ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ : ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΠΡΑΞΑΝ

 Η διεθνής ιστορική εμπειρία και η λογική ανάλυση καταδεικνύουν ότι τα μνημόνια, ως εργαλεία επιβολής πολιτικής, θα πλήξουν καίρια τους βασικούς υποστηρικτές τους: την ελληνική ολιγαρχία του πλούτου και τον περίγυρό τους.

Βεβαίως, καρφί δεν μας καίγεται για την ολιγαρχία του πλούτου στην χώρα μας και όσους τους στηρίζουν ή στηρίζονται από αυτούς. Οι ίδιοι άλλωστε είναι που έγραφαν τμήματα των μνημονιακών μέτρων υπέρ τους και κατά του λαού και των εργαζόμενων ανθρώπων. Αυτοί είναι και οι βασικοί συντελεστές κατάπτυστων εκθέσεων και αξιολογήσεων, όπως αυτών του ΟΟΣΑ, που συμπεριλαμβάνονται στα μνημόνια.

Επειδή όμως οι περισσότεροι ήταν και παραμένουν “κατσαπλιάδες”, χωρίς ίχνος μάλιστα εθνικής συνείδησης, δεν μπόρεσαν να εννοήσουν, ούτε οι ίδιοι, ούτε οι υπάλληλοί τους (τύπου Στουρνάρα), να αναγνώσουν τα διεθνή ιστορικά δεδομένα, να αναλύσουν τις στρατηγικές και να τις προβάλουν στο μέλλον.

Είναι σαφές ότι στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων, που οι ίδιοι πιστά υπηρετούν, βρίσκονται πρώτιστα και κύρια οι Ελληνες ολιγάρχες και οι δραστηριότητες που ασκούν στην χώρα, οι οποίες και θα πρέπει να περάσουν στα χέρια ξένων πολυεθνικών. Κάθε τομέας που κρίνεται από τους ξένους στρατηγικός ή επικερδής θα κατακτηθεί από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Τα ιστορικά στατιστικά δεδομένα όχι μόνο δίνουν το συμπέρασμα, αλλά και το ποσοστό που απομένει στους ντόπιους ολιγάρχες, όταν μία χώρα δέχεται την νεοφιλελεύθερη εισβολή : 10% - 20% της προηγούμενης δραστηριότητας παραμένει στους ντόπιους ολιγάρχες. Το υπόλοιπο μεταβαίνει στις πολυεθνικές. Ποιοτικά δε, οι ντόπιοι μετατρέπονται σε υπεργολάβους με ποσοστά κέρδους που ορίζουν οι πολυεθνικές και δεν είναι ανώτερα του 5% - 8% (όταν επιβιώνουν οι ίδιοι και δεν αντικαθίστανται από νέους – βολικότερους στους ξένους).

Το εάν συμβαίνει αυτό στην πραγματικότητα στην χώρα μας, μπορεί να το δει κανείς στα ηχηρά αποτελέσματα που επέφερε ο “ανταγωνισμός” , όταν και όπου αυτός διεξήχθη (ή διεξάγεται) στον αυτό τομέα της οικονομίας μεταξύ πολυεθνικών και ημεδαπών εταιρειών. Δεν θα αναφερθούμε σε ονόματα ... σκεφτείτε μόνο ποιες ελληνικές επιχειρήσεις έκλεισαν τα τελευταία δέκα χρόνια, ποιες φυτοζωούν και ποιους είχαν ή, αντίστοιχα, έχουν απέναντί τους ... .

Το γιατί συμβαίνει αυτό στον ακραίο και χωρίς όρια καπιταλισμό έπρεπε να το έχουν σκεφτεί νωρίτερα, όταν συνεργούσαν και προπαγάνδιζαν την έλευσή του, και είναι απόλυτα εξηγήσιμο.

Από την ανυπαρξία κεφαλαίων για χρηματοδότηση, την μειονεκτική ποσοτικά και ποιοτικά δυνατότητα χρηματοδότησης, τους υπέρογκους τόκους, την μείωση της κατανάλωσης που επιφέρει η μείωση των μισθών και η ανεργία, την ελκυστικότητα της εσωτερικής υποτίμησης για πάμφθηνα και κερδοφόρα ξεπουλήματα κλπ. κλπ. κλπ. , έως – ακόμα – και την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής σε εσωτερικό επίπεδο, δηλ. την μέθοδό τους για την επικερδή και προνομιακή συναλλαγή τους με το δημόσιο.

Σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις μετρήσεις, αναλύσεις, στρατηγικές, τακτικές και πρακτικές, ο ανταγωνισμός των ντόπιων ολιγαρχών με το μεγάλο διεθνές κεφάλαιο με όρους και συνθήκες μνημονιακού νεοφιλελευθερισμού έχει σίγουρο νικητή και σίγουρο χαμένο. Η ντόπια ολιγαρχία που προπαγάνδισε και στήριξε άκριτα αυτά τα μέτρα και επέλεξε την προβολή και εγκατάσταση στην εξουσία ηλίθιων ανίκανων πολιτικών (για να τους έχει του χεριού της) δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να αυτοχειριάζεται, ενώ θεωρούσε και σε μεγάλο βαθμό εξακολουθεί να θεωρεί ότι η δολοφονία των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού θα λειτουργήσει υπέρ της επαυξάνοντας τα κέρδη και την ισχύ της ... . Φευ (!!!) όπου μπαίνουν οι ξένοι, οι Ελληνες ολιγάρχες θα τρέχουν σαν λαγοί και θα εξαφανίζονται, αφού οι ξένοι πέραν της ειδικής “τεχνογνωσίας” θα έχουν διαθέσιμα απεριόριστα κεφάλαια και όρους (νόμους) ελευθερίας κίνησης που τους βολεύουν και τους εξυπηρετούν, ενώ ταυτόχρονα θα στραγγαλίζουν τα ντόπια θύματά τους, από τις τράπεζες και τα ΜΜΕ έως το εμπόριο, τον τουρισμό και την βιομηχανία τροφίμων ... . Σε κάθε τομέα που περιλαμβάνεται στα μνημόνια και στην έκθεση του ΟΟΣΑ, οι Ελληνες ολιγάρχες θα εκλείψουν ή στην καλύτερη για αυτούς περίπτωση θα αποτελέσουν σκέτη κομπαρσαρία των πολυεθνικών, που θα εκτελεί χωρίς κέρδος τις δύσκολες και αδιάφορες για τους ξένους “εργασίες”.

Ας σκεφτούν και οι ίδιοι και ας ανακαλύψουν ότι το συμφέρον τους ταυτίζεται στην φάση αυτή με το συμφέρον του λαού. Εάν το κατανοήσουν κάποιοι από αυτούς έχουν ελάχιστους μήνες μπροστά τους να “εφεύρουν” μία σοβαρή κυβέρνηση (εκτός του “δοτού” πολιτικού συστήματος και των υπαρχόντων κομμάτων) άλλης φιλοσοφίας, πολιτικής αντίληψης και τακτικής, για να περισώσουν και τους ίδιους τους εαυτούς τους ... . Ακόμα και εάν αυτή η κυβέρνηση ως “σοβαρή” και “συνετή” δεν περιλαμβάνει ανδρείκελά τους, το τίμημα που θα κληθούν να πληρώσουν θα είναι πολλές φορές μικρότερο από το τίμημα της καταστροφής που οι ίδιοι επέφεραν στον εαυτό τους. Ακόμα και εάν χαιρόμαστε με τα χάλια τους, ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για τους ίδιους, όχι μόνο να λειτουργήσουν για πρώτη φορά πατριωτικά, δημοκρατικά, δημιουργικά, αλλάζοντας άρδην αντιλήψεις, στρατηγική και φιλοσοφία, αλλά και να περισώσουν τους εαυτούς τους και την ίδια την Ελλάδα.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ Α. ΜΕΡΟΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ, ΜΝΗΜΟΝΙΑ και ΕΛΛΑΔΑ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ

Α. ΜΕΡΟΣ

ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ, ΜΝΗΜΟΝΙΑ και ΕΛΛΑΔΑ

Ως κίνημα και ως πολίτες θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ξανά κάποια πράγματα.

Είναι πρώτα από όλα σαφές ότι τα μνημόνια είναι αποτέλεσμα και μέσο ταυτόχρονα.

Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών που ακολουθήθηκαν και μέσο για την εφαρμογή άλλων πολιτικών της ίδιας όμως πολιτικής αντίληψης και κοσμοθεωρίας.

Φυσικά στόχος μας και στόχος όλων των σκεπτόμενων πολιτών αυτής της χώρας δεν μπορεί να είναι μόνο να φύγουν τα μνημόνια και να επανέλθουμε στο παρελθόν, δηλ. σε ό,τι τα δημιούργησε θεσμικά και λειτουργικά. Αν απλώς συμβεί κάτι τέτοιο, θα έχουμε μόνο καταφέρει να επαναφέρουμε την ίδια συστημική φαυλότητα και να περιμένουμε να έλθουν πάλι μνημόνια και αντίστοιχες καταστροφές. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι το νέο αξιακό σύστημα, την συνολική ανατροπή αντιλήψεων και θεσμών και την εφαρμογή του κοινωνικού μοντέλου της κοινωνίας με κέντρο τον άνθρωπο

Τα μνημόνια είναι έργα και όργανα νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Είναι εμπνευσμένα και δημιουργημένα από ό,τι πιο νοσηρό έχει γεννήσει το ανθρώπινο μυαλό. Κουβαλούν μέσα τους την ακραία απανθρωπιά, την απαξίωση του ανθρώπου και την επιβολή της ηθικής της κερδοσκοπίας. Χωρίς κανένα όριο και χωρίς κανένα φραγμό, ο άνθρωπος ορίζεται από τον νεοφιλελευθερισμό ως αντικείμενο της πιο χυδαίας εκμετάλλευσης και απαξίωσης, που παρόμοιά της δεν έχει γνωρίσει ποτέ στην ιστορία του ο πλανήτης. Τα κέρδη τους δεν είναι έννοια αόριστη και ουδέτερη, είναι έννοια με πρόσημο (+), που σημαίνει ότι στην μοιρασιά της πίτας δημιουργείται για κάποιους ένα (-). Είναι όσα στερούν από τον άνθρωπο, την φύση, τον πλανήτη. Οι δημιουργοί του νεοφιλελευθερισμού έχουν ως μόνη σκοπιμότητα την στυγνή κυριαρχία μιας οικονομικής ολιγαρχίας σε κοινωνίες και λαούς πληβείων, δούλων, αδύναμων ανθρώπων. Οι αντιλήψεις τους είναι απόλυτη συνέχεια των αντιλήψεων που είχαν οι δημιουργοί και εκτελεστές των μεγαλύτερων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στο διάβα της ιστορίας. Δεν είναι σκοπός τους να δημιουργήσουν, να αναδείξουν, να προχωρήσουν την ανθρωπότητα προς νέες σφαίρες αξιοπρέπειας και προόδου. Οχι μόνο αδιαφορούν για τον άνθρωπο, αλλά επιδιώκουν την εκμετάλλευση, τον αξιακό, ηθικό και υλικό εκμηδενισμό του και δεν είναι τυχαίο ότι πολεμούν με ναζιστικό μίσος και μέσα κάθε τι ελευθεριακό και απελευθερωτικό. Την 25ετία της μονοκρατορίας του νεοφιλελευθερισμού δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε όλο τον πλανήτη τροφοδοτήθηκε και ενισχύθηκε ό,τι πιο απάνθρωπο, μαύρο και εγκληματικό. Νεοφιλελευθερισμός είναι το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα που θέτει το σύνολο των ανθρώπων και της φύσης στην εξουσιαστική εκμετάλλευση της ιδιωτικής οικονομίας και όσων την ελέγχουν.

Παρά την οικονομίστικη διατύπωση της θεωρίας του, ο νεοφιλελευθερισμός έχει πολιτική και κοινωνική υπόσταση αντιλήψεων, που αν θέλαμε να την συνοψίσουμε θα λέγαμε ότι η μόνη αντίληψή της είναι ότι ο άνθρωπος έχει μόνο οικονομική διάσταση και αξιολόγηση. Στην ζυγαριά αυτού του συστήματος ο άνθρωπος ζυγίζεται μόνο ως εμπόρευμα και ζυγίζεται μάλιστα ως εμπόρευμα όχι μόνο σε σχέση με άλλους ανθρώπους, αλλά και με υλικά, αλλά και με άυλες αξίες, και την τύχη του την κρίνει το αποτέλεσμα μίας απλής εξίσωσης. Αν π.χ. ένας άνθρωπος αξιολογείται οικονομικά περισσότερο από 100 κιλά σιδηρομετάλλευμα, ο άνθρωπος χάνει και χάνεται και επικρατεί το σιδηρομετάλλευμα αφού στον κώδικα αξιών του βδελυρού συστήματος μόνο οι οικονομικές αξίες είναι υπαρκτές και υπολογίζονται. Πλήρης οικονομικός κανιβαλισμός, που ξαναφέρνει την ανθρωπότητα στις πιο μαύρες της σελίδες. Η μόνη ηθική αξία που έχει αυτό το σύστημα είναι η βδελυρή ηθική της κερδοσκοπίας. Ολα λογίζονται με βάση την οικονομική τους αξία και το οικονομικό κέρδος που μπορούν να παράσχουν σε όσους έχουν το δικαίωμα εκμετάλλευσης. Αυτή είναι και η αιτία που κάθε άλλη ηθική (πολιτική, ιδεολογική, θρησκευτική) εξαφανίστηκε ή πέρασε στα επίσημα κοινωνικά αζήτητα την τελευταία 25ετία. Τούτο δεν είναι αποτέλεσμα μιας διδαχής που αποτελεί αποτέλεσμα μιας στενά οικονομικής θεωρίας. Ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί φασιστικά και ναζιστικά επιβαλλόμενη μοναδική θέση σε κάθε διάσταση της ανθρώπινης ζωής, από το σχολείο, την παιδεία και την εκπαίδευση, στο νόμο και την δικαιοσύνη, στην κοινωνική λειτουργία και σε κάθε σχέση των ανθρώπων. Καμία άλλη θεωρία, άποψη, ηθική και “γνώση” δεν γίνεται ανεκτή αν δεν έχει την σφραγίδα και την αντίληψη του νεοφιλελευθερισμού.

Ο νεοφιλελευθερισμός δημιούργησε και επικαλείται την “παγκοσμιοποίηση” της οικονομίας. Με την ελεύθερη και ανεμπόδιστη κυκλοφορία των κεφαλαίων της ολιγαρχίας και των εμπορευμάτων της επιδιώκει, όχι μόνο να εγκατασταθεί παντού, αλλά και να κατέχει και να ορίζει τα πάντα, αυξάνοντας τον κύκλο της εκμετάλλευσης σε περισσότερους ανθρώπους, λαούς, κράτη.

Πίσω όμως από όλα αυτά και παρά την οικονομίστικη λειτουργία υπάρχουν και σαφείς εθνικισμοί. Αυτό το ιδεοληπτικό τέρας του μίσους και της εθνικής επικράτησης, που ασκεί τον ιμπεριαλισμό, που δημιουργεί αποικιοκρατίες και δεν διστάζει να δολοφονήσει ανθρώπους και λαούς για να ενισχύσει την “ανωτερότητά” του. Οι εθνικισμοί πίσω από τον ιμπεριαλιστικό εκ της φύσης του νεοφιλελευθερισμό είναι εμφανείς σε όλο τον πλανήτη και είναι οι ίδιοι οι ισχυροί του νεοφιλελευθερισμού, οι εθνικά ευνοημένοι από την λειτουργία του.

Το ποιες είναι οι αντιλήψεις και οι επιδιώξεις του νεοφιλελευθερισμού και όλων των ιδεοληψιών του είναι σαφές και κατανοητό στα μνημόνια, που αποτελούν όργανο επιβολής του. Ολα τα ανωτέρω σιχαμένα δημιουργήματα της ανθρώπινης διαστροφής ενυπάρχουν στα μνημόνια. Νεο-φιλελευθερισμός, κερδοσκοπική εκμετάλλευση, απανθρωπιά, παγκοσμιοποίηση και παγκόσμια κυριαρχία, εθνικισμοί κρατών, ιμπεριαλισμοί, αποικιοκρατίες. Στην χώρα μας, τα πολιτικά και κοινωνικά σκουπίδια που έφεραν τα μνημόνια εφαρμόζουν συμπυκνωμένα και απόλυτα και με την τακτική του “σοκ” όλα τα ανωτέρω:

- Παράδοση ανθρώπων, γης, υπεδάφους στην εκμετάλλευση των ισχυρών του κεφαλαίου (ελληνικού και ξένου) που τις αποκαλούν “μεταρρυθμίσεις”.

- Διάλυση κάθε κοινωνικού ιστού και κάθε άλλου ηθικού κοινωνικού κώδικα.

- Ξεπούλημα και διάλυση της κοινής κρατικής δημόσιας περιουσίας.

- Διάλυση του κράτους και παράδοση κάθε δημόσιου αγαθού στην κερδοσκοπία της ολιγαρχίας με τους πολίτες να πληρώνουν το κόστος.

Τα έχουμε αναλύσει και επισημάνει έγκαιρα και για αυτά δεν κάνουν λόγο πουθενά οι υποστηρικτές των μνημονίων. Οι χειρότεροι απατεώνες από δαύτους ψελλίζουν μόνο κάτι λόγια για “αναγκαίες μεταρρυθμίσεις” και για “θεραπείες” που πρέπει να υποστούμε, καθώς εμείς ως λαός είμαστε δήθεν οι φταίχτες, οι ελαττωματικοί και προβληματικοί. Ομως καπιταλισμό είχαμε στην χώρα που πάντοτε “ανήκε στην Δύση”, τις δικές τους πολιτικές και εντολές ακολουθούσαμε και πρόσωπα των πολιτικών τους αντιλήψεων και συμμοριών κυβερνούσαν με αρχι-ιερείς της διαφθοράς τις εταιρείες των νεοφιλελεύθερων εταίρων. Η διαφθορά αποτελεί εγγενή φύση του καπιταλισμού και καταπολεμάται μόνο όπου άλλα καπιταλιστικά συμφέροντα το απαιτούν για να κυριαρχήσουν.

Σε κάθε περίπτωση, οι λαοί και οι κοινωνίες τους (και όχι οι πολιτικές και λοιπές ολιγαρχίες) έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για κοινωνικά ζητήματα, όπως π.χ. το σε ποια ηλικία θα πρέπει να βγαίνει στην σύνταξη κάποιος άνθρωπος. Αυτοί που προκάλεσαν την οικονομική αδυναμία με το ίδιο οικονομίστικο αποκλειστικά πρόταγμα, αποφασίζουν να καταργήσουν την κοινωνική ασφάλιση και να μετατρέψουν την σύνταξη σε βοήθημα καταδίκης σε θάνατο από πείνα και στερήσεις, προκειμένου μόνο ένα μικρό και ισχυρότερο κλάσμα να γίνει πελάτης ασφαλιστικών εταιρειών.

Οι συντριπτικά περισσότεροι από τους πολιτικάντηδες του βρωμερού συρφετού, της εταιρείας των νεοφιλελεύθερων (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ, Λεβέντηδες, Τζίμεροι και Σία) προετοιμάζουν απλώς για βασάνους και βασανιστήρια, δηλώνουν την θλίψη τους και την συμπόνοια τους προς τα θύματα και πουλούν ατομική αβάσιμη ελπίδα για “καλύτερες μέρες”, για “μέλλον καλύτερο από το χθες” και διάφορες αντίστοιχες ατεκμηρίωτες και δόλιες αθλιότητες που κάνουν το ακροατήριό τους (όσους μπορούν να τους ακούσουν) ακόμα πιο ηλίθιο και λοβοτομημένο από όσο είναι.

Η δική μας εκτίμηση και πρόβλεψη (και μπορείτε να διαβάσετε στο http://laikometopo.blogspot.gr πόσο σωστά και έγκαιρα προβλέψαμε πολλά πράγματα) είναι ότι μετά την καταλήστευση και αποικιοποίηση της χώρας και όλων μας με το νέο μνημόνιο, το σύστημα της Ε.Ε. θα χρεοκοπήσει την Ελλάδα για να την απαλλάξει από τα χρέη της με την χρεοκοπία να ασκείται ξανά σε βάρος του λαού, προκειμένου να κινηθεί σε ένα απολύτως ελεύθερο και κερδοφόρο περιβάλλον απόλυτης κυριαρχίας της επηρεάζοντας παράλληλα και τις διεθνείς εξελίξεις. Την χρεοκοπία την τοποθετούμε χρονικά στους μήνες Μάιο – Ιούνιο του 2017, παράλληλα με την κατάρρευση της τουρκικής οικονομικής “φούσκας”.

Πέρα όμως από τις αθλιότητες αυτές τα κύρια σημεία της προπαγάνδας τους εντοπίζονται σε δύο απατηλές έννοιες : “Ευρώπη” (Ε.Ε.) και “ευρώ”. Αυτά είναι τα κύρια στοιχεία της προπαγάνδας τους απέναντι σε αυτόν τον δύσμοιρο, όπως τον κατάντησαν λαό. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο αλλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι η προπαγάνδα τους είναι απολύτως αρνητική και βασίζεται στον φόβο, μη έχοντας κανένα θετικό στοιχεία να επικαλεστεί και να αποδείξει. Την προπαγάνδα αυτή στρέφουν εναντίον όσων κομμάτων και σχηματισμών αναφέρονται στην άρνηση των μνημονίων, του ευρώ, της Ε.Ε. και του νεοφιλελευθερισμού εν γένει.

Στο αμέσως επόμενο άρθρο θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε με τον πιο δυνατό απλό τρόπο την απάτη των κομμάτων του μνημονίου στα ζητήματα αυτά και να παρουσιάσουμε απλές και απτές απαντήσεις της απάτης όλων των ανωτέρω σε βάρος μας.

ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ, Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Η συνείδηση της οικονομικής κρίσης σε μια Ελλάδα πειραματόζωο

Όσο θα εντείνονται οι συγκρούσεις στην οικονομία και όσο το εξιλαστήριο θύμα θα είναι η κοινωνία, τόσο θα γίνεται πιο αποκαλυπτικό πως η σημερινή συγκρότηση των ατόμων σε κοινωνικές τάξεις, αλλά και το πολιτικό σύστημα που επιλέχτηκε για να υπηρετεί το κράτος θα αποσαθρώνεται.

Αντίθετα με όσους ισχυρίζονται πως η κρίση είναι κρίση χρέους ή κρίση υπέρογκων δαπανών, από όσα συμβαίνουν στο Νότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτός ο ισχυρισμός είναι αδύναμος.

Βεβαίως έχουν οξυνθεί όλα τα οικονομικά μεγέθη, αλλά αυτό είναι συνέπεια μιας μη οικονομικής κρίσης.

Τα ΜΜΕ αλλά και οι κυβερνητικές πολιτικές, καθώς και ο αντιπολιτευτικός λόγος επισκιάζουν εντέχνως το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του σχεδιασμού που δεν καθιστά την Ελλάδα απλά πειραματόζωο, αλλά που ναι, μπορεί να στοχεύει και σε καταστροφή των κεφαλαίων που συγκροτούν την βάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα και που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το εμπόριο αλλά κυρίως ότι σχεδιάσθηκε, σχεδιάσθηκε για την καταστροφή των πολιτιστικών προτύπων και του συστήματος των παραδοσιακών κοινωνικών σχέσεων που δημιούργησαν το νεοελληνικό κράτος και με βάση αυτό , που συγκρότησαν την ελληνική κοινωνία, επειδή αυτά αποτελούν εμπόδιο στην ενθρόνιση του νεοφιλελεύθερου ιμπεριαλισμού, κυρίως σε μικρές και φτωχές οικονομίες όπως η χώρα μας, όπου υφίστανται έντονα τα στοιχεία παραδοσιακότητας στις οικονομικές σχέσεις και στην διαμόρφωση των δεικτών οικονομίας.

Οι βασικοί συντελεστές της Ελληνικής εκδοχής καπιταλιστικής ανάπτυξης, έχουν απόλυτη συνάφεια με το πολιτιστικό πρότυπο της συγκρότησης του Κράτους ως ανάγκη μιας κοινωνίας ατόμων που έμαθε να πολεμά για την ελευθερία της και που η ιστορία της βασίζεται όχι σε μεγάλες οικονομικές επαναστάσεις αλλά σε απελευθερωτικούς αγώνες, σε έναν εμφύλιο και σε πολλές δικτατορίες.

Για να κατανοήσουμε περισσότερο την κρίση, θα πρέπει να πάρουμε υπόψη τις παραδόσεις και τα εθιμικά, αν μπορούμε να τα πούμε έτσι, στοιχεία , πάνω στα οποία και με τα οποία οδήγησαν τον Ελληνικό λαό σε μια συγκεκριμένη μορφή συγκρότησης της Κοινωνίας και σε ένα αντίστοιχο της, Κράτος.

Ο Ελληνικός λαός, είναι από εκείνους τους λαούς που έχουν ενσωματώσει στο dna του, την διαρκή πάλη για ελευθερία και ανεξαρτησία, κάτι που καθόρισε και την θέση του απέναντι στην οικονομία και στην δημιουργία οικονομικών μεγεθών που στόχευαν από την μια στην εμπέδωση της ανεξαρτησία και της οικονομικής ελεύθερης δημιουργίας, ως κυρίαρχοι συντελεστές στον εθνικό καταμερισμό εργασίας και από την άλλη στην αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους ως ισότιμο πολιτισμένο και οικονομικά αυτοδύναμο, ισάξιο να συγκριθεί με κάθε άλλο στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Ο Ελληνικός πολιτισμός παρά τις έξωθεν πιέσεις και παρά την εθελοδουλεία του Πολιτικού Προσωπικού του Κράτους, το οποίο βιαζόταν να αναγνωρισθεί ως εκπρόσωπος μιας αναπτυγμένης οικονομίας και ως εκ τούτου ναρκοθετούσε κάθε προσπάθεια χειραφέτησης της Κοινωνίας και της οικονομίας υπηρετώντας με ανήθικους τρόπους και πολιτικές τα ξένα συμφέροντα που τους καθιστούσαν ιδιοκτήτες της εξουσίας , δεν μπόρεσε να θυσιάσει την συνείδηση των Ελλήνων ως προς την καταγωγή, το Έθνος και την Πατρίδα.

Παρ’ ότι το Πολιτικό Προσωπικό που διαχειριζόταν και διεύθυνε το Κράτος ήταν έντονα εθελόδουλο και διεφθαρμένο, εντούτοις ουδέποτε αποσκίρτησε από την Ελληνική του συνείδηση, την Ελληνική γλώσσα, τα έθιμά, τα ήθη και την Ελληνική του καταγωγή.

Φτάνω σήμερα να ισχυριστώ πως χωρίς να το θέλει, χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει, χωρίς να το επεδίωξε ποτέ, ο εθνικισμός της Ελληνικής καταγωγής των νεοελλήνων, ως συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού των αρχαίων ελλήνων, δημιούργησε κατά έναν αντίθετο ως προς τον καπιταλισμό, καπιταλιστικό σύστημα ανάπτυξης που βασιζόταν σε δύο σταθερές. Στην οικονομία της αλληλεγγύης, της ελεύθερης δημιουργίας και στην παραγωγής ανθρωπιστικών κοινωνικών σχέσεων που βρίσκονταν σε σύγκρουση με τις κοινωνικές – οικονομικές σχέσεις ενός συστήματος οικονομίας που είχε επιβληθεί απ’ έξω και που καθόριζε ένα πλήθος ταξικών αντιθέσεων, συγκρούσεων και συγκροτήσεων , κάτι που δεν αποτελούσε την κυριαρχική οικονομία των επαρχιακών πόλεων και τα χωριών και στην εισαγωγή οικονομικών προτύπων καπιταλιστική ανάπτυξης στο οποίο κυριαρχούν συγκρουσιακά στοιχεία που διαιρούν την κοινωνία σε υποτελείς δούλους και αφέντες κεφαλαιοκράτες σε αντίθεση με εκείνο που ορίζεται ως δημιουργία οικονομίας της προόδου και της ανάπτυξης ανθρωπιστικών σχέσεων.

Οι βασικές αντιθέσεις στην παραδοσιακή οικονομία, ενώ μπορούν σε κάποιο βαθμό να μοιάζουν με τις κυριαρχικές αντιθέσεις μιας καπιταλιστικής ή ιμπεριαλιστικής ανάπτυξης, εντούτοις από οποιανδήποτε πλευρά τις προσεγγίσεις, θα διαπιστώσεις πως είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Άλλη είναι η αντίθεση μεταξύ πλούσιου και φτωχού και άλλη η αντίθεση μεταξύ καπιταλιστή και εργάτη.

Τα πολιτιστικά στοιχεία που ενέπνευσαν τον Ελληνικό λαό από γένος σε Έθνος, από Κοινωνία σε Κράτος, δεν συναντιόνται σε άλλους λαούς και Κράτη, σαν και αυτά της Ευρωπαϊκής Δύσης ή της πέραν του Ατλαντικού.

Ενώ το κυρίαρχο δόγμα που συγκρότησε τις Δυτικές Κοινωνίες και τις ταύτισε με το Κράτος, ήταν ότι, τα άτομα συγκροτούνται σε Κράτος - Κοινωνία, για να υπηρετούν την οικονομία και το κέρδος, ώστε να αιτιολογείται από αυτό η υπόσταση του Κράτους και των πολιτιστικών του προτύπων όπου το άτομο υποβιβάζεται σε οικονομική μονάδα αναζητούσα την ανθρώπινη διάσταση της μέσα από το χρήμα, το αντίστοιχο κυριαρχικό δόγμα της Ελληνικής ιδιαιτερότητας ήταν πως η οικονομία υπηρετεί το άτομο και την κοινωνία για να υπηρετηθεί από αυτήν ως εργαλείο ευημερίας της ίδια της κοινωνίας και το Κράτος. Και αυτό έχει να κάνει με την Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη που ποτέ οι σημερινοί Έλληνες δεν τα απαρνήθηκαν ως ιστορική τους καταγωγή, απλά αμφισβητείται η καταγωγή τους αυτή από τους Δυτικούς.

Αυτό άλλωστε το δόγμα αποτέλεσε το κυρίαρχο και δεσποτικό αίτιο στις σχέσεις που αναπτύχθηκαν τόσο στην διαμόρφωση μιας αμυντικής – συντηρητικής οικονομίας των επαρχιακών πόλεων σε αντίθεση με την Αθήνα και άλλα μεγαλοαστικά κέντρα όσο και στις συγκρούσεις μεταξύ μισθωτών εργαζομένων και Καπιταλιστικού τρόπου δημιουργίας Κεφαλαίων και ανάπτυξης.

Και σήμερα ακόμα, μπορούμε να παρατηρήσουμε στις κοινότητες όπου εξακολουθούν να βιώνονται παραδοσιακές κοινωνικές σχέσεις, η οικονομία ανταλλαγής με βάση την χρηστική τους αξία αγαθών αντιτάσσεται στην καπιταλιστική οικονομία. στην οποία δεν υφίστανται αγαθά, παρά μόνο εμπορεύματα.

Για να γίνω ακόμη πιο κατανοητός,. όταν δεν έχεις ένα αβγό να τηγανίσεις, πηγαίνει στο πλησιέστερο μίνι μάρκετ για να το αγοράσεις. Από αυτήν την σχέση με το ιδιοκτήτη του μίνι μάρκετ προκύπτει μια οικονομική και κοινωνική σχέση, στην οποία εμπεριέχεται μια αξία χρηστική, το κέρδος για τον πωλητή και η διατροφική για τον καταναλωτή, μια δεύτερη αξία, το νταβατζιλίκι στο Κράτος, που λέγεται ΦΠΑ. και μια τρίτη, η κοινωνική. Η θέση δηλαδή του ατόμου σε σχέση με τα πράγματα, τις βιοποριστικές του ανάγκες και με την ανθρώπινη του υπόσταση.

Ανάλογα με τον τρόπο που το άτομο προμηθεύεται προϊόντα κατατάσσεται σε μια κλίμακα που ο ίδιος επινόησε, και κατηγοριοποιείτε ως προς αυτήν. Αν ο εργαζόμενος αγοράζει τα αναγκαία είδη βιοπορισμού του με πραγματικό χρήμα ή με πιστωτική κάρτα ή με πίστωση ( βερεσέ) , ο τρόπος αυτός τον κατατάσσει σε διαφορετικές βαθμίδες της κλίμακας. Επομένως κάθε οικονομική συναλλαγή κατηγοριοποιεί το άτομο στην κοινότητα, από το μείον ως το απόλυτο θετικό.

Στο χωριό, όπου κυριαρχούν οι ανθρωπιστικές κοινωνικές σχέσεις πιο έντονα από τις οικονομικές, δηλαδή ανταγωνιστικές προς την Καπιταλιστική οικονομία, πηγαίνεις στην γειτόνισσα σου και παίρνεις ένα αβγό. Την επομένη που γεννούν οι κότες σου της το επιστρέφεις χωρίς να πληρώσεις τόκο. Χωρίς να πληρώσεις φόρο.

Αυτή η οικονομία συγκρούεται με την καπιταλιστική.

Είναι η σχέση ανάμεσα στις ανάγκες σου, στην ικανοποίηση των αναγκών, του τρόπου και τον μεσολαβητή που στον καπιταλισμό αποτελεί μια κατ’ εξοχήν εμπορευματική οικονομική σχέση, ενώ στο παράδειγμα με το χωριό, οι σχέσεις βιοπορισμού είναι κατ’ εξοχήν ανθρωπιστικές και όχι αναγκαστικά οικονομικές που υποκρύπτουν εκμετάλλευση , κέρδος και υπεραξία.

Μπορούμε επίσης να διαπιστώσουμε πως η οικονομία που αναπτύσσεται στις επαρχιακές πόλεις και τις μικρές ή μεγάλες κοινότητες διατηρεί ως βασικό στοιχείο ύπαρξης την ελευθερία σχέσεων με την παραγωγή και την ικανοποίηση των βασικών αναγκών μέσα από αυτή. Αυτή καθορίζει μέχρι έναν βαθμό και την διαμόρφωση κοινωνικών-οικονομικών σχέσεων πέραν των παραδοσιακών μεταξύ των ατόμων, ενώ στα μεγάλα αστικά κέντρα που ανθίζουν οι εκμεταλλευτικές κοινωνικές σχέσεις, το εμπόριο, η βιομηχανική παραγωγή, οι υπηρεσίες και οι σχέσεις οικονομικής ανάπτυξης, οι συγκροτήσεις κοινωνικών στρωμάτων και η ικανοποίηση των βασικών βιοποριστικών αναγκών χαρακτηρίζονται από την ανελευθερία, την υποταγή, την διαφθορά, το εξαναγκασμό και έναν ανταγωνιστικό ταξικό εκτοπισμό των ατόμων ως προς τις ανάγκες του σε σχέση με την παραγωγή και την ιδιοποίηση του πλούτου που η παραγωγή δημιουργεί.

Η διαφθορά του πολιτικού προσωπικού, το οποίο διέφθειρε και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα , αλλά και τον ίδιο τον λαό, δεν αποτελεί συγκυριακό φαινόμενο που συναντιέται στον παρόντα χρόνο.

Από την εποχή των προεστών, πριν την απελευθέρωση από τους Τούρκους, οι φόροι που η κοινότητα πλήρωνε στην Πύλη, χρηματοδοτούσαν τα πλούτη των προεστών αφού οι ίδιοι έβαζαν καπέλο στους φόρους για κάθε μέλος της κοινότητας. Άλλωστε μετά την απελευθέρωση οι ίδιοι προνομιούχοι από τους Τούρκους που είχαν χριστεί και ήρωες της επανάστασης, όταν ο Καποδίστριας τους αφαίρεσε το προνόμιο της συλλογής των φόρων για λογαριασμό τώρα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, τον δολοφόνησαν.

Το ελληνικό κράτος καθ’ όλη την διαδρομή εξέλιξης του, δεν αποτελεί παρά συνέχεια της νεοσύστατης συνείδησης του, από τον Καποδίστρια μέχρι σήμερα.

Μια συνείδηση που διαμορφώνεται τόσο από κατάλοιπα προνομίων που παραχωρήθηκα από κατοχικές δυνάμεις, όσο και μετά, από νέα προνόμια που ανταλλάσσονται μεταξύ των οικονομικά εύρωστων φατριών και της δυτικοευρωπαϊκής οικονομικής δυναστείας και μήλον της έριδος την διαφέντευση της χώρας από δυνάμεις – κράτη που βρίσκονται μεταξύ τους σε διαμάχες υπεροχής, με δυσβάστακτα δάνεια και χρέη και ως αντιπαροχή στο πολιτικό προσωπικό να εκμεταλλεύεται προνομιακά αυτό την εξουσία πάνω στο Κράτος και τον λαό.

Από αυτή την σχέση γεννήθηκε μια συγκεκριμένη τύπου ηθική της εξουσίας, που στο όνομα της οι πολιτικοί δεν διστάζουν να υπονομεύσουν όχι μόνο την ευημερία του λαού αλλά και του κράτους. Φαίνεται να αποτελεί αξίωμα στην εξέλιξη του Κράτους, της οικονομίας και του Πολιτικού Προσωπικού, που έχει δηλητηριάσει και το σύνολο της Κοινωνίας , μέχρι και το νεογέννητο μέλος της που εκπαιδεύεται ως τέτοιο.

Αυτή λοιπόν η συνείδηση εξουσίας και ηθικής της εξουσίας και των εραστών της, διαμόρφωσε ένα περιβάλλον συγκρούσεων, δυνάμεων οικονομικών με πολιτικές διασυνδέσεις, καθώς και σχέσεις αμοιβαίας εξάρτησης οικονομικών δυνάμεων και πολιτικού προσωπικού. Στο επίπεδο της Κοινωνίας οι συγκρούσεις αυτές και η ηθική που τις περιέβαλε συγκροτούσαν «στρατόπεδα επιρροής» και εξαναγκασμού ή εξαγοράς κοινωνικών τμημάτων τα οποία κυρίως, τα καθοδηγούσε στις επιλογές τους αυτές η ανάγκη βιοπορισμού, η αμάθεια και η ιδιοτέλεια που το ίδιο το κράτος προπαγάνδιζε. Δηλαδή ο ατομικισμός.

Παρ’ όλα αυτά όμως, στις προηγούμενες γενιές λαού και πολιτικού προσωπικού, τίποτε δεν μπορούσε να μπει εμπόδιο σε εκείνο που τους όριζε ως γένος των Ελλήνων με την αδιάσπαστη στον χρόνο ιστορική συνέχεια με τους Αρχαίους Έλληνες, ως πολιτισμό και ως έθνος, αν και το «έθνος» ξεπερνά τα στενά όρια του «γένους».

Γιατί το «έθνος» δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι , με τα κοινά ήθη , τα κοινά έθιμά τους, η κοινή αιματολογική καταγωγή ή ιστορία των προγόνων ή η κοινή τους θρησκεία αλλά και εκείνα τα φύλλα ανθρώπων, που κατοικούσαν στα ίδια εδάφη και που μαζί τους πολέμησαν, ενώθηκαν , πέθαναν και απελευθέρωσαν τούτον τον δύστυχο τόπο.

Στο πέρασμα των χρόνων μέχρι σήμερα, παρ’ ότι το Πολιτικό Προσωπικό και οι κρατικοί θεσμοί αποτελούσαν εργαλεία ξένων δυνάμεων, εντούτοις ποτέ δεν επιχείρησαν να ξεριζώσουν τον Έλληνα από τις ρίζες του.

Αυτόν που σήμερα συμβαίνει, είναι πως κάποια ανδρείκελα, εκπαιδευμένοι πρακτορίσκοι ξένων δυνάμεων, μαζί με μια προδοτική κάστα δικαστών χωρίς Ελληνική συνείδηση και χωρίς Ελληνική παιδεία., απόγονοι των «νικητών» του εμφυλίου, εκμαυλισμένοι των ίδιων δυνάμεων που υπηρέτησαν τις κατοχικές δυνάμεις του Γ΄ Ράιχ ή ως συνεργάτες αργότερα των Άγγλο-αμερικάνικων συμφερόντων εναντίον των Ελλήνων που πρόβαλλαν πραγματική αντίσταση κατά των κατακτητών και οδήγησαν έναν λαό στον εμφύλιο πόλεμο για λογαριασμό των ξένων συμφερόντων που μετέπειτα τους έχρησαν οικοδεσπότες-εξουσιαστές, αφού ιδιοποιήθηκαν το κράτος και τον μόχθο του λαού, αφού τον υπερχρέωσαν, πλούτισαν, λήστεψαν και εξακολουθούν να τον ληστεύουν, τώρα διαμοιράζουν τα ιμάτιά του για να διατηρήσουν τα προνόμια εξουσία τους , για μια θέση Πρωθυπουργού, Υπουργού, Βουλευτή, Δικαστή , Δημάρχου, Συνδικαλιστή .

Εκείνο στο οποίο εγκληματούν, εκείνο όμως που ξεριζώνουν από τον λαό, δεν είναι μόνο η γη , το νερό, οι Δημόσιες επιχειρήσεις, ο ορυκτός πλούτος, εκείνο που κάνουν είναι ξεριζώνουν τον λαό από τις ρίζες του.

Να ξεριζώσουν την συνείδηση από αυτό που τους γέννησε. Από αυτό για το οποίο πολέμησαν για την απελευθέρωση το 1821, για την απελευθέρωση καταπατημένων εδαφών μέχρι που και πάλι οι ξένες δυνάμεις καθοδήγησαν την Μικρασιατική καταστροφή. Από αυτό για το οποίο πολέμησαν το 1940, από αυτό για το οποίο δεν χαρίστηκαν στην ζωή τους αλλά οργάνωσαν την αντίσταση και σκοτώθηκα, με χιλιάδες νεκρούς και καμένα χωριά από του Ναζί..

Μας υποχρεώνουν μέσα από ανήθικους φόρους να χάσουμε την ατομική μας ιδιοκτησία και την γη μας, τα σπίτια μας, τον τόπο μας για να τα αγοράσουν ξένοι έποικοι.

Μας βιάζουν την αρχή της Ελληνικής οικογένειας , της ασφάλειας της οικογένειας, την αλληλεγγύη της οικογένειας, υποχρεώνοντας τα παιδιά μας, επειδή έτσι κάνουν στις χώρες τους, να καταθέτουν φορολογικές δηλώσεις μόλις γίνονται 18 χρονών.

Υποχρεώνουν τα παιδιά μας να μένουν άνεργα και να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό.

Μας υβρίζουν και χυδαιολογούν εναντίον της δημιουργίας της οικογένειας, επειδή αναπαράγεται. Μεταχειρίζονται τα παιδιά μας ως κρυμμένο πλούτο που δεν το δηλώσαμε. Λένε, πως για να έχεις παιδιά πρέπει να κρύβεις εισοδήματα από το Κράτος. Γιατί, με τα μέτρα και τους φόρους που έχουμε πάρει πως μπορεί να γεννήσεις παιδιά και να τα ζήσεις.

Χρησιμοποιούν τα παιδιά μας σαν αντικείμενα, σαν οικονομικούς δείκτες, σαν αυτοκίνητα πολυτελείας, που πρέπει για αυτά να πληρώσουμε φόρο πολυτελείας.

Μας λοιδορούν που φτωχύναμε επειδή αυτοί που μας έκαναν άνεργους, διατείνονται πως μαζί τα φάγαμε. Μας βάζουν φόρους για να χάσουμε τις οικονομίες και τα σπίτια μας και έρχονται στην συνέχεια και μας λένε πως θα σας δώσουμε ένα επίδομα αλληλεγγύης μόνο αν δεν έχετε τίποτα δικό σας.

Δημιουργούν το δήθεν κοινωνικό τιμολόγιο στο ηλεκτρικό ρεύμα και η ΔΕΗ μας βάζει καπέλο επειδή το Κράτος έμαθε να κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.

Ξεδιάντροπα αυθαδιάζουν απέναντι στην δυστυχία που μας προκάλεσαν λέγοντας πως παίρνουν ή θα πάρουν μέτρα βοήθεια μόνο για εκείνους που έμειναν χωρίς δουλειά και χωρίς εισόδημα, αλλά με την προϋπόθεση να έχουν απολέσει την ατομική τους περιουσία, διαφορετικά θα τους επιβληθούν φόροι κατοχής, που αν δεν τους πληρώσουν θα κατάσχουν όσα και ότι εκείνοι επιθυμούν.

Κάθε οικογένεια από το σύνολο όσων είχαν και εξακολουθούν να έχουν την «ευτυχία» να εργάζονται, μαζί με την άγρια φορολόγηση έχουν και κάποιο μέλος στην οικογένεια τους άνεργο. Όμως όσοι , και είναι οι περισσότεροι, δεν εργάζονται πως ζουν; Αυτό τους απασχολεί μόνο ως φόβητρο εναντίον μας.

Για την Ελληνική οικογένεια αποτελεί ιερό πατροπαράδοτο καθήκον και ηθικό πολιτιστικό αξίωμα να βοηθά τα μέλη της που βρίσκονται σε δυσκολία, πόσο μάλλον όταν είναι άνεργα.

Τότε το κράτος των διατεταγμένων πρακτορίσκων, σε κατηγορεί ότι για να βοηθάς την οικογένειά σου ή την οικογένεια του παιδιού σους από την πενιχρή σου σύνταξη ή τον πενιχρό σου μισθό, κλέβεις το κράτος, κλέβεις φόρους και είσαι φοροφυγάς.

Τότε σου βάζουν περισσότερους φόρους, σου κόβουν περισσότερο τον μισθό ή την σύνταξη, σου στέλνουν ραβασάκια πως αν δεν πληρώσεις τους φόρους θα σου κατασχέσουν το σπίτι, το αυτοκίνητο το μισθό.

Σου λένε πως δεν μπορεί με έναν μισθό, με ένα μικρό χωράφι, με ένα μικρομάγαζο να έχεις ατομική ιδιοκτησία. Να έχεις σπίτι και αυτοκίνητο. Ακόμα χειρότερα να έχεις και εξοχικό ή ατομική επιχείρηση.

Για δες στην αναπτυγμένη και πολιτισμένη Ευρώπη; Μόνο το 10% έχει τέτοια προνόμια και μόνο το 3% έχουν ατομική επιχείρηση. Πως είναι δυνατό οι έλληνες μισθοσυντήρητοι να έχουν ιδιοκτησία;

Πρέπει να την χάσουν. Γι’ αυτό από την μια θα τους μειώνουμε τον μισθό και από την άλλη θα αυξάνουμε τους φόρους, θα βάζουμε φόρους πάνω στους φόρους, θα αυξάνουμε τις τιμές στα είδη καθημερινής ανάγκης, για να τους αναγκάσουμε να γίνουν ευάλωτοι και εύχρηστοι. Χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλεια, χωρίς ιδιοκτησία και μόνο με την υποχρέωση να δουλεύουν φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι, απελπισμένοι για όσο θέλουμε για μας. Έτσι δεν θα αποτελούν κίνδυνο, έτσι θα τους αφαιρέσουμε την συνείδηση, θα τους υποβάλλουμε σε μια εξαθλιωμένη ζωώδη ύπαρξη.

Σχεδιάζουν να χάσουν την γη τους οι μικροί γεωργοί, να χάσουν τα κοπάδια τους οι μικροί κτηνοτρόφοι, να τα πουλήσουν σε ξένες εκμεταλλευτικές εταιρίες που θα παράγουν για τα κέρδη τους ότι γεωργικά προϊόντα επιθυμούν. Ενώ ο λαός θα πεινάει αυτοί θα παράγουν βιοκαύσιμα ή άλλα γεωργικά προϊόντα ή μεταλλαγμένα, τα οποία μόνο θα εξάγουν.

Δες τε τι προπαγανδίζει η τηλεόραση για νέες καλλιέργειες και νέους καλλιεργητές. Παραδοσιακά γεωργικά ή καινούργια προϊόντα γης, συσκευασμένα σε πολυτελείς συσκευασίες που εξάγονται μόνο σε πλούσιους.

Δες τε πως εκμεταλλεύονται τις Τρίτες αναδυόμενες οικονομίες, όπως την Ινδία.

Οι πολυεθνικές έχουν αγοράσει τεράστιες εδαφικές εκτάσεις και παράγουν μεταλλαγμένα και βιοκαύσιμα. Όμως οι γεωργοί πεθαίνουν από την πείνα.

Δες τε τι προπαγανδίζουν για επιδοτήσεις σε νέους αγρότες. Να παράγουν βιοκαύσιμα που δεν έχουν μεγάλο κόστος παραγωγής αλλά αποφέρουν μεγάλα κέρδη ή να παράγουν νέα προϊόντα που θα τα εξάγουν, μιας και η αγοραστική αδύναμη των καταναλωτών έχει σχεδόν εκμηδενισθεί. Την έχουν ενσυνείδητα εκμηδενίσει.

Όμως η χώρα μας για να θρέψει τον πληθυσμό της εισάγει γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.

Η Κυβέρνηση δημιουργεί συνθήκες απολίτιστων τριτοκοσμικών λαών στην χώρα μας για να έρθουν νέες επενδύσεις, με έναν λαό εξαθλιωμένο από τους φόρους, την ανεργία, την φτώχεια, τα αδιέξοδα και την έλλειψη αυτοσεβασμού.

Η Κυβέρνηση αφού έκλεισε πολλά νοσοκομεία και κατάργησε πολλές κλίνες, αφού σχεδίασε την έλλειψη φαρμάκων και υποχρέωσε σε οικονομική αδυναμία τα ασφαλιστικά ταμεία για να αυξήσει την βιολογική θνησιμότητα του λαού, σήμερα κλείνει Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά ιδρύματα για να διευκολύνει την θνησιμότητα της γνώσης. Δεν χρειάζονται οι πλουτοκράτες επενδυτές μορφωμένους εργαζόμενους, παρά μόνο αγράμματους δούλους.

Σε αυτήν την χώρα με αυτό τον εξαθλιωμένο λαό θα κερδοσκοπήσουν μεγάλες ή μικρές τυχοδιωκτικές πολυεθνικές επιχειρήσεις, που θα έρθουν για ένα κομμάτι ψωμί να κερδίσουν δισεκατομμύρια καθιστώντας τον λαό μας υπόδουλο και ληστεύοντας τον εθνικό μας πλούτο.

Αλήθεια ποιος άνεργος ακόμα και για διακόσια ευρώ, δεν θα πάει να εργαστεί για δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα, όταν θα τον κοιτούν τα μάτια των αδυνατισμένων παιδιών του, τα οποία καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε πως μπορούμε να τα ξεγελάσουμε;

Τι μας λένε τα γελοία πρακτοράκια των ξένων κεφαλαιοκρατών;

Η κακή κρίση, οι κακές κυβερνήσεις του ….παρελθόντος, οι κακές συνήθειες να ζητάμε όλο και περισσότερα, να ζητάμε λιγότερα πλούτη για τους λίγους και περισσότερα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα για τους πολλούς, δημιούργησαν την ανεργία και εξαθλιώνουν τον λαό και η μόνη διέξοδος είναι η ανάπτυξη, όπως οι προστάτες και φίλοι μας, ξένες δυνάμεις και τρωκτικά μας καθοδηγούν.

Με την είσοδο ξένων κεφαλαίων, νέων επενδύσεων, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Θα βρουν δουλειά οι άνεργοι.

Αλλά για να έρθουν οι νέες επενδύσεις οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα. Πρώτα απ’ όλα ο μισθός τους θα τον καθορίζει ο Υπουργός.

Αφεντικό των αναγκών του κάθε εργαζόμενου θα είναι ο κύριος Υπουργός.

Οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όσο τους έχει ανάγκη η εταιρία και για όσο χρόνο μέσα στην ημέρα τους χρειάζεται.

Δεν θα παίρνουν επιδόματα και θα ζουν με όσα ο κ. Υπουργός θα αποφασίζει αφού πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των νέων επενδύσεων.

Ο μισθός τους θα ανταποκρίνεται στο δικαίωμα του εργοδότη τους να κρίνει μόνο εκείνος και τον εργαζόμενο και την δουλειά του και τις ανάγκες του.

Ο μισθωτός δεν θα μπορεί να αντιδράσει αφού οι άνεργοι θα απειλούν την θέση εργασίας τους και το μεροκάματό του.

Έτσι με αυτόν τον τρόπο κάποιοι θα δρουν δουλειά. Κάποιοι θα νιώθουν ευτυχισμένοι επειδή θα εργάζονται έστω και με 250 ευρώ ασχέτως αν ο κ. Υπουργός θα έχει θεσπίσει βασικό μισθό 586 ευρώ.

Η μεγάλη ανεργία και η ύφεση είναι εκείνοι οι παράγοντες που διαμορφώνουν τους μισθούς, όταν δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, δημοκρατικά δικαιώματα και έντιμοι δικαστές.

Ποιο ευτυχισμένοι θα νιώθουν εκείνοι που δεν θα έχουν παιδιά και ατομική ιδιοκτησία. Γιατί θα πληρώνουν πολύ λίγους φόρους και θα ζουν «καλλίτερα».

Άλλωστε σημασία έχει το ταξίδι.

Δεν έχει σημασία πόσα λεφτά θα παίρνεις, σημασία έχει να εργάζεσαι.

Και αν δεν έχεις καμιά ιδιοκτησία, τόσο το καλλίτερο για σένα.

Άλλωστε ποιος είναι πιο ευτυχισμένος; Το ρολόι ή ο άνεργος;

Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης και δυστυχώς δεν υπάρχει λαός για να την ανατρέψει.

Δ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΑΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Αγαπημένοι σύντροφοι, φίλοι και συνοδοιπόροι

Αισθάνομαι την ανάγκη να σας γράψω δυο λόγια για κάθε τι που συνέβη, για κάθε τι που συμβαίνει και για κάθε τι που πρέπει να γίνει στον τόπο μας.

Α. Πρώτα από όλα για εμάς, για το κίνημά μας

Κοντεύει ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε συγκροτημένα και φαίνεται σαν να έχουν περάσει δέκα. Εγινε αρκετή εργασία, δυσθεόρατη για πολλούς, πολλή ουσιαστική και θεωρητική εργασία, πολλές προτάσεις βγήκαν στο φως.

Το κίνημά μας προχώρησε πολύ μπροστά, τόσο που μόνο τα πιστά του μέλη μπορούν να αντιληφθούν. Γίναμε όλοι πιο δυνατοί, πιο ολοκληρωμένοι, πιο έμπειροι.

Κοντά μας βρέθηκαν λογιών – λογιών άνθρωποι, όλοι με τους δικούς τους σκοπούς και επιδιώξεις. Πολλοί έφυγαν, πολλοί ήλθαν και έρχονται. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για όλους μας, να εννοήσουμε την βάση αυτής της θεωρίας των βιοτικών αναγκών που είναι και η βάση της λογικής τους κινήματος. Είναι ευνόητο, ότι ως μια θεωρία που ανατρέπει πάρα πολλά πράγματα από όσα διδαχθήκαμε, ανατρέπει δοξασίες, κατεστημένα, ακόμα και την δήθεν «επιστήμη», ως μία «ετεροσυστημική» θεωρία, δεν είναι εύκολο να συμβαδίσει με τα απίθανα και απειράριθμα παραμύθια και τις δοξασίες με τις οποίες τράφηκε και τρέφεται η ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια τώρα.

Όμως η θεωρία των βιοτικών αναγκών είναι μέσα μας και επιβεβαιώνεται μέρα με την ημέρα καθημερινά. Οπου και να την προβάλλεις, όπου και εάν πειραματιστείς την βλέπεις να εξηγεί και να προβλέπει.

Το Λαϊκό Κίνημα θα προχωρήσει με όλους εμάς και όσους θα έλθουν. Βλέποντας όλα αυτά που έγραφα χρόνια πριν και κάποιοι τα θεωρούσαν απίθανα και ουτοπικά να γίνονται σιγά – σιγά επιμέρους κινήματα, επιμέρους δράσεις, επιμέρους προτάσεις και απόψεις περισσοτέρων και στην Ελλάδα και έξω από αυτή, γνωρίζω πια ότι το Λαϊκό Κίνημα και οι θέσεις του θα προχωρήσουν και θα γίνουν ποτάμι ειρηνικής αλλαγής των ανθρώπων και των κοινωνιών τους.

Δεν την «ψώνισα», απλά θέλω να αντιληφθείτε πόσο «μπροστά» είναι το Λ.Κ. και να εκτιμήσετε την συμμετοχή σας σε αυτό με όρους ουσίας. Όχι με υλικά ωφελιμιστικά κριτήρια και μέτρα, αλλά με μέτρα νου και ψυχής.

Β.        Στις πρόσφατες εκλογές ο ελληνικός λαός ξεκίνησε μια μεγάλη ανατροπή, μια ανατροπή που είχε ως βάση της, την προστασία των βιοτικών του αναγκών, των βιοτικών του δικαιωμάτων.

Εμείς ως κίνημα προσπαθήσαμε να συγκροτήσουμε μαζί με άλλα κινήματα ένα νέο φορέα, ένα φορέα μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας και του λαού. Ένα φορέα πραγματικής αλλαγής και έκφρασης. Οσες και όσοι από εμάς ήταν παρόντες στις συζητήσεις που γίνονταν για την δημιουργία του νέου πολιτικού υποκειμένου, θα κατάλαβαν πολλά πράγματα. Δεν θα επεκταθώ. Απλά ας πούμε πως κάποιοι (όχι από εμάς) δεν ήταν έτοιμοι, αλλά ο στόχος που αποφασίσαμε δεν αλλάζει .

O ελληνικός λαός κατέληξε στο να ψηφίσει κύρια τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλες αντιμνημονιακές παρατάξεις. Μια πολιτική συλλογικότητα του 4% - 5% βρέθηκε να είναι 2^η πολιτική δύναμη. Ξέρουμε ποιοι είναι, γνωρίζουμε τα ελαττώματά τους, την ύπαρξη προσώπων με άθλιο παρελθόν και παρόν, μπορούμε να τους κάνουμε την σκληρότερη κριτική, αλλά αυτή την ψήφο του ελληνικού λαού οφείλουμε όλοι μαζί να την μετατρέψουμε σε ουσία. Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δημιούργημα του πολιτικού συστήματος, κουβαλά τον παλαιό κόσμο μέσα του και είναι παιδί του. Όμως αφού αποτύχαμε εμείς μέχρι σήμερα να συγκροτηθούμε και να εκφράσουμε το νέο, ας αναθεωρήσουμε την στόχευση των ημερών και ας στραφούμε στην μάχη τουλάχιστον για να ξεθεμελιωθεί ο παλαιός δικομματισμός του κοτζαμπασισμού και της ντόπιας και ξένης υποτέλειας και οι μηχανισμοί του. Θα είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα ελάχιστο όφελος. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ σημαντικός αριθμός ανθρώπων που είναι κοινωνιστές, που πιστεύουν στην συλλογικότητα και στην δημοκρατία. Αυτούς θα πρέπει να τους στηρίξουμε.

Το γράφω και πάλι, δεν περιμένω πολλά από ένα κόμμα που κουβαλά τον αστισμό μέσα του, που κουβαλά μεγαλοαστούς δήθεν προοδευτικούς, έτοιμους να δεχθούν άκριτα κάθε γελοία αστική θεωρία, ανθρώπους που νοιώθουν διαφορετικοί και «ανώτεροι» ταξικά και θέλουν να διαχωρίζονται από αυτό τον λαό, που τον βλέπουν «αφ’ υψηλού».  Αυτοί είναι ένα μέρος του πυρήνα του 4% και τώρα τα πράγματα αλλάζουν. Αν αυτός ο πυρήνας δεν θέλει να αντιληφθεί την δύναμή μας, την δύναμη και την θέληση της κοινωνίας και να αλλάξει και αυτός μαζί της (π.χ. να αποκτήσει πατριωτική διάσταση), εάν θεωρεί πως είναι νομενκλατούρα και ψηφίστηκε με ψήφο πολιτικής ταύτισης, τότε το πρόβλημα θα είναι δικό του και σύντομα θα δεχθεί τα επέκεινα αυτής της λογικής.

            Τώρα όμως είναι η ώρα της μάχης, στις 17 του Ιούνη θα κριθούν πολλά για εμάς τους ίδιους, τις ζωές μας, τους λαούς της Ευρώπης και όλου του πλανήτη.

            Μας απειλεί το διεθνές και ντόπιο σκηνικό, μας απειλεί η Μέρκελ και η «νέα Ιερά Συμμαχία», μας απειλεί ο ηττημένος ντόπιος προδοτικός δικομματισμός και τα παπαγαλάκια τους. Θέλουν να μας μετατρέψουν ξανά σε λαό ηττοπαθή, δουλοπρεπή, μοιρολάτρη. Να ξαναγίνουμε οι παλιοί γνωστοί ραγιάδες. Μας ξαναδημιουργούν ψεύτικες φοβίες για να μας τρομοκρατήσουν. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις απαντήσεις. Εμείς που είμαστε δυναμική σκεπτόμενη πρωτοπορία. Μην περιμένετε από τα πολιτικά κόμματα, ως Καμμένους και Τσίπρες ουσιαστικές απαντήσεις, εμείς είμαστε το «κίνημα της ουσίας».

Γ.         Από την ημέρα κιόλας των εκλογών διαπιστώσαμε την ταραχή των δυναστών του λαού και της χώρας, διαπιστώσαμε πως τους κατέλαβε ένας φόβος. Δεν ήταν μόνο ο φόβος της ήττας, ήταν και ο φόβος της αποκάλυψης της ηθικής και ουσιαστικής τους γύμνιας. Αμέσως άρχισαν να «αναθεωρούν», αμέσως «αναγνώρισαν το δίκιο μας», αμέσως σπεύδουν σε έκτακτες «συνόδους κορυφής» για να θέσουν νέα μέτρα. Τα «μνημόνια» μόνοι τους σκοπεύουν να τα πάρουν πίσω, γιατί κατάλαβαν ότι οι πραγματικές ανάγκες ενός λαού ως ανάγκες των ανθρώπων δεν νικιούνται με βρισιές, βρωμιές, κλεψιές και καταπίεση. Θα τους νικήσουμε με τα γυμνά μας χέρια, όπως τους νίκησε ο ρωσικός λαός στο Στάλινγκραντ.

            Ηδη η Μέρκελ, ο νέος Μέττερνιχ της νέας Ιεράς Συμμαχίας, απομονώθηκε ακόμα και στους G8. Εάν είχε κάτι να πει και με κάτι να πείσει, εκεί θα ήταν το ειδυλλιακό για αυτή περιβάλλον. Την είδαμε όλοι να αποχωρεί ως βρεγμένη γάτα, ως μαδημένη όρνιθα. Αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να πανηγυρίζουμε, γιατί οι περισσότεροι από τους G8 είναι κομμάτια του ίδιου συστήματος, πρεσβεύουν την ίδια αθλιότητα κατά των λαών. Οι ίδιοι οι Γερμανοί κυβερνώντες έδρασαν και δρουν με σχέδιο κατάκτησης – κυριαρχίας στην Ευρώπη. Εάν διαβάσετε τις διακηρύξεις από τα συνέδρια των κομμάτων τους θα το καταλάβετε, θα δείτε να το λένε απροκάλυπτα. Δεν θα παραιτηθούν λοιπόν από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, από το πλιάτσικο της χώρας μας, από την μετατροπή της σε ένα άθλιο προτεκτοράτο δούλων και υπηκόων.

            Εχουν ξαμολήσει όλοι τους τα ντόπια και διεθνή κοράκια τους, έχουν οπλίσει και προβάλλουν τους ντόπιους προδότες και εντολοδόχους τους, της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άλλους μαζί τους. Μας βρίζουν και μας απειλούν με έξοδο από την Ε.Ε. και το «Ευρώ» και μας λένε ότι αυτό θα είναι η καταστροφή της χώρας μας, η καταστροφή όλων μας. Επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ και στα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα και κινήματα. Χρησιμοποιούν κάθε είδος βίας και τρομοκρατίας. Το μόνο όμως που δεν μας λένε είναι η αιτιολογία για όσα υποστηρίζουν.

            Εμείς ως κίνημα έχουμε τις απαντήσεις, έχουμε την γνώση της ουσίας που δεν την έχει κανένας μνημονιακός ή αντιμνημονιακός και πρέπει να την κάνουμε κτήμα όλων ή όσο το δυνατόν περισσοτέρων.

Δ.        Τόσο ο ίδιος, όσο και άλλα μέλη του κινήματος στοχαζόμαστε, γράφαμε και προβλέπαμε τα πράγματα πριν γίνουν. Τώρα πρέπει να αναλυθούν κάποια πράγματα στον ελληνικό λαό. Πρέπει να γίνουν σοβαρές συζητήσεις, τέτοιου βάθους και ουσίας που αδυνατούν να τις κάνουν τα μνημονιακά και αντιμνημονιακά κόμματα. Τέτοιου βάθους και ουσίας όσου συνηθίζαμε κάποτε στη χώρα μας και μόνο εμείς μπορούμε.

Δ.1.     Γράψαμε και ξέρουμε ότι η ευρωπαϊκή «Ιερά Συμμαχία» και οι ντόπιοι νεοφιλελεύθεροι προδότες σύμμαχοί της, μπλοφάρουν με την αποπομπή μας  από την Ε.Ε. . Δεν υπάρχει αυτή η διαδικασία και δεν έχει προβλεφθεί ούτε καν ως νομικό λήμμα διατάξεις στις συνθήκες της Ε.Ε. . Μόνο ένα κράτος από μόνο του μπορεί να αποφασίσει την έξοδό του. Αραγε, ποιος θα ήταν χαμένος γαιοστρατηγικά και οικονομικά, εάν οι Ελληνες πελάτες του εκδιώκονταν από την Ε.Ε. . Ποιος θα έχανε τους «πελάτες» από τους οποίους γεμίζουν τα θησαυροφυλάκιά τους τα κράτη και οι εταιρείες τους ; Ποιος θα ήταν ο πραγματικά χαμένος και ηττημένος; Ή μήπως η Ελλάδα και οι Ελληνες θα παραμέναμε μόνοι μας σε αυτό το διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον; Την ίδια κιόλας στιγμή θα μας «αγκάλιαζαν» για να μας κάνουν πελάτες τους και πάλι άλλοι λαοί και σε αυτούς τους «άλλους» λαούς βάζω ακόμα και τους αμερικάνους.      

             Δεν είδατε τον πανικό τους με την Ιρλανδία που ψήφισε όχι στην συνθήκη της Λισσαβόνας; Γην και ύδωρ της προσέφεραν για να αλλάξει γνώμη ο αδελφός ιρλανδικός λαός … . Μόνο εφόσον διεκδικείς σου δίνουν και το πρώτο βήμα της διεκδίκησης για τον ελληνικό λαό ήταν η ψήφος της 6/5/2012. Δεν ήταν τόσο αποφασιστικό, ήταν απλά μια δοκιμή. Το τελικό και αποφασιστικό βήμα θα πρέπει να γίνει στις 17 του Ιούνη. Εάν κάνουμε τώρα πίσω, θα χαθεί κάθε κέρδος και κάθε ελπίδα που γέννησε η στάση και η θέση μας. Θα πρέπει λοιπόν να διεξαχθεί μία σοβαρή δημόσια συζήτηση με δική μας πρωτοβουλία για το θέμα των απειλών περί εξόδου από την Ε.Ε. . Στην ίδια συζήτηση θα πρέπει να συζητηθεί και το θέμα της Ε.Ε., τι είναι; Ποιες οι δομές της; Ποιες οι επιδιώξεις της; Που μας έκανε καλό και που μας κατέστρεψε; Ώστε να δούμε τα αρνητικά και τα θετικά και να μπορούμε να έχουμε μία σαφή εικόνα που θα δοθεί περαιτέρω στον ελληνικό λαό, μαζί με προτάσεις που θα πρέπει να τις κρίνει.

Δ.2.     Αντίστοιχη συζήτηση θα πρέπει να γίνει και για το ζήτημα του Ευρώ: ποια είναι τα θετικά του και ποια τα αρνητικά του; Ταυτόχρονα θα πρέπει να δούμε σοβαρά και τις απειλές της ντόπιας και ξένης κλεπτοκρατίας και συντήρησης περί εκδίωξής μας από το Ευρώ. Ας το ξεκαθαρίσουμε και σε ανοικτό διάλογο – εκδήλωση και μεταξύ μας. Δεν προβλέπεται διαδικασία εκδίωξης μίας χώρας από το Ευρώ. Μόνο μία χώρα η ίδια μπορεί να το πράξει.

            Σκεπτόμενοι ρεαλιστικά, ίσως θα πρέπει να παρακαλάμε να μας πετάξουν έξω από το Ευρώ, όχι μόνο για όσα σημαίνει το Ευρώ για ένα κράτος (π.χ. το τεράστιο κόστος δανεισμού – κτήσης των αναγκαίων Ευρώ για ένα λαό και ένα κράτος, αντί της δωρεάν έκδοσης κρατικού χρήματος, όπως ήταν πριν το Ευρώ), αλλά και για ένα απλούστατο λόγο: τα Ευρώ που υπάρχουν στην χώρα μας ανήκουν και θα προστίθονταν ως αξίες στο «νέο χρήμα» που θα εξέδιδε η χώρα. Θα είχαμε δηλ. στην διάθεση μας και τα Ευρώ που υπάρχουν στη χώρα και το νέο νόμισμα !!!. Θα είχαμε διπλάσιο χρήμα στη διάθεσή μας !!! και θα καλύπταμε και το χρέος … . Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον κυκλοφορίας χρήματος θα ήταν αδύνατο να ελέγξουν ή να καταργήσουν τα «ελλληνικά ευρώ», δεν υπάρχει τέτοια γνωστή και εφικτή δυνατότητα.

            Ακούμε λοιπόν τα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε., τους ντόπιους ανεγκέφαλους προδότες και τους ξένους εντολείς τους να μιλούν για τιμωρία της Ελλάδας με έξοδό της από το Ευρώ. Η ίδια η Μέρκελ το ξέρει πως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό με δική τους απόφαση και αντέδρασε προχθές με τον αιώνια γνωστό βλακώδη γερμανικό τρόπο: ζήτησε να κάνουμε εμείς δημοψήφισμα για να βγούμε από το Ευρώ.

            Αλλά και εάν βγούμε από το Ευρώ με την θέλησή μας, ποια θα είναι τα θετικά και τα αρνητικά και πως θα πρέπει από πριν να τα προβλέψουμε και να τα διαχειριστούμε;  Εδώ στην χώρα μας ο συρφετός της προδοσίας ισχυρίζεται ότι εάν βγούμε από το Ευρώ θα πάψουμε να υπάρχουμε, ότι δεν υπάρχει ζωή έξω από το Ευρώ. Απαντώ σε  δυο γραμμές : δηλ. τόσες χώρες που είναι εκτός Ευρώ δεν υπάρχουν ; δεν προμηθεύονται πετρέλαιο; πριν με την δραχμή πως προμηθευόμασταν; Μήπως περνούν άσχημα Σουηδοί, Νορβηγοί, Αγγλοι, Ελβετοί κ.α. ;  

            Ας εξετάσουμε το θέμα «Ευρώ», τα θετικά και αρνητικά του και ας εξετάσουμε και το πως μπορούν για ένα λαό ή για ολόκληρη την Ευρώπη να αλλάξουν προς το θετικό τα πράγματα. Ας βρούμε τις λύσεις και ας σκεφτούμε ουσιαστικά και σε βάθος.

             Θα πρέπει λοιπόν να γίνει μια ημερίδα ή ένα διήμερο με την ανωτέρω θεματολογία και την θεματολογία που ακολουθεί για να δούμε κατάματα και με τρόπο σοφά ελληνικό την ουσία των πραγμάτων και να αποκαλυφθούν οι μύθοι και οι αλήθειες.  

Δ.3.     Στο ίδιο κύκλο εκδήλωσης θα πρέπει να τεθούν και τα θέματα του χρέους της χώρας, των δανείων, των μνημονίων και της διαπραγμάτευσης, αφού συνέχονται με τα πιο πάνω.

            Μιλάνε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για διαπραγμάτευση με την προδοτική άλλως ηλίθια θέση ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της χώρας από την Ε.Ε. ή το Ευρώ. Όταν πηγαίνεις σε μία διαπραγμάτευση ουσίας και κεφαλαιώδους περιεχομένου και εκ των προτέρων δηλώνεις ότι σκοπός σου είναι να είσαι μέσα σε αυτούς τους μηχανισμούς, δεν ακολουθεί διαπραγμάτευση, αλλά απλώς οι άλλοι σου επιβάλλουν τους όρους τους … . Το ξέρουν και για αυτό μας διαμηνύουν ότι δεν δέχονται καμία διαπραγμάτευση. Όμως όταν σταματήσεις να τους πληρώνεις, ανατρέποντας τους προϋπολογισμούς τους ή τους απειλήσεις πειστικά με κάτι τέτοιο, είναι βέβαιο ότι αυτοί θα σπεύσουν και όχι εσύ. Είναι αυτονόητα γελοίο και αυταπόδεικτη απάτη και νέο ξεπούλημα της χώρας, αυτό που διαπράττουν η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι «μνημονιακοί», μην έχοντας μάλιστα εξηγήσει μέχρι σήμερα το ακριβές περιεχόμενο της δικής τους «επαναδιαπραγμάτευσης». Μήπως τελικά είναι κάποιο «κόμμα» ή κάποια «τελεία»;

              Στην ίδια σοβαρή συζήτηση – εκδήλωση αναγκαστικά έχει λοιπόν θέση το ζήτημα του χρέους και των δανείων της χώρας; Τι ξέρουμε; Τι πρέπει να γίνει; Μήπως για παράδειγμα ενώ είχαμε μετατρέψει τα δάνεια σε Ευρώ εξακολουθούσαμε να πληρώνουμε τόκους δραχμής; Και στο θέμα αυτό το κίνημά μας έχει κάνει αναλυτική και σοβαρή εργασία και έχει την δική του πρόταση – οδοιπορικό ενεργειών (πάνω – κάτω το υιοθέτησε πρόσφατα και ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ως γνωστόν να αναφέρει την «πηγή»). Ας ακούσουμε λοιπόν και τους άλλους για να έχουμε μία ολοκληρωμένη γνώμη. Η Ελλάδα χρεώθηκε και φταίμε και εμείς, που ανεχθήκαμε την κομματική και τραπεζοκεφαλαιουχική κλεπτοκραία. Δεν αρνούμαστε την πληρωμή, ειδικά στους λαούς και στους εργαζόμενους, αλλά θα πληρώσουμε τα πραγματικά και δίκαια ποσά. Το πώς μπορούμε να δράσουμε θα αποτελεί μέρος της συζήτησης.

Δ.4.     Ενας κύκλος συζήτησης, επίσης, θα πρέπει να αφιερωθεί στα μνημόνια, στην πολιτική τους τοποθέτηση και προέλευση (είναι άθλιο η δεξιά να λέει ότι  στρέφεται κατά των μνημονίων όταν αυτές επακριβώς είναι οι πολιτικές που προωθούν χρόνια τώρα), στην ανάλυση των συνεπειών τους και στις εναλλακτικές προτάσεις και δυνατότητες.

            Στις ίδιες συζητήσεις θα πρέπει να τεθούν και οι πραγματιστικές και ουσιαστικές προτάσεις μας (π.χ. ελληνική ανταλλακτική μονάδα, ώστε να πέσει ο σπόρος τους και να δοκιμαστούν και κριθούν).

            Την ίδια ώρα που ο ΣΕΒ και η κλεπτοκρατία όρισαν τους μισούς υπουργούς, ώστε να αποκτήσουν πλήρη γνώση των αρχείων του κράτους (π.χ. ο εντολοδόχος του ΣΕΒ στον ΙΟΒΕ, υπουργός Ανάπτυξης !!!), η Ελλάδα του λαού της πρέπει να αντιδράσει. Ο δικός μας πατριωτισμός δεν είναι κούφιο σύνθημα που εξυπηρετεί σκοπιμότητες, που θυμίζουν τον δοσιλογισμό και την εποχή του εμφυλίου και της χούντας. Ο πατριωτισμός στα δικά μας χείλη είναι λόγος ουσίας, νοοτροπίας και τρόπου σκέψης, είναι το ζητούμενο της εθνικής ανεξαρτησίας και μιας Ελλάδας που θα ανήκει σε ολόκληρο τον λαό της.

Ε. ΠΡΟΤΕΙΝΩ :

            Την διενέργεια διημερίδας από το Λαϊκό Κίνημα (και όποιον άλλον ήθελε συνδράμει) το Σ/Κ 2 και 3 Ιουνίου 2012.                    

            Θα γίνουν τέσσερεις κύκλοι συζητήσεων, ως άνω (Ε.Ε., Ευρώ, Χρέος και Μνημόνια)

            Ομιλητές θα είναι αναλυτές που εκτιμούμε και εμείς θα καλέσουμε, καθώς και μέλη του κινήματος.

            Οι ομιλητές θα απαντήσουν σε ερωτήματα που θα συγκεντρωθούν έως την επόμενη Δευτέρα.

            Επειδή το κόστος θα είναι σημαντικό για το Λ.Κ. προτείνω τα ακόλουθα:

-           Να βρεθεί δωρεάν χώρος π.χ. Πανεπιστημιακός.

-           Αλλως να δούμε τον τρόπο κάλυψης της εκδήλωσης με ειδική επιτροπή δράσης.

           

            Καλώ τα μέλη και τους φίλους του κινήματος να αποφασίσουν μέχρι αύριο, Δευτέρα 21/5/2012 για να βγει την Τρίτη η ανακοίνωση και να γίνουν οι αναγκαίες επαφές. 

             

            Με αφοσίωση στον κοινό στόχο και συντροφικούς χαιρετισμούς

            Ο σύντροφος Δημήτρης Καραμήτσας