Ηλθε η ώρα να μιλήσουμε.
Ηλθε η ώρα να μιλήσουμε για το χρέος.
Ας καταθέσει ο κάθε ένας και η κάθε μία που μπαίνει στο blog τις απόψεις που έχει για το χρέος και κυρίως τι προτείνει για να ξεφύγουμε από αυτό.
Πως θα νικηθεί το χρέος;
Από ποιούς ;
Υπάρχει μέλλον ;
Ας δώσουμε όλοι τις απόψεις μας.
Η σύνθεση μπορεί να προσφέρει πολλά και κυρίως τις λύσεις.
Ηλθε η ώρα να μιλήσουμε για το χρέος.
Ας καταθέσει ο κάθε ένας και η κάθε μία που μπαίνει στο blog τις απόψεις που έχει για το χρέος και κυρίως τι προτείνει για να ξεφύγουμε από αυτό.
Πως θα νικηθεί το χρέος;
Από ποιούς ;
Υπάρχει μέλλον ;
Ας δώσουμε όλοι τις απόψεις μας.
Η σύνθεση μπορεί να προσφέρει πολλά και κυρίως τις λύσεις.
17 σχόλια:
Το χρεος της Ελλαδας και ολων των χωρων που ειναι στην ιδια μοιρα με εμας θα νικηθει μονο αν χρεωκοπησουν αυτοι που το κατασκευασαν, οι τραπεζες δηλαδη και εταιρειες που παιζουν με αερα και χρηματα που δανειζουν με ανυπαρκτο κεφαλαιο. ΠΩΣ θα γινει αυτο? μονο με το να μην εισπραξουν ποτε...το πως το ξερει ο καθενας μας και σιγουρα αυτοι που 'λυμενονται' αυτον και οχι μονο τοπο. Χρεωκοπια...."συγνωμη επτωχευσαμε" ελατε παρτε τον αερα σας και οχι την χωρα μας...
Ας πούμε ότι συμφωνώ και εγώ. Δεν πρέπει να οργανώσουμε την ζωή μας για μετά από αυτό το "επτωχεύσαμε" ;
Γιάννης
Να ξέρετε ότι όλο το σύστημα είναι ιππόδρομος και η Ελλάδα το άλογο αν λοιπόν το άλογο δεν βγή πρώτο θα ζητήσουν από αυτό τα χαμένα στοιχήματα;;; Διαβάστε τι έκανε η Ισλανδία και τώρα βγάζει πλεόνασμα. Σε κανένα άλλο κράτος δεν συμφέρει η πτώχευσή μας πλην από εμάς που θα δυσκολευτούμε μεν αρκετά αλλά θα βγούμε μόνοι μας απ' τον βούρκο και εδώ είναι η δύσκολη απόφαση μέσα στις τρέχουσες υποχρεώσεις του κάθε νοικοκυριού όταν για κάποιο διάστημα δεν θα υπάρχει το χρήμα που και αυτό όμως εξαρτάται απ' το πόσο γρήγορα θα ενεργοποιηθούν οι υπεύθυνοι. Απ' την άλλη αποδεσμευόμαστε απ' το μνημόνιο οπότε μπορούμε να απευθυνθούμε σε άλλες χώρες εκτός ΕΕ. Τίποτε δεν είναι δύσκολο λοιπόν απόφαση χρειάζεται και φυσικά κανέναν απ' τους 300.
Καλές οι λύσεις που προτείνετε και συμφωνώ για την άρνηση του χρέους ή την πτώχευση, όμως είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν αντίποινα.
Πως θα ζήσουμε όταν δεν παράγουμε. Εχω δύο παιδιά τι θα φάνε ρε παιδιά;
Και καλά εμείς τα λέμε, οι άλλοι και οι άλλες που έχουν καλομάθει πως θα ξεβολευτούν;
Δέσποινα
Εδω χρωστάμε και σε ξένα ασφαλιστικά ταμεία. Τι θα κάνουμε με τα χρήματα των εργαζομένων. Καλά λέμε έξω, αλλά θα πρέπει να είμαστε δίκαιοι με τους εργάτες της Ευρώπης.
Γιάννης
το δυσμενέστερο όλων των μέτρων, τα οποία είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία της κυβέρνησης ενός κράτους, είναι η επιβολή «καταναγκαστικών μέτρων» - επί πλέον των συνήθων φορολογικών. Δηλαδή, οι ειδικοί φόροι εις βάρος της ατομικής περιουσίας των Πολιτών, καθώς επίσης των επιχειρήσεων (εδώ αιτιολογούνται οι «απαιτήσεις» των κυβερνήσεων για πλήρη καταγραφή, στις φορολογικές δηλώσεις, όλων των περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων), οι οποίοι επιβάλλονται «καταναγκαστικά» από το κράτος, χωρίς τη συμφωνία τους και χωρίς να έχουν «προ-αναγγελθεί» στον ετήσιο προϋπολογισμό.
Στα τέλη του 2002 η Οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται αργά αλλά σταθερά, αφού άρχισε να αποδίδει η υποτίμηση του νομίσματος, η οποία κατέστησε τα προϊόντα της Αργεντινής ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές (ενώ, αντίθετα, ακρίβυναν κατά πολύ τα ξένα προϊόντα, με αποτέλεσμα να μειωθούν οι εισαγωγές). Ο συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων ήταν θετικός για το εμπορικό ισοζύγιο της Αργεντινής, όπως επίσης και για τον περιορισμό του εξωτερικού χρέους της.
Από οικονομικά δεν ξέρω.
Όμως διαισθάνομαι ότι έχουμε παγιδευτεί σε ένα φαύλο κύκλο απατεώνων που ενώ μας έκλεψαν ασύστολα τώρα λένε δώστε και ό,τι σας απέμεινε για να έχετε ελπίδα να πάρετε πίσω κάτι από τα κλεμμένα!!!!
Νομίζω ότι αν πτωχεύσουμε εμείς τότε αυτό θα έχει επίπτωση και στις δικές τους τσέπες και μάλιστα καταστροφική, ενώ έτσι οι δικές τους τσέπες γεμίζουν και οι δικές μας αδειάζουν εντελώς!!
Προτιμότερο λοιπόν να πτωχεύσουμε! Αν είναι να πάμε στον πάτο να πάνε κι αυτοί. Όχι μόνον εμείς.
Αληθεύει ότι με κάθε δόση δανείου που εισπράττουμε από το ΔΝΤ αυτός που υπογράφει (υπουργός οικονομικών φαντάζομαι) παίρνει τη μίζα του που εκφράζεται σε μερικά εκατομμύρια ευρώ??
Αν ναι να το καταγγείλλουμε ανοικτά για να ξέρει ο κόσμος ποιοι κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα για το ...σφάξιμό μας!
Η αληθεια ειναι πως ουτε εγω ειμαι οικονομολογος και οι γνωσεις μου στο θεμα ειναι πρακτικες(συν κατι μαθηματικα τει).Και εγω εχω να θρεψω ενα παιδι(πιο ευκολο σιγουρα απο 2) αλλα προτιμαω να το βλεπω να τρωει ψωμι και ελιες(που προνομιουχος γαρ) μπορω να φτιαξω εγω παρα να το αφησω να μεγαλωσει σε ενα περιβαλλον που δεν θα ειναι ελευθερος να σκεφτει και ποσο μαλλοννα πραξει, οπως επισης δεν θελω να γυρισει μια μερα και να με φτυσει που δεχτηκα την καταδικη του χωρις να σηκωσω κεφαλι. Οπως λεει και η παροιμια αμα δε βρεξεις κολο ψαρι δε τρως. Σιγουρα δεν ειναι ευκολο και σιγουρα θελει οργανωση και θυσιες, που ομως αν λειτουργησει θα πιασουν τοπο, και οχι οπως οι θυσιες που κανουμε τωρα που γεμιζουν τις τσεπες των τραπεζων και του συστηματος. Οσο για την παραγωγη εχεις δικιο δεν παραγουμε, αν λες για τους εργατες του δημοσιου πολλοι ειναι σε καλυτερη μοιρα απο τους εργατες του ιδιωτικου τομεα, και νομιζω οτι μια δικαιη και δημοκρτατικη διακυβερνηση το πρωτο που πρεπει να κανει ειναι να αυξησει την παραγωγικοτητα,και εμεις σαν πολιτες να μαθουμε να ειμαστε παραγωγικοι,γιατι κακα τα ψεματα μας βολευει να μην δουλευουμε και να τα παιρνουμε και ας γυρισουμε και σε καμια παλιοτερη αξια,αν πειναει ο διπλανος και μπορουμε ας του δωσουμε το μισο μας πιατο,με συνεργασια βγαινουν οι ανθρωποι και απο τις πιο δυσκολες συνθηκες(η ιστορια το λεει). Ξεκινοντας απο το σπιτι μας ας φτιαξουμε κι ας καθαρισουμε το πεζοδρομιο μας απο το να περιμενουμε απο τον δημο, ας μη πεταμε σκουπιδια σε καιρους απεργιων,ας δημιουργισουμε μια κουλτουρα προς το κοινο συμφερον, που τελικα ειναι και δικο μας,γιατι ζουμε εδω και οχι αλλου.Μπορουμε να καλιεργησουμε, κιας εχουμε ξεχασει πως,να φτιαξουμε φωτοβολταικα,να παραγουμε προιοντα που αυτη τη στιγμη εισαγουμε,υπαρχουν ανθρωποι με μυαλο και ικανοτητες αλλα μενουν στο περιθωριο για ευνοητους λογους, και τελος τελος μπορουμε με αμαξι 1000κυβικων να κανουμε την δουλεια μας στην αναγκη. Συγνωμη αν κουρασα με πολυλογια,
Συμφωνώ με όλους και όλες. Πιστεύω πως χρειάζεται προσοχή και σταθερά βήματα ουσίας, όχι πυροτεχνήματα. Δεμ είμαστε μόνοι μας στον πλανήτη Γη. Πολλοί και ισχυροί θα αντιδράσουν με τρόπο βρώμικο, όπως οι ίδιοι είναι και γνωρίζουν καλά.
Μιχάλης
Συμφωνώ και εγώ με όσους απάντησαν.
Το χρέος αυτό δεν βγαίνει και θα μας εξοντώσει συνολικά. Είναι ζήτημα εθνικό και πατριωτικό. Τα ζητήματα αυτά βεβαίως δεν λύνονται μόνο με αφορισμούς. Συνήθως λύνονται με ουσιώδη δράση, πολλές φορές και βίαια. Εκτίμησή μου είναι ότι μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας οι ίδιοι οι λαοί του πλανήτη θα έχουν δράσει ουσιαστικά και θα έχουν λύσει το ζήτημα. Η λογική της οικονομικής και κοινωνικής επέκτασης που διέπει τον καπιταλισμό, προκαλείται από την ψυχασθενική αδηφαγία έχει ως όργανο – μέσο την τοκοφόρο χρήση χρήματος που κατέχουν οι τράπεζες και εκφράζεται σε ολοένα και μεγαλύτερη καταστροφική δράση που αφορά και έχει ως αντικείμεο τον άνθρωπο και την ζωή του, τις κοινωνίες, τους λαούς, τα κράτη, τον ίδιο τον πλανήτη. Χρειάζεται απάντηση και ένα άλλο σύστημα παγκόσμιας διαβίωσης. Αλλιώς, εάν δεν ανατραπεί, θα οδηγήσει πρώτα στην υποδούλωση όλων κάτω από μία παγκόσμια διακυβέρνηση, σε καταστροφικό πόλεμο και εν τέλει στην εξαφάνιση της ανθρωπότητας από τον πλανήτη.
Πρέπει οι άνθρωποι και οι λαοί να αντιδράσουμε πριν είναι αργά για όλους.
Η πορεία της παγκόσμιας κυριαρχίας τους έχει δρομολογηθεί και εάν δεν αντικαταστήσουμε τα πρόσωπα και το «λειτουργικό σύστημα» του πλανήτη, το τέλος θα είναι βέβαιο και θα έλθει σύντομα.
Δημήτρης
Το θέμα είναι πως, αλλά και με ποιους θα αρνηθούμε το χρέος.
Μια σειρά οικονομολόγων έχουν εκδηλώσει τις αντιρρήσεις τους για το χρέος και με εξορκισμούς του στυλ «άρνηση του χρέους» ή «πτώχευση», θεωρούν πως δίνουν λύση στην κοινωνία και στο πρόβλημα. Εάν οι λύσεις ήταν τόσο εύκολες τότε θα συνιστούσαν αντιπρόταση και θα είχαν ακολουθηθεί. Στην πραγματικότητα πρόκειται περισσότερο για συνθήματα παρά για επεξεργασμένες λύσεις. Στην πραγματικότητα εντάσσονται σε ένα στενό οικονομίστικο πεδίο, σε μία λογική που επικεντρώνει και εστιάζει μόνο στο χρέος και αφήνει θολό το υπόλοιπο της ελληνικής (αλλά και παγκόσμιας) πραγματικότητας. Η ελληνική πραγματικότητα ¨λέει¨ και δείχνει πως η Ελλάδα και η ελληνική κοινωνία είναι συνολικά και σε κάθε επίπεδο πτωχευμένη, ποικιλότροπα, συνδυαστικά και ολικά. Κάθε της επίπεδο και θεσμός είναι βιασμένος και κατεστραμμένος, δεν αποδίδει.
Στην χώρα που λέγεται Ελλάδα, η πραγματικότητα δείχνει πως οι μόνοι θεσμοί που λειτουργούν και αποδίδουν πραγματικά είναι αυτοί που έχουν μπροστά τους ως πρώτο συνθετικό την πρόθεση «παρά»: παρακράτος, παρακυβέρνηση, παραοικονομία, παρα-αθλητισμός, παρά-δικαιοσύνη, παρά-στοίχημα, παρεκκλησία κλπ. (είδαμε τελευταία να αποκαλύπτεται το παρα-αθλητικό, παρα-τζογαδόρικο σύτημα). Είναι μία ομολογία πτώχευσης και αποτυχίας του κράτους ως θεσμού, να εμπνεύσει και να εφαρμόσει, να ρυθμίσει δίκαια και ουσιαστικά την κοινωνική ζωή. Τούτο οφείλεται και στα πρόσωπα που ενσαρκώνουν τους θεσμούς και στο νομικό πλαίσιο που διέπει την λειτουργία του κράτους (Σύνταγμα, νόμοι, διατάξεις κλπ. …).
Την πτωχευμένη Ελλάδα της παρένθεσής μου αυτής καμία άρνηση καταβολής του χρέους δεν την γλυτώνει και δεν την αλλάζει, απλά της δίνει οξυγόνο και μηχανική υποστήριξη, όπως κάνει και το ίδιο το χρέος και τα μνημόνια. Στην πραγματικότητα κανείς δεν ασχολείται με την ζωή του ασθενούς ελληνισμού και ελληνικού κράτους, αλλά με τα τεχνικά μέσα υποστήριξης, το κόστος τους και εν τέλει με τα όργανά του, τα οποία κάποιοι θέλουν να τα αποκτήσουν σε τιμή ευκαιρίας. Αυτή δυστυχώς είναι η εικόνα της πραγματικότητας σήμερα.
Εμένα οι λύσεις που δίνονται ένθεν-κακείθεν δεν με πείθουν, δεν ανοίγουν τον φακό για να εξετάσουν όλη την χώρα, δεν βλέπουν την φάκα παρά μόνο το τυρί, δεν κοιτούν το δάσος, αλλά μόνο το δέντρο.
Για τον λόγο αυτό μετέχω ενεργά στο «ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ» και ελπίζω σε αυτό, ως τον φορέα της πραγματικής ανατροπής και αλλαγής, γιατί βλέπω ανθρώπους με ανοικτό μυαλό και ποιότητα, ανθρώπους του λαού με ουσία και ήθος και όχι είδωλα των mass media.
Α΄ΜΕΡΟΣ
Δημήτρης Καραμήτσας
Β' ΜΕΡΟΣ
Τι προτείνω στο «ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ», στα μέλη και στους φίλους του σε σχέση με το χρέος; Τα εκθέτω αμέσως κατωτέρω:
Πρώτα από όλα ζητώ να είμαστε προσεκτικοί στις κινήσεις μας και να εγκαταλείψουμε τις στενά οικονομίστικες θεωρήσεις. Το ζήτημα είναι κοινωνικό και ανθρωπιστικό, ταξικό και εθνικό ταυτόχρονα και αφορά την κοινωνική πτώχευση. Εργαλεία μας, πρέπει να οφείλουμε ως ένα βαθμό να είναι συστημικές παραδοχές και αξίες, ώστε να διαμορφωθεί εντός και εκτός Ελλάδας ένα κλίμα ουσιαστικής στήριξης και υποστήριξης των δικαίων του Ελληνικού λαού.
Το πρώτο μέλημα μιας πραγματικά πατριωτικής κυβέρνησης του ελληνικού λαού, αλλά και κάθε Ελληνα είναι ο έλεγχος του χρέους. Αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα κάθε οφειλέτη και κυρίως καθενός που μετέχει σε μία συλλογικότητα, όπως είναι το ελληνικό κράτος, να γνωρίζει τι τελικά έλαβε και τι πληρώνει. Ιδίως όπως συμβαίνει στην Ελλάδα της απόλυτης αδιαφάνειας, αλλά και με βάση όσα βλέπουμε να υφίστανται γύρω μας. Διότι εάν τα δις του χρέους τα βλέπανε να ρέουν γύρω μας, σε σχολεία, νοσοκομεία, λιμάνια, πλατείες και άλλες υποδομές, θα ήμασταν ηθικά τουλάχιστον πεπεισμένοι, ότι τα ποσά του χρέους έχουν μία πραγματική βάση. Αντίθετα, αυτό που βλέπουμε είναι εγκατάλειψη και απουσία, έλλειψη ακόμα και στοιχειωδών και αυτονόητων υποδομών και λειτουργιών. Αρα αυτόθροο είναι το συμπέρασμα πως κάτι συμβαίνει, κάτι δεν πάει καλά !!!. Με τόσα χρήματα (χώρια οι ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις), άλλη θα έπρεπε να είναι η εικόνα της Ελλάδας. Το επόμενο συμπέρασμα είναι ή ότι τα λεφτά ποτέ δεν ήλθαν στην χώρα ή ότι κάποιοι τα διασπάθισαν ή ότι συνέβησαν και τα δύο. Οποιαδήποτε σοβαρή, έντιμη και εν τέλει πατριωτική κυβέρνηση όφειλε να έχει εξετάσει και τα δύο ενδεχόμενα και η δική της πρωτοβουλία είναι αναγκαία για να δώσει κύρος ημεδαπό και διεθνές στις διαδικασίες ελέγχου. Καθώς καμία τέτοια διάθεση δεν δείχνουν, αυτός είναι και ένας καλός επιπλέον λόγος και για να υποπτευόμαστε πως κάτι συμβάινει και για να τους διώξουμε από την εξουσία. Η απροθυμία και η άρνησή τους να προβούν στα αυτονόητα αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη συμμετοχής του πολιτικού συστήματος σε απάτη ή απιστία εις βάρος του ελληνικού λαού.
Δημ. Καραμήτσας
Γ' ΜΕΡΟΣ
Ο έλεγχος του πραγματικού χρέους, πρέπει για ευνοήτους λόγους να γίνει από τουλάχιστον τρεις (3) διαφορετικές επιτροπές, με διεθνή συμμετοχή, στην οποία θα μετέχουν όχι μόνο οικονομολόγοι, αλλά και νομικοί, πολιτικοί και άλλοι, επιφανείς αλλά και άνθρωποι από το λαό που έχουν μία ελάχιστη σχετική γνώση. Είναι σαφές ότι κάποιοι μπορούν να εκφοβιστούν ή να εξαγοραστούν, για τον λόγο αυτό οι επιτροπές πρέπει να είναι και πολλές και πολυμελείς. Αυτές οι επιτροπές πρέπει να καταλήξουν σε ανεξάρτητα μεταξύ τους πορίσματα για το πραγματικό ύψος του χρέους, ελέγχοντας εάν και ποια ποσά τελικά εκταμιεύτηκαν προς τα κρατικά ταμεία (πως, πότε και που) , εάν και ποια ποσά αποτελούν κεφάλαια δανεισμού και ποια έξοδα και τόκους και τι είδους τόκους (κεφαλαιοποιήσεις, ανατοκισμούς κλπ.). Η εκτίμησή μου μέχρι σήμερα δείχνει ότι τα πραγματικά κεφάλαια των δανεισμών είναι γύρω στο 30% (εκτιμώ ανώτερο δυνατό το 37%) και τα υπόλοιπα είναι παράνομοι και καταχρηστικοί τόκοι και έξοδα – προμήθειες. Δεν θα προκαταβάλλω κανένα, όμως αυτή είναι η εκτίμησή μου με βάση όσα γνωρίζω. Για την ουσιαστική και αληθή εκτίμηση του χρέους θα μπορούσα να ζητήσω να αποταθούμε σε κάποιο
διεθνή οργανισμό, όμως δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στους οργανισμούς αυτούς και στα πρόσωπα που θα επιλεγούν. Τα πορίσματα θα πρέπει να εκτιμηθούν ουσιαστικά και νομικά, ώστε να υπάρξουν δικαστικές διεκδικήσεις για την μείωση του χρέους σε νόμιμα και θεμιτά επίπεδα. Τα ίδια τα πορίσματα θα αποτελούν δικαίωση των λαών, χτύπημα στις διεθνείς άθλιες πρακτικές και θα δίνουν και το ηθικό δικαίωμα στον ελληνικό λαό να απαιτήσει την απομείωση ή την άρνηση του χρέους. Κάνω λόγο για άρνηση διότι τελικά ίσως να αποδειχθεί πως μας οφείλουν επιστροφή χρηματικών ποσών, ότι έχουμε δώσει περισσότερα από όσα δικαιούνται κάποιοι.
Δημ. Καραμήτσας
Δ' ΜΕΡΟΣ
Παράλληλα και ταυτόχρονα με την άρνηση του χρέους θα πρέπει να ξεκινήσει ο εσωτερικός ποινικός και διοικητικός έλεγχος των υπευθύνων, αλλά και η ουσιαστική λογοδοσία για τα πεπραγμένα και για τους χειρισμούς. Είναι αδιανόητο να μην έχει λογοδοτήσει κανείς, είτε μετείχε ενεργά στα δανειακά εγκλήματα, είτε τα απέκρυπτε είτε μας αποκοίμιζε. Ολοι οι ανωτέρω έχουν ένα βαθμό συμμετοχής ή συνέργειας στα εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού και πρέπει να λογοδοτήσουν στην δικαιοσύνη και στον ελληνικό λαό. Όπως και πρέπει να λογοδοτήσουν ως διαχειριστές και επί της ουσίας των ενεργειών και επιλογών τους. Ως αδικήματα, αυτά της απάτης και της απιστίας, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και θα πρέπει να οδηγηθούν οι υπαίτιοι στην δικαιοσύνη και να καταδικαστούν, παρά τον αντισυνταγματικό νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ας καταστούν κατηγορούμενοι, ας απολογηθούν, ας καταδικαστούν οι ένοχοι και ας προσφύγουν μετά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για παράνομες διώξεις με μεταγενέστερο δυσμενέστερο ποινικό νόμο (υπάρχει απάντηση και για ένα τέτοιο ισχυρισμό τους). Η διαδικασία αυτή και θα αποδείξει και θα λυτρώσει και θα αποκαθάρει ως αναγκαία «κάθαρσις» αρχαιοελληνικής τραγωδίας την κοινωνία. Θα καταδείξει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τους ένοχους και θα αποκαθάρει από τις ενοχές τον διαπομπευόμενο ελληνικό λαό.
Είναι βέβαια ευνόητο ότι οι ανωτέρω διαδικασίες θα πρέπει να γίνουν από μια κυβέρνηση που θα ανήκει πραγματικά στον ελληνικό λαό και όχι στο σάπιο πολιτικό καθεστώς που ευθύνεται για όλα τα ανωτέρω.
Με τις διαδικασίες αυτές ξεκινά και εξελίσσεται η διαδικασία νόμιμου προσδιορισμού του χρέους, αποκάθαρσης της κοινωνίας και εν τέλει απελευθέρωσης της ελληνικής κοινωνίας, διότι είναι βέβαιο πως και υπόδουλη είναι και σκληρότερη υποδούλωση απεργάζονται οι ίδιοι οι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα του χρέους κύκλοι. Είναι δε βέβαιο ότι το χρέος δεν είναι πραγματικό και νόμιμο.
Δ. Καραμήτσας
Ε' ΜΕΡΟΣ
Ταυτόχρονα με τις πιο πάνω διαδικασίες και ευθύς εξαρχής, θα πρέπει να καταγγελθούν και να παύσουν να ισχύουν οι αντισυνταγματικοί όροι των δανειακών συμβάσεων – μνημονίων. Αυτοί που θέτουν υπό συνταγματική κηδεμονία την χώρα και παραδίδουν και τις τρεις συνταγματικές εξουσίες (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική) στα χέρια των δανειστών, αλλά και αυτοί που καθιστούν υπέγγυα ανεκχώρητη ή κοινόχρηστη περιουσία του κράτους. Το νομικό πλαίσιο της απαγόρευσης της κατάχρησης δικαιώματος είναι επαρκέστατο για να γίνουν όλα τα ανωτέρω και εφαρμόζεται στο σύνολο των εννόμων τάξεων του πλανήτη και στις διατάξεις του διεθνούς δικαίου. Τα ανωτέρω συγκροτούν ένα νομικό και ουσιαστικό πλαίσιο πλεονεκτημάτων ουσίας για τον ελληνισμό. Προτάσεις όπως η παράλληλη έκδοση από το κράτος ανταλλακτικής μονάδας δίνουν ζωή και την δυνατότητα δράσης για τα επόμενα χρόνια. Μετά θα μπορούμε ως λαός ψύχραιμα να αποφασίσουμε.
Το πώς θα προχωρήσει η Ελλάδα με ασφάλεια σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το έχουμε επίσης επεξεργαστεί στο ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και είναι έτοιμο, επεξεργασμένο, πολύπλευρο και πολυσύνθετο. Αφορά την ζωή του ανθρώπου ακόμα και πριν γεννηθεί και την οργάνωση της κοινωνίας σε ουσιαστική βάση. Η αξιοποίηση των ταλέντων και των δυνατοτήτων των Ελλήνων και η υλοποίηση της θέλησής τους σε εργασιακό επίπεδο αποτελούν επίσης άξονες πολιτικής κοινωνικού μετασχηματισμού. Το πλαίσιο αυτό, που είναι ουσιαστικά το κλειδί της επιβίωσης του ελληνισμού (ίσως και του πλανήτη) θα δοθεί στην δημοσιότητα τμηματικά τις επόμενες ημέρες. Είναι απλό, κατανοητό, συγκεκριμένο και πάνω από όλα εφαρμόσιμο και αποτελεσματικό άμεσα, σε ελάχιστο χρόνο.
Δημ. Καραμήτσας
ΣΤ' ΜΕΡΟΣ
Ένα βασικό κομμάτι σύνθετης πολιτικής και νομικής αντιμετώπισης του χρέους που εισάγει το ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και το διαφοροποιεί από οικονομολογικές αναλύσεις που ασχολούνται μόνο με το τι είναι το χρέος και όχι με την συνολική αντιμετώπισή του, είναι το ζήτημα της διαφορετικής εκτίμησης και θεώρησης του χρέους. Το χρέος σήμερα εμφανίζεται μόνο ως χρηματικό, μόνο ως οικονομική απαίτηση. Η θεώρησή μου και θεώρηση του κινήματος είναι πως το χρέος και η θεώρησή του θα πρέπει να μεταβληθεί σε κοινωνική – ανθρωπιστική. Τότε όχι μόνο θα αποτελεί πραγματική αποτύπωση της ζοφερής πραγματικότητας, αλλά και θα παρέχει την δυνατότητα επίκλησης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναγνωρισμένων παγκοσμίως από το διεθνές δίκαιο. Οποιοδήποτε Δικαστήριο ή διεθνής οργανισμός στον οποίο τυχόν θα συρθούμε αρνούμενοι καταβολές επί επαχθών παρανόμων δανείων (η έρευνα θα καταδείξει πια από τα δάνεια είναι παράνομα και επαχθή) ή θα προσφύγουμε για την ακύρωση ή την ρύθμισή τους, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει και θα πρέπει να σταθμίσει τον τεθέντα χαρακτήρα του χρέους ως ανθρωπιστικού – κοινωνικού και να μας δικαιώσει για ένα ή για κάποιους από τους λόγους που θα προκύπτουν.
Μέχρι τότε οφείλουμε να προστατεύσουμε την Ελλάδα και τον εαυτούς μας: τον ελληνικό λαό και να διώξουμε την κομματική φαυλοκρατία. Οφείλουμε να συνταχθούμε κάτω από την σημαία του λαϊκού κινήματος και να προχωρήσουμε όντας αποφασισμένοι, αιφνιδιάζοντας, ανατρέποντας, μη ανακοινώνοντας πως, πότε και ποιες κινήσεις θα γίνουν στην σκακιέρα της μάχης για το χρέος. Οι λογικές και οι κινήσεις του αιφνιδιασμού πρέπει να ανήκουν σε εμάς καθώς ανοίγουμε ένα ουσιαστικό πόλεμο στον οποίο πρέπει να έχουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων και την φαντασία στην δράση. Εάν συναντήσουμε τείχη απροσπέλαστα υπάρχουν λύσεις όπως αυτή που είχα προτείνει πέρυσι. Απλά ας σκεφτούμε και ας θέσουμε εμείς τους όρους της πορείας μας.
Αυτή σε γενικές γραμμές είναι η πρόταση που υποβάλλω και προς το κίνημα, στα μέλη του οποίου και θα αναλύσω περαιτέρω κινήσεις και τακτικές.
Δημ. Καραμήτσας
"...Οποιαδήποτε σοβαρή, έντιμη και εν τέλει πατριωτική κυβέρνηση όφειλε να έχει εξετάσει και τα δύο ενδεχόμενα και η δική της πρωτοβουλία είναι αναγκαία για να δώσει κύρος ημεδαπό και διεθνές στις διαδικασίες ελέγχου. Καθώς καμία τέτοια διάθεση δεν δείχνουν, αυτός είναι και ένας καλός επιπλέον λόγος και για να υποπτευόμαστε πως κάτι συμβάινει και για να τους διώξουμε από την εξουσία. Η απροθυμία και η άρνησή τους να προβούν στα αυτονόητα αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη συμμετοχής του πολιτικού συστήματος σε απάτη ή απιστία εις βάρος του ελληνικού λαού..."
Πολύ εύστοχο αυτό και λέει πολλά!
Νομίζω ότι όλα τα σχόλια του κ. Δημ. Καραμήτσα θα έπρεπε να συμπεριληφθούν σε ξεχωριστές αναρτήσεις για να δημοσιευτούν ευρύτερα.
Δημοσίευση σχολίου