Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ -Λαός ιδεαλιστής είναι λαός άμυαλος.

Βρήκαν και χτυπούν έναν λαό που τον έκαναν αμόρφωτο και του πήραν τα μυαλά με ανόητους ιδεασμούς/ιδεαλισμούς.

Μας είπαν ότι θα γίνουμε κυρίαρχοι της ζωής και της τύχης μας ! Πως ?

Μας είπαν ότι στην ΕΟΚ θα τρώμε με “χρυσά κουτάλια” ! Δεν μας είπαν σε ποιον θα ανήκουν τα κουτάλια και ότι δεν θα υπάρχει φαγητό.

Μας “επιδότησαν” και μας μάζεψαν στις πόλεις για να πέσουμε σε μαρασμό.

Μας έκαναν να πιστέψουμε ότι γίναμε χρηματιστές και θα κάνουμε περιουσίες με αγοραπωλησίες μετοχών αεριτζήδων. Με πράγματα που δεν γνωρίζεις και δεν ελέγχεις πως μπορείς να ονειρεύεσαι μεγαλεία ? Εχασες όσα είχες, αλλά και όσα δεν είχες !

Μας βούιξαν το μυαλό με την ιδέα των Ολυμπιακών αγώνων, το "εθνικό καθήκον" και την οδό της ανάτασης …, τελικά κάποιοι θησαύρισαν από την ψεύτικη “ανάγκη” και εμείς μείναμε να πληρώσουμε τον ακριβό λογαριασμό.

Και όταν ήλθε η ώρα να πληρωθούν τα τόσα ελλείμματα και πάλι με ψέμματα και ιδέες μας κατέστρεφαν το μυαλό, ώστε να πάμε οι άμυαλοι μόνοι μας να προσφέρουμε τα "ιερότερα αγαθά” μας.

Λαός ιδεαλιστής είναι λαός άμυαλος.

Λαός που δεν στηρίζεται στην αλήθεια, στην γνώση, στην παραγωγή και στην δημιουργία θα γνωρίσει τον όλεθρο και θα χαθεί.

Τέτοιοι γίναμε και κυριάρχησαν μεταξύ μας ξανά οι ιδεασμοί, οι δοξασίες, οι δόξες οι αρχαίες που ποτέ δεν μάθαμε και ποτέ δεν καταφέραμε να αγγίξουμε, οι “Μεγαλέξανδροι” που τάχα είμαστε και εμείς, οι Βυζαντινοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες, οι κόκκινες μηλιές και οι μαρμαρωμένοι βασιλιάδες που θα γυρίσουν να μας σώσουν. Φούσκες αιώνιες που γεμίζουν το μυαλό των ανθρώπων ανικανότητα και βλακεία.  Ανήμποροι και μοιραίοι αφήσαμε τις τύχες μας σε ιδεαλιστικές ευδαιμονίες και ξεχάσαμε αυτά που οι πραγματικοί σοφοί, πρόγονοι ή μη, μας δίδαξαν: να κατανοούμε, να μαθαίνουμε, να αναλύουμε και να οδηγούμαστε σε ασφαλείς και πραγματικές λύσεις.

Γιατί κάποιοι μας δίδαξαν “ιδέες” και αξιώματα κίβδηλα, ότι δήθεν άκοπα μπορούμε με κάποιου είδους θεϊκή παρέμβαση των θεών όλων που ήταν πατεράδες και μανάδες μας, να ευημερούμε με εικονικές ευδαιμονίες και λογαριασμούς που θα πληρώσουν άλλοι και με την βοήθεια των “καλών συμμάχων – αφεντάδων μας”.

Πόσες ιδέες σφαλερές και ύπουλες και πως μας καταστρέφουν … .

Αν δεν πατήσουν τα πόδια μας την γη, αν ο εγκέφαλός μας δεν κοπιάσει να μάθει, να αναλύσει και να βρει πραγματικές λύσεις, αν το σώμα μας δεν κοπιάσει και αν τα χέρια μας δεν πληγιάσουν, ο μύλος της καταστροφής δεν πρόκειται να σταματήσει.