ΠΙΡΟΥΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

ΠΙΡΟΥΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

Ανήμερα της αυτοκτονίας του ηρωικού Αρχηγού των Ατάκτων, το τρέχον «τακτοποιημένο» πολιτικό σύστημα, ακροβατεί σε επικοινωνιακές πιρουέτες στην άκρη του Ζαλόγγου. Τα ίδια ελλείμματα που οδήγησαν τότε τον αρχικαπετάνιο της εθνικής ανεξαρτησίας στη διαφυγή του στην κοιλάδα της σιωπής, η ίδια πικρή γεύση του ανολοκλήρωτου ’21 που στυφίζει ως τα τώρα, στις τελευταίες αθυροστομίες του Γεώργιου Καραΐσκάκη, αυτή η ίδια εθνική ανημπόρια, κάνει τους σημερινούς «ταγούς» να χορεύουν τσιγκολελέτες χέρι χέρι με τα εξωνημένα ΜΜΕ και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω τους. Επικοινωνιακές παρλαπίπες, επιλεκτικές διαρροές, δηλώσεις αξιωματούχων, «πληροφορίες» δημοσιογράφων και πρωθυπουργικά διαγγέλματα στον ίδιο χορό «αγοράς πολιτικού χρόνου», όταν την ίδια στιγμή το διακύβευμα είναι -ούτε λίγο ούτε η πολύ- η σοβαρή πιθανότητα, να πάνε τσάμπα τα ματσάκια με τα κόκαλα των πεθαμένων παππούδων και πατεράδων μας. Δεν είναι κόκαλα πουλιών, τα κόκαλα αυτά. Και δεν μπορεί μια σκατογενιά αμερικανοαναθρεμένων, να τσαλαβουτά στο αίμα και στον ιδρώτα τόσων ψυχών, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τα εξουσιαστικά τσαλιμάκια της. Δεν μπορεί ο κάθε γελοίος φραγκοφορεμένος Χατζηαβάτης, να πλατσουρίζει στα λασπόνερα των ντόπιων και διεθνών καναλιών και "οίκων", το καρυδότσουφλο της ρημαγμένη πατρίδας.

Απαιτείται τώρα, η ελληνική κοινωνία όχι μόνο να δει, αλλά να ψηλαφίσει επί των τύπων των ήλων των ελλειμμάτων της.

Η πατρίδα ετούτη από γεννησιμιού της είχε έλλειμμα εθνικής ανεξαρτησίας . Ο τόπος αυτός απ’ όταν οργανώθηκε σε κράτος, καθώς έντεχνα απαρνήθηκε την κοινοτική του παράδοση, έχει βαρβάτο έλλειμμα διοίκησης. Η κοινωνία αυτή, από τη σύσταση της κατά μίμηση του δυτικού της προτύπου, γίνηκε μια καλοθρεμμένο και μια κακοθρεμμένο παράσιτο της Εσπερίας, στο αγκομαχητό να γίνει «εφάμιλλη των καλυτέρων ευρωπαϊκών» και ως εκ τούτου έχει σοβαρό έλλειμμα παραγωγής και δημιουργίας. Η «Δημοκρατία» με τα δήθεν κατακτημένα δικαιώματα, στη θέση της χαμένης κοινωνικής και πολιτικής ελευθερίας, έχει μια τρυπάρα που μόνο ο Καραϊσκάκης θα μπορούσε να περιγράψει σαν το «βρακί της Κατερίνας». Η πολιτική καθώς απο-ιεροποιήθηκε και εξέπεσε σε επάγγελμα και μάλιστα μεταπρατικού τύπου, άνοιξε μια τρύπα ανάλογη της σεξουαλικής πείνας των θηλύγλωσσων εκπροσώπων της. Η δικαιοσύνη, ως εξάρτημα της πολιτικής ολιγαρχίας, βολοδέρνει στα λασπόνερα της δικιάς της τρύπας. Το έλλειμμα της, «πληρώνει» τις φυλακές με χιλιάδες ψυχές δήθεν για σωφρονισμό, ενώ σαν σουρωτήρι αφήνει τους ημετέρους να διαφεύγουν στις χώρες των αφεντικών τους. Ακόμη κι η Εκκλησία τρώει στη μάπα το έλλειμμα πνευματικότητας που οικοδόμησαν οι μεγαφωνικές, τα ηλεκτρικά καντηλέρια και η βαριά προτεστάντικη νόθευση της. Ο ίδιος ο Λαός έχει εν τέλει έλλειμμα Λαϊκότητας, παραδομένος τουλάχιστον τα τελευταία 40 χρόνια στην μαλθακότητα και στο μαράζι της ηδονοθηρίας και της καταναλωτικής αποχαύνωσης. Το αντιστασιακό ήθος της διαχρονίας του ελληνικού τρόπου, αφού εξέπεσε σε πρώτη φάση σε ηθικολογία, κατέπεσε τελικά στο έσχατο στάδιο ενός κυνικού αμοραλισμού. Το μηδέν που χάσκει εντός στον καθένα μας και μας απειλεί πλέον σαν συλλογικό υποκείμενο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το έλλειμμα ελληνικότητας. Η μαύρη τρύπα, γύρω από την οποία χοροστατεί το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό και οι ξένοι εντολοδόχοι του, δεν είναι οικονομική. Το έλλειμμα μας δεν είναι –πρωτίστως- οικονομικό. Όπως ακριβώς και το χρέος μας δεν είναι ένα κάποιο λογιστικό μέγεθος. Δεν είναι τα λεφτά που μας λείπουν. Είναι το μεδούλι του τόπου που αφανίστηκε. Αυτό οφείλουμε να επανεφεύρουμε. Αυτό είναι το χρέος μας. Το πρόβλημα της χώρας, δεν είναι "πως θα πάμε το άλογο να πιει νερό", κατά πως χτυπιούνται οι αγωνιούντες κονδυλοφόροι του συστήματος. Το πρόβλημα δεν είναι αν θα το πάει μόνος του ο ΓΑΠ ή παρέα με τον Σαμαρά και την Ντόρα και τον Καρατζαφέρη καβάλα στο σβέρκο. Το πρόβλημα δεν είναι αν θα πεισθεί να πάει υπό την απειλή της δίψας της χρεωκοπίας. Το πρόβλημα είναι, ότι το νερό είναι και θολό και νοθευμένο με διαόλους, που ‘λεγε κι η γιαγιά μου. Γι’ αυτό και ένα νέο συλλογικό όραμα, μοιάζει ανέφικτο.

Τί απαιτείται λοιπόν; Πριν απ’ όλα να διακοπούν άμεσα και δια ροπάλου τα χορευτικά στο χείλος του γκρεμού, από τις αστείες φιγούρες που αυτο-αποκαλούνται πολιτικό προσωπικό. Δεύτερον, να ξεθολώσουμε το νερό. Δηλαδή, επανιεράρχηση των προτεραιοτήτων της κοινωνίας. Της κοινωνίας των ζωντανών αλλά και των πεθαμένων, κατά πως ορίζει ο τρόπος μας. Τρίτον, «πλήρωση» των ελλειμμάτων, με την σειρά που αυτά διαμορφώθηκαν. Με βάση της πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και μια νέα αυθεντική ιεράρχηση τους. Επιτέλους ας απαντήσει εμπράκτως ο Λαός τι θέλει. Λεφτά ή ελευθερία; Καλοπέραση ή αξιοπρέπεια; Ας απαντήσουμε δηλαδή, τι επιζητούμε πρώτο και τι θέλουμε δεύτερο. Όλα αυτά δεν μπορεί, όμως, να είναι ευχές ή αμπελοφιλοσοφίες. Καλώς ή κακώς κάθε ιεράρχηση προτεραιοτήτων του βίου, απαιτεί θυσία του υποδεέστερου στόχου χάριν του σπουδαιότερου. Και τα δυό μαζί, είναι κάτι σαν «καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος». Τα ζόρια έρχονται, όταν χρειάζεται να διαλέξεις. Και αφού διαλέξεις, τα βάζεις όλα ετούτα σ’ ένα χαρτί και τα κάνεις πρόγραμμα, με αρχή, μέση και τέλος. Με στόχους και αντικειμενικούς σκοπούς. Με λειτουργικές, τακτικές και στρατηγικές αποφάσεις. Με αναγκαία μέσα και πόρους. Με χρονοδιαγράμματα. Με ανθρώπους έτοιμους να πεθάνουν για να τα υποστηρίξουν. Και τότε τίποτα –καθώς ξέρουμε από τον τρόπο μας- δεν μπορεί να σε εμποδίσει.

Τούτο είναι το χρέος μας, και όχι το άλλο, όσων τουλάχιστον, δεν μας φτάνει απλά να αγανακτούμε και τα κοκαλάκια των πεθαμένων μας, είναι –ακόμη- κάτι περισσότερο από μια χημική σύνθεση ανόργανων μεταλλικών αλάτων. Ζητείται επειγόντως, πολιτικός φορέας να "υποστασιάσει" αυτό το χρέος και να "πληρώσει" αυτό το έλλειμμα. 

Του μέλους του "Λαϊκού Κινήματος" Αντώνη Ανδρουλιδάκη

ΛΑΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΛΑΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Το Λαϊκό Κίνημα, το κίνημα των πραγματικών, αληθινών Δημοκρατών αυτής της χώρας, της Δημοκρατίας  που ποτέ δεν έπαυσε από τα χρόνια του Περικλή να βρίσκεται στην ψυχή των Ελλήνων.

Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα της απόλυτης ισότητας, το πολίτευμα της ίσης έκφρασης, της ίσης δημιουργίας, της ίσης απόφασης. Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα του Ανθρώπου, του ελεύθερου Ανθρώπου.

Δημοκρατία σημαίνει να έχεις την δυνατότητα πρότασης και δεσμευτικής απόφασης, είναι το πρόταγμα της πολιτικής ισότητας, είναι το ζητούμενο της δημοκρατικής παράταξης του τόπου.

Σκοπός της Δημοκρατίας είναι η εξεύρεση ομόφωνης λύσης μέσα από ένα διάλογο ισότητας. Μέσα από τον διάλογο κάθε άνθρωπος προσθέτει την θέση του και την κατά την γνώμη του λύση και ορθή πρόταση. Μέσα από τον αυτό τον διάλογο η Δημοκρατία παράγει πάντα υπεύθυνους πολίτες και έχει τις πιο ορθές από κάθε άποψη θέσεις.  Σκοπός της δημοκρατίας δεν είναι η διαμόρφωση ομάδων και πλειοψηφιών, είναι απλά αναγκαία συνθήκη λειτουργίας όταν δεν υπάρχει η ομοφωνία και μέσο ελάχιστης έκφρασης των πολιτών.

Απέναντι στην σημερινή κατ’ επίφαση δημοκρατία, που στην πραγματικότητα είναι μια άγρια και στυγνή ολιγαρχία. Απέναντι στην αριστοκρατία και την αναξιότητα όσων επιλέγει για να φιμώνουν την έκφραση του λαού, την φωνή των πολιτών, τις ανάγκες των ανθρώπων, προκειμένου να σπαταλιέται η ζωή των ανθρώπων, να κλέβεται η ίδια τους η ανάσα, να συσσωρεύεται στους λίγους χρήμα και δύναμη εις βάρος των πολλών, το Λαϊκό Κίνημα έχει τις λύσεις και τις πολιτικές που οδηγούν σε μια πραγματική Δημοκρατία όλων των πολιτών. 

Το Λαϊκό Κίνημα φέρνει πολιτικούς θεσμούς άμεσης δημοκρατίας για να δώσει ίση φωνή σε όλους τους Ελληνες, να αποφασίζουν από κοινού για τα θέματα της πολιτικής και της κοινωνίας και να μην στέκονται άφωνοι παρατηρητές, όσων αποφασίζουν για αυτούς, χωρίς όμως αυτούς.

Το Λαϊκό Κίνημα δεν επικαλείται μόνο την «κοινωνία των πολιτών» και την «Συμμετοχική Δημοκρατία», έρχεται να πραγματώσει μια αληθινή Δημοκρατία να της δώσει πραγματική οντότητα, δυνατότητα πρότασης και δεσμευτικής απόφασης.

Το «κράτος» δεν μπορεί να παραμείνει μία οντότητα τρίτη, έξω από τους πολίτες αυτής της χώρας. Το κράτος των Ελλήνων και η Πολιτεία των Ελλήνων είναι οι ίδιοι οι πολίτες αυτής χώρας,  αυτοί συγκροτούν το κράτος και αυτοί καθορίζουν την πορεία του.   

Το Λαϊκό κίνημα θέλει τον πολίτη να αποφασίζει αυτός για την τύχη του, να μπορεί να θέσει στους συνέλληνες πολίτες τις αγωνίες και τις προτάσεις του και να έχει την τύχη να συμβάλλει στην εξέλιξη και πορεία  της χώρας. Δεν θέλει τον πολίτη άφωνο, χωρίς δυνατότητες επί τέσσερα (4) χρόνια και μια μέρα μόνο πολίτη, τον θέλει κάθε μέρα πολίτη, να μην παρακαλάει για να ακουστεί, αλλά να έχει το δικαίωμα να τον ακούσουν.

Προχωράμε στην θέσπιση νέων θεσμών που οδηγούν στην Δημοκρατία. Με δύο παράλληλα βήματα η εξουσία γίνεται έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας.

Με την θέσπιση νέων δημοκρατικών αρχών, καθολικά εκλεγμένων, που ελέγχουν συνεχώς την άσκηση της εξουσίας και καθορίζουν την πορεία της, η κοινωνία παρεμβαίνει και καταλύει κάθε εξουσιαστικό γραφειοκρατικό φαινόμενο. Ολες οι «ανεξάρτητες διοικητικές αρχές» αντικαθίστανται από αρχές εκλεγμένες από τους πολίτες και δημιουργούνται και νέες για δώσουν στην κοινωνία ουσιαστικό αποφασιστικό ρόλο, η δικαιοσύνη διοικείται από τους πολίτες γιατί στον λαό ανήκει η δικαστική εξουσία (σ.σ. τα επιμέρους λειτουργικά σχέδια θα τα δημοσιεύσουμε τις επόμενες ημέρες).

Μέσα από τους θεσμούς ουσιαστικής δημοκρατίας ο άνθρωπος εκφράζεται και ορίζει το μέλλον του, ένα μέλλον βασισμένο στην συντροφικότητα και την συλλογικότητα, στην κατανόηση και στην αλληλεγγύη.

Με την θέσπιση θεσμών καθολικής άμεσης δημοκρατίας, ο πολίτης όχι μόνο ελέγχει, αλλά προτείνει, καταδεικνύει και αποφασίζει ο ίδιος για την πολιτική πορεία της Ελλάδας και του τόπου. Οι συνελεύσεις των πολιτών και με την χρήση της τεχνολογίας καθιερώνονται ως συνελεύσεις σημαντικών αποφάσεων για τα τοπικά και πανελλήνια ζητήματα, ως έκφραση της ίδιας της Πολιτείας των Ελλήνων.

Καθιερώνεται θεσμός υποχρεωτικού δημοψηφίσματος κατόπιν αιτήματος ενός αριθμού πολιτών. Αντίστοιχοι θεσμοί ισχύουν και για τους δήμους και τις περιφέρειες.

Καθιερώνεται θεσμός ανοικτής βουλής, στην οποία μετέχει με κλήρωση ένα ολοένα αυξανόμενο και εναλλασσόμενο ανά μήνα μέρος του λαού. Η Βουλή των Πολιτών αποφασίζει αυτή για σειρά νόμων. Οι μέχρι σήμερα βουλευτές μειώνονται και σταδιακά αποτελούν όργανο τεχνικής επεξεργασίας των νόμων.

Καθιερώνονται πάγιοι θεσμοί συζήτησης, έκφρασης και απόφασης ανά γειτονιά.     

Μέσα από την δημοκρατία, με τους θεσμούς των ανεξάρτητων δημοκρατικών αρχών και τους θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, πραγματώνεται όχι μόνο η λαϊκή κυριαρχία αλλά και ο κοινωνικός δημόσιος έλεγχος. Ενας έλεγχος πραγματικός, ουσιώδης και προορισμένος από την φύση του να επιτύχει σε κάθε τομέα.

Ετσι θα οδηγηθούμε σε μία πραγματική δημοκρατία, σε μια δημοκρατία από τον λαό και μόνο για τον λαό.        

Αυτό είναι το Λαϊκό Κίνημα, αυτές είναι οι λύσεις που αναζητά και απαιτεί ο φιμωμένος μέχρι σήμερα ελληνικός λαός και με όργανο την Δημοκρατία θα το διαμορφώσουμε όλοι μαζί, θα το ορίσουμε ξανά, μέσα από τις συλλογικότητές μας, που  αποκτούν νέα οντότητα από την πνοή και την σκέψη όλων μας.

Η ομάδα πρωτοβουλίας

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Επικοινωνήστε μαζί μας, δηλώστε την συμμετοχή σας.
e-mail laikometopo@gmail.com

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

To Λαϊκό Κίνημα γεννήθηκε για να εκφράσει τις αγωνίες, τις ανάγκες και τις ελπίδες των Ελλήνων για ένα καλύτερο, ανθρώπινο αύριο.

Το Λαϊκό Κίνημα είναι κίνημα της κοινωνίας, κίνημα από τα σπλάχνα του λαού αυτής της χώρας, που δεινοπαθεί, μοχθεί και έχει χάσει την ελπίδα του για το μέλλον.

Το Λαϊκό Κίνημα δεν είναι κόμμα, δεν είναι μηχανισμός κατοχής και διαχείρισης της εξουσίας, ούτε θα επιτρέψουμε ποτέ να μετατραπεί σε κάτι τέτοιο. Το Λαϊκό Κίνημα έχει ως σκοπό την απόδοση της εξουσίας στον λαό, αυτός πρέπει υπεύθυνα να διαχειρίζεται και να ορίζει την τύχη του. Μόνο μέσω της πραγματικής δημοκρατίας πραγματώνεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.

Το Λαϊκό Κίνημα είναι κίνημα ελεύθερων και αποφασισμένων ανθρώπων που προέρχονται από τον ελληνικό λαό και όχι από τις κάστες, τις πλουτοκρατίες και τις αριστοκρατίες.

Το Λαϊκό Κίνημα είναι βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, στελεχώνεται από τα παιδιά της, είναι κομμάτι της και εκφραστής μόνο των αναγκών του ελληνικού λαού.

Το Λαϊκό Κίνημα έχει ως κύρια αξία του τον άνθρωπο και στοχεύει στην ίση και δίκαιη εξυπηρέτηση των αναγκών του.

Σκοπός του Λαϊκού Κινήματος είναι να χτίσει την κοινωνία της ισότητας, την  κοινωνία της πραγματικής δημοκρατίας για να εκφράζεται μέσα από αυτή ελεύθερα ο λαός μας και να είναι πραγματικά κυρίαρχος της ζωής και του τόπου.

Το Λαϊκό Κίνημα είναι συλλογικό, στηρίζεται στην συλλογικότητα που θα εξασφαλίσει την κοινή πρόοδο, την κοινή πορεία. Καθετί που θα δημιουργείται σε αυτή την χώρα καθώς είναι κομμάτι της θα πρέπει να ανήκει σε όλους και να ελέγχεται άμεσα από την κοινωνία.

Το Λαϊκό Κίνημα πιστεύει στην ευτυχία όλων των Ελλήνων, στόχος του πρωταρχικός είναι να ανέβει κάθετα και κατακόρυφα η ποιότητα ζωής όλων και αυτό είναι εύκολα εφικτό. Το Λαϊκό Κίνημα δεν πιστεύει στην ευτυχία των λίγων που χτίζεται μέσα από την δυστυχία των πολλών

Στόχος και κοινό όραμα είναι κάθε παιδί που γεννιέται σε αυτή την χώρα και άνθρωπος που ζει σε αυτή να έχει εξασφαλισμένες τις βιοτικές του ανάγκες, να μην φοβάται, να μην αδικείται, να γνωρίζει ότι μπορεί και πρέπει να συμμετέχει με ισότητα σε κάθε κομμάτι της κοινωνικής ζωής, ότι μπορεί να απολαύσει μια πραγματική και ελεύθερη ζωή. Είναι εύκολα εφικτό - δεν είναι καθόλου δύσκολο.

Στόχος μας είναι μια ελεύθερη δημοκρατική πατρίδα με ένα λαό κυρίαρχο που ο ίδιος μετέχει, προτείνει και αποφασίζει για όλα τα ζητήματα της πατρίδας, από την γειτονιά και το χωριό του, μέχρι την πόλη και το σύνολο της πατρίδας.   

Το Λαϊκό Κίνημα είναι παρόν, για να συλλάβει και να εκφράσει πολιτικές που δεν αρκούνται στην άρνηση των επιδιώξεων του νέο-φιλελευθερισμού, αλλά  προβάλλουν ένα νέο σύστημα αξιών με μοναδική κεντρική προτεραιότητα τον άνθρωπο, τον ελεύθερο, αυτάρκη, χειραφετημένο, ολοκληρωμένο μέσα από την συλλογικότητα άνθρωπο που πορεύεται προς την προσωπική και κοινωνική ολοκλήρωση, προς την συνάντηση με την αληθινή οντότητά του.  

Βασισμένοι στις αρχές της δημοκρατίας και του κοινωνισμού, προτείνουμε νέους θεσμούς πραγμάτωσης των αρχών – αξιών αυτών και ένα συγκροτημένο σύστημα κοινωνικής πορείας και οργάνωσης, ως στόχο για το σήμερα, το αύριο και το μέλλον. 

Οφείλουμε να θέσουμε ξανά τους φιλοσοφικούς μας στοχασμούς και τα πολιτικά μας σχέδια για μια κοινωνία δημοκρατική και ελεύθερη.

Ολοι μαζί, με θεσμούς πραγματικής δημοκρατίας να χτίσουμε το σήμερα και το αύριο της πατρίδας με κέντρο της τον ΑΝΘΡΩΠΟ, τον ελεύθερο ΑΝΘΡΩΠΟ, τον άνθρωπο που βιώνει την ελευθερία του σε μια κοινωνία ελευθερίας, συλλογικότητας και συντροφικότητας και όχι τα οικονομικά μεγέθη και τους αδυσώπητους απρόσωπους αριθμούς. 

Η ομάδα πρωτοβουλίας

ΠΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΜΟΝΟΚΟΥΠΑ ΟΤΑΝ ΤΗ ΣΤΥΨΟΥΝ

Πολιτική, κοινωνική λογοτεχνία από το μέλος του κινήματος Αντώνη Ανδρουλιδάκη 

Ενα δυνατό ποιοτικό κείμενο. Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι για εμάς ένα τεράστιο κομμάτι από την ψυχή του κινήματος, ένα τεράστιο κομμάτι από την ψυχή μας.

ΠΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΜΟΝΟΚΟΥΠΑ ΟΤΑΝ ΤΗ ΣΤΥΨΟΥΝ

Κάποτε στο απώτατο μέλλον, είμαι βέβαιος, οι αρχαιολόγοι, θα εξετάζουν το «τεχνολογικό επίτευγμα» του λεμονοστύφτη, με το ίδιο περίπου δέος, που εμείς σήμερα ψηλαφίζουμε κάποιο μηχανισμό των Αντικηθύρων.

Κάποια ελάχιστα, ανεπαίσθητα, ίχνη χυμού, θα μαρτυρούν πως κάποτε τούτος ο διάολος, ρούφηξε το μεδούλι ενός ολοζώντανου λεμονιού. Στράγγιξε το είναι του.

Τα καίρια και τα ουσιώδη του λεμονιού, προφανώς, σφραγίστηκαν σχεδόν αεροστεγώς σε μικρές πλαστικές δεξαμενές, για να δροσίσουν ένα ψητό ψάρι ή για να συμμετάσχουν σε ένα καθώς πρέπει dressing. Έτσι θα εκτιμήσουν οι μελλοντικοί ειδικοί. Στο διάτρητο δίσκο που συγκρατεί τα «άχρηστα», οι ερευνητές με τα μικροσκόπια, θα ανακαλύψουν απειροελάχιστα ψήγματα της αφαίμαξης. Μικρά, τόσα δα, τρίμματα, θα μαρτυρούν τη ζωή που σφηνώθηκε στις χαραμάδες και δεν πέρασε τις εξετάσεις για τη δεξαμενή. Αν μάλιστα, σ’ αυτό το μακρινό μέλλον, οι άνθρωποι βρουν τη μέθοδο να αποφυλακίζουν τα αρώματα, θα εκπλαγούν μπροστά στην ισχύ ενός κάποιου λεμονανθού.

Ύστερα, μαγεμένοι απ’ τα αρώματα, που οι άνθρωποι του καιρού τους δεν θα αντέχουν, θα πέσουν με τα μούτρα, να μελετούν γρανάζια και μοτέρ. Στροφές και δονήσεις, θα καταγράφονται σε ηλεκτρονικά τεφτέρια. Μοντέλα θα αναπαράγονται και θα απεικονίζουν τις λειτουργίες. Πειράματα θα διεξάγονται. Μετρήσεις θα αναλύονται. Έτσι, ξεχνιούνται οι άνθρωποι. Ούτε κουβέντα για τη λεμονόκουπα που σάπισε σε κάποια άθλια χωματερή.

Μα δεν μπορεί, λέω, μια στιγμή, ένας θα γνοιαστεί για το σπόρο. Ποιός σπόρος συμπύκνωσε τούτη την ουσία, θα αναρωτηθεί. Ποιός σπόρος απομονώθηκε με προσοχή, για να μην δώσει την πικρή του γεύση σε ένα dressing; Ο σπόρος που πετιέται πάντα στην άκρη, αμετακίνητα πιστός μιας στυμένης λεμονόκουπας!

Ας μιλήσω καθαρά. Όταν τις νύχτες μισώ τούτη τη χώρα, είναι που τη βάζω στο νου μου σαν έναν γιγάντιο λεμονοστύφτη. Χιλιάδες λαδωμένα χέρια, ολονυχτίς και ολημερίς, για χρόνια πολλά, πατούν ηλεκτρικά κουμπιά, στρέφουν με δύναμη τις γεμάτες παλάμες τους, μπήγουν πιρούνια στο ψαχνό και ξεζουμίζουν το χυμό της πατρίδας. Σε κάθε χέρι, το λεμόνι του διπλανού τους. Σχεδόν, σε κάθε ομάδα, σε κάθε παρέα, σε κάθε οικογένεια, ένας λεμονοστύφτης, περιστρέφεται ρουφώντας τη ζωτική δύναμη απ’ το «εμείς» του Μακρυγιάννη. Οι σπόροι, πετιούνται με περίσσια προσοχή στον κάδο σκουπιδιών με μόνη παρηγοριά να τους έρθει στο κεφάλι η στημένη λεμονόκουπα. Να αντλούν στη θέα της, μιαν αίσθηση απ’ το αλλοτινό της σφρίγος. Να ονειρεύονται την αγκαλιά της, όπως σε παλιότερους καιρούς, πριν εφευρεθούν οι λεμονοστύφτες. Να προσδοκούν τη θρέψη τους, ξανά, στη θάλασσα της. Μάταια.

Νομίζω, πως αυτό συμβαίνει σήμερα στη χώρα. Ήρθε μια ξένη εταιρεία, γιομάτη τεχνογνωσία και συνέδεσε μονομιάς -σε ένα- όλους τους λεμονοστύφτες που μόνοι μας φτιάξαμε. Αποφασισμένη να ξεζουμίσει τον τόπο. Ότι άφησε ανέγγιχτο η λατρεία μας για το dressing. Κι’ εμείς –ακόμη- ελπίζουμε να μην φρακάρουμε στις χαραμάδες μαζί με τα υπολείμματα του στυψήματος. Ελπίζουμε να κυλήσουμε κρυφά στην πολύτιμη δεξαμενή με τους χυμούς που οι ξένοι θα πάρουν μαζί τους. Πάνε χρόνια, άλλωστε, που η σπορά αυτού του τόπου θαύμαζε τους γερμανικούς και τους αμερικάνικους αποχυμωτές. Πέταγε τη σκούφια της για να τους αποκτήσει. Κι ας ήταν η σκούφια της μια στημένη λεμονόκουπα.

Τώρα, όλη ετούτη η θηριώδης μηχανή, με τις περίτεχνες συνδεσμολογίες που διαπερνούν τις ζωές όλων μας, θα βάλει μπρος μια νύχτα και θα πετάξει τη χώρα και τους σπόρους της στο καλάθι της Ιστορίας. Δεν προλάβαμε να βγάλουμε απ’ την πρίζα τους λεμονοστύφτες που είχαμε στήσει για το διπλανό μας. Κι’ ήρθαν οι κουφάλες και πατήσαν το μεγάλο κουμπί. Όσο εμείς φλυαρούσαμε. Όσο ακόμη κάποιοι φαντάζονται πως ο ατομικός τους στύφτης δουλεύει ακόμη για λογαριασμό τους. Όσο ακόμη κάποιοι διατρανώνουν –δήθεν- πως αφήσανε στην άκρη τις μηχανές με τη στυφή γεύση. Παραμύθια. Κοιτάξτε τις χούφτες σας. Είναι ακόμη νοτισμένες από τους χυμούς που στραγγίξατε. Μυρίζουν ακόμη απ’ το ουσιώδες των λεμονανθών που ραντίσατε δεξιά κι αριστερά, δίχως έγνοια.

Μόνη ελπίδα τώρα, να βρούνε κάποιοι σπόροι εύφορο χώμα. Μόνη παρηγοριά, μια πίστη κι’ αυτή μετέωρη απ’ το στύψιμο: «Εάν μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γην αποθάνει αυτός μόνος μένει' εάν δε αποθάνει, πολύν καρπόν φέρει».

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ

ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ (ΕΑΜ) ΤΩΡΑ !!!

Αρθρο, πρόταση-τομή του μέλους μας Δημήτρη Καραμήτσα

 ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ (ΕΑΜ) ΤΩΡΑ !!!

Α. Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ 

Με προηγούμενο άρθρο κατέδειξα την πολύπλευρη αναγκαιότητα έκδοσης και κυκλοφορίας παράλληλου με το Ευρώ «νομίσματος» και την πολύπλευρη χρησιμότητά της (Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ , και σε άλλα μέσα στο διαδίκτυο).

Αναλύθηκαν με τρόπο λιτό και φραστικά απέριττο (ώστε να είναι ευρύτερα κατανοητοί) οι όροι έκδοσης, οι όροι λειτουργίας – κυκλοφορίας και η χρησιμότητα της έκδοσης ανταλλακτικής μονάδας. Η ανάλυση περιλάμβανε επίσης εκτίμηση των τυχόν αντιδράσεων από το εξωτερικό, αξιολόγησή τους και τρόπους απάντησης. Η εκτίμησή μου είναι ότι η κίνηση θα γίνει δεκτή ως λυτρωτική για τους ίδιους τους δανειστές μας και σε κάθε περίπτωση επίσημα δεν θα μπορούν να αντιδράσουν, καθώς τότε θα καταδειχθεί ότι σκοπός τους είναι η εξαγορά της Ελλάδας, η υποδούλωση και όχι η «σωτηρία» της.

Το άρθρο στάλθηκε και στο προσωπικό e-mail του πρωθυπουργού, προκειμένου να ενημερωθεί, να ακολουθήσει την πρόταση και εν τέλει να ελεγχθούν οι προθέσεις του, η σκοπιμότητα των ενεργειών του εν γένει. 

Την επόμενη και την μεθεπόμενη ημέρα συγκεκριμένοι άνθρωποι σε συγκεκριμένα Μ.Μ.Ε. απάντησαν στην πρόταση !!! (προφανώς ενημερωμένοι από το πρωθυπουργικό γραφείο) και μάλιστα αρνητικά, με τον ισχυρισμό ότι θα μας διώξουν από το Ευρώ !!!.

Η πρώτη απάντησή μου ανήκει σε αυτούς : ΚΑΚΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΤΟΥΣ, ΕΑΝ ΜΑΣ ΔΙΩΞΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ.

Τόσο καιρό «στηρίζουν» με τοκογλυφικά δάνεια την Ελλάδα με σκοπό να μην διαταραχθεί η ισορροπία του Ευρώ. Τρέμουν το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ, καθώς άμεσα θα κλονιστούν και θα καταρρεύσουν οι συναλλαγματικές ισοτιμίες σε όλο τον πλανήτη, με αβέβαιο το μέγεθος της λογιστικής οικονομικής καταστροφής κάποιων ισχυρών. Δεν πρόκειται  να το κάνουν και, εάν το κάνουν, η Ελλάδα θα έχει άμεσα ελεύθερα συναλλαγματικά διαθέσιμα σε Ευρώ της τάξης των πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων Ευρώ: τα Ευρώ που υπάρχουν στην χώρα και δεν θα μπορούν να κυκλοφορήσουν[1]. Με την επισήμανση ότι κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει να χρησιμοποιείς και να αποδέχεσαι για τις συναλλαγές σου οποιοδήποτε νόμισμα οποιασδήποτε χώρας του πλανήτη, παραπέμπω στο αρχικό άρθρο μου για την ανάλυση των σεναρίων και τις απαντήσεις στις τυχόν αντιδράσεις. 

Εντυπωσιάζει μάλιστα η απλοϊκότητα και η ρηχότητα της σκέψης τους !!!. Είναι ανάλογη του βάθους και του επιπέδου της κυβερνώσας την χώρα συντεχνίας, αλλά και της πλειονότητας των οικονομολόγων που δεν διδάχθηκαν κοινωνική οικονομία, αλλά μόνο οικονομία του καπιταλιστικού συστήματος. Ακόμα και στον καπιταλισμό, μία κοινωνία, ένα κράτος και μία οικονομία που δεν μπορεί να λειτουργήσει με το χρήμα που διαθέτει, το βρίσκει με κάθε τρόπο, αλλιώς καταστρέφεται ολοκληρωτικά από την ύφεση και τον στασιμοπληθωρισμό[2]

Β.      Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ (ΕΑΜ) και Ο ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ

Στο δεύτερο μέρος του άρθρου θα μπω στην λογική του σχεδιασμού της ανταλλακτικής μονάδας για να αρχίσει να μπαίνει από την φαντασία στο μυαλό μας, ως φαντασιακή θεσμική οντότητα.

Ο τίτλος της (αν και δεν θα τα χαλάσουμε σε κάτι πιο εύηχο «προτείνω να είναι «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ» ή «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ» (ΕΑΜ)[3]. Θα έχει εικόνα και τύπο αντίστοιχο με τα συνηθισμένα νομίσματα. Πάνω της θα είναι γραμμένο «ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΞΙΑΣ ΕΝΟΣ (1) ΕΥΡΩ» (σ.σ. ή ανάλογα με την αξία κάθε τίτλου) και «ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».   

Όπως έχω εκθέσει θα κυκλοφορεί παράλληλα με το Ευρώ, το οποίο και θα παραμείνει το επίσημο νόμισμα της χώρας και η βάση της συναλλαγματικής ισοτιμίας και των αντίστοιχων συνδιαλλαγών. Κατά συνέπεια η χώρα δεν αλλάζει επίσημο νόμισμα, δεν φεύγει από το Ευρώ (για να μην τρομοκρατούνται ή τρομοκρατούν κάποιοι). Ούτε βεβαίως μπορούν να μαζέψουν τα ελληνικά Ευρώ ή να τα ακυρώσουν καθώς η χώρα αντάλλαξε με Ευρώ τις δραχμές της, κατά την καταστροφική[4] είσοδό της στο ενιαίο νόμισμα.

Όπως έχω αναλύσει, η ανταλλακτική μονάδα ακολουθεί την ισοτιμία και την αξία του Ευρώ, όπως φαίνεται και ανωτέρω.

Η πρόταση αποτελεί απάντηση σε πολλές ανάγκες της χώρας και κυρίως των ανθρώπων, των πολιτών. Με την εκροή του ισοζυγίου εξαγωγών/εισαγωγών είναι βέβαιο ότι σε μερικά χρόνια η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικονομία θα έχει στραγγίξει από Ευρώ. Είναι το σύστημα της παγκόσμιας «χρεοκρατίας» και της ελληνικής παραγωγικής υστέρησης, στην οποία μας έφεραν οι καταστροφικές τακτικές, πολιτικές και επιλογές των κυβερνήσεων και της ντόπιας πλουτοκρατίας. Τα δανεικά θα είναι τότε ακόμα πιο ακριβά και πιο δύσκολα και παρότι έχω προτείνει καθαρές ριζοσπαστικές λύσεις («Οικονομία Δίχως Χρήμα», «Μείωση της χρήσης χρήματος» κ.α.) δεν είμαι βέβαιος ότι το σημερινό ελληνικό γίγνεσθαι μπορεί να τις κατανοήσει.

Ας επανέλθουμε όμως στην αξία της λύσης κατά το μέρος που απηχεί θεμελιώδεις φιλοσοφικές αρχές της θεωρίας των βιοτικών αναγκών, τις αποδεικνύει και τις εφαρμόζει: Οι άνθρωποι, οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν ανάγκη από αγαθά. Λίγο ενδιαφέρει τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον οποιοδήποτε απλό άνθρωπο η εκμετάλλευση του χρήματος μέσα από τοκογλυφικούς κερδοσκοπικούς μηχανισμούς. Αυτό που ενδιαφέρει τους ανθρώπους στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη είναι η προμήθεια αγαθών και η λήψη αναγκαίων υπηρεσιών. Οι άνθρωποι ενδιαφερόμαστε για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών μας και λίγο μας ενδιαφέρει εάν αυτό στην οικονομία του καπιταλισμού γίνεται με Ευρώ, Δολάρια, Γιέν, Γουάν, Δραχμές ή με άλλα νομίσματα, τα οποία στην ουσία είναι απλά βαμβακόχαρτα ή άχρηστα ως αγαθά μέταλλα. 

Εάν συνεπώς ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου καταβάλλεται ο μισός σε Ευρώ και ο υπόλοιπος σε ανταλλακτικές μονάδες, με τις οποίες μπορεί να προμηθευτεί τα ίδια αγαθά, λίγο ή καθόλου δεν τον νοιάζει και αυτό δεν έχει καμία πραγματική συνέπεια στην ζωή του.  Αντίθετα, με την ρύθμιση αυτή, με την έκδοση ανταλλακτικής μονάδας, δεν θα υπάρξουν και δεν θα μπορούν να αιτιολογηθούν με φόβο και τρομοκρατία μειώσεις στον μισθό των υπαλλήλων και κανενός εργαζομένου.

Ουσιαστικά, η λύση που προτάθηκε, διπλασιάζει άμεσα την εσωτερική κυκλοφορία χρήματος, δημιουργεί συνθήκες παραγωγικής ανάταξης της οικονομίας[5], συνθήκες παραγωγικής ανταγωνιστικότητας και αυξάνει τα αποθέματα του κράτους σε Ευρώ, η ανάγκη χρήσης του οποίου υποδιπλασιάζεται. Σύντομα το κράτος θα μπορεί να αποπληρώνει τα χρέη του και να χρηματοδοτήσει την συλλογική κοινωνική παραγωγική δραστηριότητα. Αντί λοιπόν οι ανάγκες του κράτους σε Ευρώ για μισθούς, συντάξεις και προμήθειες να είναι Χ, θα είναι πλέον Χ/2 (τουλάχιστον).

Αντίστοιχα, θα υπάρχει και συναλλαγματική επάρκεια από το πλεόνασμα των Ευρώ, η οποία θα εμπλουτίζεται και θα ενισχύεται από τον τουρισμό και τις άλλες εξαγωγικές δραστηριότητες, ώστε η χώρα να μην οδηγηθεί σε εισαγωγική εμπορική απομόνωση. Ισως κάποιοι μεγαλοκεφαλαιούχοι να χρειαστεί να κάνουν θυσίες στην παρουσία τους στην “λίστα Forbes”[6] , αλλά ο λαός αυτής της χώρας θα έχει περισώσει πολλά, θα μπορεί να επιβιώσει και να ελπίζει δημιουργώντας ένα καλύτερο μέλλον.

Όπως και αρχικά προτάθηκε, η Ε.Α.Μ. δεν θα έχει συναλλαγματική χρήση και αξία, άρα δεν θα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο υποτίμησης και συναλλαγματικών επιθέσεων.

Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να αποφασίσουμε, εάν η ΕΑΜ, θα είναι επιδεκτική τοκισμού. Η δική μου άποψη, πρόταση και θέση, είναι πως μία «ανταλλακτική μονάδα» δεν μπορεί να είναι αντικείμενο και επιδεκτική τοκισμού. Εάν τοκίζεται θα αποτελέσει χρήμα, κεφάλαιο και συντελεστή εγχώριας εσωτερικής χρεοκρατίας[7]. Σκοπός μιας ανταλλακτικής μονάδας είναι η κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών και όχι η κερδοσκοπία, η ανισότητα και η καταπίεση των ανθρώπων. Αυτό όμως (όπως και όλα τα υπόλοιπα) μπορεί να το αποφασίσει ελεύθερα ο ελληνικός λαός απαιτώντας δημοκρατία τώρα !!!.

Με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά η ΕΑΜ δεν μπορεί να θεωρηθεί νόμισμα και θα πέσουν στο κενό τυχόν νομικές ενέργειες κατά της Ελλάδας με τη νομική και ουσιαστική βάση αυτή. Στον καπιταλισμό το νόμισμα έχει άλλα χαρακτηριστικά και λειτουργία (συναλλαγματική διάσταση, τοκοφορία, κερδοσκοπία κλπ.) τα οποία απουσιάζουν από την ΕΑΜ με την ανωτέρω λειτουργία της, η οποία έχει μόνο κοινωνική λειτουργική διάσταση.

Επισημαίνω και πάλι ότι η λύση δεν απηχεί τις φιλοσοφικές και πολιτικές μου θέσεις και αντιλήψεις. Αν και απαρχή μιας ουσιαστικής εννοιολογικής θεώρησης της διάστασης του χρήματος, εξακολουθεί να υπακούει στις αρχές της λειτουργίας του καταστροφικού, παράλογου και επικίνδυνα βάρβαρου παγκόσμιου σήμερα. Παραταύτα, η δημιουργία της ΕΑΜ με τα χαρακτηριστικά που έχω εκθέσει θα είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην πορεία δημιουργίας ανθρώπινων κοινωνιών και κοινοτήτων και σωτηρία ουσίας για την Ελλάδα και εκατομμύρια Ελληνες.

     

Δημοσίευση και στο http://laikometopo.blogspot.com/

                                                                              

          

                                                                        Αθήνα, 8 Ιουνίου 2011

                                                                        Δημήτρης Καραμήτσας

  

---

[1] Αραγε πως φαντάζονται κάποιοι ότι μπορούν να εμποδίσουν την κυκλοφορία ενός νομίσματος και την κατοχή του από κράτη και πολίτες ; με ποιο τρόπο και ποιο μηχανισμό;

[2] Είναι τα φαινόμενα που βιώνει η Ελλάδα σήμερα σε αρχικό τους στάδιο.

[3] Το όνομα ΕΑΜ που προκύπτει συμβολίζει πολλά για την ελευθερία των Ελλήνων.

[4] Αποδείχθηκε και εκ του αποτελέσματος !!!.

[5] Στο κεντρικό κείμενο υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές προτάσεις για τον σκοπό αυτό.

[6] Η λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη – αφού οι ανταλλακτικές μονάδες που θα έχουν στα χέρια τους δεν θα λογίζονται ως νόμισμα, δεν θα έχουν παρά εσωτερική ανταλλακτική αξία (και όχι  συναλλαγματική αντιστοιχία). 

[7] Θα μπορεί όμως να αποτελεί αντικείμενο κατάθεσης.

ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΘΡΕΨΕ

Από την Ελένη Μιχ. λάβαμε μαζί με την δήλωση συμμετοχής στο κίνημα και το πιο κάτω άρθρο, το οποίο και δημοσιεύουμε μαζί με το καλωσόρισμα που της απευθύνουμε.

      ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΘΡΕΨΕ

Τα μνημόνια πλήρους υποδούλωσης που υπέγραψε η χώρα αποτελούν κομβικά στοιχεία μιας πολιτικής.

Στην ουσία των επισημάνσεων που έχουν γίνει στο παρελθόν από πολλά μέλη του κινήματος δεν μπορεί εύκολα να διαφωνήσει κανείς.

Ακόμα και η ίδια η κυβέρνηση που τα ψήφισε έχει πάρει αποστάσεις από αυτά, λέγοντας ότι είναι αναγκαίο κακό και επικαλούμενη κατά την προσφιλή τακτική των κυβερνήσεων τον ΦΟΒΟ, τον φόβο χρεοκοπίας και αδυναμίας πληρωμής μισθών, συντάξεων και ιδιωτών προμηθευτών. Ο ΦΟΒΟΣ έχει ένα περιεχόμενο και επακόλουθο : την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας.

Το πόσο βάσιμα και κυρίως πόσο άδολα είναι όσα επικαλείται η κυβέρνηση θα κριθούν από τον ελληνικό λαό και την ιστορία.

Το ζήτημα είναι ότι τα «ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ» προχωρούν και επεκτείνονται, στρεφόμενα ουσιαστικά κατά των πολιτών, των ανθρώπων, του λαού αυτής της χώρας.

Για μένα (και το έχω γράψει και πολύ πριν τα «μνημόνια της δουλείας») η Ελλάδα και η οικονομία της, μαζί με αυτή και η κοινωνία της όπως αναγκαστικά χτίστηκε είναι συνολικά και πολύπλευρα χρεοκοπημένη.

Είτε με μνημόνια, είτε χωρίς μνημόνια η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι ένα πραγματικό γεγονός και αιτία δεν είναι τα μνημόνια της δουλείας. Τα μνημόνια της δουλείας είναι το αποτέλεσμα της χρεοκοπίας που βλέπουμε σε κάθε έκφανση της ζωής μας, όπου και εάν κοιτάξουμε γύρω μας.

Η χρεοκοπία και τα μνημόνια της δουλείας δεν είναι απότοκο της ιδιοσυγκρασίας του ελληνικού λαού, αλλά απότοκο του συστήματος και των αρχών οργάνωσης της κοινωνίας. Το ίδιο το σύστημα και οι αρχές οργάνωσης της κοινωνίας καλλιέργησαν όλα τα σφαλερά φαινόμενα του ατομισμού που συναντούσαμε και συναντάμε γύρω μας και τους έδωσαν θεσμική διάσταση. Διδάχθηκε πολλά ο ελληνικός λαός από αυτό το σύστημα και τα όργανά του και δημιούργησε μια κουλτούρα μέσα από τις αντιφάσεις του. Είδε για παράδειγμα καλά πως οι θεσμοί και οι διακηρύξεις, πως οι ίδιοι οι νόμοι, είναι απλά φραγμός για τους πολλούς και πόρτα για τους λίγους. Πως υπάρχουν και γράφονται, όχι για όλους, αλλά για να είναι ισχυροί οι λίγοι. Στην αντίφαση αυτή ο ελληνικός λαός απάντησε είτε συλλογικά με οικτρά αποτελέσματα και ήττες είτε ατομικά, προσαρμόζοντας την κουλτούρα του στην κουλτούρα της εξουσίας για να επιβιώσει μέσα από το πραγματικό θεσμικό καθεστώς. Μέσα από όσα ίσχυαν στην πραγματικότητα και όχι μέσα από τα θεσμισμένα επίσημα.

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι συνολικό και συστημικό και το ίδιο εκτεταμένη είναι η χρεοκοπία της.

Ακουσα σε μία συγκέντρωση πως ακόμα και εάν ο «Θεός» μας έστελνε 600 δις Ευρώ, το ελληνικό παρόν, αυτό το παρόν, σε ελάχιστα χρόνια θα ξαναείχε δημιουργήσει χρέη.

Το δε ζήτημα των χρεών και της χρέωση των λαών δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, είναι φαινόμενο παγκόσμιο, άμεσο απότοκο του απάνθρωπου παγκόσμιου συστήματος της χρεοκρατίας. Στο σύστημα αυτό όλοι χρωστάνε στους τραπεζίτες και αυτοί δανείζουν σε όλους τους λαούς τα ίδια τα χρήματα των λαών. Οποιος δεν δανείζεται και όποιος δεν καταναλώνει είναι εκ προοιμίου εκτός παιχνιδιού. Στο παιχνίδι αυτό τα μνημόνια της δουλείας είναι απλά μια φάση, ένα επόμενο κομμάτι του παιχνιδιού, ένα πείραμα περαιτέρω υποδούλωσης. Στην εξέλιξή του το πείραμα – παιχνίδι περιλαμβάνει μάλλον την δημιουργία αυτοκρατοριών – υπηκόων και πραγματικών νομικά δούλων («παγκόσμια διακυβέρνηση»).

Η καταγγελία των «μνημονίων της δουλείας» είναι σαφές έργο και ανάγκη για τον ελληνικό λαό. Νομικά συμφωνώ με την άποψη ότι το ίδιο το πλαίσιο και οι συμβατικές δεσμεύσεις οδηγούν στο συμπέρασμα που γράφτηκε από τον Δ. Καραμήτσα : ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2010/07/blog-post_6604.html), αλλιώς το παιχνίδι της δουλείας και της υποτέλειας θα συνεχιστεί.

Το πρόβλημα όμως παραμένει: Η χρεοκοπία της ελληνικής κοινωνίας θα συνεχίζεται όσο εξακολουθεί να υπάρχει η ίδια κατάσταση, όσο θα υπάρχουν οι μίζες, η έλλειψη παραγωγής, η ξενοδουλεία, ο ατομισμός, τα δανεικά, η υπερδιόγκωση του εμπορίου, η λάθος παιδεία και άλλα πολλά.

Εάν έφευγαν τα μνημόνια από την μέση και πάλι χρεοκοπημένοι θα είμαστε και πάλι προς δανεικά και μνημόνια θα οδεύαμε και πάλι η κοινωνία θα κινείτο με τα λάθη της, τις καχεξίες και την κουλτούρα του ατομισμού της.

Για αυτό συμφωνώ με το Κινημά σας που είναι και Κίνημά μας, χρειαζόμαστε πέρα και πάνω από όλα ένα νέο κοινωνικό παναθρώπινο λογισμικό οργάνωσης της κοινωνίας.  Ένα λογισμικό που θα έχει κέντρο τον άνθρωπο και θα τον υπηρετεί. Θα υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Στον αντίποδα, ούτε οι κρατικές τράπεζες, ούτε η «καπιταλιστική κοινωνική δικαιοσύνη» απέδωσαν για να τις επαναφέρουμε ως αξίες και ως έννοιες.

Ολες κινούνται στα αξιολογικά πλαίσια του ίδιου συστήματος και στις δικές του αξίες, δηλαδή στην ανισότητα και στις διακρίσεις.

Τα «μνημόνια της δουλείας» πρέπει σίγουρα να καταγγελθούν και να τελειώσουν, το ίδιο όμως πρέπει να τελειώσει και η εικόνα της Ελλάδας που μας γέννησε, η εικόνα και η πραγματικότητα της Ελλάδας που τα προκάλεσε.

                                                                               Δηλώνω την συμμετοχή μου

                                                                                             Ελένη Μιχ.       

 

ΠΡΟΤΑΣΗ – ΕΙΣΗΓΗΣΗ (του συντρόφου – μέλους του κινήματος Β.Κ.)

ΠΡΟΤΑΣΗ – ΕΙΣΗΓΗΣΗ

(του μέλους του κινήματος Β.Κ.)

Πολιτική  Διακήρυξη

Η άρση της Εθνικής μας Κυριαρχίας, η συνεχιζόμενη παραβίαση άρθρων του Συντάγματος από τους διαχρονικά κυβερνώντες (εδώ και 50 χρόνια), έχει ως αποτέλεσμα ουσιαστικά την κατάλυση της δημοκρατίας. Η υποθήκευση του συνόλου της πατρίδας, η καταλήστευση και λεηλασία του δημοσίου χρήματος, η μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο, η υποδούλωση του έθνους στη ντόπια και διεθνή ολιγαρχία - παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα - και η καταδίκη του λαού σε εργασιακό μεσαίωνα είναι πράξεις τετελεσμένες. Πράξεις που ουδείς ελεύθερος, δημοκράτης και πατριώτης Έλληνας δύναται πλέον να ανέχεται.

Έχοντας πλήρη συνείδηση των όσων συμβαίνουν γύρω μας και απόφαση να αντισταθούμε με κάθε νόμιμο, ηθικό και δημοκρατικό μέσο αποφασίζουμε, εμείς Έλληνες δημοκράτες και πατριώτες, να προχωρήσουμε άμεσα στη σύσταση πολιτικού φορέα που θα αγωνιστεί για την αποκατάσταση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Διεκδικούμε:

Α) Νέα Μεταπολίτευση, που θα οδηγήσει τη χώρα σε μεικτό πολίτευμα Άμεσης και Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Διαχωρισμό τον εξουσιών μεταξύ Εκτελεστικής, Νομοθετικής και Δικαστικής. Θέσπιση νέου Συντάγματος.

Β) Τιμωρία των υπευθύνων (δημοσίων και ιδιωτών) για τη διαχρονική λεηλασία και σπατάλη του δημοσίου χρήματος. Διαχρονικό πόθεν έσχες από την περίοδο της κατοχής μέχρι σήμερα, αναδεικνύοντας έτσι την άμεση σχέση του σημερινού πλούτου με το ανήθικο (από τους Γερμανοτσολιάδες και μαυραγορίτες μέχρι τους σημερινούς διαπλεκόμενους).

Γ) Διερεύνηση ευθυνών για πράξεις Εθνικής Προδοσίας και μειοδοσίας. (Δεν χρειάζεται να πάει κανένας στη φυλακή. Κατάσχεση κάθε περιουσίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και ας βγούν στο δρόμο να ψάξουν για δουλειά - καιρός είναι να δουλέψουν και αυτοί).

Δ) Λογιστικό - διαχειριστικό έλεγχο, επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους ακόμη και άρνηση πληρωμής του (άλλωστε μόνο το 5% του συνολικού χρέους είναι το ποσό που δανειστήκαμε).

Ε) Κοινωνική Δικαιοσύνη - Αναδιανομή του πλούτου προς όφελος του λαού. Συνταγματική κατοχύρωση του ορίου  μεταβίβασης της περιουσίας και εξασφάλιση αποτροπής της συγκέντρωσης του πλούτου.

ΣΤ) Διαγραφή των πάσης φύσεως χρεών των μη προνομιούχων Ελλήνων Πολιτών, νέα Σεισάχθεια.

Ζ) Αποκατάσταση της ελευθεροτυπίας και αποδέσμευσή της από τα καρτέλ των βαρόνων του Τύπου.

Η) Αποσυμφόρηση της Ελλάδας από την κατευθυνόμενη από τον ιμπεριαλισμό και προερχόμενη από τον τρίτο κόσμο προσφυγιά (αυτοί που με τις πολιτικές τους την δημιούργησαν αυτοί και να δώσουν τη λύση. Είναι περίπου1.000 οικογένειες στον πλανήτη που καθορίζουν την τύχη μας μέσα από τις τράπεζες, τις πολιεθνικές και τις λέσχες τους. Είναι πολύ λίγοι για να αποφασίσουν για την τύχη όλης της γής). Αποκατάσταση της ασφάλειας και της κοινωνικής ειρήνης.

Θ) Αξιοποίηση της ακίνητης εκκλησιαστικής περιουσίας προς όφελος του λαού. Δεν είναι δουλεια της Εκκλησίας να κάνει τον επιχειρηματία ή τον επενδυτή. Δημιουργεί συσσώρευση πλούτου και παραμελεί το έργο της διακονίας που είναι και ο πραγματικός σκοπός της.

Δεν μπορεί τα δικαιώματα των πολιτών να παρέχονται σαν ελεημοσύνη. Αυτό δημιουργεί συνθήκες εξάρτησης και “ραγιαδισμού” και όχι ελεύθερου πολίτη. Έτσι η Εκκλησία - επιτέλους - θα αποδείξει την σχέση αγάπης που θα πρέπει να έχει με τους πολίτες και θα αποκαταστήσει το κύρος της.

Ι) Προστασία του Περιβάλλοντος και των ελεύθερων δημοσίων χώρων. Κανένας δεν νομιμοποιείται επειδή κάτω από δήθεν νόμιμες διαδικασίες κατέχει η καταστρέφει περιουσία ή αγαθό που ανήκει σε όλους τους πολίτες αυτής της χώρας.

Επιθυμούμε την ανοικοδόμηση της Πολιτείας και τη στερέωση της Κοινωνίας μας στις αρχές της Πολιτικής Αρετής. Εμπνεόμαστε από τους αρχαίους Έλληνες ελευθερόφρονες φιλοσόφους, από το αναγεννησιακό Κίνημα του Μιστρά του 15ου αιώνα, από τον Ευρωπαϊκό και Νεοελληνικό Διαφωτισμό, από το επαναστατικό πνεύμα της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης (1789-1792), από τις διακηρύξεις της εθνικοαπελευθερωτικής Ελληνικής Επανάστασης του 1821, από την αγωνιστικότητα και τον πατριωτισμό των κινημάτων του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού του 19ου αιώνα, από τους ντόπιους αντιμοναρχικούς αγώνες του 19ου αιώνα, από το πνεύμα των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης (1941-44), από τους δύο Ανένδοτους και τον Αντιδικτατορικό αγώνα, από τα Κινήματα του λαού και της Νεολαίας από το 1974 και μετά.

Για εμάς οι δημοκρατικοί και απελευθερωτικοί αγώνες των Ελλήνων νοούνται ως μία αδιάρρηκτη στους αιώνες αλυσίδα, της οποίας ο έσχατος κρίκος είμαστε εμείς.

Κληρονόμοι και μέτοχοι του διαχρονικού ελευθερόφρονου πνεύματος των Ελλήνων, όπως αυτό καλλιεργήθηκε και ορίστηκε μέσα από την Ελληνική Παιδεία, δηλαδή τον Ορθό Λόγο, αναγνωρίζουμε, αποδεχόμαστε και θεωρούμε αυτονόητη την αδιάρρηκτη συνέχειά μας από το φωτισμένο πνεύμα και τον ανθρωπιστικό ηρωισμό των προγόνων μας.

1. Είμαστε σθεναρά ενάντιοι σε κάθε δογματισμό και δεισιδαιμονία, αποκηρύσσουμε τη θεοκρατία, τη δεσποτεία, τον εθνομηδενισμό και τη σύγχρονη έκφραση όλων αυτών, το νεοφιλελευθερισμό, τη διαχρονική έκφραση όλων αυτών, τον ιμπεριαλισμό. Επιτέλους είμαστε Έλληνες, Έλληνες πολίτες και όχι Αγγλοσάξωνες.

2. Σεβόμαστε τη διαφορετικότητα και στα πλαίσια αυτής υπερασπιζόμαστε την εθνική μας ταυτότητα. Δεν αποδεχόμαστε καμία διάκριση λόγω διαφορετικότητας.

3. Αγωνιζόμαστε για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα σε μια Ευρώπη των λαών. Συμπαραστεκόμαστε ενεργά σε κάθε λαό που αγωνίζεται για εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία.

4. Δεν παραχωρούμε σπιθαμή ελληνικού εδάφους, θαλάσσης ή αέρος. Δεν διεκδικούμε τίποτα, δεν παραχωρούμε τίποτα. Προμαχούμε για ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις ελληνικές ή ελληνόφωνες κοινότητες εκτός συνόρων, όπου αυτές καταπιέζονται. Αγωνιζόμαστε για επανένωση της Κύπρου σε ενιαίο και αδιαίρετο κράτος. Δεν αναγνωρίζουμε και δεν επιτρέπουμε σφετερισμό του πολιτισμού και της ιστορίας μας από κανέναν. Καλοδεχόμαστε ωστόσο όποιον επιθυμεί να μετέχει στον Πολιτισμό και την Ιστορία μας.

5. Δεν διαπραγματευόμαστε την ελευθερία του λόγου, ενθαρρύνουμε την παρρησία.

6. Θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημοκρατική μας ολοκλήρωση, το διαχωρισμό της Πολιτείας και της Παιδείας από την οποιαδήποτε θρησκεία. Υπερασπιζόμαστε τη θρησκευτική ελευθερία αλλά αυτή οφείλει να τελεί υπό τον άμεσο έλεγχο της Ελληνικής Πολιτείας, να συνάδει και να σέβεται τους νόμους, τα ήθη και τα έθη των Ελλήνων. Όλες οι θρησκείες πρέπει να υπάγονται σε ειδική γραμματεία του Υπουργείου Εσωτερικών, οι κληρικοί τους να είναι υποχρεωτικά Έλληνες Πολίτες και οι πράξεις λατρείας να τελούνται στην Ελληνική Γλώσσα.

Υπερασπιζόμαστε το αναφαίρετο δικαίωμα για δημόσια και δωρεάν Παιδεία και  Υγεία. Είμαστε αντίθετοι στην εμπορευματοποίηση Παιδείας και Υγείας. Εκχώρηση Παιδείας και Υγείας σε ιδιώτες σημαίνει διαρκές έγκλημα εις βάρος του λαού. Είμαστε αντίθετοι στις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, εναντιωνόμαστε στο ξεπούλημά τους και επιμένουμε στο δημόσιο χαρακτήρα τους. Ο δημόσιος πλούτος και η δημόσια περιουσία οφείλει να μείνει στην ιδιοκτησία του λαού και να αξιοποιηθεί προς όφελος του. Θέλουμε οι δημόσιες επιχειρήσεις να είναι κερδοφόρες αλλά είναι απαράδεκτο να λειτουργούν με όρους κερδοσκοπικούς. Οφείλουν όμως να αποδεικνύουν καθημερινά το δημόσιο χαρακτήρα τους, να επικρατεί απόλυτη διαφάνεια σε όλες τις δραστηριότητές τους, να στελεχώνονται και να διοικούνται μόνο από Έλληνες πολίτες κατά τεκμήριο άριστους και αδιάφθορους. Όλο αυτή η συναλλαγή Δημοσίου και κομματικών μηχανισμών πρέπει να τελειώνει, γιατί δημιουργεί συνθήκες εξάρτησης, ομηρίας και κοινωνικού αυτοματισμού (Δημόσιου και Ιδιωτικού). Σε μιά κοινωνία ελεύθερων πολιτών η εξάρτηση και η ομηρία είναι ντροπή.  Φυσικά και θα απομακρυνθούν από το Δημόσιο όλοι αυτοί που κατά καιρούς με αδιαφανείς και παράνομες διαδικασίες απόκτησαν ”θεσούλες” περιουσία και εξουσία. Είναι ζήτημα ηθηκής αποκατάστασης απέναντι στους μέχρι σήμερα μή προνομιούχους πολίτες αυτής της χώρας.

Αγωνιζόμαστε για την ανάδειξη και την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της Ελλάδας για την προκοπή, πρόοδο και ευτυχία των Ελλήνων πολιτών.

Ενθαρρύνουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία και επιχειρηματικότητα και στηρίζουμε κατά προτεραιότητα τις ελληνικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, κάθε ιδιώτης οφείλει να γνωρίζει και ο νόμος οφείλει να του το υπενθυμίζει, ότι προέχει πάντα το κοινό και δημόσιο όφελος. Η απληστία και η πλουτολατρεία είναι απαράδεκτες.

Συμφωνώντας στις παραπάνω θέσεις, αρχές, αξίες και διακηρύξεις, αποφασίζουμε την ίδρυση νόμιμου πολιτικού φορέα και καλούμε τους συμπολίτες σε συμμετοχή και αυτοοργάνωση.

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΡΑ !!!

            

Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι, συντρόφισσες, συναγωνιστές, αδέλφια πολίτες αυτής χώρας

Μπροστά στον εκμηδενισμό, την απαξίωση, την εκποίηση της πατρίδας και τη νέα δουλεία που ζούμε και την χειρότερη που μας ετοιμάζουν και την οποία απεργάστηκε και προκάλεσε επί δεκαετίες ένα φαύλο σύστημα εκμετάλλευσης της χώρας και των Ελλήνων, εμείς οι Ελληνες πολίτες συνήλθαμε ειρηνικά, αποφασισμένοι να δώσουμε ένα οριστικό τέλος στην φαυλοκρατία, την βαρβαρότητα, την αναποτελεσματικότητα των κοινωνικών λειτουργιών και του πολιτικού συστήματος.

Καθώς Ελλάδα είναι οι Ελληνες, οι πολίτες αυτού του κράτους, η μόνη σωτηρία για την επερχόμενη υποδούλωση και διάλυση της πατρίδας μας μπορεί να έλθει μόνο μέσα από τον ίδιο τον Ελληνικό λαό, την δράση και τις αποφάσεις του.

Σύντροφοι, συναγωνιστές, αδέλφια και φίλοι έχουμε σήμερα ένα ιστορικό καθήκον και σε εμάς - όχι τυχαία – έταξε η μοίρα την ανάγκη του αγώνα και της δράσης.

Το σύστημά τους είναι ετοιμόρροπο, είναι υπό κατεδάφιση. Τα υλικά του είναι σταγονίδια του κομματικού σωλήνα και σαπισμένη διαφθορά. Προβάλουν αρχές, αξίες και δόγματα. Όλα τα έχουν καταπατήσει και βιάσει βάναυσα και ασύστολα.

Μπροστά στην γενικευμένη σήψη των αυτόκλητων και ανάξιων πολιτικών πατέρων του έθνους, όλοι εμείς οφείλουμε να δράσουμε κατά τρόπο ουσιαστικό. Οφείλουμε να δράσουμε ώστε να φέρουμε τον λαό μας στην εξουσία, να καθιερώσουμε την λαϊκή κυριαρχία, να φέρουμε επιτέλους ξανά την δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε.

Από παντού μέσα από τα σπλάχνα αυτής της κοινωνίας, ξεπηδούν άνθρωποι, ομάδες, κινήματα, προτάσεις. Ολοι και όλα τους έχουν τους ίδιους σχεδόν σκοπούς, τις ίδιες περίπου θέσεις:

Ολοι θέλουμε μια κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο και όχι το κέρδος, όλοι επιζητούμε την ανόθευτη πραγματική δημοκρατία και την ουσιαστική ισότητα, όλοι ζητούμε την κάλυψη των αναγκών όλων των ανθρώπων, την συμμετοχή, την πραγματική ελευθερία, που κατακτιέται όταν όλοι οι άνθρωποι νοιώθουν σίγουροι πως δεν θα στερηθούν τις βιοτικες ανάγκες τους. Ολοι μας έχουμε στόχο την παραγωγική αυτάρκεια της χώρας και την ανεξαρτησία της. Ολοι μας έχουμε στόχο την τιμωρία των ενόχων, την εκδίωξή τους, την κατάργηση της φαυλοκρατίας των κομματικών μηχανισμών.

Κουραστήκαμε από την εξάρτηση, σώθηκε η ζωή μας να αγωνιζόμαστε για να μας εκμεταλλεύονται. Ολοι ονειρευόμαστε μιαν άλλη κοινωνία, μια κοινωνία ανθρώπων, μια κοινωνία της πραγματικής ζωής. Ολοι θέλουμε μια αληθινά δίκαιη κοινωνία, μια κοινωνία όλων των ανθρώπων. Θέλουμε όλοι μία Ελλάδα που θα ανήκει πραγματικά στους Ελληνες.    

Όλα τα πιο πάνω αποτελούν το κοινό στόχο και την κοινή συνισταμένη για την δημιουργία ενός Λαϊκού Κινήματος, ενός Λαϊκού Μετώπου, που θα έλθει να λυτρώσει την χώρα από όσα την ταλανίζουν.

Δεν υπάρχουν άλλες λύσεις. Η πολυδιάσπαση είτε είναι προϊόν ατομισμού, είτε αγκυλώσεων, είτε ακόμα της έλλειψης επικοινωνίας και του φόβου που επιβάλλει το σύστημα, μας καθιστά εύκολους στόχους και εγγυάται ένα μόνο πράγμα: ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΜΑΣ και τη ΝΙΚΗ ΤΟΥΣ. Σε αυτό όμως τον αγώνα της αγανάκτησης και των οραμάτων δεν πρέπει να νικηθούμε, δεν έχουμε το δικαίωμα να νικηθούμε. Εχουμε ιστορικό καθήκον να νικήσουμε για να αποτινάξουμε την σαπίλα και να χτίσουμε μια νέα Ελλάδα, μια νέα πατρίδα, την πατρίδα όλων μας.

Ηλθε η ώρα να αφήσουμε οριστικά παράμερα κάθε ατομισμό και κάθε αγκύλωση και να ενωθούμε με τα πολλά που μας ενώνουν για να δημιουργήσουμε ένα κοινό ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ένα κοινό ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ των ανεξάρτητων και αδέσμευτων πολιτών αυτής της χώρας. Το μέτωπο και το κίνημα της πραγματικής ανατροπής, το μέτωπο και το κίνημα της πραγματικής ελπίδας, το μέτωπο και το κίνημα της ουσίας.

Επειδή θέλουμε την Ελλάδα ενωμένη και πολλοί από εμάς νοιώθουμε σιχασιά για τα φαύλα κόμματα και τους μηχανισμούς τους, το Κίνημα, το Μέτωπο, οφείλει όχι μόνο να στηρίζεται στην πραγματική δημοκρατία, την ισότητα και την συμμετοχή όλων, αλλά θα πρέπει να έχει και ημερομηνία λήξης και διάλυσης. Δεν θα επαναλάβουμε το σύστημα, θα το αλλάξουμε και θα διαλυθούμε για να μην αποτελέσουμε μηχανισμό φαυλότητας.   

Στόχος δεν είναι να φτιαχτεί ένας ακόμα καταπιεστικός μηχανισμός νομής της εξουσίας και φαυλοκρατίας. Στόχος είναι να λυτρωθεί η χώρα από αυτά ακριβώς τα πράγματα.

Και αυτό θα συμβεί μόνο με την ομόνοια και την σύμπραξη όλων των κινημάτων, των τάσεων, των θέσεων, των ανθρώπων.

Η πρόσκλησή αυτή μας αφορά όλους, πολίτες και κινήματα αυτής της κοινωνίας. Μόνο ενωμένοι θα νικήσουμε. Μόνο ενωμένοι θα πάρουμε πίσω την χώρα μας και την ζωή μας.

Μόνο ενωμένοι μπορούμε να τους νικήσουμε.

Μόνο ενωμένοι και ίσοι θα χτίσουμε την κοινωνία του αύριο.

Ως ομάδα πρωτοβουλίας και μόνο φτιάξαμε ένα blog. Δηλώστε εκεί την συμμετοχή σας, είτε με το όνομά σας είτε με ένα ψευδώνυμο. Ελάτε να ανοίξουμε εκεί την συζήτηση και τον χορό της αυτό-οργάνωσης της κοινωνίας. Ελάτε να ανοίξουμε τον χορό της νίκης των ανθρώπων, της νίκης της πραγματικής ελεύθερης κοινωνίας.