Αυτό που θεωρώ αναγκαίο είναι ένα νέο κίνημα, ένα κίνημα που θα ενώσει. Πρώτα όσους και όσες ταγμένοι στην ανθρωποκεντρική αντίληψη που ξεκινά από την αρχαιότητα ακολουθούν τις φιλοσοφικές διδαχές του μαρξισμού και του αναρχισμού και μπορούν να δουν τον απέραντο ανθρωπισμό που τις ενέπνευσε και, στην συνέχεια, όλους, γιατί οι άνθρωποι τελικά μπορούν αν τους εξηγήσεις να αντιληφθούν ουσιαστικές και αληθινές έννοιες και να αποτινάξουν το ψέμα και την φτήνια των ιδεών, που ως κρυφή μόλυνση τοποθετήθηκαν στο μυαλό τους για να διαστρέψουν την ουσία και τα νοήματα της ζωής.
Ενα κίνημα που θα θέτει ως πρώτο μέλημα και στόχο του την κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Οχι στα συνθήματα και στα λόγια, αλλά στην βαθειά ουσία της σημασίας που έχει για κάθε άνθρωπο, αλλά και για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη. Γιατί, εάν οι κοινωνίες λειτουργούν σύμφωνα με την φύση τους και τον σκοπό τους, δηλ. την ενότητα των ατόμων στο “κοινό ον” που δημιουργείται (σκεφτείτε την ετυμολογία της αρχαίας λέξης) και την κάλυψη των αναγκών όλων, τότε ως είδος θα έχουμε λύσει τον πιο ουσιώδη ιστορικό γρίφο και όρο για να προοδεύσουμε πραγματικά, να ζήσουμε πραγματικά, ελεύθερα, με ισότητα και να εξελιχθούμε, ατομικά και συλλογικά. Απέναντι στην έννοια της κοινωνίας και μόνιμος εχθρός και καταστροφέας της (όπως και της ανθρωπότητας και όλου του πλανήτη) βρίσκεται ο ατομισμός, η βούληση κάποιου ή κάποιων να χρησιμοποιήσουν τους άλλους, να τους εκμεταλλευτούν, να νοσφιστούν κάθε τι που υφίσταται στην φύση ή δημιούργησαν και δημιουργούν οι άλλοι. Καταστροφική έχει αποδειχθεί η ματαιόδοξη μανία τους να έχουν πολύ περισσότερα από όσα χρειάζονται, να καταναλώνουν αλόγιστα, να εξουσιάζουν και να ορίζουν. Αυτή η κατά κυριολεξία ψυχασθένεια έχει όμως κυριαρχήσει στον πλανήτη, έχει γίνει το σύνθημα των ισχυρών και το όνειρο πολλών φτωχών και αδύναμων. Απέναντι σε αυτή την ψυχασθένεια που καταληστεύει την ανθρωπότητα και την καταστρέφει, αυτή και τον πλανήτη, οφείλει να σταθεί το κίνημα. Τώρα, πριν οι αυτο-καταστροφές του ίδιου άθλιου συστήματος προκαλέσουν τους φονικότερους και ίσως και οριστικούς πολέμους για την ανθρωπότητα.
Το κίνημα οφείλει να διδάξει την αλήθεια της ουσίας της ζωής, την απλότητα, την λελογισμένη χρήση των πόρων του πλανήτη, την απελευθέρωση από την σκλαβιά των αναγκών και της εξαντλητικής πολύωρης δουλείας.
Η ανθρωπότητα στον δρόμο αυτό θα πρέπει να προχωρήσει με όπλο και πολίτευμα, με ουσιαστικό θεσμό λειτουργίας, την ουσιαστική, την ισοτική πάντων δημοκρατία, την πραγματική δημοκρατία. Μπορεί να μην είμαστε όμοιοι, αλλά ως βιολογικοί μηχανισμοί είμαστε ίδιοι. Και το πολίτευμα που μπορεί να εκφράσει αυτή την αλήθεια, την μόνη επιστημονική αλήθεια είναι μόνο η πραγματική δημοκρατία. Αυτή μπορεί να μας μάθει πολλά, πάρα πολλά από όσα έχουμε ανάγκη.
Για να λειτουργήσει όμως μια πραγματική δημοκρατία για να είναι ευεπίφορη και δημιουργήσει, απαιτείται ένας προφανής όρος. Αυτός είναι η ατομική και κοινωνική αυτάρκεια στην κάλυψη των αναγκών. Η βεβαιότητα ότι και σήμερα και αύριο ο άνθρωπος θα έχει καλυμμένες τις ανάγκες του. Είναι η εγγύηση της ζωής και όσων είναι αναγκαία για αυτή, η αιτία που μας απελευθερώνει και μας κάνει πολίτες. Διαφορετικά η εκμετάλλευση των βιοτικών αναγκών από άλλους και ο φόβος της στέρησής τους, κάνουν τον άνθρωπο από υποχείριο έως αγρίμι και αρπακτικό, δηλ. μετατρέπουν το δικαίωμα σε επίφαση και αφορμή και τον σκοπό μιας κοινωνίας από κοινωνία συνδρομής στους άλλους σε μία ομάδα επιθετικών ιμπεριαλιστών. Το κίνημα συνεπώς οφείλει να μεριμνήσει, ώστε αυτές οι νέες κοινωνίες να δημιουργούν και να μοιράζονται τα αγαθά που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη. Λύση και αναγκαίος όρος για αυτό είναι η επανάκτηση και ολοκλήρωση είναι η κοινή κατοχή και χρήση των αναγκαίων και η διεύρυνσή τους, όχι όπως αυτό που στο αστικό κράτος ονομάζεται “δημόσια ιδιοκτησία”, αλλά εξελιγμένο σε “κοινή χρήση” με την έννοια της χρησιμότητας, της κοινής πρόσβασης και χρήσης και του σεβασμού στην φύση του.
Θέλησα το κείμενο να είναι μικρό και δεν θα μπω σε λειτουργικές λεπτομέρειες, όχι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά γιατί σκοπός είναι να βάλουμε στο μυαλό μας έννοιες και να τις επεξεργαστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου