Ιερά Συμμαχία» και οι
ντόπιοι νεοφιλελεύθεροι προδότες σύμμαχοί της, μπλοφάρουν με την αποπομπή μας από την Ε.Ε. . Δεν υπάρχει αυτή η διαδικασία
και δεν έχει προβλεφθεί ούτε καν ως νομικό λήμμα διατάξεις στις συνθήκες της
Ε.Ε. . Μόνο ένα κράτος από μόνο του μπορεί να αποφασίσει την έξοδό του. Αραγε,
ποιος θα ήταν χαμένος γαιοστρατηγικά και οικονομικά, εάν οι Ελληνες πελάτες του
εκδιώκονταν από την Ε.Ε. . Ποιος θα έχανε τους «πελάτες» από τους οποίους
γεμίζουν τα θησαυροφυλάκιά τους τα κράτη και οι εταιρείες τους ; Ποιος θα ήταν
ο πραγματικά χαμένος και ηττημένος; Ή μήπως η Ελλάδα και οι Ελληνες θα
παραμέναμε μόνοι μας σε αυτό το διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον; Την ίδια
κιόλας στιγμή θα μας «αγκάλιαζαν» για να μας κάνουν πελάτες τους και πάλι άλλοι
λαοί και σε αυτούς τους «άλλους» λαούς βάζω ακόμα και τους αμερικάνους.
Δεν είδατε τον πανικό τους με την Ιρλανδία που
ψήφισε όχι στην συνθήκη της Λισσαβόνας; Γην και ύδωρ της προσέφεραν για να
αλλάξει γνώμη ο αδελφός ιρλανδικός λαός … . Μόνο εφόσον διεκδικείς σου δίνουν
και το πρώτο βήμα της διεκδίκησης για τον ελληνικό λαό ήταν η ψήφος της
6/5/2012. Δεν ήταν τόσο αποφασιστικό, ήταν απλά μια δοκιμή. Το τελικό και
αποφασιστικό βήμα θα πρέπει να γίνει στις 17 του Ιούνη. Εάν κάνουμε τώρα πίσω,
θα χαθεί κάθε κέρδος και κάθε ελπίδα που γέννησε η στάση και η θέση μας. Θα
πρέπει λοιπόν να διεξαχθεί μία σοβαρή δημόσια συζήτηση με δική μας πρωτοβουλία
για το θέμα των απειλών περί εξόδου από την Ε.Ε. . Στην ίδια συζήτηση θα πρέπει
να συζητηθεί και το θέμα της Ε.Ε., τι είναι; Ποιες οι δομές της; Ποιες οι
επιδιώξεις της; Που μας έκανε καλό και που μας κατέστρεψε; Ώστε να δούμε τα
αρνητικά και τα θετικά και να μπορούμε να έχουμε μία σαφή εικόνα που θα δοθεί
περαιτέρω στον ελληνικό λαό, μαζί με προτάσεις που θα πρέπει να τις κρίνει.
Δ.2. Αντίστοιχη συζήτηση θα πρέπει να γίνει και για το ζήτημα του
Ευρώ: ποια είναι τα θετικά του και ποια τα αρνητικά του; Ταυτόχρονα θα πρέπει
να δούμε σοβαρά και τις απειλές της ντόπιας και ξένης κλεπτοκρατίας και
συντήρησης περί εκδίωξής μας από το Ευρώ. Ας το ξεκαθαρίσουμε και σε ανοικτό
διάλογο – εκδήλωση και μεταξύ μας. Δεν προβλέπεται διαδικασία εκδίωξης μίας
χώρας από το Ευρώ. Μόνο μία χώρα η ίδια μπορεί να το πράξει.
Σκεπτόμενοι ρεαλιστικά, ίσως θα
πρέπει να παρακαλάμε να μας πετάξουν έξω από το Ευρώ, όχι μόνο για όσα σημαίνει
το Ευρώ για ένα κράτος (π.χ. το τεράστιο κόστος δανεισμού – κτήσης των
αναγκαίων Ευρώ για ένα λαό και ένα κράτος, αντί της δωρεάν έκδοσης κρατικού
χρήματος, όπως ήταν πριν το Ευρώ), αλλά και για ένα απλούστατο λόγο: τα Ευρώ
που υπάρχουν στην χώρα μας ανήκουν και θα προστίθονταν ως αξίες στο «νέο χρήμα»
που θα εξέδιδε η χώρα. Θα είχαμε δηλ. στην διάθεση μας και τα Ευρώ που υπάρχουν
στη χώρα και το νέο νόμισμα !!!. Θα είχαμε διπλάσιο χρήμα στη διάθεσή μας !!!
και θα καλύπταμε και το χρέος … . Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον
κυκλοφορίας χρήματος θα ήταν αδύνατο να ελέγξουν ή να καταργήσουν τα «ελλληνικά
ευρώ», δεν υπάρχει τέτοια γνωστή και εφικτή δυνατότητα.
Ακούμε λοιπόν τα παπαγαλάκια των
Μ.Μ.Ε., τους ντόπιους ανεγκέφαλους προδότες και τους ξένους εντολείς τους να
μιλούν για τιμωρία της Ελλάδας με έξοδό της από το Ευρώ. Η ίδια η Μέρκελ το
ξέρει πως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό με δική τους απόφαση και αντέδρασε
προχθές με τον αιώνια γνωστό βλακώδη γερμανικό τρόπο: ζήτησε να κάνουμε εμείς
δημοψήφισμα για να βγούμε από το Ευρώ.
Αλλά και εάν βγούμε από το Ευρώ με
την θέλησή μας, ποια θα είναι τα θετικά και τα αρνητικά και πως θα πρέπει από
πριν να τα προβλέψουμε και να τα διαχειριστούμε; Εδώ στην χώρα μας ο συρφετός της προδοσίας
ισχυρίζεται ότι εάν βγούμε από το Ευρώ θα πάψουμε να υπάρχουμε, ότι δεν υπάρχει
ζωή έξω από το Ευρώ. Απαντώ σε δυο
γραμμές : δηλ. τόσες χώρες που είναι εκτός Ευρώ δεν υπάρχουν ; δεν
προμηθεύονται πετρέλαιο; πριν με την δραχμή πως προμηθευόμασταν; Μήπως περνούν
άσχημα Σουηδοί, Νορβηγοί, Αγγλοι, Ελβετοί κ.α. ;
Ας εξετάσουμε το θέμα «Ευρώ», τα
θετικά και αρνητικά του και ας εξετάσουμε και το πως μπορούν για ένα λαό ή για
ολόκληρη την Ευρώπη να αλλάξουν προς το θετικό τα πράγματα. Ας βρούμε τις
λύσεις και ας σκεφτούμε ουσιαστικά και σε βάθος.
Θα πρέπει λοιπόν να γίνει μια ημερίδα ή ένα
διήμερο με την ανωτέρω θεματολογία και την θεματολογία που ακολουθεί για να
δούμε κατάματα και με τρόπο σοφά ελληνικό την ουσία των πραγμάτων και να
αποκαλυφθούν οι μύθοι και οι αλήθειες.
Δ.3. Στο ίδιο κύκλο εκδήλωσης θα πρέπει να τεθούν και τα θέματα του
χρέους της χώρας, των δανείων, των μνημονίων και της διαπραγμάτευσης, αφού
συνέχονται με τα πιο πάνω.
Μιλάνε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για διαπραγμάτευση
με την προδοτική άλλως ηλίθια θέση ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της χώρας από
την Ε.Ε. ή το Ευρώ. Όταν πηγαίνεις σε μία διαπραγμάτευση ουσίας και
κεφαλαιώδους περιεχομένου και εκ των προτέρων δηλώνεις ότι σκοπός σου είναι να
είσαι μέσα σε αυτούς τους μηχανισμούς, δεν ακολουθεί διαπραγμάτευση, αλλά απλώς
οι άλλοι σου επιβάλλουν τους όρους τους … . Το ξέρουν και για αυτό μας
διαμηνύουν ότι δεν δέχονται καμία διαπραγμάτευση. Όμως όταν σταματήσεις να τους
πληρώνεις, ανατρέποντας τους προϋπολογισμούς τους ή τους απειλήσεις πειστικά με
κάτι τέτοιο, είναι βέβαιο ότι αυτοί θα σπεύσουν και όχι εσύ. Είναι αυτονόητα
γελοίο και αυταπόδεικτη απάτη και νέο ξεπούλημα της χώρας, αυτό που διαπράττουν
η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι «μνημονιακοί», μην έχοντας μάλιστα εξηγήσει
μέχρι σήμερα το ακριβές περιεχόμενο της δικής τους «επαναδιαπραγμάτευσης».
Μήπως τελικά είναι κάποιο «κόμμα» ή κάποια «τελεία»;
Στην ίδια σοβαρή συζήτηση – εκδήλωση αναγκαστικά έχει λοιπόν θέση το
ζήτημα του χρέους και των δανείων της χώρας; Τι ξέρουμε; Τι πρέπει να γίνει;
Μήπως για παράδειγμα ενώ είχαμε μετατρέψει τα δάνεια σε Ευρώ εξακολουθούσαμε να
πληρώνουμε τόκους δραχμής; Και στο θέμα αυτό το κίνημά μας έχει κάνει αναλυτική
και σοβαρή εργασία και έχει την δική του πρόταση – οδοιπορικό ενεργειών (πάνω –
κάτω το υιοθέτησε πρόσφατα και ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ως γνωστόν να αναφέρει την
«πηγή»). Ας ακούσουμε λοιπόν και τους άλλους για να έχουμε μία ολοκληρωμένη
γνώμη. Η Ελλάδα χρεώθηκε και φταίμε και εμείς, που ανεχθήκαμε την κομματική και
τραπεζοκεφαλαιουχική κλεπτοκραία. Δεν αρνούμαστε την πληρωμή, ειδικά στους
λαούς και στους εργαζόμενους, αλλά θα πληρώσουμε τα πραγματικά και δίκαια ποσά.
Το πώς μπορούμε να δράσουμε θα αποτελεί μέρος της συζήτησης.
Δ.4. Ενας κύκλος συζήτησης, επίσης, θα πρέπει να αφιερωθεί στα
μνημόνια, στην πολιτική τους τοποθέτηση και προέλευση (είναι άθλιο η δεξιά να
λέει ότι στρέφεται κατά των μνημονίων
όταν αυτές επακριβώς είναι οι πολιτικές που προωθούν χρόνια τώρα), στην ανάλυση
των συνεπειών τους και στις εναλλακτικές προτάσεις και δυνατότητες.
Στις ίδιες συζητήσεις θα πρέπει να
τεθούν και οι πραγματιστικές και ουσιαστικές προτάσεις μας (π.χ. ελληνική
ανταλλακτική μονάδα, ώστε να πέσει ο σπόρος τους και να δοκιμαστούν και
κριθούν).
Την ίδια ώρα που ο ΣΕΒ και η
κλεπτοκρατία όρισαν τους μισούς υπουργούς, ώστε να αποκτήσουν πλήρη γνώση των
αρχείων του κράτους (π.χ. ο εντολοδόχος του ΣΕΒ στον ΙΟΒΕ, υπουργός Ανάπτυξης
!!!), η Ελλάδα του λαού της πρέπει να αντιδράσει. Ο δικός μας πατριωτισμός δεν
είναι κούφιο σύνθημα που εξυπηρετεί σκοπιμότητες, που θυμίζουν τον δοσιλογισμό
και την εποχή του εμφυλίου και της χούντας. Ο πατριωτισμός στα δικά μας χείλη
είναι λόγος ουσίας, νοοτροπίας και τρόπου σκέψης, είναι το ζητούμενο της
εθνικής ανεξαρτησίας και μιας Ελλάδας που θα ανήκει σε ολόκληρο τον λαό της.
Ε. ΠΡΟΤΕΙΝΩ :
Την
διενέργεια διημερίδας από το Λαϊκό Κίνημα (και όποιον άλλον ήθελε συνδράμει) το
Σ/Κ 2 και 3 Ιουνίου 2012.
Θα γίνουν τέσσερεις κύκλοι
συζητήσεων, ως άνω (Ε.Ε., Ευρώ, Χρέος και Μνημόνια)
Ομιλητές θα είναι αναλυτές που
εκτιμούμε και εμείς θα καλέσουμε, καθώς και μέλη του κινήματος.
Οι ομιλητές θα απαντήσουν σε
ερωτήματα που θα συγκεντρωθούν έως την επόμενη Δευτέρα.
Επειδή το κόστος θα είναι σημαντικό
για το Λ.Κ. προτείνω τα ακόλουθα:
-
Να βρεθεί δωρεάν χώρος π.χ.
Πανεπιστημιακός.
- Αλλως να δούμε τον τρόπο κάλυψης της
εκδήλωσης με ειδική επιτροπή δράσης.
Καλώ τα μέλη και τους φίλους του
κινήματος να αποφασίσουν μέχρι αύριο, Δευτέρα 21/5/2012 για να βγει την Τρίτη η
ανακοίνωση και να γίνουν οι αναγκαίες επαφές.
Με αφοσίωση στον κοινό στόχο και
συντροφικούς χαιρετισμούς
Ο σύντροφος Δημήτρης Καραμήτσας
