(ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ) ΔΗΜ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΑΣ : Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

                                             Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

Η διαπραγμάτευση με το ευρωπαϊκό διευθυντήριο ξεκίνησε. Χαίρομαι για την στάση της κυβέρνησής μας, που δείχνει να τιμά τον λόγο της προς τον ελληνικό λαό. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκω με το άρθρο μου, όχι μόνο μία ανάλυση των θεμάτων, αλλά και να προσθέσω στην φαρέτρα της πατρίδας μας, ένα ακόμα όπλο: αυτό του “παράλληλου εσωτερικού χρήματος”, ως μέσου λύσης, αλλά και διαπραγμάτευσης, ως μέσου που βγάζει από το λαιμό της Ελλάδας το μαχαίρι των Ευρωπαίων νεοφιλελεύθερων. Παραθέτω προς το τέλος του άρθρου την πρόταση. Νομίζω όμως, ότι αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο γιατί δίνει μία συνοπτική και μεστή εικόνα πολλών πραγμάτων.

Ο κόσμος του χρέους και η αποτυχία και εξάρτηση των “αναπτυγμένων”

Ανατρέχοντας στον δείκτη παγκόσμιου χρέους του Economist μπορεί κάποιος να ανακαλύψει την ασφυκτική διάσταση του δημόσιου χρέους για τις χώρες τις “ευρωζώνης”, όπως και για μία ακόμα σειρά κρατών που έχουν επιλέξει να κινούνται με τους ρυθμούς και τα ιδεολογήματα της αποκαλούμενης “οικονομίας της αγοράς”, δηλ. με το σύνολο της κοινωνικής λειτουργίας, των ζωών των ανθρώπων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους να είναι προσανατολισμένα αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των “αγορών” . Οι “αγορές” δεν είναι σήμερα τίποτε άλλο από παγκόσμιες ομάδες συμφερόντων, που ξεκινούν από την οικονομία και καταλήγουν στην συνολική δέσμευση λαών και χωρών με βάση τα δόγματα του σύγχρονου καπιταλιστικού εγκλήματος του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού.

Τα νήματα των αγορών κινούν στην πραγματικότητα ελάχιστοι άνθρωποι σε πολύ συγκεκριμένα κέντρα αποφάσεων. Η παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση είναι πολύ κοντά στην πραγματοποίησή της, αν δεν έχει επιτευχθεί και απλώς δεν έχει επίσημα ανακοινωθεί. Φυσικά αυτό δεν τρομάζει όποιον στοχάζεται, διότι πίσω από τις συστημικές επιτυχίες υποβόσκουν τόσο ισχυρές αντιθέσεις και αντιφάσεις που το σύστημα μπορεί να καταστραφεί σε λιγότερο από μισή ημέρα.

Η Ελλάδα στην θηλιά του χρέους

Ας έλθουμε όμως στα ημέτερα, στα της Ελλάδας. Δεν θα πραγματοποιήσω νέες ιστορικές αναδρομές στο πως και από ποιούς η χώρα μας βρέθηκε στριμωγμένη και εγκλωβισμένη στα δεσμά υποτέλειας του δημόσιου χρέους. Τα έχω γράψει και τα έχω πει, ακόμα και προειδοποιώντας πριν εκδηλωθούν τα φαινόμενα.

Το ζήτημα που έχει μπροστά της η χώρα μας λέγεται διαπραγμάτευση με το “κολλέγιο” , την κοινοπραξία των πιστωτών.

Οι προοπτικές για τη νέα ελληνική κυβέρνηση δεν είναι καλές. Οπως γράφω και λέω εδώ και χρόνια, όταν πηγαίνεις σε διαπραγμάτευση δηλώνοντας πίστη σε αρχές και αξιώματα που ανήκουν στην άλλη πλευρά δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Δηλώνοντας πίστη και προσήλωση στην Ε.Ε. και στο Ευρώ εκχωρείς αμέσως στην άλλη πλευρά ό,τι πιθανόν να την τρομάζει. Στόχος του άρθρου μου δεν είναι να καταδείξω το πόσο πολύ λυκοφωλιά είναι η Ε.Ε. ή το πόσο καταστροφικό για την Ελλάδα και τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης είναι το Ευρώ και η λειτουργία του . Αυτά για εμένα και για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο στον πλανήτη (ακόμα και για αυτούς που δημόσια δηλώνουν το αντίθετο) είναι δεδομένα.

Στόχος του άρθρου μου είναι να δώσω διεξόδους στην χώρα και διαπραγματευτικά “όπλα” ή πραγματικές λύσεις.

Μια συνοπτική ανάλυση

Το Νοέμβριο του 2009, με επιστολή μου προς τον τότε πρωθυπουργό του είχα ζητήσει να συζητήσει με τους “εταίρους” της χώρας στην Ε.Ε. την έκδοση Ευρώ (ή στην χειρότερη περίπτωση ευρω-ομολόγου) για την κάλυψη των χρεών των ευρωπαϊκών κρατών. Η αλήθεια είναι ότι μερικές ημέρες μετά ο τότε πρωθυπουργός επισκέφτηκε όλα τα κράτη της ευρωζώνης και έθεσε το θέμα. Κάποιοι συμφώνησαν, όπως μάθαμε, το γερμανικό όμως διευθυντήριο και οι δορυφόροι του αντέδρασαν.

Αυτό το παρανοϊκό έγκλημα του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού έχει ως λειτουργικό του κέντρο το κέρδος (αυτό που έχω ονομάσει “κερδοκρατία” και “κερδοκεντρισμό”). Σκοπός του είναι η δημιουργία κέρδους με την διαρκή επέκταση, που την αποκαλεί “ανάπτυξη”, και μέσω ληστρικών συμβάσεων για τους λαούς και τα κράτη, τα οποία αποκαλεί “επενδύσεις” . Για να σταματήσω να κριτικάρω το σύστημα αυτό (πράγμα που μπορεί να αποπροσανατολίσει την σκέψη), θα δηλώσω εκ προοιμίου ότι έχοντας ανθρωποκεντρική αντίληψη για την λειτουργία των κοινωνιών, έχοντας συλλάβει και αναπτύξει την φιλοσοφική θεωρία των βιοτικών αναγκών και έχοντας δημιουργήσει αντίστοιχο κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο, είμαι κάθετα αντίθετος στον κερδοκεντρικό καπιταλιστικό σύστημα (αυτό που θέλει όλο τον πλανήτη να ζει και να υπάρχει για την δημιουργία “κερδών”). Αρα μην με ταυτίσετε στο ελάχιστο με το σύστημα αυτό στις πιο κάτω αναλύσεις.

Το σύστημα λοιπόν του κερδοκεντρισμού λειτουργεί με βάση την αρχή της συνεχούς επέκτασης και της συνεχούς μεγέθυνσης, χρησιμοποιώντας χρήμα (ακόμα και ανυπαρκτο ή χωρίς αντίκρυσμα) για να δεσμεύει ανθρώπους, λαούς, πλουτοπαραγωγικές πηγές, επιχειρήσεις σε ένα διαρκές παιχνίδι κινητικότητας και μεγέθυνσης. Αυτή είναι η ουσία της λειτουργίας του μηχανισμούς, αυτό είναι το βασικό παιχνίδι. Πίσω από το παιχνίδι αυτό και ενώ οι “παίκτες” συνεργάζονται στο πλαίσιο της “παγκοσμιοποιημένης οικονομίας”, του “παγκοσμιοποιημένου καταμερισμού” και του “παγκόσμιου τραπεζικού ελέγχου”, υπάρχει ένα υποβόσκον παιχνίδι άγριων ανταγωνισμών για τα μερίδια της “ανάπτυξης” και των “επενδύσεων”. Το ποια εταιρεία θα “επενδύσει” (δηλ. θα καταλάβει) στον τάδε τομέα στην Δυτική Ινδία ή στη Ν. Βραζιλία, εξακολουθεί να είναι ένα παιχνίδι ανταγωνισμού.

Στην Ε.Ε. του μονεταρισμού του ευρώ, που ευνοεί τον Γερμανικό επεκτατισμό στην Ευρώπη, το πρόβλημα του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, δημιουργεί αφενός ένα ασφυκτικό κλοιό για τους λαούς και τους ανθρώπους που αναγκάζονται να μειώνουν διαρκώς το επίπεδο ζωής και τις δυνατότητές τους και αφετέρου απαγορεύει την ανάπτυξη κρατών έξω από το πλαίσιο που τάσσουν οι ισχυροί. Η δήλωση Μέρκελ – διευθυντηρίου περί κατάταξης της Ελλάδας στην 3η ευρωπαϊκή ταχύτητα κρατών (Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ.) είναι κάτι παραπάνω από ωμή, χυδαία και εύγλωττη για την υπόσταση, τους σκοπούς και την λειτουργία της εγκληματικής οργάνωσης κρατών που λέγεται Ε.Ε. .

Αγοράζοντας με το χρέος

Η τακτική είναι πανάρχαια και δοκιμασμένη. Ολόκληροι λαοί εξαγοράστηκαν με το χρέος (δηλ. στην ουσία τις ανάγκες τους). Το ευρωπαϊκό διευθυντήριο ακολουθεί πιστά την τακτική αυτή. Χρεοκοπεί τα θύματα (κράτη και λαούς), τα δανειοδοτεί και τα εξαγοράζει. Το πρόβλημα έρχεται όταν τα χρέη γίνονται τόσα που για να διατηρήσει ο ηγεμόνας την πρωτοκαθεδρία του πρέπει να διαθέσει πολλά χρήματα για να τα καλύψει. Κάπου εκεί κοντά βρίσκεται το ζήτημα της Γερμανίας και του υπόλοιπου ευρωπαϊκού διευθυντηρίου.

“Ευρώ”: όπως λέμε “Λουδοβίκεια”

Η περίφημη αρχιτεκτονική του Ευρώ, χτισμένη στα μέτρα της Γερμανίας και της δημιουργίας για αυτή συνθηκών επεκτατισμού και ηγεμονίας της στην Ευρώπη θυμίζει νόμισμα του Μεσαίωνα. Χρήμα μετρημένο και περιορισμένο όσο οι ποσότητες του χρυσού στα χέρια του ηγεμόνα. Η λογική της περιορισμένης ποσότητας του Ευρώ (ώστε να καταστεί σταθερό – αποταμιευτικό νόμισμα) μπορεί να ευνοεί όσους έχουν την δυνατότητα να το συσσωρεύουν, όπως η Γερμανία, αλλά σε επίπεδο παγκόσμιας καπιταλιστικής επέκτασης, αλλά και λειτουργίας εσωτερικής αγοράς και παραγωγής είναι καταστροφική. Αυτό το νόμισμα δεν είναι νόμισμα του καπιταλισμού, αλλά της φεουδαρχίας.

Η καταστροφή έρχεται

Δημιουργώντας χρέη στα κράτη και τους λαούς της Ε.Ε., δυσεύρετο και ελλιπές για να εκφράσει και να καλύψει την οικονομική διάσταση και τις ανάγκες, αλλά και (κυρίως) διατιθέμενων των όποιων αποθεμάτων για την κάλυψη των χρεών, το Ευρώ οδηγεί την Ε.Ε. στην καπιταλιστική αναπτυξιακή απομείωση και την παραγωγική καταστροφή. Βεβαίως οι ευρωκαπιταλιστές νεοφιλελεύθεροι επιδιώκουν και πετυχαίνουν με τις δοτές ηγεσίες να στέλνουν τον λογαριασμό στους λαούς της Ευρώπης. Αλλά ούτε αυτό είναι αρκετό, ούτε η φτωχοποίηση ολόκληρων λαών της Ευρώπης αρκεί για να καλύψει το κενό που δημιουργείται, από τα χρέη και τα ελλειμματικά ισοζύγια των περισσότερων. Μέχρι το 2020 η υφεσιακή πορεία των ευρωπαϊκών οικονομιών θα έχει ολοκληρώσει ένα καταστροφικό κύκλο και η αποεπένδυση εντός Ευρωζώνης θα είναι ηχηρότατη. Αντίστοιχα, η ελλειμματική παρουσία της Ευρώπης στο αναπτυξιακό παιχνίδι του πλανήτη, λόγω έλλειψης διαθέσιμων πόρων θα δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις στην Ευρώπη. Αιώνια πιστοί στο πλιάτσικο, την αλληλοφαγία και τους πολέμους, οι ηγέτες και οι λαοί της Ευρώπης είναι πιθανόν να αναζητήσουν αιματηρές διεξόδους.

Που το πάνε ;

Δεν είναι δυνατόν οι Ευρωπαίοι (αν και γενικά συντηρητικοί και στενόμυαλοι) να μην έχουν αντιληφθεί ότι το Ευρώ που χρεώνει τα κράτη και η ανάγκη κάλυψης των χρεών, δημιουργούν ένα τοπίο στέρησης της παγκόσμιας δύναμης και επιρροής τους, αλλά και ένα εκρηκτικό εσωτερικό πεδίο στο εσωτερικό των κρατών τους. Η σκέψη μου από χρόνια είναι ότι αποτελεί επιδίωξή τους να ξαναϊδρύσουν αυτοκρατορίες και φέουδα στηριγμένα στην υποταγή και το αίμα των λαών τους. Στην μαθηματική πράξη της ευρωπαϊκής πραγματικότητας όλοι οι όροι έχουν το πρόσημο μείον (-). Μείον κυκλοφορία χρήματος, μείον ανάπτυξη, μείον στα χρέη, μείον στην διεθνή συνολική παρουσία και επιρροή, μείον σε ποιότητα ζωής και απασχόληση. Το αποτέλεσμα είναι γεωμετρικά πολλαπλάσια μείον για το μέλλον των λαών της Ευρώπης.

Λύση ;

Η μοναδική σημερινή λύση, στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό του εικονικού χρήματος – δεκάδες φορές πολλαπλάσιου από την υπολογιζόμενη αξία όλου του πλανήτη – είναι μόνο η έκδοση χρήματος για την κάλυψη των χρεών των κρατών και την ανάπτυξη. Αυτή είναι η μόνη πραγματική λύση μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο. Είναι όμως και η λύση που δεν βολεύει τον συσσωρευτή χρήματος και ισχύος την ηγεμονική και επεκτατική Γερμανία και η μόνη λύση αυτή μπορεί να υπάρξει μόνο εάν η Γερμανία εγκαταλείψει οριστικά τις ηγεμονικές ορέξεις της, παύσουν να ισχύουν οι όροι του Μάαστριχτ που καταδικάζουν χώρες και λαούς σε υπανάπτυξη και αποφασιστεί η συνολική πρόοδος και η απεξάρτηση λαών και κρατών από τις αποικιοκρατικές δουλείες τους προς τα ισχυρά κράτη.

Εν κατακλείδι, χωρίς εξισωτικό θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο η Ε.Ε. θα γίνει περισσότερο τυραννική και καταστροφική για τους λαούς και την υπόθεση Ευρώπη.

Ελλάδα ... με την πλάτη στον τοίχο και με ανοικτά χαρτιά

Στην Ελλάδα έχουμε μία νέα κυβέρνηση με αντιμνημονιακή θεωρητική προσέγγιση των θεμάτων, που δηλώνει ότι ζητά την αλλαγή πλαισίου καταπολέμησης και κάλυψης του χρέους σε πορεία με αναπτυξιακή προοπτική, αλλά ταυτόχρονα στηρίζει την αλλαγή αυτή στην συμφωνία των εταίρων. Βεβαίως, η αντίληψη αυτή που στηρίζεται στις αρχές του κεϋνσιανισμού, αποτελεί μία λύση, η οποία όμως είναι προσωρινή και ουσιαστικά τεχνική. Στην πραγματικότητα ο Κέυνς και οι θεωρίες του μεταθέτουν σε επίπεδο μακρο-οικονομίας τα δομικά προβλήματα μιας καπιταλιστικής οικονομίας. Στην πραγματικότητα ο “κεϋνσιανισμός” δεν μεταβάλλει τις δομές της οικονομικής λειτουργίας και πάντοτε τα δημιουργήματά του καταλήγουν αργά ή γρήγορα έρμαιο στις ορέξεις των καπιταλιστών.

Ταυτόχρονα στο πεδίο της διαπραγμάτευσης και ανοίγοντας τα χαρτιά της η νέα κυβέρνηση ομνύει και αυτή σε δύο αξιώματα που τα αντιμετωπίζει ως μεταφυσικά δόγματα:

- παραμονή στην Ευρωζώνη – Ευρώ ,

- παραμονή στην Ε.Ε.

Με αυτές τις δύο δηλώσεις υποταγής στα δόγματα, που ορίζονται από τους “συνομιλητές” της Ελλάδας, τα περιθώρια πραγματικής διαπραγμάτευσης στενεύουν. Ηδη το ευρωπαϊκό διευθυντήριο αναφέρεται ευθέως ή δια των ελεγχόμενων Μ.Μ.Ε. στο περίφημο GREXIT, υπό διάφορες εκδοχές του, δηλώνοντας ότι τα δόγματα έχουν φορείς και αρχιερείς που τα χειρίζονται, τα ερμηνεύουν και τα εφαρμόζουν κατ' αποκλειστικότητα. Το τελευταίο επεισόδιο παίχτηκε χθες το βράδυ, στην συνάντηση Βαρουφάκη – Νταϊνσενμπλούμ. Σήμερα πάρα πολλοί μιλούν ήδη για συμβιβασμό, δείχνοντας ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να παλέψουμε πραγματικά. Εμείς θα στηρίξουμε το αντίθετο. Θα στηρίξουμε την πάλη της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.

Δεν μπορούμε να πάμε σε πραγματική διαπραγμάτευση ως τρομαγμένα πρόβατα και με σκυμμένα τα κεφάλια. Αυτοί επιθυμούν να μας δικάσουν και να μας καταδικάσουν και όχι να συζητήσουν.

Αν η παραμονή στην Ε.Ε. αποτελεί δικαίωμα του κράτους μέλους, η παραμονή στην ζώνη του ευρώ ή η έξοδος από αυτή, μπορεί να μεθοδευτεί από τους “συνομιλητές” και “εταίρους” , όπως και μία πιθανή “χρεοκοπία” της χώρας.

Η “χρεοκοπία” δεν είναι φόβητρο για την Ελλάδα, αλλά για τους “εταίρους”

Κάποιοι από άγνοια και κάποιοι από πρόθεση καλλιεργούν εδώ και χρόνια στην χώρα το φόβητρο της χρεοκοπίας του ελληνικού δημοσίου. “So what ?” που θα έλεγε και ο αγγλοτραφής Βαρουφάκης. Θα πρέπει στο σημείο αυτό να εννοήσουμε όλοι ότι δύο τινά :

α.- ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα χρεοκοπία κράτους, ούτε τέτοια πιθανότητα για την Ελλάδα. Η χρήση της έννοιας “χρεοκοπία” είναι απολύτως καταχρηστική και σκόπιμη. Χρεοκοπία σημαίνει πάγια και μόνιμη αδυναμία πληρωμής. Αυτό στην περίπτωση ενός κράτους δεν μπορεί να συμβεί. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι απλά ένα “πιστωτικό γεγονός”, μία δήλωση της Ελλάδας για μη πληρωμή μιας κρατικής υποχρέωσης και μετάθεσή της στο μέλλον ή μία δήλωση για “επιλεκτική πληρωμή οφειλών” ή “επιλεκτική καταβολή μέρους οφειλών” ή και “επιλεκτική πληρωμή οφειλών σε συγκεκριμένους δανειστές” (π.χ. σε αδύνατα ευρωπαϊκά κράτη κατά προτεραιότητα). Στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι χρεοκοπία και το κράτος μπορεί στην περίπτωση αυτή να επιλέξει να μην πληρώσει ακριβόχρονα ή εξ ολοκλήρου το Δ.Ν.Τ. ή του ευρωπαίους εταίρους και να επιλέξει να πληρώσει κατά προτεραιότητα μισθούς και συντάξεις. Αυτό δεν είναι “χρεοκοπία”, δεν αποτελεί πάγια και μόνιμη αδυναμία πληρωμής, αλλά επιλεκτική πληρωμή. Κάτι τέτοιο (και αφού η Ελλάδα δεν δανείζεται από τις “αγορές”) δεν θα έχει παρά πολύ μικρές συνέπειες στη ζωή του Ελληνα πολίτη. Περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούν οι άλλοι από μία τέτοια εξέλιξη ή από ένα πιθανό “Grexit'.

β.- ότι η “χρεοκοπία” (και η έξοδος από το Ευρώ) είναι φόβητρο για τους δανειστές μας. Η παγκόσμια αναστάτωση, η ενεργοποίηση των CDS, η αναταραχή στις ευρωπαϊκές οικονομίες από μία τέτοια εξέλιξη θα είναι γεωμετρικά πολλαπλάσια αρνητική για τους δανειστές της χώρας μας. Οσο και εάν διατείνονται ότι έχουν λάβει τα μέτρα τους, μόνη η άμεση πτώση της αξίας του Ευρώ θα αποτελέσει σημαντικό κλυδωνισμό στις οικονομίες τους. Στην πραγματικότητα ο δανειστής είναι αυτός που ανησυχεί, εάν ο δανειζόμενος δεν καταφέρει να πληρώσει την οφειλή του. Σε επίπεδο κράτους, που τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης ακυρώνονται, είναι πραγματικά αδιανόητη κάποια κίνηση διεκδίκησης, η οποία και θα ήταν αντίθετη με την “αρχή της αλληλεγγύης των κρατών-μελών της Ε.Ε.” που περιλαμβάνεται σε όλες τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, ακόμα και εάν κάποιοι θερμοκέφαλοι νεοφιλελεύθεροι θέλουν να “τιμωρήσουν” την Ελλάδα, τον λαό και την κυβέρνησή μας είναι βέβαιο ότι θα απομονωθούν από τους ψυχραιμότερους διεθνείς παράγοντες. Αλλωστε οι ίδιοι οι “εταίροι” έχουν τόσα πολλά και σοβαρά προβλήματα στις χώρες τους, που μία ελληνική βόμβα θα ήταν το χειρότερο για τους ίδιους. Φυσικά και δεν θέλουμε ως λαός να προκαλέσουμε τέτοια προβλήματα σε άλλους λαούς, αλλά οι μεγαλύτεροι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση είναι οι ίδιοι οι “εταίροι” που μετέτρεψαν ένα χρέος προς ιδιώτες πιστωτές σε χρέος των κρατών τους. Προστάτεψαν δηλ. τους “επενδυτές” ιδιώτες του κεφαλαίου σε βάρος και με κίνδυνο των λαών τους, επιλέγοντας αυτή την τακτική.

Σε όλη αυτή την εξέλιξη φυσικά δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε ως λαός και οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε την κυβέρνησή μας, χωρίς να γινόμαστε γελοίοι και ραγιάδες. Το 1ο που θα γίνει θα είναι να έλθει η Ε.Κ.Τ. και να δώσει τις απαραίτητες εγγυήσεις. Αυτό επιτάσσει η “αρχή της αλληλεγγύης” και η προστασία όλων των κρατών της Ε.Ε. .

Ποια είναι τα όπλα της Ελλάδας ?

Το 1ο που πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να τονιστεί στους “εταίρους” είναι το τμήμα της παρούσας που αφορά το Ευρώ και την αρνητική εξέλιξη – πορεία της Ευρώπης με αυτή την λογική και αρχιτεκτονική του Ευρώ και της Ε.Ε. . Η μεταστροφή του υφεσιακού κλίματος και των αρνητικών προβλέψεων επιβάλλει την κάλυψη των ελλειμμάτων των κρατών – μελών μέσα από την πρακτική της έκδοσης Ευρώ για τον σκοπό αυτό. Η Ε.Ε. έχει ακόμα την δύναμη και την τυπική συνοχή να την επιβάλλει. Η διάθεση των Ευρώ αυτών θα πρέπει κατά την πρόταση της Ελλάδας να γίνει προς όλα τα κράτη της ευρωζώνης. Οσο εύκολα τίθεται η θέση αυτή, τόσο εύκολα και μονολεκτικά για να πιεστεί η Ελλάδα μπορεί να ακουστεί από την άλλη άκρη του τραπεζιού το γερμανικό “nein”. Οι Γερμανοί της Μέρκελ, έχουν όλους τους λόγους να το αρνηθούν και να επικαλεστούν λουθηρανικό τιμωρητισμό στην περίπτωση της Ελλάδας. Απλά, πολλοί θα μπουν ξανά στην σκέψη της κάλυψης των ελλειμμάτων μέσω της έκδοσης χρήματος, μια κλασσική δηλ. και δοκιμασμένη μέθοδο του καπιταλισμού.

Σαν 2ο σημείο μπορεί να τονιστεί η ανάγκη της Ελλάδας για ανάπτυξη. Είναι το πακέτο θεμάτων που ήδη από καιρό μετέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Δεν θα σταθώ στο περιεχόμενο. Θεωρώ ότι το θέμα θα τεθεί επαρκώς χωρίς να χρησιμοποιηθούν δικές μου προσθήκες. Οπως παράλληλα θα τεθεί και το θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα, της ανεργίας κλπ., “ευρωπαϊκής θεσμικής αλληλεγγύης” κλπ. . Οπως παράλληλα θα τεθεί η αποτυχία του νεοφιλελεύθερου προγράμματος και η λύση της αύξησης του ΑΕΠ, ώστε να καταστεί το χρέος “βιώσιμο” ως ποσοστό του ΑΕΠ. Θεωρώ ότι απέναντι σε νεοφιλελεύθερους όλα αυτά θα πέσουν στο κενό. Οι νεοφιλελεύθεροι επιδιώκουν την ελληνική εξαθλίωση και θα επικαλεστούν τις συνταγές των μνημονίων ως μέσο επίτευξης της “ανάπτυξης”, μέσω της εταιρικής και κρατικής αποικιοκρατίας τους.

Το μεταίχμιο

Στο σημείο αυτό η Ελλάδα ή θα σταματήσει να διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα ή θα συνεχίσει ζητώντας κούρεμα του χρέους ή επιμήκυνση. Στις δηλώσεις της αυτές, η χώρα μας θα πρέπει ευθύς εξαρχής να δημοσιοποιήσει την βούλησή της να μην θιγούν ή να θιγούν ελάχιστα οι πιο αδύναμες χώρες που μετέχουν στον δανεισμό της. Χρειάζονται καθαρές δηλώσεις που θα δημιουργήσουν συμπάθεια σε σχέση με τις προθέσεις της Ελλάδας έναντι άλλων μη ισχυρών λαών και κρατών.

Υπενθυμίζω ότι κατά την προηγούμενη στροφή της κρίσης, οι λαοί της Ευρώπης υποχρεώθηκαν να επωμιστούν τα χρέη της Ελλάδας και απαλλάχθηκαν από τον κίνδυνο αυτό οι ιδιώτες (τράπεζες, κεφαλαιούχοι κλπ.) κάτοχοι των ομολόγων. Με τον τρόπο αυτό χάθηκαν ουσιαστικές δυνατότητες απαλλαγής από μέρος του χρέους και ελέγχου απεχθών και παράνομων κερδοσκοπικών κινήσεων σε βάρος της χώρας (οι οποίες είναι προφανές ότι υφίστανται). Ο δανειστής άλλαξε, τα ημαρτημένα έλαβαν συγχώρεση και καλύφθηκαν καθώς τα κράτη ανέλαβαν τα χρέη, χωρίς να υπάρξει κανένας ουσιαστικός έλεγχός. Αυτή αποτελεί μία βασική συνευθύνη των “εταίρων” που επέλεξαν αυτή την λύση και της υπάκουης τότε ελληνικής κυβέρνησης. Αλλωστε, κάπου εκεί “καταργήθηκε” και ο Παπανδρέου ... .

Αν ο κύκλος κλείσει κάπου εδώ, το μόνο όπλο που θα απομένει στην χώρα μας θα είναι η απειλή της χρεοκοπίας και της εθελούσιας εξόδου από το Ευρώ. Αν αυτό είναι μπλόφα σε παιχνίδι με ανοικτά χαρτιά, τότε δεν πρέπει καν να τεθεί, αλλά η πλευρά μας θα πρέπει να επιφυλαχθεί για το πως θα αντιμετωπίσει το αδιέξοδο και όπως είδαμε πιο πάνω όλα αυτά δεν ισχύουν στην πραγματικότητα, αλλά μεγεθύνονται εικονικοί φόβοι και απειλές. Είναι αυτονόητο ότι οι “εταίροι” μας, ούτε οι “αγορές” θέλουν μία τυπική χρεοκοπία της χώρας μας, ούτε έξοδο από το ευρώ. Οσο προετοιμασμένοι και εάν είναι, οι αγορές και τα κράτη δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μία τέτοια “αναστάτωση”, αλλά και να δεχθούν μία πιθανή υπαγωγή της Ελλάδας σε άλλους προστάτες – αποικιοκράτες. Ακόμα και εάν η Ελλάδα δεν χρεοκοπήσει, η παρέμβαση – βοήθεια τρίτων κρατών (Η.Π.Α, Ρωσία, Κίνα) μπορεί να επιφέρει σεισμικούς τριγμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ζημίες πολλών δισεκατομμυρίων σε επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα, καθώς και απώλεια της αποικιακής σχέσης και όσων προσδοκούν από αυτή. Αλλοι θα είναι πλέον οι αποικιοκράτες και καλό θα είναι να εννοηθεί και να καταστεί σαφές ότι η Ελλάδα έχει και άλλους τρόπους να καλύψει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της. Εσωτερικά δε πρέπει να καταλάβουμε όλοι, ότι ακόμα και αυτό το ελλειμματικό παραγόμενο της χώρας, αρκεί ακόμα και με συνθήκες χρεοκοπίας του κράτους για να καλύψει τις άμεσες ανάγκες μας. Οι ετήσιοι τόκοι με τους οποίους χρεώνεται η Ελλάδα είναι 30.320.000.000 Ευρώ !!!. Η άρνηση καταβολής τους αρκεί μέχρι την διευθέτηση των θεμάτων για να δώσει λύσεις. Οποιος οφείλει προστατεύεται από τους δανειστές του, όπως ήδη αναλύθηκε.

Βέβαια, όλο αυτό το οπλοστάσιο, δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στην χώρα. Σε μία χώρα που δεν παράγει και που έχει 1.500.000 ανθρώπους εκτός παραγωγικής διαδικασίας, άλλους τόσους υποαπασχολούμενος, γύρω στα 4.500.000 οικονομικά ανενεργό πληθυσμό και με οικονομία στραμμένη στις υπηρεσίες και όχι στην παραγωγή , τα αποτελέσματα μιας χρεοκοπίας θα είναι απλώς τυπικά. Την Ελλάδα την έχουν ουσιαστικά χρεοκοπήσει παραγωγικά εδώ και έτη οι πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού της Ε.Ε. και των ντόπιων κυβερνήσεων.

Plan B

Το Plan B της χώρας μας μπορεί μόνο να στηρίζεται στην παραγωγή. Αν π.χ. το ελλειμματικό κατά 35 δις Ευρώ ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών μειωθεί κατά 50%, στα επόμενα 10 χρόνια το χρέος μας θα είναι πολύ παραπάνω από βιώσιμο. Αυτό όμως προϋποθέτει υιοθέτηση των ριζοσπαστικών προτάσεων και προγραμμάτων, που ο υπογράφων έχει εκπονήσει μέσα από την συλλογικότητα του ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και ο δρόμος αυτός της πραγματικής λαϊκής κοινωνικής οικονομίας έχει κάποια πορεία υλοποίησης. Το Plan B διαπραγμάτευσης της χώρας και ουσιαστικής ανάπτυξής της συνδέεται με την έκδοση εσωτερικού χρήματος. Είτε καπιταλιστικού τύπου ανάπτυξη επιδιώκει ένα κράτος είτε κοινωνικού - λαϊκού χαρακτήρα χρειάζεται ένα ανταλλακτικό μέσο. Το να παραιτηθούμε από το Ευρώ, που το πληρώσαμε πανάκριβα, ακριβότερα από όλους τους άλλους και είχε αγοραστική δύναμη 100 δραχμών, όπως αποδείχθηκε, θα είναι πραγματικά χάρισμα στους εταίρους.

Το να υπάρξει όμως ένα παράλληλο εσωτερικό μέσο, που δεν θα το αποκαλούμε ούτε νόμισμα, ούτε χρήμα, αλλά “ανταλλακτική μονάδα”, δίνει στην Ελλάδα, όχι μόνο την δυνατότητα εσωτερικής παραγωγής και ανάπτυξης (ακόμα και ως όρος μείωσης του κόστους παραγωγής και ανταγωνιστικότητας στις τιμές των προϊόντων), αλλά και ένα ουσιώδες διαπραγματευτικό μέσο – όπλο που θα αιφνιδιάσει τους Ευρωπαίους “εταίρους”. Στην περίπτωση αυτή η υπόθεση – απειλή GREXIT, χρεοκοπία κλπ. (τα χαρακτηρίζω πραγματικά ως “καλαμπούρια”) ακυρώνεται και μετατρέπεται σε αστείο. Η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει ένα εσωτερικό μέσο συναλλαγών, που θα λειτουργεί παράλληλα με το Ευρώ και δεν θα αποκαλείται νόμισμα, αλλά ανταλλακτική μονάδα εκδιδόμενη για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Ενα βασικό μέρος του σχεδίου αυτού και της λειτουργίας του, ανακοίνωσα πριν από μία πενταετία και υιοθετήθηκε από την συλλογικότητά μας, το “ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ” (δείτε την αναδημοσίευση στο http://laikometopo.blogspot.gr/2011/11/blog-post.html) . Το πλήρες σχέδιο και οι αναλύσεις του, βρίσκονται στα χέρια μελών του κινήματος. Αυτό θα είναι το εργαλείο ανάπτυξης της χώρας που μας στερούν οι πολιτικές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. . Είναι το εργαλείο που καλύπτει το χρέος και δίνει τις δυνατότητες απάντησης στις απειλές για Grexit και “χρεοκοπίες”, αφού, εάν, για παράδειγμα, τις εσωτερικές ανάγκες του το κράτος τις εξυπηρετεί εν μέρει με “ανταλλακτικές μονάδες” έχει άμεσα βρει τα απαραίτητα για να ανταποκριθεί στο εξωτερικό χρέος.

Φυσικά, για να εκδόσεις “ανταλλακτική μονάδα” αποκλειστικά εσωτερικής χρήσης, δεν χρειάζεσαι την άδεια κανενός, ούτε υπάρχει προηγούμενο στα νομικά και οικονομικά δεδομένα για να το μεταχειριστούν. Αφού οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν θέλουν και δεν παρέχουν τα οικονομικά μέσα για ανάπτυξη της Ελλάδας, αλλά την κατατάσσουν σκόπιμα στην Γ' ταχύτητα της Ευρώπης ως αποικία, η Ελλάδα οφείλει να βρει τις απαντήσεις και να προχωρήσει σε αυτόνομη ανάπτυξη. Είναι δε ευνόητο ότι το δικό μας παράδειγμα θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη. Εάν λοιπόν οι συνομιλητές μας σκέφτονται να οχυρωθούν πίσω από το δόγμα της εξόδου από το Ευρώ ή της δήθεν “χρεοκοπίας” για να μην δεχτούν καμία συζήτηση, θα πρέπει από αύριο και πριν από κάθε συζήτηση να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει τον τρόπο να μην εξέλθει από το Ευρώ και να δημιουργήσει ανάπτυξη εκ των ενόντων και με μέσα στα οποία δεν μπορούν αυτοί να απαντήσουν με καμία απειλή.

Επειδή, μάλιστα, το μέσο αυτό είναι το μόνο μέσο εσωτερικού δανεισμού και ανάπτυξης που είναι δυνατόν να υπάρξει, θα πρέπει να τεθεί στους “εταίρους”, όχι μόνο ως διαπραγματευτικό χαρτί αντίλογου, αλλά ως μία πρόταση – λύση που θα τους απαλλάξει από το ελληνικό ζήτημα και τους κινδύνους που αυτό τους δημιουργεί, αλλά και θα τους δημιουργήσει διαθέσιμα ποσά για την ευρωπαϊκή ανάπτυξη. Αν δεν το δεχτούν, όχι μόνο οφείλουμε να το πράξουμε μόνοι μας, αλλά και θα καταδειχθούν παγκόσμια οι πραγματικές αρνητικές προθέσεις τους. Τα διαθέσιμα της Ελλάδας σε Ευρώ, που θα δημιουργηθούν από την χρήση της μονάδας, εγγυώνται και την ομαλή πορεία της.

Τόσο ο ίδιος προσωπικά, όσο και τα μέλη του κινήματος δεσμευόμαστε να αναλύσουμε πλήρως σε όσους από την ελληνική κυβέρνηση το επιθυμούν, τους όρους ορθής λειτουργίας της παράλληλης ανταλλακτικής μονάδας (αυτής που συμβολικά ονομάσαμε ΕΑΜ – Ελληνική Ανταλλακτική Μονάδα) και τα πολλαπλά οφέλη που προκύπτουν από την χρήση της. Βέβαια, θεωρούμε, ότι όποιος μπορεί να σκέπτεται, θα έχει ήδη καταλάβει δεκάδες θετικές δυνατότητες και οφέλη που παρέχει αυτή.

Τέλος και γράφοντας επί πλέον της δεκαετίας για μορφές “οικονομίας χωρίς χρήμα” θα μπορούσε στο τέλος ή σε κάποια φάση της πορείας αυτής, το χρήμα να γίνει πραγματικά εικονικό – λογιστικό και να καλύπτει όλες τις συναλλαγές.

Μένει η στήριξη από τον ελληνικό λαό και αυτή την στήριξη θα την έχει η κυβέρνηση, όσο συνεχίζει να ενεργεί καθαρά και με στόχο την κοινή πρόοδο του λαού της Ελλάδας.  

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ και ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ και ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Με κείμενό μας σας είχαμε ενημερώσει προ μηνών για την «πίεση» των ΗΠΑ προς την γερμανόφιλη (και κατά αρκετούς «γερμανόδουλη») «ελληνική» κυβέρνηση να εγκαταλείψει την εξουσία μέσα στο καλοκαίρι. 

Οι κλυδωνισμοί που παρατηρούνται με αφορμή το θέμα της Ε.Ρ.Τ. δεν είναι τυχαίοι και δεν προέρχονται μόνο από δήθεν διαφωνίες των δεξιών νεοφιλελεύθερων κομμάτων, που συγκροτούν αυτή την κυβέρνηση.

Το ζήτημα για τους «γερμανόδουλους» είναι ότι οι Η.Π.Α. συνήθως «πράττουν όσα υπόσχονται», καθώς διατηρούν ισχυρότατο λόμπυ στους εσωτερικούς μηχανισμούς εξουσίας, αλλά διαθέτουν και μία σειρά από πρόθυμους συμμάχους.  

Οι συνεχείς παρεμβάσεις της γερμανικής πλευράς το Σαββατοκύριακο και όλη την εβδομάδα (15-20 Ιούνη) είχαν ως αποκλειστικό στόχο να πιέσουν και να «πείσουν» τους κυβερνητικούς εταίρους να διατηρηθούν στην κυβέρνηση. Το πόση κάλυψη τους έταξαν για δικά τους αμαρτήματα, ας γνωρίζουν ότι το συλλάβαμε. Το αστείο όμως είναι ότι οι Γερμανοί σκότωσαν πρώτα τους στενούς συνεργάτες τους, αποχωρώντας από την 1^η κατοχή της Ελλάδας. Προφανώς γιατί ήξεραν πολλά.   

Επισημαίνουμε ότι στο διάστημα μετά τις περσινές εκλογές οπωσδήποτε οι συσχετισμοί και οι «συμπάθειες» σε διεθνές επίπεδο έχουν μεταβληθεί για τα ελληνικά κόμματα.

Στα πλαίσια της δράσης τους οι Η.Π.Α. συνεχίζουν το ξεδόντιασμα της γερμανικής μπότας και των γερμανόφιλων κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη: Βουλγαρία, Ρουμανία και πρόσφατα η Τσεχία έλαβαν το μήνυμα των Η.Π.Α. (μαζί με άλλα κράτη). Οι Γερμανοί τρέχουν πανικόβλητοι να μαζέψουν τις θύελλες που γέννησαν οι άνεμοι που οι ίδιοι έσπειραν στο σχέδιό τους για κατάληψη και υποδούλωση της Ευρώπης. Για εμάς είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα ηττηθούν. Το μέγεθος του χαστουκιού που θα δεχθούν εξαρτάται και από την ίδια την συμπεριφορά τους και την επιμέτρηση του κινδύνου τρίτων χωρών.

Οι Αμερικανοί είναι βέβαιο ότι με τίποτα δεν θα δεχθούν να απολέσουν την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και του ορυκτού πλούτου της χώρας μας. Μπροστά σε τέτοιο πλούτο είναι, όπως έχουν δείξει, αδίστακτοι και με τίποτα δεν μπορούν να δεχθούν ούτε ως άκουσμα τις ηλίθιες δηλώσεις της γερμανόφιλης κυβέρνησης της Αθήνας, περί «ευρωπαϊκών πετρελαίων και φυσικού αερίου»

Είναι σαφές ότι η απαγορευόμενη από το Σύνταγμα μυστική διπλωματία βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό σε έξαρση.

Οι πισώπλατες μαχαιριές συνεχίζονται μέσα από δηλώσεις και εντάσεις : υπουργός οικονομικών των Η.Π.Α., Δ.Ν.Τ., Ο.Ο.Σ.Α., τύπος, αναλυτές κ.α. .

Οι Γερμανοί και οι δικοί τους επιστρατεύοντας τον μοναδικό ευρωπαϊκό οίκο «αξιολόγησης», δημιούργησαν το δικό τους «success story» που θέλησε να πουλήσει ο Σαμαράς και οι δικοί του.

Αδιάψευστη διάψευση του μύθου Success Story, η πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι οι Ελληνες. Ακόμα και οι μαγειρεμένοι, ταλαίπωροι δείκτες των στατιστικών της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε έναν όλεθρο, ο οποίος συνεχίζεται και επιτείνεται … . Μέχρι που άραγε ; μέχρι την εθνική καταστροφή ;  Πόσο άλλο να απαξιωθεί αυτός ο τόπος για να αγοραστεί φτηνά το οικόπεδο ;

Το ζήτημα για την ξενόδουλη κυβέρνηση της Αθήνας είναι σαφές: φεύγει και λυτρώνει τον τόπο με την φυγή της ή μένει και συνεχίζει την καταστροφή ; Στην 2^η περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα εισέλθουμε σε περιπέτειες, που μπορούμε να υποθέσουμε ή να προσπαθήσουμε να εννοήσουμε ως προς την πηγή τους, αφού όμως συμβούν.

Όπως έχουμε επισημάνει απέναντι στο γερμανικό μοντέλο κατάληψης και εξαθλίωσης, στη «νέα κατοχή», οι αμερικάνοι προβάλλουν το δικό τους μοντέλο, αυτό του λιμπεραλισμού, που μπορεί να δώσει κάποιες ανάσες στο μοντέλο καπιταλιστικής οικονομίας που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα.

Αν μας ζητούσε κάποιος να διαλέξουμε μεταξύ των δύο κακών, θα λάμβανε από εμάς αρνητική απάντηση. Δεν θα διαλέγαμε κανένα, γιατί και τα δύο οδηγούν στην ουσιαστική ανθρώπινη εξαθλίωση, στον αποπροσανατολισμό και στον εκμαυλισμό. Ωστόσο, εάν ως υπόθεση εργασίας, απαιτούσαν να απαντήσουμε, είναι σαφές ότι το αμερικάνικο μοντέλο κατοχής είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο από μία κοινωνία όπως η ελληνική. Εμείς όμως στο Λαϊκό Κίνημα υπάρχουμε για το δικό μας μοντέλο, για την δική μας καινοτόμο φιλοσοφική, κοινωνική και πολιτική αντίληψη.  

Απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση αποτυγχάνει να βρει πολιτικό βηματισμό και βρίσκεται ενώπιον των αδιεξόδων που παράγει η πολιτική της ταυτότητα. Αντί να προκαλεί τις εξελίξεις και να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, φέρνοντας στην επιφάνεια συνεχώς νέες προτάσεις προς την ελληνική κοινωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ αρκείται δυστυχώς σε κριτική των πράξεων και αποφάσεων της κυβέρνησης. Με τον τρόπο αυτό της δίνει την πρωτοβουλία των κινήσεων, διατηρώντας τα ποσοστά της και την εικόνα ότι δεν υπάρχει άλλη πρόταση.

            Βέβαια τις τελευταίες ημέρες παρατηρήσαμε στις ομιλίες του Αλ. Τσίπρα μια στροφή προς τις αρχές και αξίες του κινήματός μας. Η ανάπτυξη απόψεων για κοινωνίες με κέντρο τον άνθρωπο, για κάλυψη των αναγκών όλων και άλλα διδάγματα της κοσμοθεωρίας του Λαϊκού Κινήματος είναι κατά ένα μέρος παρήγορη. Το γεγονός ότι μέλη του κινήματός μας ετοιμάζονται να καταγγείλουν την λογοκλοπή δεν θεωρούμε ότι θα προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στην κοινωνική πορεία. Όμως το ορθό είναι πως, εάν θέλεις να χρησιμοποιήσεις τα εργαλεία κάποιου άλλου, καλό είναι να τον ρωτάς για να σου δώσει την άδεια. Τα ίδια ισχύουν και για τις διακηρύξεις περί προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και για την κοινωνική δημοκρατική διοίκηση του δημόσιου τομέα. Όλα αυτά είναι κομμάτια της θεωρίας και της πνευματικής παραγωγής μας. Δεν τα γράψαμε για εμάς, αλλά για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και της ανθρωπότητας (ως συνεπείς Ελληνες). Απλά επειδή όλα συνέχονται με μία φιλοσοφική συνέπεια αιτιοκρατίας, με αλληλουχία και αλληλοσύνδεση, προειδοποιούμε τους χειριστές τους, ότι πρέπει να εννοήσουν καλά και βαθιά την λειτουργία τους για να μην βρεθούν σε αδιέξοδα και αμετροέπειες αντίστοιχες με αυτές του επίσης χρήστη τους στο παρελθόν Γ. Παπανδρέου. Το Λαϊκό Κίνημα είναι εδώ και έχει όλη την διάθεση να αναλύσει την λειτουργία της κοσμοθεωρίας του σε κάθε ενδιαφερόμενο. Αυτό θα συνιστούσαμε και στο νέο θιασώτη της θεωρίας των βιοτικών αναγκών Αλέξη.

            Η ουσία βέβαια της ελληνικής πολιτικής, αυτής που ακολουθεί η κυβέρνηση είναι αδιέξοδη και καταστροφική. Σε λίγες ημέρες ολοκληρώνεται και η καταστροφική διασπάθιση του ΕΣΠΑ με αποτέλεσμα να στερέψει ξανά η κυκλοφορία χρήματος. Αυτοί οι θιασώτες του καπιταλισμού, διαχρονικοί καταστροφείς της Ελλάδας και των Ελλήνων, δεν μπορούν να εννοήσουν ότι καπιταλισμός χωρίς χρήματα ούτε γίνεται, ούτε μπορεί να υπάρξει. Αυτό που κάνουν εδώ και καιρό, είναι να εξανδραποδίζουν ανθρώπους, να κόβουν κομμάτια από την ζωή τους και να τα πωλούν σε ευτελείς τιμές για να δανειστούν με όρους κατοχής και επαχθή ανταλλάγματα.

            Είναι πολλά χρόνια τώρα που φωνάζαμε κάποιοι άνθρωποι για τις επιλογές της οικονομίας ζόμπι, της οικονομίας υποτέλειας στην Ελλάδα. Τότε υποκρίνονταν πως το ζόμπι δεν υπάρχει, σήμερα κοιμάται στο κρεβάτι σας, τρώει στο τραπέζι σας, κινείται στο σπίτι σας.  

            Όλα όσα έλαβαν χώρα πριν την επίσημη εκδήλωση της κρίσης και λαμβάνουν χώρα μέσα στην κρίση από τότε που επίσημα αναγνωρίστηκε (πριν έλεγαν ότι δεν υπήρχε) αποσκοπούν στην προστασία και ενίσχυση των συμφερόντων των άλλων. Το κούρεμα του χρέους π.χ. που έπρεπε να γίνει ακόμα και πριν ξεκινήσει η κρίση, έγινε όταν καλύφθηκαν και μετασχηματίστηκαν τα ξένα δάνεια. Είναι κουραστικό για εμάς να λέμε και να επαναλαμβάνουμε πράγματα που έχουμε πει και δηλώσει πολλάκις και για πολλά χρόνια. Εάν ο ελληνικός λαός δεν θέλει να καταλάβει που βρίσκεται, πως ζει και που ολοταχώς τον πηγαίνουν, δεν μπορούμε να του το φωνάζουμε μέσα στα αυτιά. Εάν ο ελληνικός λαός, δεν θέλει να καταλάβει πως τόπος χωρίς παραγωγή είναι νεκρός, ας συνεχίσει να τους διατηρεί στην εξουσία. Εχουμε γράψει για τους ραγιάδες, τους κοτζαμπάσηδες και τις «δημοκρατίες των μπεεε» … .

            Η βαναυσότητα αυτής της κυβέρνησης και ο εκφυλισμός μεγάλης μερίδας του λαού μας, οδηγεί σε εγκεφαλικό εκφυλισμό και βίαιο θάνατο. Είμαστε ως λαός ασυγχώρητοι εθελοτυφλούντες και σύντομα οδεύουμε προς την ανυπαρξία με οδηγό τα φουσάτα της Χρυσής Αυγής, που από νεοναζιστικό κόμμα υμνητών της Αρείας φυλής, άθεων και σατανιστών μεταμφιέστηκε σε Εθνικό Ελληνικό κίνημα χριστιανών. Η άνοδος της είναι αποτέλεσμα του εγκεφαλικού εκφυλισμού που προκαλούν διαχρονικά τα «κόμματα της εξουσίας» και η ενίσχυσή της φέρνει τις εθνικές τραγωδίες ακόμα πιο κοντά.

            Οσο για τα κόμματα της κυβέρνησης, αφού δεν ντρέπονται οι ίδιοι που υπάρχουν, θα τους το πούμε εμείς «Ντρεπόμαστε εμείς, που υπάρχετε».

            Το κίνημα του Π. Καμμένου, που θα μπορούσε να παίξει ένα ρόλο ουσίας στις πολιτικές (μόνο) εξελίξεις πραγματοποιεί μεθυσμένα βήματα μετεωριζόμενο μεταξύ του πολιτικού DNA των περισσότερων στελεχών του και της αλήθειας που μπορεί να συλλάβει, αλλά δεν μπορεί να την χειριστεί πολιτικά, ώστε να καταστεί χρήσιμο και απελευθερωτικό για κάποιους ανθρώπους.

            Τέλος, ο άλλος μέτοχος της ανώνυμης εταιρείας «Ελληνική Δημοκρατία Α.Ε.», εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν κληρονόμος που κληρονόμησε  μετοχές μιας εταιρείας που δεν την θέλει. Βεβαίως είναι απλοί κοινοβουλευτικοί μέτοχοι, βεβαίως δεν μετέχουν της διοίκησης της εταιρείας, βεβαίως αναλύουν ορθά και αιτιολογούν, αλλά λειτουργούν στο δικό τους μοναχικό μοτίβο, με την ευχαρίστηση ότι αποτελούν το κέντρο του δικού τους κόσμου. Με αυτές τις λογικές και πρακτικές και με την ευθεία κατασυκοφάντηση από τα ΜΜΕ, ευρύ κοινωνικό μέτωπο δεν μπορεί να συγκροτηθεί.

            Η κατάσταση στον χώρο των κινημάτων δίνει στους εξουσιάζοντες την ελπίδα της διατήρησης. Παρά τις ευρείες κοινωνικές ανακατατάξεις, το Status Quo των δομών της εξουσίας δεν άλλαξε. Κάποιοι στα κινήματα, σκόπιμα ή ακούσια, κατάφεραν να καταστούν παράγοντες ακραίας συντήρησης και δεκανίκια της εξουσίας, καθώς περιόρισαν το εύρος του λόγου και της αντίληψης της άλλης, της ελεύθερης κοινωνίας. Συνεχίζουν να υπάρχουν και εξακολουθούν να καταστρέφουν τους κοινωνικούς και ανθρώπινους ορίζοντες. Μαζί με την ωμή βία της εξουσίας των ΜΑΤ στις πλατείες, είχαμε και την ωμή ιδεοληπτική βία κάποιων που δέσμευσαν κοινωνικές δυνάμεις, αντί να τις απελευθερώσουν.

            Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να ελπίζουμε στις δυνάμεις και στους μετόχους της πολιτικής εξουσίας. Το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργούν δημιουργεί εξουσιαστικούς κομφορμισμούς. Η μόνη λύση θα ήταν η δράση των ελεύθερων δυνάμεων της κοινωνίας με την συγκρότηση ενός μεγάλου και ισχυρού κοινωνικού κινήματος θεσμικών ανατροπών. Αυτή η λύση, με αυτά τα πολιτικά υλικά σήμερα φαντάζει σαν άπιαστο όνειρο.

            Δεν χρεώνουμε όλους με το ίδιο ποσοστό ευθύνης για την συνολική ελληνική κατάντια. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν την αδιαμφισβήτητη πρωτοκαθεδρία, είναι οι εκφραστές του ονείδους, όμως και οι υπόλοιποι μέτοχοι έχουν βάλει το χεράκι τους στον αποκρουστικό και αβέβαιο ζωγραφικό πίνακα σουρεαλιστικής προέλευσης και εξπρεσιονιστικής τεχνικής που αποτελεί η σημερινή Ελλάδα. Το να πετάς χρώματα με τον κουβά στον καμβά δεν αποτελεί τέχνη, αλλά κωλοβάρεμα 3^ου βαθμού και αυτό τελικά κατάντησαν την Ελλάδα. 

            Για εμάς το ζήτημα είναι απλό. Εκλογές εδώ και τώρα ή καλύτερα: να φύγουν με κάθε μέσο εδώ και τώρα. Οσο παραμένουν διαλύουν, υποδουλώνουν, εκφυλίζουν και εκμαυλίζουν ό,τι απέμεινε από τα κουφάρια του σύγχρονου Ελληνα.

            Λύσεις υπάρχουν, απλές όσο η ανθρώπινη ζωή και η ανθρώπινη ελευθερία. Δεν χρειάζεται να αρχίσετε να ψάχνετε και να διαβάζετε κείμενά μας, απλά κοιτάξτε λίγο βαθιά μέσα σας και θα τις ανακαλύψετε.                                                                

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΩΣ ΕΝΩΣΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΩΣ ΕΝΩΣΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

«Ευτυχώς» σας τα είχαμε προβλέψει όλα πριν συμβούν, δυστυχώς οι νεοέλληνες εξακολουθούν να κατοικοεδρεύουν στα μαντριά των κομμάτων και να αντλούν την γνώση από τα ηχεία των τηλεοράσεων.

Α.        Σας προειδοποιήσαμε για την κρίση που θα ερχόταν πριν έλθει, δηλώσαμε με βεβαιότητα την έλευση του Δ.Ν.Τ., όταν βεβαίωναν πως δεν υπάρχει περίπτωση να εμφανιστεί στην Ελλάδα. Σας προειδοποιήσαμε για την αθλιότητα και τα οικτρά αποτελέσματα των μέτρων και των μνημονίων, για τα συμφέροντα που ενεργούν και λειτουργούν, για την μεταβολή του χρέους από ιδιωτικό σε κρατικό, για την ανάγκη μείωσης του χρέους (κούρεμα) και το ελάχιστο αναγκαίο ποσοστό του, για χίλια-δυό που θα συνέβαιναν και τελευταία για τον πόλεμο κατά του γερμανικού επεκτατισμού. Σας είπαμε και πως θα ξεφύγουμε από όλα αυτά χτίζοντας μια νέα Ελλάδα.

Β.        Την ώρα που οι σφουγγοκολλάριοι άθλιοι των Μ.Μ.Ε. έσπευδαν να αναφερθούν σε νίκη των ορκισμένων δανειοληπτών της κυβέρνησης γερμανικής κατοχής και παραπληροφορούσαν τους πάντες στην Ελλάδα,  περί κειμένου του “Eurogroup” για την Ελλάδα που έκανε το καθήκον της (!!!), ξένα ΜΜΕ προσανατολισμένα αλλού γνώριζαν την στάση των Η.Π.Α. και του Δ.Ν.Τ. με εκφραστή την Λαγκάρντ.

            Η άθλια βουλημική Γερμανία και τα ευρωτσιράκια της μπορούν τώρα να επιλέξουν με ποιο μέσο θα θανατωθούν οι επιδιώξεις τους για κυριαρχία κατά των ευρωπαϊκών λαών. Μπορούν να επιλέξουν τον τρόπο θανάτωσης της αθλιότητάς τους μεταξύ αγχόνης, γκιλοτίνας, τουφεκισμού, ηλεκτρικής καρέκλας ή θανατηφόρου ένεσης. Η ποινή είναι δεδομένη και δεν δείχνει να μπορεί να αλλάξει.

            Η Λαγκάρντ[1] πιστή στο σχέδιο των ΗΠΑ (με το οποίο συμπλέουν πλέον Ρώσοι[2] και Κινέζοι) δεν τους είπε ότι το Δ.Ν.Τ. δεν θα συμμετάσχει στην περαιτέρω δανειοδότηση της Ελλάδας, τους είπε κάτι ακόμα χειρότερο και πιο οδυνηρό: «εγγυηθείτε την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους για να συμμετάσχει το Δ.Ν.Τ. στην χρηματοδότηση της Ελλάδας».

            Σε πρώτη ανάγνωση αυτό ερμηνεύεται ως μια ορθή πολιτικά θέση του Δ.Ν.Τ., που δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να «ρισκάρει» τα χρήματα των μετόχων του. Κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα στην Λαγκάρντ και στο Δ.Ν.Τ. για την επιλογή της αυτή, ούτε να της ζητήσει να ζήσει την υπόλοιπη ζωή της στην φυλακή καταδικασμένη για απιστία. Βεβαίως και αυτοί είχαν μετάσχει στην απόφαση για το «κουτσό» κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, αλλά μην ξεχνάτε πως τα κουρεμένα ομόλογα ήταν τότε κατά βάση ιδιωτικά. Τώρα το ελληνικό χρέος έχει γίνει σχεδόν εξ ολοκλήρου κρατικό και βαρύνει τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών της Ε.Ε. (κύρια της Ευρωζώνης) αλλά και την Ε.Κ.Τ. (ήτοι πάλι τους ίδιους). Αντίστοιχη, ήταν η πρωτοκαθεδρία του Δ.Ν.Τ. στην λήψη των απάνθρωπων και αποτυχημένων μέτρων (αυτός είναι άλλωστε ο λειτουργικός σκοπός του). Όμως αυτά μοιάζουν σήμερα να είναι απλώς σκηνές από την αρχή της πλοκής μιας νουβέλας.

            Εάν τα κράτη της Ε.Ε. πουν ναι στο κούρεμα του ελληνικού χρέους (ώστε αυτό να γίνει βιώσιμο) θα πρέπει να επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς τους με τεράστια χρηματικά ποσά που δεν μπορούν και δεν θα μπορέσουν να αντέξουν τα περισσότερα από αυτά. Ακόμα και εάν κάποια κράτη το αντέξουν η επιβάρυνση και η επιβράδυνση στις «οικονομίες» τους θα είναι τεράστια, όπως και η γιγάντωση των ελλειμμάτων με καταστροφικό το τελικό αποτέλεσμα.

            Εάν τα κράτη της Ε.Ε. πάρουν την απόφαση να μην κουρέψουν το ελληνικό χρέος, αλλά να καλύψουν τα ίδια τα ελλείμματα, αντιλαμβάνεστε ότι και πάλι θα καταλήξουν στον ίδιο παρονομαστή, στο ίδιο αποτέλεσμα. Η χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους θα φέρει την καταστροφή. Και η σειρά των κρατών που συστηματικά κατέστρεφαν οι Γερμανοί και οι «βορειοευρωπαίοι» για να τα μετατρέψουν σε αποικίες του «ζωτικού» τους χώρου είναι μεγάλη. Τόσο μεγάλη ώστε τα χρέη να μην μπορούν να καλυφθούν.

            Κάποιοι έσκαβαν ένα λάκκο για να ρίξουν μέσα του λαούς της Ευρώπης, κάποιοι τους παρακολουθούσαν και εμφανίστηκαν, όχι για να σώσουν τους λαούς, αλλά για να πάρουν αυτοί τα «λύτρα» της σωτηρίας τους  

Αυτό που τους είπε η Λαγκάρντ είναι στην ουσία ένα «επιλέξτε πως θα θανατωθείτε».

Γ.         Η τιμωρία είναι δίκαιη και επιβεβλημένη, όχι για τους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται, αλλά για την άθλια επεκτατική πολιτική των Γερμανών και των συμμάχων τους στην Ευρώπη.  

            Σας έχουμε πολλές φορές αναλύσει το πόσο άθλιο, κουτό και καταστροφικό νόμισμα είναι το Ευρώ. Ο «Ευρωθάνατος» θα ερχόταν αργά ή γρήγορα για τις χώρες της Ευρώπης και θα έλθει, ό,τι και εάν αυτές επιλέξουν, μόνο και μόνο λόγω της υιοθέτησης του Ευρώ. Αυτό που έκανε τους υπόλοιπους του «διεθνή παράγοντα» του καπιταλισμού να δράσουν ήταν η γερμανική βουλιμία, η παραβίαση των συμφωνηθέντων, η δημιουργία ζωνών γερμανικής κατοχής και εκμετάλλευσης στην Ευρώπη.

            Είμαστε βέβαιοι ότι η Γερμανο-ευρωζώνη στην παρούσα φάση θα επιλέξει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής της λέγοντας ότι θα εγγυηθεί το νέο κούρεμα και ελπίζοντας να ανατραπούν οι συνθήκες και οι όροι στο μέλλον. Δεν υπάρχουν στην Ευρώπη, ηγέτες σοβαρού αναστήματος που θα έλεγαν όχι στο Δ.Ν.Τ. και θα επέλεγαν την κάλυψη των ελληνικών και λοιπών ελλειμμάτων από ίδιους πόρους. Αλλωστε το σχέδιό τους ήταν η κατοχή, η βάναυση εκμετάλλευση, η επικράτηση.     

            Στην επιλογή της αναστολής οι Η.Π.Α. απάντησαν ήδη πριν το eurogroup: η Moody’s υποβάθμισε την γαλλική οικονομία σε βαθμό απλά προειδοποιητικό για να κάνει τους Γάλλους να καταλάβουν ότι πρέπει να αποκοπούν από το άρμα της Γερμανίας και να αλλάξουν στρατόπεδο (αν δεν το έχουν συμφωνήσει ήδη). Αν η Γαλλία δεν αλλάξει τελικά στρατόπεδο και δεν εναντιωθεί στην Γερμανία θα υπάρξει και νέα «γενναία» υποβάθμιση της γαλλικής οικονομίας σε ένα με ενάμισυ μήνα, όπως σας είχαμε προβλέψει.

            Στην ουσία όλων των επιλογών κάθε ημέρα που περνάει στην Ευρώπη με νόμισμα το Ευρώ, η κρίση βαθαίνει και τα αρνητικά αποτελέσματα κατά των ευρωπαϊκών λαών θα είναι χειρότερα και βαθύτερα, αφού ένας σοβαρότατος παράγοντας της κρίσης είναι το ίδιο το Ευρώ.

Δ.        Η Γερμανία έχει δύο πραγματικές επιλογές – λύσεις στο τέλος του ταχέως εξελισσόμενου πολέμου, της σύγκρουσης και της ήττας της:

-           Είτε να παραιτηθεί των αξιώσεών της στην Ευρώπη εκδίδοντας παράλληλα Ευρώ για να καλυφθούν τα ελλείμματα των κρατών (όχι δανείζοντας το) και διαλύοντας επίσης κάθε νεοφιλελεύθερο μηχανισμό της Ε.Ε. που καταδυναστεύει και εκμεταλλεύεται τους άλλους λαούς. Μιλάμε δηλ. για μία άλλη Ε.Ε. που θα τείνει προς την Ευρώπη των Λαών.            

-           Είτε απλώς να αναγκαστεί να διαλύσει την ευρωζώνη και να επανέλθει στο δικό της νόμισμα ελπίζοντας να επαναφέρει στο μέλλον την κυριαρχία της.

            Είμαστε βέβαιοι ότι η Γερμανία θα επιλέξει το 2^ο, αφού αυτό θα θέσουν ως όρο της «συνθηκολόγησης» και οι Η.Π.Α. με τους λοιπούς συμμάχους της: το τέλος του ανταγωνισμού του Ευρώ έναντι του δολαρίου, το τέλος του γερμανικού επεκτατισμού, τον δανεισμό των κρατών της Ευρώπης σε δολάριο (οι τεράστιες ποσότητες νεοεκδοθέντος δολαρίου πρέπει κάπου να διοχετευθούν από το κεφάλαιο) και την συνεπαγόμενη εξαγορά μονάδων και πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ευρώπης από αυτούς. Κανείς από όλους αυτούς δεν θέλει μια Ευρώπη που θα ανήκει στους λαούς της. Αυτό μόνο οι ίδιοι οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να το πετύχουν.   

Ε.         Η Γερμανία επιδιώκοντας ή επιτυγχάνοντας την αναστολή μπορεί να κινηθεί στον ενδιάμεσο χρόνο (που γίνεται ολοένα και πιο βραχύς) σε δύο βασικούς άξονες πολιτικής.

Ο ένας είναι ο επιθετικός: να κινηθεί στην επιτάχυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ώστε να έχει τα απόλυτα ηνία της Ευρώπης (έστω και καταστραμμένης  στα χέρια της), ώστε να μπορεί η ίδια να κάνει τις πολιτικές επιλογές αστραπιαία και χωρίς χρονοτριβές. Αυτός ήταν και ο αρχικός σκοπός της, να επικρατήσει πάσης θυσίας και καταστροφής. Στην συνέχιση της ευρωκατοχής – «ευρωολοκλήρωσης» είναι πια βέβαιο ότι πολλές κυβερνήσεις και λαοί θα αντιδράσουν έντονα (αναλύστε την πρόσφατη συμπεριφορά της Μ. Βρετανίας) και είναι βέβαιο ότι η Γερμανία θα αποτύχει αφού η άλλη πλευρά έχει μία σειρά από «τεχνικά μέσα» και τακτικές για να το αποτρέψει. Στην επιλογή της Γερμανίας αυτή, η οποία είναι η πιθανότερη λόγω της ιδιοσυγκρασίας των Γερμανών, η τιμωρία για την ίδια και τους συμμάχους της θα είναι σκληρότατη και πολυεπίπεδη.

            Ο άλλος άξονας πολιτικής είναι αμυντικός: Να ξεφορτωθεί χώρες που κατέστρεψε για να τις καταλάβει (όπως η Ελλάδα) και να προσπαθήσει να ηρεμήσει τους αντιπάλους της περιορίζοντας την Ευρωζώνη στα πλαίσια μόνο μερικών δορυφόρων κρατών (π.χ. Ολλανδία, Δανία, Λουξεμβούργο κλπ.) και προσδοκώντας να σύρει μαζί της και την Γαλλία. Αν επιλέξει αυτή την λύση μένει να δούμε, εάν το αντίπαλο στρατόπεδο θα το δεχθεί και με ποιους επακριβώς όρους.

            Μην απορήσετε, εάν από την ερχόμενη εβδομάδα δείτε να εκλιπαρούν την Ελλάδα να φύγει από το Ευρώ ή να εκδώσει παράλληλο εσωτερικό χρήμα ή νόμισμα και την πριμοδοτούν για αυτό. Απλά να καταλάβετε που το πάνε … .

             

ΣΤ.       Η ΘΕΣΗ και η ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

            Είναι βέβαιο ότι στην «κοσμοχαλασιά» αυτή διακυβεύονται για την Ελλάδα τεράστια εθνικά ζητήματα. Ζητήματα εθνικού χώρου, ακόμα και εθνικής συγκρότησης τίθενται επί τάπητος και, εάν η Ελλάδα συνεχίσει να πορεύεται προσδεδεμένη στο Γερμανικό άρμα ως αποικία, είναι βέβαιο ότι θα το πληρώσουμε όλοι ακριβά, οικτρά, ίσως και ανεπανόρθωτα. Οι Γερμανόδουλοι πολιτικοί που επιβάλλονται στον ελληνικό λαό και τον κυβερνούν είναι βέβαιο ότι πρέπει να εξαφανιστούν από το πολιτικό προσκήνιο. Οι εξαρτήσεις τους από την Γερμανία είναι τέτοιες, ώστε η παραμονή τους στην εξουσία να σηματοδοτεί την καταστροφή της Ελλάδας και νέες εθνικές περιπέτειες. Η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που θα φροντίσει για τα δίκαια του λαού, θα θωρακίσει την χώρα και θα λειτουργήσει συλλαμβάνοντας τα ανωτέρω, ώστε η Ελλάδα να ανήκει στις νέες δυνάμεις που θα αναδειχθούν στην Ευρώπη μετά το πέρας του «ανασχηματισμού» της (κάθε ανασχηματισμός δημιουργεί νέα δεδομένα).

            Πρώτιστο όλων είναι να αποκοπεί εντελώς η χώρα μας από το άρμα της Γερμανίας και να ακολουθήσει ανεξάρτητη πολιτική, που να περιλαμβάνει ως αρχές αντίληψης και δράσης τα ακόλουθα:

-           Την συγκρότηση μετώπου έντονης σύνδεσης και σύμπραξης των λαών της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογείου, ώστε να ισχυροποιηθεί ουσιαστικά έναντι κάθε επιβουλής.

-           Την επαφή με το «αντιγερμανικό μέτωπο» των βέβαιων νικητών της σύγκρουσης, ώστε να αναβαθμίσει τον ουσιαστικό στρατηγικό της ρόλο.

-           Την έκδοση παράλληλου χρήματος ή ανταλλακτικής εσωτερικής μονάδας (παράλληλα με το ευρώ σε πρώτη φάση), ώστε να μπορέσει χωρίς κόστος δανεισμού να αποκτήσει δυνατότητες αυτόνομης κίνησης της οικονομίας της εσωτερικά. Η έκδοση παράλληλου χρήματος στην φάση αυτή, εάν τεθεί από την Ελλάδα, είναι βέβαιο ότι θα «εγκριθεί» από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις.

-           Την άμεση δημιουργία μιας παραγωγικής οικονομίας στηριγμένης στα άφταστα παραγωγικά ποιοτικά χαρακτηριστικά του τόπου και βασισμένης στην συλλογικότητα. Αυτή θα περιορίσει τα ελλείμματα και θα ενισχύσει την δυνατότητα εθνικής ανεξαρτησίας καθώς και την κοινωνική συνοχή.      

-           Την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας προς όφελος του λαού και της διεθνούς στήριξης της Ελλάδας.

-           Την πολιτική και πολιτισμική επανάσταση που θα επαναφέρει την δημοκρατία καθώς και την ανάλυση και την σύνθεση ως δεδομένα της αντίληψης του ανθρώπου.

            Μια σειρά από επιμέρους πολιτικές πρακτικές, λύσεις και προτάσεις, πολλές από τις οποίες σας έχει ήδη εκθέσει το Λαϊκό Κίνημα (έχοντας έτοιμες και τις υπόλοιπες) περιέχουν την δυναμική της ουσίας, την δυναμική της αλλαγής της χώρας, που θα την μετατρέψουν σε μία χώρα αυτεξούσια που θα ανήκει στον περήφανο λαό της.

            Ως επίλογο και σε απάντηση στον εθνικισμό και στον εθνομηδενισμό που αντιμάχονται στην πλάτη μας, θα εκθέσουμε την δική μας λειτουργική θέση για το τι είναι «Ελληνας», τουλάχιστον ως προς την στάση ζωής και τον τρόπο αντίληψης: «Ελληνας» είναι ο άνθρωπος που αναζητά και αμφισβητεί επιδιώκοντας συνεχώς την πρόσληψη και παραγωγή γνώσης με εργαλείο προσέγγισης την κατανόηση, την βαθειά ανάλυση και την σύνθεση. «Ελληνας» εν ολίγοις είναι ο άνθρωπος που επιζητεί την βαθειά γνώση της αλήθειας με οποιοδήποτε τίμημα.

            Αυτής της πνευματικής υπόστασης είναι τα μέλη του Λαϊκού Κινήματος και μέσα από αυτές τις διεργασίες ανάλυσης και μόνο παράγονται όσα διαβάζετε.

Μένει σε εμάς, σε εσάς και σε όλους τους Ελληνες να αντιληφθούμε το διεθνές παιχνίδι και να λειτουργήσουμε αποφασιστικά ως πραγματικοί Ελληνες.

---

[1] Η σύλληψη του (όπως αποδεικνύεται) διπλού πράκτορα Στρώς-Κάαν και η αυτόματη εκπαραθύρωσή του από το Δ.Ν.Τ. τελικά δεν ήταν τυχαία.

[2] Η Μέρκελ πήγε την προηγούμενη εβδομάδα στην Ρωσία ζητώντας ενίσχυση. Ο Πούτιν της έκλεισε την πόρτα ερμητικά. Το πρόσωπό της μετά την συνάντηση τα εκφράζει όλη την οδύνη και την απόγνωση για την καταστροφή του  γερμανικού σχεδίου.