ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ : ΗΠΑ - Ε.Ε. – ΕΛΛΑΔΑ (Ο πόλεμος και το τέλος του Ευρώ)

                                              ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ : ΗΠΑ - Ε.Ε. – ΕΛΛΑΔΑ

                                               (Ο πόλεμος και το τέλος του Ευρώ)

Η ανάλυση αυτή βασίζεται σε μία αντίληψη που προέρχεται από την ανάλυση όσων έχουν συμβεί και συμβαίνουν στο ελληνικό και κυρίως στο διεθνές κυβερνητικό και οικονομικό περιβάλλον.

Είναι σαφές ότι κάποιοι ελάχιστοι άνθρωποι στον πλανήτη γνωρίζουν ή είναι προϊδεασμένοι για τους σχεδιασμούς. Κάποιοι από αυτούς είναι Ελληνες και είναι απόλυτα κατακριτέοι και τρισάθλιοι προδότες, αφού δεν ενημερώνουν όλο τον ελληνικό λαό για τους σχεδιασμούς που υπάρχουν και μας αφορούν άμεσα.

Η ανάλυση μας βασίζεται στην σύλληψη, βαθύτερη ανάγνωση και ερμηνεία πραγματικών περιστατικών.

Ας αναλύσουμε :

Α. Η φούσκα του χρήματος

Το παγκόσμιο χρήμα είναι πολλαπλάσιο από την συνολική σημερινή αξία του πλανήτη εκτιμώμενη χρηματικά, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που κατά καιρούς έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Οι αναλυτές κάνουν λόγο για χρήμα (καλύτερα νόμισμα) που έχει 7 φορές την αξία του πλανήτη (Στίγκλιτς και άλλοι), άλλοι μιλούν για 13 και άλλοι για 15 φορές.

Πρόκειται για τις γνωστές σε όλους «φούσκες των κεφαλαίων» ή «φούσκες της οικονομίας».

Η εξαέρωση της «φούσκας» είναι στόχος όσων ελέγχουν το χρήμα. Στοχεύουν δηλ. στο να χάσουν κάποιοι τα χρήματά τους και να υπάρξουν κατόπιν «επενδύσεις» από τους ελέγχοντες το παγκόσμιο χρήμα σε πραγματικές αξίες, αγορασμένες σε χαμηλές τιμές. Ο «δυτικός κόσμος», εσφαλμένα θεώρησε και έπεισε τους πολίτες του, ότι μπορεί να υπάρχει και να ευημερεί βασισμένος όχι στην παραγωγή, αλλά στην εκμετάλλευση των κεφαλαίων που έχει ή ελέγχει. Την εσφαλμένη αυτή αντίληψη είναι σίγουρο ότι θα την πληρώσει ακριβά και με οδυνηρές ήττες ουσίας.

Ο όγκος της φούσκας των κεφαλαίων είναι τόσο μεγάλος που κανείς έλλογα σκεπτόμενος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να υποθέσει ότι αρκεί μια ελληνική καταστροφή για να εξαερωθεί το παραπανήσιο άχρηστο χρήμα.

Θα μπορούσε ως υπόθεση εργασίας να υποπτευθεί κάποιος ότι η φούσκα κατευθύνεται προς την Κίνα. Όμως οι κινήσεις και τοποθετήσεις των Κινέζων δείχνουν ότι γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται καλά ως μελετητές του Μαρξ, πως παίζεται το παιχνίδι των κεφαλαίων. Αλλωστε στην παρούσα φάση δεν θα συνέφερε κανένα να εξαερωθεί η κρίση στην μεγαλύτερη πραγματική παραγωγική οικονομία του πλανήτη, ούτε θα μπορούσαν να ελέγξουν τις αντιδράσεις της Κίνας.

Κάποιες κινήσεις πριν από λίγα χρόνια έδειξαν την φούσκα να κατευθύνεται προς την Ρωσία. Όμως ο Πούτιν την απέτρεψε με συνολικό έλεγχό της οικονομίας ακόμα και με την απειλή συρράξεων.

Ούτε στην υπόλοιπη Ασία, ούτε στις Η.Π.Α., ούτε στην υπόλοιπη Αμερική, ούτε καν στην Αφρική είναι δυνατόν για διάφορους λόγους μεγέθους, αλλά και εξουσιαστικών φαινομένων να γίνει η εξαέρωση των κεφαλαίων. Αλλού υπάρχει παραγωγική ανάπτυξη, αλλού μικρά μεγέθη, αλλού σύνδεση με το δολάριο.

Τι απομένει ; ποια είναι η πιο βαλτωμένη και γεμάτη χρέη οικονομία του πλανήτη ; μα φυσικά αυτή των χωρών μελών της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. .

Η Ε.Ε. και κυρίως η ζώνη του Ευρώ, δείχνει να είναι και είναι το πιο εύκολο μεγάλο θύμα. Είναι έτοιμη να εκραγεί από το χρέος και χρησιμοποιεί ένα νόμισμα αστείο για την λειτουργία του καπιταλισμού: το Ευρώ, που μάλιστα δημιουργήθηκε και λειτουργεί ανταγωνιστικά προς το δολάριο των Η.Π.Α.

Β. Ευρώ : ένα άθλιο νόμισμα

Πολλές φορές έχουμε αναλύσει την αθλιότητα του Ευρώ, την έλλειψη κάθε έννοιας φαιάς ουσίας στην δημιουργία και την διαχείρισή του.

Όπως έχουμε επισημάνει το Ευρώ δεν μπορεί να λειτουργήσει ως νόμισμα στον καπιταλισμό. Η βασική αρχή του, αυτή της ποσοτικής σταθερότητας, μπορεί να δημιουργήθηκε για να προβάλλει το Ευρώ ως ένα σταθερό νόμισμα, μια σταθερή αξία απέναντι στο δολάριο, αλλά δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός έχει συνεχείς ανάγκες από κεφάλαια κίνησης, νέα κεφάλαια για να κοροϊδέψει όσους κατέχουν τις πραγματικές αξίες και να πουλήσουν σε αυτόν. Επενδύσεις, ανάπτυξη, εργασία ... για όλα αναγκαίο είναι το χρήμα. Η συνεχής αύξηση των κεφαλαίων ως ποσότητες, είναι χαρακτηριστικό στοιχείο του καπιταλισμού, ειδικά μετά την κατάργηση του κανόνα του χρυσού. Το Ευρώ όμως εκδόθηκε με βάση την εικόνα των κρατών της Ευρωζώνης το 1997. Αυτό είναι το Ευρώ που εκδόθηκε και παραμένει σχεδόν το ίδιο ως ποσότητα. Είναι αυτονόητο ότι οι οικονομίες του 2012, επιζητούν επενδύσεις και μεγαλύτερες ποσότητες χρήματος. Με αυτό το νόμισμα και με αυτή τη λογική, η Ευρώπη καταδικάστηκε στην έλλειψη αναγκαίων πόρων και αναγκαστικά στον δανεισμό και στον υπερδανεισμό.

Αντίστοιχη είναι και η τύχη των κρατών που ακολούθησαν το Ευρώ. Είναι υπερχρεωμένα, αφού και αυτά δεν το λαμβάνουν το χρήμα απευθείας από την Ε.Κ.Τ., αλλά μόνο μέσω δανεισμού καταβάλλοντας τόκους στους κεφαλαιούχους που το διαθέτουν. Ο υπολογισμός των τόκων των δανεισθέντων σε ευρώ κεφαλαίων από τις χώρες της Ευρωζώνης για την κάλυψη των αναγκών τους, αποκαλύπτει περίτρανα την προέλευση και την αιτία του χρέους τους. Οι χώρες με εθνικό νόμισμα το προμηθεύονται χωρίς κόστος τοκοφορίας και η γενική τους κατάσταση είναι πολύ καλύτερη. Οι χώρες της Ευρωζώνης προμηθεύονται το χρήμα που χρειάζονται (δημόσιος και ιδιωτικός τομέας) καταβάλλοντας τεράστια ποσά σε τόκους, σε όσους κατέχουν ή ελέγχουν τα κεφάλαια της παγκόσμιας φούσκας. Αγοράζουν δηλ. το χρήμα που τους ανήκει, που ανήκει στον μόχθο του λαού τους, καταβάλλοντας χρηματικά ποσά. Σκεφτείτε λοιπόν ότι λαμβάνοντας το ημερομίσθιό σας πληρώνετε απευθείας 5% τόκο σε αυτούς που δανείζουν σε όλους το χρήμα σας.

            Σήμερα, τα περισσότερα κεφάλαια σε Ευρώ βρίσκονται εκτός ελέγχου  Ε.Κ.Τ. και χωρών της ευρωζώνης. Αυτό καταδεικνύει την πορεία του δανεισμού, αλλά κυρίως το πόσο ευάλωτες είναι οι χώρες της Ευρωζώνης και κατ’ επέκταση της Ε.Ε. .

            Παράλληλα, το ευρώ, ως «σκληρό νόμισμα» λειτούργησε αρνητικά για την παραγωγή και θετικά για τις εισαγωγές. Το αποτέλεσμα ήταν η παραγωγική αποδιοργάνωση των κρατών της Ευρωζώνης, γεγονός που είναι εμφανές και εύγλωττο από όσα προκύπτουν από τα στοιχεία της ίδιας της Eurostat.

            Εδω και πολύ καιρό κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου και για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη και προτείναμε μία σειρά από μέτρα (έκδοση επιπλέον Ευρώ για την κάλυψη των ελλειμμάτων και την εκκίνηση των οικονομιών ή έστω ευρω-ομολόγου κ.α.).

            Στα πλαίσια της λειτουργίας του, το Ευρώ, όντας μάλιστα ανταγωνιστικό του δολαρίου, απέτυχε και αποτυγχάνει από την φύση του να λειτουργήσει ως νόμισμα του καπιταλισμού.

Γ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ          

Η Γερμανία με σύμμαχο τον υπόλοιπο Βορρά της Ε.Ε. θέλησε για 3^η φορά στην ιστορία της να επικρατήσει στην Ευρώπη, δημιουργώντας τον «ζωτικό της χώρο». Δημιουργώντας δηλ. μια ομάδα κρατών υπό τον απόλυτο έλεγχό της, με φτηνό κόστος εργασίας και κυβερνήσεις και δημόσιους μηχανισμούς υπό συνολικό Γερμανικό έλεγχο.

Η Γερμανία, έχοντας κυριαρχήσει μέσα από μία σειρά τακτικών και πρακτικών τις οποίες έχουμε εκθέσει, κατάφερε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη και να επεκταθεί κυρίως Ανατολικά. Σήμερα στόχος της είναι να εντάξει στον ζωτικό της χώρο και την Ελλάδα, αναπτύσσοντας τις προοπτικές της προς τον Αραβικό κόσμο.

Αυτό είναι το Γερμανικό σχέδιο, παλιό, απλό, αλλά και εύκολα αντιληπτό, από όσους ενδιαφέρονται και μπορούν να σκεφτούν. Δημιούργησε το Ευρώ και ελέγχει την Ε.Ε. και τα κράτη μέλη της, η οποία λειτουργεί ως φορέας των συμφερόντων της. Εχοντας συγκεντρώσει και στον έλεγχό της κεφάλαια που προσεγγίζουν το μισό του κυκλοφορούντος στην Ευρώπη χρήματος, επ’ ουδενί δεν θα επιθυμούσε την έκδοση νέου Ευρώ και την απαλλαγή των κρατών από τα χρέη τους. Της δίνεται η ευκαιρία να κατακτήσει χωρίς πολέμους και να εξαγοράσει αυτή τα κράτη, των οποίων προετοίμασε την κατάκτηση. Ολες οι κινήσεις της Γερμανικής κυβέρνησης μία προς μία φανερώνουν την βούλησή της αυτή και τίποτα δεν αφήνεται να κινηθεί έξω από αυτό το σχέδιο.

Δ. ΤΟ ΟΛΕΘΡΙΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΙΜΙΑΣ

Πριν από περίπου μία εικοσαετία, μετά τη νίκη των Η.Π.Α. στον «ψυχρό πόλεμο», η Ευρώπη χωρίστηκε ξανά σε ζώνες οικονομικών συμφερόντων. Φυσικά οι Η.Π.Α. απαίτησαν και πήραν τις μεγαλύτερες ζώνες, αφήνοντας στους υπόλοιπους, απλά ποσοστά. Η Γερμανία πήρε απλώς σημαντικά ποσοστά στην Πολωνία, στην Τσεχία, στην Κροατία και ακόμα μικρότερα στις υπόλοιπες χώρες της «ανατολικής Ευρώπης» και των Βαλκανίων.

Η Γερμανία όμως με μέσα που αποκάλυψαν και οι ίδιες οι μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α. παραβίασε τους όρους καταλαμβάνοντας αρχικά ποσοστά άλλων (Γάλλων, Βρετανών, Ιταλών) εμφανίζοντας το ως ανάγκη κάλυψης του ποσοστού λόγω της αδυναμίας αυτών και εν τέλει βρέθηκε να λειτουργεί ευθέως ανταγωνιστικά με τις Η.Π.Α. και επιχειρήσεις αμερικανικής προέλευσης σε τομείς που δεν της «ανήκαν» κατά τις συμφωνίες. Στο πλαίσιο της απλής συλλογιστικής της, η Γερμανία και οι γερμανικές επιχειρήσεις χρησιμοποίησαν το 2008 και 2009 ακόμα και κεφάλαια που δόθηκαν από τις Η.Π.Α. για να καλυφθεί η γερμανική οικονομία απέναντι στην τεχνητή κρίση που προκλήθηκε από την χρεοκοπία της “Lehman Brothers” και σκόπευε σε διεθνή καταμερισμό της χρηματικής εξαέρωσης.  

Από τους πρώτους μήνες του 2009, τα σχέδια των Η.Π.Α. φαίνεται να άλλαξαν οριστικά. Δεν πείθονταν πια σε όσα προέβαλλαν οι Γερμανοί ως δικαιολογίες για την συμπεριφορά τους και πιεσμένοι από παντού, άρχισαν να προχωρούν στο σχέδιο ήττας της Γερμανίας, στο σχέδιο Ευρωπαϊκής εξαέρωσης της κρίσης.

Η παραίτηση (ουσιαστικά) Καραμανλή, η άνοδος στην εξουσία του Παπανδρέου, η έλευση του υπό αμερικανικού έλεγχου Δ.Ν.Τ. και όσα ακολούθησαν μοιάζουν πια να είναι και είναι στην ουσία ένας πόλεμος, που η φάση του αυτή ξεκίνησε από την Ελλάδα. Οι υποβαθμίσεις των οικονομιών και άλλων κρατών της Ευρωζώνης από οίκους που ελέγχουν οι Η.Π.Α. (κατ’ ουσία συγκεκριμένοι κεφαλαιούχοι με έδρα τις Η.Π.Α.), η ανάγκη «επεμβάσεων» και παρεμβάσεων, το σύνολο του ντόμινο που εξελίσσεται στην Ευρώπη, φέρνει την Γερμανία ήδη στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και βέβαιης σήμερα καταστροφής. Πριν από λίγες ημέρες, οι Γερμανοί άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι ο πόλεμος μπήκε σε άλλο στάδιο και ότι στόχος είναι (και «δίκαια» είναι) αυτοί. Μετά την πρώτη γραφή αυτού του άρθρου η Μέρκελ επισκέφτηκε την Ρωσία. Το πρόσωπό της, παρακαθήμενης του Πούτιν, φανέρωνε πολλά για την άρνηση στήριξης που εισέπραξε. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι και η Ρωσία συμμάχησε με τις ΗΠΑ για να αντισταθεί στην ακόρεστη βουλιμία της Γερμανίας.

            Περί τα τέλη Δεκεμβρίου με αρχές Ιανουαρίου, θα επακολουθήσει νέα υποβάθμιση της γαλλικής οικονομίας και αυτή θα είναι η αρχή του τέλους της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη για μία ακόμα φορά και η αρχή της εξαέρωσης των αξιών σε Ευρώ.

            Η Γερμανία εγκλωβισμένη στις ορέξεις της αρχίζει να αντιδρά σπασμωδικά με προσωπικές επιθέσεις και βέβαια δεν μπορεί να βγει ανοικτά και να πει όλη την αλήθεια στον γερμανικό λαό και στους άλλους λαούς της Ευρώπης, αφού θα αποκαλυφθεί το άθλιο σχέδιό της. Ατολμη και μονόχνωτη αρνείται να εκδώσει επιπλέον χρήμα για να καλυφθούν οι ανάγκες των κρατών και να αποφύγει την καταστροφή. Δείχνει σήμερα ότι για μία ακόμα φορά δεν θα συνθηκολογήσει και θα πολεμήσει μέχρι να πέσει το Βερολίνο, αφού θα έχει και πάλι καταστρέψει ολόκληρη την Ευρώπη … . Ρισκάρει, εξακολουθώντας να επιζητεί την ευρωπαϊκή κυριαρχία και μη εγκαταλείποντας τα σχέδιά της για τις χώρες δορυφόρους του «ζωτικού» της χώρου. Για μία ακόμα φορά η Γερμανία δεν διαθέτει σχέδιο άμυνας, παρά μόνο επίθεσης και είναι με βεβαιότητα χαμένη.

            Η εξαέρωση της παγκόσμιας φούσκας θα γίνει στην Ευρώπη και τα προσκολλημένα στο Ευρώ κράτη θα περάσουν μαύρες ημέρες μέχρι τα αμερικανικά κεφάλαια (εκδιδόμενα ως χρήματα με το κιλό) να ξαναδανείσουν και να ξαναγοράσουν την Ευρώπη, σε τιμές ευκαιρίας.

            Υπόθεση εργασίας: Αν αρχίσει κανείς και διαβάζει τις κινήσεις στην σκακιέρα, τις δηλώσεις, τις αρνήσεις, τις κινήσεις εταιρειών, όσα δηλώνουν πως θέλουν οι εμπλεκόμενοι, θα ανακαλύψει πως όλα ταιριάζουν στο πολεμικό αυτό σενάριο … .

Ε. ΕΛΛΑΔΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ 

            Με μία κυβέρνηση ανίκανων «Κουίσλινγκ» προσκολλημένη στο γερμανικό άρμα η Ελλάδα δεν έχει καμία τύχη. Οι άνθρωποι πραγματώνουν κάθε εντολή των Γερμανών, χωρίς να μπορούν να σκεφτούν τίποτα πιο πέρα και χωρίς να αναλογίζονται πια καταστροφή προκαλούν στον τόπο.

            Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να πλησιάζει τους Αμερικάνους και να είναι έκων – άκων πρόθυμος να υπηρετήσει τα σχέδιά τους. Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να υπάρχουν και «αμερικανικά κόμματα», αφού οι παραδοσιακά αμερικανόφιλοι άλλαξαν στρατόπεδο.  

            Μια Ελλάδα έξω από το Ευρώ θα εξυπηρετούσε πολλά πιθανά σενάρια στην σκακιέρα του πολέμου. Οι Γερμανοί θα είχαν κάνει μια τακτική υποχώρηση ουσίας και θα απέφευγαν μια οδυνηρή ήττα και τα χειρότερα, αλλά θα ξεκινούσαν να χάνουν τον πόλεμο. Μια Ελλάδα χρεοκοπημένη μέσα στο Ευρώ, θα ήταν μια ακόμα χειρότερη ήττα για τους Γερμανούς και η απαρχή της τελικής φάσης του πολέμου, που τους βρίσκει αμυντικά απροετοίμαστους για μία ακόμα φορά στην ιστορία τους. Όμως κανείς και τίποτα δεν κινείται. Δηλώσεις από την μία σημαινόντων Γερμανών για έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ με πριμοδότηση και στον αντίποδα η άρνηση του Δ.Ν.Τ. να χορηγήσει την δόση των 39δις λόγω μη «διαχειρισημότητας του Ελληνικού χρέους», ήτοι η προβολή της ανάγκης κουρέματος του «ευρωπαϊκού» πλέον ελληνικού χρέους με περαιτέρω αποδυνάμωση των ευρωπαϊκών ετοιμόρροπων οικονομιών … . Οι βουλιμικοί Γερμανοί την ξαναπάτησαν βλακωδώς !.

            Αυτή την στιγμή η χώρα μας είναι στο επίκεντρο των μαχών και πολύ αμφιβάλλω, εάν ο Σαμαράς και η βλακοπαρέα του έχουν αντιληφθεί το παραμικρό ή μπορούν να συλλάβουν και να εφαρμόσουν την παραμικρή λύση ή κίνηση.

            Η Ελλάδα πρέπει να ξεφύγει από την κρίση αυτή με τις ελάχιστες απώλειες. Δεν πρέπει να γίνει θέατρο μαχών. Αυτή την στιγμή μόνο μια δημιουργική πολιτική που θα προσέθετε νέους όρους στο παιχνίδι θα μπορούσε να απαλλάξει την Ελλάδα από τον κίνδυνο της καταστροφής και από τον κίνδυνο ενός νέου εμφυλίου και μιας νέας ξένης κυριαρχίας.

            Η Ελλάδα χρειάζεται σοβαρούς τακτικούς ελιγμούς με εθνικούς σκοπούς και όχι ανύπαρκτους πειθήνιους ανεγκέφαλους κυβερνώντες. Πρέπει να συλλάβουμε το νόημα του πολέμου και να κινηθούμε ανάμεσα στις αντιφάσεις και αντιθέσεις του παγκόσμιου συστήματος.

            Ο πρώτος ελιγμός προστασίας θα ήταν η άμεση έκδοση εσωτερικού χρήματος παράλληλα με το Ευρώ (αυτή είναι η δημιουργική πολιτική που θέτει νέους όρους στο παιχνίδι), ώστε να ενδυναμωθεί η εσωτερική παραγωγή και η αυτοτέλεια της χώρας. Είναι σαν το αντάρτικο και το ΕΑΜ που κάποτε ξεπήδησε στην χώρα και μετέβαλλε τους συσχετισμούς, εκεί που κάποιοι δεν το περίμεναν. Με τον τρόπο αυτό η χώρα θα δείξει ότι εξυπηρετεί και τους Γερμανούς (απαλλαγή από την ανάγκη διάθεσης περαιτέρω κεφαλαίων για την Ελλάδα) και τους Αμερικάνους (φαινομενικό ρήγμα στο Ευρώ) και πρέπει να τους πείσει και τους δύο, ώστε να στηρίξουν την λύση με χρηματοδοτήσεις, υποσχόμενη την κατάληψη καίριων θέσεων στη νέα κατάσταση της Ελλάδας, αλλά κυρίως δίνοντας χρόνο και στους δύο. Ταυτόχρονα, αναγκαίες θα είναι και οι μυστικές επαφές με άλλα κράτη που είναι ισχυρά στην παγκόσμια σκακιέρα, ώστε να στηριχθεί η παρουσία τους στην Ελλάδα – αναγκαία εγγύηση της προστασίας και του εθνικού χώρου.

            Ο τελικός στόχος μιας τέτοιας πολιτικής είναι η ουδετεροποίηση της Ελλάδας στο παγκόσμιο παιχνίδι. Ισως να πρέπει στην πορεία αυτή και για να πείσουμε, να θυσιάσουμε κάποιες από τις ανεκμετάλλευτες σήμερα πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, αλλά κάθε όφελος από την όποια διαδικασία θα πρέπει να παραμείνει στον ελληνικό λαό και στις αδικημένες γενιές των Ελλήνων που έρχονται.

            Για να συμβούν όλα αυτά είναι αναγκαία μια πραγματική κυβέρνηση του λαού, μια κυβέρνηση δημοκρατική και πατριωτική που θα κινηθεί με γνώμονα το εθνικό συμφέρον αναπόσπαστα δεμένο με το συμφέρον των Ελλήνων, το συμφέρον των ανθρώπων.

            Το ζητούμενο της απεμπλοκής της χώρας από τον πόλεμο αυτό, αποτελεί σήμερα ύψιστη εθνική ανάγκη, που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί με άλλους τρόπους και από αυτό τον πολιτικό κόσμο.

            Την πραγματική ανατροπή οφείλει να την κάνει ο ελληνικός λαός και όσοι μπορούν να σκεφτούν πραγματικά με γνώμονα το κοινό καλό.        

                                   

ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ή ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ …

                        ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ή ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ …  

Α.        Ψηφίστηκε από την συμμαχία των απατεώνων νεοφιλελεύθερων του κοινοβουλίου (Ν.Δ. και υπόλειμμα ΠΑΣΟΚ) το νέο εγκληματικό και καταστροφικό για την Ελλάδα μνημόνιο. «Παρόντες» απλώς, δήλωσαν οι κρυπτονεοφιλελεύθεροι, «μαϊμού» αριστεροί, της ΔΗΜ.ΑΡ.  (εκτός από δύο που καταψήφισαν).

Το σύστημα εξαντλεί τις εφεδρείες του για να κατακλέψει τον ελληνικό λαό: στην Βουλή έμειναν περίπου 160 τσοπάνηδες που εξαπάτησαν ακόμα και τα πρόβατα που τους ακολούθησαν και τους ψήφισαν. Η πλειοψηφία όμως του λαού είναι αντίθετη με τα μέτρα εκχώρησης της πατρίδας του και της ζωής του στις ολιγαρχίες του πλούτου.

Η μεγαλειώδης συγκέντρωση πάνω από 500.000 πολιτών, που γέμισαν το Σύνταγμα, ολόκληρη την Σταδίου, την Φιλελλήνων, την Πανεπιστημίου από την Ομήρου, την Αμαλίας ως την Συγγρού και όλους τους γύρω δρόμους δεν ανησύχησε κανέναν από τους αποφασισμένους νεοφιλελεύθερους απατεώνες της Βουλής. Αυτή την λαοθάλασσα που συνεχώς αυξανόταν την αρίθμησαν οι πληρωμένοι ρουφιάνοι των ΜΜΕ σε 100.000 περίπου χιλιάδες … . Παρά τη δυνατή βροχή κανείς δεν έφευγε και τότε ανέλαβε η ξεπουλημένη βρώμικη  αστυνομία του καθεστώτος, να διώξει με την χρήση παράνομης βίας και απαγορευμένων επικίνδυνων στρατιωτικών χημικών τους ειρηνικά στεκόμενους πολίτες, που ασκούσαν απαράγραπτο συνταγματικό τους δικαίωμα. Σύντροφοι από το Internet άκουγαν το συντονιστικό της αστυνομίας μέσα από γνωστή ιστοσελίδα, που υποτίθεται ότι μετέδιδε ζωντανά τη συγκέντρωση. Εκεί ακούστηκε όλος ο σχεδιασμός τους με τον απόλυτα παράνομο και αντισυνταγματικό στόχο να απομακρύνουν και να διαλύσουν όλους τους διαδηλωτές.

Οι Εισαγγελείς, που πληρώνονται από τον ελληνικό λαό, έχουν να πουν και να κάνουν κάτι για όλο αυτό το παράνομο χάλι της αστυνομίας και του υπουργού της ή θεωρούν πως εντολείς, «εργοδότες» και μισθοδότες τους δεν είναι οι Ελληνες πολίτες, αλλά  οι εκάστοτε υπουργοί ?

Κλείνουμε την αναφορά μας στη συγκέντρωση δίνοντας συγχαρητήρια στους πολίτες, στον λαό που μετείχε και στο ΠΑΜΕ/ΚΚΕ διότι ενώθηκε και εντάχθηκε με τον καλύτερο και ειρηνικό τρόπο στην συγκέντρωση. Πάντα έτσι, πάντα όλοι μαζί.

Για την αστυνομία του καθεστώτος (ηγεσία, αξιωματικούς και χαμηλόβαθμους) που αποτελεί ξένο σώμα για τον ελληνικό λαό και λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση, δηλώνουμε ότι θα θέσουμε ως όρο σε όποια πολιτική δύναμη μας καλεί σε συνεργασία, να τιμωρήσει την εγκληματική δράση των υπευθύνων, να  διαλύσει τα ΜΑΤ και να αποστρατεύσει και απομακρύνει όλους τους υπηρετούντες σε αυτά και σε κάθε αντίστοιχη μονάδα της αστυνομίας. Ολοι οι επίορκοι, που δεν ανήκουν στο σώμα του ελληνικού λαού να πάνε στα σπίτια τους.

Β. ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΥΤΟ-ΚΑΘΕΑΥΤΟ

Το μνημόνιο αποτελεί μια νεοφιλελεύθερη αθλιότητα και γελοιότητα που στοχεύει στην πλήρη εξαγορά της Ελλάδας και των Ελλήνων, στην εγκληματική κερδοφορία των ολιγαρχιών του πλούτου σε βάρος εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών.           

Το «νομοσχέδιο» του ενός άρθρου περιέχει πρώτα από όλα μια σειρά από διατάξεις «απελευθέρωσης» της «αγοράς» σε διάφορους κλάδους και δραστηριότητες. Οι διατάξεις του αυτές είναι όχι μόνο ανούσιες και οπισθοδρομικές, αλλά και φωτογραφίζουν τις επιδιώξεις και την προετοιμασία συγκεκριμένων εταιρειών και προσώπων της ολιγαρχίας. Το μόνο που λείπει από το νόμο των πολιτικών απατεώνων και του τέκνου της κομματοκρατίας Στουρνάρα είναι το όνομα του εκάστοτε κεφαλαιούχου και εταιρείας, που θα καταλάβει το χώρο στην καθεμιά «ρύθμιση της αγοράς» εκτοπίζοντας χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες και επαγγελματίες.

Το πακέτο περιλαμβάνει αντισυνταγματικές ρυθμίσεις των οποίων η ακυρότητα κυμαίνεται από απλή έως κραυγαλέα. Από τις ρυθμίσεις για τον διωγμό δημοσίων υπαλλήλων έως τις ρυθμίσεις για τα εργασιακά και τα αδικαιολόγητα χαράτσια η αντισυνταγματικότητα και η πλήρης αντίθεση με κεφαλαιώδους σημασίας διατάξεις του διεθνούς δικαίου αποδεικνύουν ότι υπάρχει αθλιότητα, ασχετοσύνη, έλλειψη σεβασμού σε κορυφαίες έννοιες και κανόνες με σκοπό μόνο το κέρδος της ολιγαρχίας.

Θα μας δοθεί στο μέλλον η ευκαιρία να αναλύσουμε μία προς μία τις κρίσιμες διατάξεις και του μνημονίου αυτού για να καταδείξουμε την αθλιότητα όσων τις επέβαλλαν και τις ψήφισαν.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η σύγχρονη έκφραση του φασισμού και της αποικιοκρατίας. Για όσους και όσες δεν το έχουν εννοήσει πρόκειται για την δια της βίας επιβολή του ολοκληρωτισμού της ισχύος των κεφαλαίων, αυτή είναι η νέα μορφή της αθλιότητας. Αυτή τη βρωμιά και σιχασιά αποπνέει το νομοσχέδιο της αθλιότητας.

Το πρώτο που έχουμε να παρατηρήσουμε είναι ότι πλέον ο πιο υψηλά αμειβόμενος δημόσιος υπάλληλος, άθικτος από τα νέα μέτρα, είναι ο λιγότερο αποδοτικός για τη κοινωνία και το λαό. Είναι ο αστυφύλακας, ο κοινώς ονομαζόμενος από το λαό και «μπάτσος». Με τα μέτρα λοιπόν αυτά, ο «μπάτσος» φρουρός της εξουσίας, εξαιρούμενος από κάθε μέτρο μείωσης του μισθού λαμβάνει αποδοχές μεγαλύτερες ή ίσες με τον δικαστή, τον καθηγητή πανεπιστημίου, τον γιατρό, τον στρατιωτικό, τον πτυχιούχο υπάλληλο του δημοσίου. Αυτή είναι η κατάντια τους …, αυτή είναι η αξιολογική τους κλίμακα.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η απομάκρυνση από το δημόσιο των μη πτυχιούχων με κατάργηση της οργανικής τους θέσης. Πρόκειται για το απαύγασμα του ενδοκοινωνικού ρατσισμού και της αντισυνταγματικότητας, αφού οι οργανικές θέσεις δεν καταργούνται για οργανικούς λόγους (τροποποίηση του οργανογράμματος), αλλά με βάση τις ιδιότητες του προσώπου, που τις κατέχει. Τα ίδια ισχύουν και για τους εκτός ΑΣΕΠ διορισθέντες και για τους εργαζόμενους με σύμβαση αορίστου χρόνου (αλήθεια εκείνη την κοινοτική οδηγία που υποχρέωσε στο ΠΔ 164/2004 την θυμούνται ; την σέβονται ;). Μετά θέλουν επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, ενώ φροντίζουν να γεμίζουν τα πινάκια των Δικαστηρίων με την αθλιότητά τους και για να λύσουμε το συστημικό τους πρόβλημα τους δηλώνουμε ότι η μόνη λύση για επιτάχυνση της δικαιοσύνης είναι να προσλάβουν δικαστές και να βρουν αίθουσες να συνεδριάζουν. Τα υπόλοιπα είναι απλώς άχρηστες και επικίνδυνες αθλιότητες.

            Μια άλλη αντισυνταγματική και παράνομη κατά το διεθνές δίκαιο αθλιότητα είναι η δημιουργία δήθεν «επίορκων» και η απομάκρυνση όσων υπαλλήλων έχουν εις βάρος τους όχι καταδίκες, αλλά μία σειρά από αβέβαιης προέλευσης και κατάληξης ποινικές και πειθαρχικές διαδικασίες.

            Μετατάξεις, αξιολόγηση με μη υπηρεσιακά κριτήρια (αλλά με γενικές γνώσεις – λες και χρειάζεται ο υπάλληλος μιας Δ.Ο.Υ. να ξέρει ποιος ήταν ο επικεφαλής των Περσών στην μάχη των Πλαταιών, ενώ δεν εξετάζεται ad hoc η απόδοσή του με ουσιαστικά κριτήρια) και μία σειρά από εσωτερικά μέτρα είναι βέβαιο ότι σύντομα θα καταπέσουν στα Δικαστήρια μετά από χιλιάδες προσφυγές και εν τέλει οι παρανομούντες πάλι θα θελήσουν να στείλουν τον λογαριασμό στον ελληνικό λαό, αφού οι εν αργία τεθέντες ή οι απομακρυνθέντες θα απαιτήσουν αποζημιώσεις (και ορθώς θα πράξουν). Πρόκειται για μία ακόμα κοινωνική αναταραχή και ευκαιρία για κομματικούς διωγμούς, αλλά και κομματικό μάντρωμα της δημόσιας διοίκησης και των υπαλλήλων που την συγκροτούν.

            Κραυγαλέα όμως είναι και η αντισυνταγματικότητα και η παραβίαση διεθνών συνθηκών με τις διατάξεις για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Είναι σαφής εντολή του συντάγματος η προστασία και προαγωγή της εργασίας και πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας η προστασία και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου. Είναι σαφείς αρχές του κοινοτικού δικαίου (συνθήκη Ε.Ε., ευρωπαϊκός κοινωνικός χάρτης), αλλά και του διεθνούς (οικουμενική διακήρυξη δικαιωμάτων του ανθρώπου, διεθνείς συμβάσεις εργασίας κ.α.) όχι μόνο ότι η αμοιβή του εργαζόμενου πρέπει προκύπτει μέσα από ένα πλαίσιο συλλογικών και ισότιμων διαπραγματεύσεων, αλλά και ότι πρέπει αυτή να καλύπτει τις βασικές βιοτικές ανάγκες του ίδιου και της οικογένειάς του. Η κυβερνητική αλητεία των νεοφασιστών του νεοφιλελευθερισμού, που δημιουργούν νέα στρατόπεδα συγκεντρώσεως (Ε.Ο.Ζ.), αλλά και μετατρέπουν όλη την χώρα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης σε ποια από τις αρχές αυτές υπακούει ?

Αλλως ειπείν, για να έχουν την οποιαδήποτε οιονεί νομιμότητα οι ρυθμίσεις έπρεπε πριν από όλα να εξετάζουν και αναλυτικά να βεβαιώνουν ότι οι αποδοχές όλων των ανωτέρω κατηγοριών, αφού αφαιρεθούν οι κρατήσεις και οι φόροι, είναι ικανοί να εξασφαλίσουν τουλάχιστον την επιβίωση των μισθωτών ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, ήτοι ότι έχει ληφθεί υπόψη και καλυφθεί (με συγκεκριμένες μετρήσεις του κόστους ζωής) η συνταγματική αρχή που τάσσει την προστασία της αξίας και τον σεβασμό του ανθρώπου ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Αυτοί εγκληματούν παραβιάζοντας την ουσιωδέστερη διάταξη του Συντάγματος, μειώνουν τα πάντα, αδιαφορούν ακόμα και για τους συνταξιούχους (μια κατηγορία ανθρώπων που δεν έχει τις φυσικές δυνάμεις να εργαστεί) καταργώντας το εισόδημα από τα επιδόματα εορτών και αδείας (ενώ μάλιστα έχουν καταβληθεί οι αντίστοιχες εισφορές) και ρίχνουν τους ανθρώπους σε μια εγκληματική κρεατομηχανή θανάτου.

Είναι σαφής η επιδίωξη των αφεντικών να καταληστεύσουν και την χώρα και τον λαό της και να δημιουργήσουν είναι φοβικό ανίκανο προτεκτοράτο, μια κοινωνία αυξημένης κεφαλαιουχικής κερδοφορίας και χαμηλής ποιότητας εργαζομένων. Δεν θα τους το επιτρέψουμε και θα το πράξουμε με κάθε μέσο που αρμόζει στις περιστάσεις  !!!.

Γ.         Εχουμε γράψει χρόνια πριν ξεκινήσει η κρίση και κατά την διάρκειά της πολλές φορές ότι επιδιώκουν η Ελλάδα να καταληστευτεί ως προς τους εθνικούς της πόρους και να δημιουργηθεί ένα νέο πλαίσιο κερδοφόρας εκμετάλλευσης των κατοίκων της, αντίστοιχο με αυτό της Ανατολικής Ευρώπης.

Στον ελληνικό λαό πωλούν δύο ειδών παραμύθια :

Το πρώτο παραμύθι είναι αυτό της δήθεν ανάπτυξης, ότι δηλ. θα αναπτυχθεί η οικονομία, θα καταπολεμηθεί η ανεργία, θα επανέλθουν οι μισθοί. Στις σύγχρονες οικονομίες, όμως, το μισθολογικό κόστος είναι από τα λιγότερο υπολογιζόμενα στο συνολικό κόστος και είναι ευθέως αντίστοιχο της δυνατότητας κατανάλωσης των παραγόμενων. Εάν το εργασιακό κόστος ήταν το μέγιστο ή το εξαιρετικά κρίσιμο, τότε η Γερμανία και οι άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες θα έπρεπε να βρίσκονται σε πλήρη μαρασμό, σε ένα οικονομικό ναδίρ. Αντίθετα, τα κράτη της Αφρικής θα έπρεπε να κατέχουν τις πρώτες θέσεις στον πλανήτη. Όλα αυτά είναι άθλια και σκόπιμα ψεύδη και η περίτρανη απόδειξη βρίσκεται δίπλα μας. Μια εικοσαετία τέτοιων μέτρων στην Βουλγαρία, την Ρουμανία, στις χώρες της Βαλτικής, στην υπόλοιπη «ανατολική Ευρώπη» αποδεικνύουν την αθλιότητα όσων τα λένε και τα διακινούν. Ποια ανάπτυξη γνωρίζουν οι κοινωνίες και οι χώρες αυτές ; Μήπως είναι καθημαγμένες και καταληστευμένες ; Ο σκοπός τους είναι ξεκάθαρος και μόνο όποιος είναι ραγιάς και ηλίθιος συνάμα δεν μπορεί να το αντιληφθεί : σκοπός τους είναι το κέρδος των πολυεθνικών τους και η αισχροκερδής αξιοποίηση των άχρηστων για τον άνθρωπο κεφαλαίων τους και μόνο αυτό.

Το δεύτερο παραμύθι είναι αυτό της αποφυγής της χρεοκοπίας της χώρας και της παραμονής της στο Ευρώ, στην Ε.Ε. κλπ. . Εμείς ως κίνημα αποδείξαμε πολλές φορές στο παρελθόν ότι και η χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη (αλλά και σκοπός κάποιων) και ότι το Ευρώ και η Ε.Ε. είναι και αποδείχθηκαν καταστροφικές για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Κανενός από όλους αυτούς δεν είναι σκοπός η αποφυγή της χρεοκοπίας και η σωτηρία της χώρας και του λαού. Σκοπός τους είναι η άγρια κλοπή, η δημιουργία συνθηκών απόλυτου πλιάτσικου και λεηλασίας. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να σωθεί μέσα στο καταστροφικό Ευρώ, μέσα στην Γερμανοκερδοκρατούμενη Ε.Ε., ούτε μέσα από τις επιλογές των αρπακτικών του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό πρέπει να το βάλουν όλοι καλά στο μυαλό τους.

Δ.        Στις κοινωνίες του καπιταλισμού, τις οργανωμένες παντού με το ίδιο βασικό μοντέλο, το κεφάλαιο αποτελεί τον βασικό παράγοντα κίνησης της οικονομίας. Στην Ελλάδα με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΙΙ ή “μεσοπρόθεσμο” τα κεφάλαια (όποια λιγοστά έχουν παραμείνει στους πολίτες της) συγκεντρώνονται για να εξέλθουν της χώρας και να καταλήξουν στους δανειστές της.  Ετσι υποτιμούνται οι δυνατότητες της εσωτερικής οικονομίας και μειώνεται κάθε δυνατότητα κλίμακας ανάπτυξης (όπως την εννοεί ο καπιταλισμός και αυτοί που ορκίζονται σε αυτόν). Εν ολίγοις, ποιο είναι το αποτέλεσμα όταν μία επιχείρηση με οικονομικό και λειτουργικό πρόβλημα (όπως η Ελλάδα) αντλεί κεφάλαια από τους πελάτες ή μετόχους της (τον ελληνικό λαό) και αντί να τα διαθέσει στις αναγκαίες παραγωγικές επενδύσεις, τα καταβάλλει όπως είναι στους δανειστές της; Ποιο είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ενέργειας ;

Ακόμα περισσότερο όταν το δημιουργικό ανθρώπινο δυναμικό (ανθρώπινο κεφάλαιο το αποκαλούν οι σιχαμένοι νεοφιλελεύθεροι), δηλ. οι ίδιοι οι άνθρωποι – πολίτες μιας χώρας, που είναι το ουσιαστικότερο στοιχείο για το παρόν και το μέλλον της, αχρηστεύεται και πετιέται στα σκουπίδια ; Αυτό που υποτιμάμαι μαζί με τους ανθρώπους είναι και η ίδια η χώρα. 2.500.000 – 3.000.000 εκατομμύρια Ελληνες πεταγμένοι στα σκουπίδια. 5.000.000 ακόμα με υποτιμημένες τις αποδοχές και χωρίς κατεύθυνση και παραγωγική διέξοδο… και αυτοί να λένε : θα διώξουμε 25.000 ανθρώπους, θα τους πετάξουμε έξω και να «κόψουν τον λαιμό τους» για να ζήσουν !!!. Αυτά είναι εγκλήματα κατά της Ελλάδας και της υπόστασής της. Είναι εγκλήματα ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα, τον Ελληνισμό και την συνέχειά του.

Πέραν όμως των βασικότερων και ουσιωδών πιο πάνω ζητημάτων και άλλων όπως η ουσιαστική διάλυση των ΟΤΑ, τα δήθεν αναπτυξιακά μέτρα του νεοφιλελευθερισμού (αυτά που αποκαλεί απελευθερώσεις) όχι μόνο δεν συνοδεύονται από καμία μελέτη για την αναπτυξιακή οικονομική τους διάσταση, αλλά και αυτονόητα, καθώς μάλιστα αφορούν υπηρεσίες, δεν έχουν τίποτα απολύτως να προσφέρουν. Οι άθλιοι μας κάνουν πλάκα και μας κοροϊδεύουν ότι με τα πουλμανάκια μεταφοράς προσώπων θα υπάρξει ανάπτυξη !!!. Δηλ. είχατε δει στην χώρα έλλειμμα σε ιδιωτικά μέσα μεταφοράς; Βλέπατε τίποτα τουρίστες να ξεροσταλιάζουν και να περιμένουν να βρουν κάποιο μέσο μεταφοράς ; Το έργο που είχε ανάγκη η κοινωνία δεν εξυπηρετείτο και μάλιστα με υπερπληθώρα μέσων ; Ποιο συγκεκριμένο θετικό παραγωγικό αποτέλεσμα θα προσφέρουν οι αθλιότητές σας; Απλά θα πετάξετε στα σκουπίδια κάποιους πολλούς επαγγελματίες για να αναλάβουν το ίδιο έργο κάποιες εταιρείες της ολιγαρχίας ; αυτά τι προσφέρουν στην ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου ; ποια η ουσιαστική παραγωγική τους διάσταση ; ΑΠΑΝΤΑΜΕ: ΚΑΜΙΑ βρε άθλιοι, καμία απολύτως και για αυτό δεν την αναφέρετε ούτε καν στην αιτιολογική έκθεση που υποβάλλατε.

Ε. Ο καπιταλισμός και ακόμα πιο πολύ στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του είναι τα συστήματα της ανθρώπινης και κοινωνικής διάβρωσης, είναι τα συστήματα που βασίζονται στην σαπίλα. Διαβρώνουν κάθε αντίληψη κοινωνικότητας (αυτό που αποκαλούν κοινωνικό ιστό) και στρέφουν τους ανθρώπους σε μία αμυντική εσωτερικότητα διαφύλαξης των βασικών βιοτικών αναγκών. Χρησιμοποιεί ο καπιταλισμός κάθε βρώμικο διαθέσιμο μέσο, κάθε «γκαιμπελισμό» για να πείσει για την αναγκαιότητα των καταστροφών που επιβάλλει στις κοινωνικές δομές και για την μοναδικότητα των «λύσεων» που προβάλει, ώστε να μπορεί δήθεν ο άνθρωπος, που a priori τίθεται σε αμυντική θέση, να επιβιώσει. Το σύστημα αυτό διαβρώνει την ανθρώπινη αντίληψη για τα πράγματα, καθώς με βία στρεφόμενη κατά του εγκεφάλου δημιουργεί και παγιώνει αντιλήψεις για το «είναι» και το «πρέπει».

Στο πλαίσιο αυτό εκφράζουμε την βαθύτατη ανησυχία μας για τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ καθώς τους τελευταίους μήνες, ολοένα και πιο πολύ δείχνει διαβρωμένος από τις κατεστημένες αντιλήψεις που επιβάλλει ο καπιταλισμός και συνθηκολογημένος ως προς τα πάντα. Προχθές στην Βουλή, στην «συζήτηση» για το έγκλημα του Μνημονίου, ακούσαμε τον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα, να μας λέει ότι οι τράπεζες είναι δήθεν αναγκαίος πυλώνας για την χώρα και ότι απλώς τα χρήματα που θα πάρουν (με χρέωση του ελληνικού λαού) θα πρέπει να πέσουν στην αγορά … . Πρόκειται για αποδοχή ενός κεντρικού συστημικού δόγματος, πρόκειται για την απόλυτη κοινοτυπία, για ένα κραυγαλέο συστημικό παραμύθι. Αυτά και άλλα πολλά, όπως οι ασπασμοί με εγκληματίες πολέμου και ρατσιστές από το Ισραήλ, η απαράδεκτη στάση για το θέμα της Συρίας, ο ενστερνισμός σειράς δογμάτων του καπιταλισμού, μας κάνουν να ανησυχούμε και κρούουμε σε όλους τους σκεπτόμενους πολίτες και πρώτα από όλα σε όσους μετέχουν ενεργά στον ΣΥΡΙΖΑ, τον κώδωνα του κινδύνου. Κοντά σε όλα αυτά, η υιοθέτηση δογμάτων της αποικιοκρατίας του 19^ου αιώνα σχετικά με τους μετανάστες από τις χώρες του 3^ου κόσμου, το «χάιδεμα στο κεφάλι του απολίτιστου» αλλά «συμπαθούς» υπηρέτη, η λογική και κουλτούρα της «Καλύβας του Μπαρμπά-Θωμά» και του «Ροβινσώνα Κρούσου», όπως την έχει επαναφέρει η παγκοσμιοποίηση καταδεικνύει πλήρη σύγχυση και σοβαρή διάβρωση. Για εμάς ο δρόμος του κοινωνικού διεθνισμού είναι ένας  και μόνος : η ευθεία προτροπή και στήριξη κάθε λαϊκής κοινωνικής επανάστασης στην πατρίδα του μετανάστη.  Όχι στις «βικτωριανής προέλευσης» αποικιοκρατικές αντιλήψεις της «ευγενούς» δύσης που εκμεταλλεύεται και καταληστεύει τους λαούς και κρίνει συμπαθείς και άξιους εκμετάλλευσης τους ανθρώπους αυτούς – Ναι στην επαναστατική και ριζοσπαστική ανατροπή των καθεστώτων εγκάθετων και σκοταδιστών που έχει επιβάλλει η ολιγαρχία της Δύσης στις χώρες τους.     

Προσέξτε γιατί η διάβρωση συνειδήσεων και αντιλήψεων είναι βασικό όπλο του νεοφιλελευθερισμού. Ένα ακόμα συμβιβασμένο κόμμα, χωρίς πνοή ανατροπής και αλλαγής, δεν έχει τίποτα να προσφέρει στον ελληνικό λαό παρά μόνο σύγχυση και διχασμό.  

Οι τράπεζες δεν είναι πυλώνας κανενός ουσιαστικού κοινωνικού συστήματος. Οι τράπεζες αποτελούν βασικό μηχανισμό του καπιταλισμού και  ουσιαστικά χρεώνουν τις κοινωνίες και τους λαούς με αδικαιολόγητα κέρδη και υποτέλειες στους διαχειριστές του χρήματος. Θα μπορούσαν κάλλιστα να αντικατασταθούν από κοινωνικούς μηχανισμούς και δομές (π.χ. ένα δημόσιο ταμείο) που διαθέτουν στην οικονομία, χωρίς κέρδος (δηλ. χωρίς κοινωνική ή οικονομική ή παραγωγική επιβάρυνση) το χρήμα ή το εκάστοτε νομισματικό μέσο  ανταλλαγής. Αυτό θα ήταν ένα μέσο αύξησης της ανταγωνιστικότητας ακόμα και στις συνθήκες λειτουργίας του καπιταλισμού στον οποίο ομνύετε.       

            Επειδή δεν μπορούμε να διακρίνουμε τι από όλα είσαστε: καραγκιόζηδες, προδότες, ανεγκέφαλοι, υπάλληλοι, μισθοδοτούμενοι, απλώς βλάκες, επικίνδυνοι ή ό,τι άλλο, σας τα φορτώνουμε όλα.

Διαλέξτε ως τι θα απολογηθείτε !

                       ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕΕ

                                   Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕ…»

            Νεοέλληνας : μια ζωή στο μαντρί …

Α.        Μια βαθύτερη ματιά στην ελληνική κοινωνία μας δίνει την επίγνωση ότι ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε ποτέ. Τι κι αν χύθηκαν ποτάμια από αίμα αγνών Ελλήνων αγωνιστών για να δημιουργηθεί ένα κράτος ελεύθερων ανθρώπων, τι και αν στην πορεία χάθηκαν άνθρωποι και ψυχές στον αγώνα για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε. Απλά μεταβλήθηκε, μετατράπηκε σε άλλου τύπου επιχείρηση. Στην Ελλάδα η «βιομηχανική επανάσταση» και ο καπιταλισμός μετέτρεψαν τον κοτζαμπάση γαιοκτήμονα σε επιχειρηματία, βιομήχανο, πολιτικό. [1]

Κουβαλώντας την ίδια λογική κυριαρχίας στον λαό, που τους συνοδεύει αιώνες, φρόντισαν πρώτα ανατρέψουν - ακόμα και βίαια - όσους προσπάθησαν να μειώσουν ή να εξαφανίσουν την ισχύ τους και να μην επιτρέψουν να σηκώσει κεφάλι σε κάθε επίπεδο αυτός ο λαός.

Οντας (χωρίς να το γνωρίζουν οι περισσότεροι) πλατωνιστές, φρόντισαν να συγκροτήσουν τη νέας μορφής ολιγαρχία της χώρας και να την στελεχώσουν με τέκνα, ανηψιούς και διάφορους άλλους πρόθυμους οσφυοκάμπτες.

Β.        Αυτοί νεμήθηκαν τον πλούτο της χώρας, αυτοί νεμήθηκαν κάθε μορφής επένδυση και χρηματοδότηση, αυτοί νεμήθηκαν μέσα από τα αστικά κόμματα την εξουσία. Δημιούργησαν στην Ελλάδα μια κυρίαρχη αντίληψη και μια κυρίαρχη κουλτούρα δυτικότροπης προέλευσης για να ξεχωρίζουν από το «λαουτζίκο»,  δημιούργησαν την κυρίαρχη αντίληψη «περί του ζειν και του ευ ζειν». Από τα  ακραία φαινόμενα του «γκροτέσκου» της μαντάμ Σουσού, έως τα ευρύτατα προβαλλόμενα «ξέκωλα της Μυκόνου» και τα γιγάντια κότερα, η διαφορά είναι μόνο χρονική. Η πολιτισμική ταυτότητα, η «κουλτούρα» και η αντίληψη παραμένει η ίδια. Η λογική του τσέλιγκα και του μεγαλογαιοκτήμονα παρέμεινε η ίδια και την ίδια λογική και αντίληψη πέρασαν μέσα από την επίσημη εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και την ευρύτερη κοινωνική παιδεία.

            Αμεσοι αρωγοί τους στον μετασχηματισμό και στην διατήρησή τους ήταν όσα αυτοί επέλεξαν και επέβαλαν στον ελληνικό λαό: ο καπιταλισμός σαν σύστημα οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης και η ψευδοδημοκρατία σαν σύστημα πολιτικής οργάνωσης. Με την τρομοκρατία του φόβου της πείνας και την κατοχύρωση της εξουσίας στην πλευρά τους, θεσπίζοντας νόμους και κυβερνώντας επέβαλλαν στον κολίγο, τον άκληρο , τον μικροϊδιοκτήτη γης και μετά τον πρόσφυγα, τον κατατρεγμένο, τον εργάτη, τον φοβικό μικροαστό την δική τους αντίληψη ζωής, που όλους αυτούς τους ήθελε στο μαντρί … .

            Ο καπιταλισμός, που λογίζει τους ανθρώπους ως ανταλλακτικά και κομμάτια των μηχανών παραγωγής στα εργοστάσια του κάθε κέρδους του, βόλευε την μεταλλαγή στους ρόλους και βολεύει μια χαρά την διατήρησή των κοτζαμπάσηδων στην ουσιαστική εξουσία. Παράλληλα, ο καπιταλισμός έχει και αυτός ανάγκη από την χρησιμοποίηση μεγάλου αριθμού όχι ιδιαίτερα ειδικευμένων ανθρώπων για τις λειτουργικές του δραστηριότητες : μέτρια ειδικευμένοι εργαζόμενοι – ελάχιστα εκπαιδευμένοι καταναλωτές των προϊόντων του καπιταλισμού – όλοι δέσμιοι της κουλτούρας και της αντίληψής ζωής του καπιταλισμού.   Η αντίληψη «είσαι όσα χρήματα έχεις» μαζί με όσα αυτό σηματοδοτεί, ακόμα και στην αντίληψη μιας μικροκουλτούρας, ενός «στυλ» διαπότισαν την ελληνική κοινωνία (όπως και την παγκόσμια πραγματικότητα). Μόνο που στην Ελλάδα υπήρχε η μακραίωνη παράδοση του τσέλιγκα, του μεγαλογαιοκτήμονα, του «κατ’ επάνω», του αρχαίου πλούσιου αριστοκράτη ευγενούς γενιάς στην οποία προσέφεραν θεωρητική κάλυψη οι παραλογισμοί του Πλάτωνα και της Ιδανικής Πολιτείας του …[2] . Ετσι, τον κολίγο τον μετέτρεψαν σε «ελεύθερο εργάτη» ενταγμένο σε μία νέα μηχανή δουλείας. Αν πριν η βίωση του κολίγου εξαρτιόταν από τον τσιφλικά, τώρα εξαρτάτο από το αφεντικό, τον εργοδότη. Στην κεφαλή της νέας κοινωνικής πυραμίδας τοποθετήθηκαν και τοποθετούνται οι γόνοι και απόγονοι … .            

            Η ψευδοδημοκρατία ήταν το άλλο μαύρο χέρι της συντήρησης. Στον τόπο που διώχθηκαν από τον λαό και καταργήθηκαν οι βασιλιάδες, στον τόπο που σατιρίστηκε, εκμηδενίστηκε και φιλοσοφικά νικήθηκε η «εξ αίματος αριστοκρατία» και ο «πλούτος», στον τόπο που εφευρέθηκε η δημοκρατία και στον λαό που πέθανε για την λευτεριά του, μας επέβαλλαν βασιλιάδες, αυλές, παλάτια, κυβερνητάδες και υπουργούς, ελέω Θεού στην αρχή, ελέω της Ελλάδος (και όχι των Ελλήνων) στην συνέχεια. Ακόμα και ο Πλάτωνας θα συμφωνούσε πως το πολίτευμα αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά ολιγαρχία, που δίνει την απόλυτη εξουσία σε ελάχιστους  να ορίζουν τους πολλούς. Θα συμφωνούσε ευτυχής μάλλον και ο Πλάτων, ότι η ισότητα που διακηρύσσει η ψευδοδημοκρατία ισχύει μόνο μετά θάνατον, ότι η έννοια «Πολίτης» είναι κάτι που μόνο γράφεται στην υποχρεωτική ταυτότητα του ζωντανού και η συμμετοχή του λαουτζίκου είναι ένα βέλασμα και αυτό όποτε ορίσει ο τσοπάνος, ότι θέλει να ακούσει τα πρόβατα … .     

            Για αυτό η χώρα αυτή πρέπει να μετονομαστεί. Να αφαιρεθεί από το όνομά της το δοξασμένο όνομα της Ελλάδας και των Ελλήνων και να μετονομαστεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε».

           

Γ.         Αν θέσουμε παράλληλα την Ελλάδα και ένα μαντρί και τα εξετάσουμε θα καταλάβουμε το ορθό του παράδοξου φαινομενικά αιτήματός μου. Δεν προσπαθώ να αποδείξω ότι το πολίτευμα της χώρας δεν είναι η «Δημοκρατία». Αυτό το αντιλαμβάνεται κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειωδώς μελετήσει πολιτική ιστορία και σέβεται στο  ελάχιστο τον εαυτό του. Αυτό που ταυτίζεται εντυπωσιακά στα παραπάνω υποσύνολα και αποδεικνύει πολυετή ιστορική συνέχεια είναι το σύνολο της υπόστασης και λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους.

Όπως και το μαντρί έτσι και η Ελλάδα και μάλιστα με δογματοποιημένη πολλές φορές την περί κυριότητας αντίληψη (π.χ. ανήκομεν εις στην Δύσιν, ανήκομεν εις την Μ. Βρετανίαν, εις τις Η.Π.Α., ανήκομεν στην Ευρώπην κ.ο.κ. και γενικώς ανήκομεν …), ανήκει σε κάποιο αρχιτσέλιγκα. Δεν είναι δυνατόν το μαντρί «η Ελλάς» να μην ανήκει σε κάποιον, διότι η περί ετεροκυριότητας αντίληψη διατρέχει τις διδαχές του συστήματος, όπως το διατρέχουν οι διδαχές περί ανωτερότητας κάποιων άλλων και περί κατωτερότητας του μαντριού και του πληρώματος του (δηλ. των ντόπιων προβάτων: του «λαουτζίκου»). Μετά τον διεθνή αρχιτσέλιγκα τοποθετείται ιεραρχικά κάποιος ντόπιος τσέλιγκας, ο οποίος αναλαμβάνει την γενική διαχείριση του μαντριού και αυτός τοποθετεί τον αρχιτσοπάνο, τους υποτσοπάνους-βοηθούς και τα τσοπανόπουλα, ώστε το κοπάδι των προβάτων να είναι αποδοτικό. Μήπως δεν είναι ανάλογη της διάρθρωσης της Ελλάδας αυτή η περιγραφή ;

Για να το κάνω ακόμα πιο ενδιαφέρον σας υπενθυμίζω ότι αυτοί επιλέγουν και τα τσοπανόσκυλα, αλλά τα τσοπανόσκυλα είναι διαχρονική ανάγκη του συστήματος.  Ποια είναι στην Ελλάδα τα τσοπανόσκυλα ; Αν δεν το έχετε αντιληφθεί. Σταματήστε αμέσως το διάβασμα του κειμένου και δείτε την μεσημεριανάδικη εκπομπή που γράψατε σε DVD  για να μην τη χάσετε !.  Τα τσοπανόσκυλα είναι αυτά που προσέχουν τα πρόβατα να μην φύγουν σε «άλλες Πολιτείες», αυτά που γαβγίζουν και δαγκώνουν τα απείθαρχα πρόβατα και ενίοτε «εκ δικαιολογημένης – κατά το τσοπάνο – ταραχής και υπέρβασης των ορίων της άμυνας προκληθείσας υπό των ιδίων των προβάτων», σκοτώνουν και κανένα. Δεν γίνεται μαντρί χωρίς τσοπάνο και σκυλιά … . Όπως και στην ουσία έτσι και στην αλληγορία τα τσοπανόσκυλα είναι και αυτά όντα που λογίζονται πως ανήκουν στο ζωϊκό βασίλειο, όπως και τα πρόβατα. Απλά τα τσοπανόσκυλα, παρότι ζώα, επιλέγονται για άλλο ρόλο.

            Οπως και στην λειτουργία της δημοκρατίας του καπιταλισμού, τα ζώα είναι αυτά που παράγουν. Βγαίνουν τα «ζωντανά» το πρωί από τη στάνη, όπου προσπαθούσαν όλη νύχτα να κοιμηθούν στριμωγμένα, και με την καθοδήγηση και επίβλεψη του τσοπάνου, των βοηθών του, των τσοπανόπουλων (εκπαιδευόμενοι) και την συνοδεία των σκύλων οδηγούνται υποχρεωτικά όπου επέλεξε το σύστημα (συγγνώμη, η «τσοπανοδιοίκηση» ήθελα να γράψω) ότι είναι η καλύτερη περιοχή για βοσκή. Κατά την πορεία και την παραμονή απαγορεύονται και τιμωρούνται αυστηρώς οι παρεκκλίσεις, ακόμα και οι τυχαίες. Περί αυτονομήσεως και ελευθερίας ουδείς λόγος και ούτε τα πρόβατα το σκέπτονται πια, διότι, ως γνωστόν, έχουν διδαχθεί ότι καραδοκούν οι λύκοι … . Ασχέτως εάν οι λύκοι δεν υπάρχουν ή δεν είναι λύκοι τελικά, ασχέτως εάν οι λύκοι τρώνε τα πρόβατα όταν πεινούν ενώ το σύστημα των τσοπάνηδων τα τρώει εκ συστήματος, ασχέτως εάν τα πρόβατα τελικώς εξοντώνονται από το σύστημα για να παραχθεί κέρδος, η αντίληψη ότι «έξω από το μαντρί σε τρώνε οι λύκοι» είναι μια κυρίαρχη διδαχή που πείθονται να πιστεύουν οι άνθρωποι (λάθος και πάλι : τα πρόβατα εννοούσα). Είναι μια διδαχή δομική για την «εύρυθμη» λειτουργία του συστήματος, εξ ου και το λαϊκό ρητό «ο φόβος φυλάει τα έρμα». Φόβος λοιπόν και πάλι φόβος, ως διαβατήριο της ευνομίας, της τάξεως, αλλά και της εν στάνη ζωής. Εν ανάγκη και για την απόδειξη της ορθότητας της αντίληψης εφευρίσκουμε ή δημιουργούμε λύκους για να φάνε κανένα ατίθασο πρόβατο και να παραδειγματιστούν τα υπόλοιπα στον φόβο της ελευθερίας και στην αναγκαιότητα του συστήματος που προστατεύει από τον φόβο δια του φόβου.

            Το σύστημα έχει την λειτουργική του ταυτότητα και οντότητα. Τα πρόβατα, όπως και οι κάτοικοι της «Δημοκρατίας των Μπέεεε», δεν ταϊζονται από τρίτους. Εργάζονται μόνα τους για να βρουν την τροφή, πάντα στα όρια που επιβάλλει το σύστημα και ο τσοπάνος. Είναι όμως μέσα στα πλαίσια αυτά «υπεύθυνοι και ελεύθεροι πολίτες», συγνώμη πρόβατα ήθελα να σημειώσω!!!  Τα πρόβατα, κατόπιν της βρώσεως της τροφής που μόνα τους εξευρίσκουν, παράγουν γάλα, αρμέγονται τακτικά από τρίτους και μόνο το ελάχιστο αναγκαίο γάλα αφήνεται για τα μικρά τους. Κουρεύονται απάξ ετησίως, ως να φορολογούνταν, και το χείριστο όλων: επιλέγονται για θυσία στον βωμό του κέρδους, διότι ως γνωστόν το μαντρί έχει λειτουργικά έξοδα και κάποιος πρέπει να τα πληρώσει.

Ιδιαίτερα δε, όταν το μαντρί δεν πηγαίνει καλά οικονομικά (ως εν προκειμένω η «Δημοκρατία των Μπέεε») και δεν αποφέρει την απαιτούμενη κερδοφορία εις το τσελιγκάτο, ώστε να χαρακτηριστεί κερδοφόρος επιχείρηση, είναι βέβαιο καθώς διακηρύσσουν μια σειρά από τσοπάνους και υποτσοπάνους ότι φταίνε τα πρόβατα που δεν παράγουν αρκετό γάλα, δεν έχουν αρκετό μαλλί κλπ. … και αυτά καλούνται να πληρώσουν τα ελλείμματα αρμεγόμενα σε εξοντωτικούς ρυθμούς και εν τέλει σφαγιαζόμενα σε έτι μεγαλύτερους αριθμούς … . Παράλληλα, λαμβάνονται ειδικά μέτρα για να υπάρξει ανταγωνιστικότητα και «ανάπτυξη»: μειώνεται η χορηγούμενη στα πρόβατα τροφή (ως γνωστόν τα πρόβατα έχουν λίπος …), οι επισκέψεις των κτηνιάτρων και εν γένει η περίθαλψη των ασθενών προβάτων και φυσικά σφαγιάζονται τόσο οι νεότεροι αμνοί (έχουν καλύτερη τιμή), όσο και τα μεγαλύτερης ηλικίας πρόβατα.  Για να ανταπεξέλθει δε το μαντρί της «Δημοκρατίας των Μπέεε» στην κρίση εκποιούνται και παραδίδονται με συνοπτικές διαδικασίες σε διαφόρους «επενδυτές» ζωέμπορους δεκάδες πρόβατα, βοσκότοποι και άλλα χρήσιμα εργαλεία της στάνης.

Αν τα πράγματα το ευνοούν, εισάγονται και νέες ποικιλίες προβάτων που είναι πιο κερδοφόρα παραγωγικές για τους τσέλιγκες.   

            Το σύστημα όμως έχει και τις διδαχές, τις εικόνες και την «πολιτισμικότητά» του. Η κλασσική ειδυλλιακή εικόνα του βουκόλου (τσοπάνος) παίζοντος φλογέρα, ενώ στο κάτωθι καταπράσινο λιβάδι βόσκουν ήρεμα και με τάξη τα πρόβατα επιτηρούμενα από σκύλους καθήμενους μεν, αλλά οσφριζόμενους πάντοτε τον αέρα, μπορεί αναλυόμενη να προσφέρει τα πάντα για το ιδεατό του συστήματος, προσφέρει διδαχές, εικόνα, μουσική, «πολιτισμό». Προσφέρει την ιδεατή κατάσταση του συστήματος, η οποία ακόμα και να πραγματωθεί είναι μόνο στιγμιαία, καθώς εκ συστήματος πάντοτε της εικόνας επακολουθούν βίαια αρμέγματα - στραγγίγματα, σφαγές κλπ. .  Η ιδεατή αυτή εικόνα του συστήματος, ακόμα και εάν στην πραγματικότητα είναι στιγμιαία, προσφέρει εκατοντάδες χρησιμότατα συμπεράσματα για το σύστημα και τις επιδιώξεις του. Ευαγγελίζεται εν τέλει το σύστημα  μια ιδεατή στιγμή ηρεμίας (που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει) και ευδαιμονίας για να πείθει τους ανθρώπους να είναι πρόβατα, μήπως και βρουν το λιβάδι τους και τους αναγκάζει να αρμέγονται και να εξοντώνονται συστηματικά για να υπάρξουν για μια στιγμή στην εικόνα … , για να βιώσουν την «απόλαυση».

            Δεκάδες πράγματα μπορούμε να προσθέσουμε στην Δημοκρατία των Μπέεεε, ακόμα και τις κουδούνες που φοράνε στο πρόβατο που επιλέγεται για αρχηγός του κοπαδιού και στα ατίθασα πρόβατα για να βρίσκουν εύκολα. Μπορούμε να αναλογιστούμε την τιμωρία των ανυπάκουων και των ατίθασων, η οποία πραγματώνεται με μία σειρά τιμωρητικών μέτρων. Μπορούμε να σκεφτούμε το επίπεδο της εκμετάλλευσης, την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής, το γεγονός ότι τα πρόβατα ανταλλάσσουν εν τέλει την ίδια τους τη ζωή για λίγη τροφή.  Μπορούμε να μιλήσουμε και για τον μηρυκασμό,  ο οποίος ως γνωστόν συμβαίνει κατά τις βραδινές ώρες, όταν όλως τυχαίως η τηλεόραση της «Δημοκρατίας των Μπέεε» παρουσιάζει δελτία ειδήσεων με παρέλαση ειδικών τσοπάνων, οι οποίοι ομού με τους παρουσιαστές διαγκωνίζονται για το ποιος θα πείσει τα πρόβατα ότι έξω από το μαντρί και χωρίς τον τσέλιγκα καραδοκεί ο κίνδυνος και είναι βέβαιος ο θάνατος … . 

            Ένα σύγχρονος ελληνικός παραλληλισμός θα ήταν αυτός της διαχείρισης του κοπαδιού σε περιόδους κρίσης. Εγινε πιο πάνω, αλλά και πάλι επισημαίνω ότι στις «Δημοκρατίες των Μπέεε», τα ίδια εφαρμόζουν και στους ανθρώπους. Μειώνουν την τροφή και μειώνουν την ποιότητά της, τα κουρεύουν συνεχώς, τα στραγγίζουν στο άρμεγμα, τα σφάζουν, ώστε να προκύψουν τα κέρδη που χρειάζεται ο τσιφλικάς και απαιτεί ο αρχιτσιφλικάς για να μην καταργήσει το μαντρί.

            Θα μου πείτε ότι οι άνθρωποι επιλέγουν τον τσοπάνη τους. Μεταξύ ποίων;  θα σας απαντήσω και, ακόμα περισσότερο, για να κάνει τι ο τσοπάνης; μήπως θα ήταν λάθος να σας απαντήσω και με τρόπο απόλυτο ότι είναι τέτοιο το «πολίτευμα», που όποιον επιλέγουν τον επιλέγουν αποκλειστικά και μόνο για να τους κάνει τον τσοπάνη και μόνο τον τσοπάνη και ότι όποιον και να επιλέξουν πάλι τον ρόλο του τσοπάνη θα διαδραματίζει.

            Και επειδή τα πράγματα είναι πολύ απλά: μήπως και οι άνθρωποι δεν επιλέγουν τον «αρχηγό» τους, τον τσοπάνη τους με ένα «μπέεεε»; Τι διαφορά δηλαδή έχει το σύστημα της εξουσίας και της πολιτείας αυτής από το τσοπαναριό; Ιδια είναι στην ουσία τους και εμείς νομίζουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα, αλλά άνθρωποι. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο μας διαχειρίζονται και  αυτό που μας έμαθαν να κάνουμε και κάνουμε τελικά σε τούτη εδώ την χώρα είναι απλά ένα μπέεεε.

            Για να το εννοήσετε ακόμα καλύτερα : τι συμβαίνει όταν τα πρόβατα πιέζονται αφόρητα, υπεραρμέγονται ή οδηγούνται στην σφαγή ; Κάποια δεν κάνουν απολύτως τίποτα, εξοντώνονται βουβά, τσιμουδιά δεν βγάζουν… συσπειρώνονται, κατεβάζουν το κεφάλι και ελπίζουν. Ελπίζουν ότι θα επιλεγεί το διπλανό τους … ότι αυτά θα γλυτώσουν. Εάν τα τσιμπήσει η γκλίτσα του τσοπάνου και τα επιλέξει τραβώντας τα, τότε κάποια από αυτά μπορεί να κάνουν αυτό που κάνει και ένα πολύ μεγάλο μέρος της  κοτζαμπασοκρατούμενης κοινωνίας της Ελλάδας : μπέεεε … και άιντε γειά … .

            Το πώς κατέληξε ένας λαός δημιουργικός και πρωτοπόρος, που ζει σε μια πατρίδα γεμάτη φως που τα έχει όλα μέσα της και γεννά την ανάγκη της αναζήτησης και της δημιουργίας να έχει μετατραπεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε…» θα το καταλάβετε, εάν ξαναδιαβάσετε το πόνημά μου αυτό.

            Είναι ζήτημα συστημικό, είναι ζήτημα ουσίας. Αυτό το σύστημα σε μετατρέπει σε «μπέεεε …». Αυτό θέλει από εσένα: να σε εκμεταλλεύεται σαν το πρόβατο και όπως και για τα πρόβατα ισχύει: αυτό το σύστημα δεν σε εκμεταλλεύεται και δεν σε τρώει εξόν και πέσεις νεκρός[3]. Τότε απλώς σε σιχτιρίζει και σε θάβει … Μέχρι όμως τότε … άρμεγμα, κούρεμα, σφαγή.

            Για να ξαναγίνεις πρώτα άνθρωπος και αμέσως κατόπιν Ελληνας, για να ξαναβρείς τα αιώνια πατήματά σου και να ξαναδιαβείς τα μονοπάτια της ελευθερίας και της δημιουργικής σου οντότητας και σκέψης πρέπει να ξεπεράσεις το καθεστώς της «Δημοκρατίας του Μπέεεε…»  Αν θες να είσαι άνθρωπος και όχι πρόβατο επί σφαγή, χτίσε το δικό σου ανθρώπινο σύστημα, γκρέμισε τα μαντριά και τις στάνες, κατάργησε τους τσοπάνους και βρες ξανά τον τρόπο να λειτουργείς ως άνθρωπος μαζί με τους άλλους ανθρώπους και όχι ως πρόβατο στο μαντρί τους.

            Κάνε την εφεύρεση, ψάξε ! Το έχεις μέσα σου.               

           

               

---

[1] Μια ματιά στα «γενεαλογικά δέντρα» των πολιτικών των αστικών κομμάτων, αλλά και των μεγαλοεπιχειρηματιών και βιομηχάνων της χώρας μπορεί να αποδώσει την εντυπωσιακή συμμετοχή κοτζαμπασηδων μεγαλογαιοκτημόνων και μεγαλοσχημόνων στις τάξεις τους.    

[2] Δεν τον κριτικάρω τον αρχαίο - σε πολλά συμφωνώ μαζί του. Απλά, ολοένα και περισσότερο εδράζεται μέσα μου η αντίληψη ότι στα σωζόμενα (παραδόξως, τον διέσωσαν οι χριστιανομεσαιωνιστές) έργα του, όχι μόνο δεν έγραφε αντικειμενικά, αλλά λειτουργούσε με βάση τα βιώματά του, κάνοντας «χαβαλέ» στους δημοκρατικούς της συντετριμμένης Δημοκρατίας της Αθήνας. Είναι γνωστό ότι ήταν έντονα «αριστοκρατικός» ...  

[3] Πέρα από τις πρώτες έννοιες του συνθήματος – λόγου , μπορείτε να αντιληφθείτε και το γιατί κάποιοι αυτοκτονούν.

ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ, Δ.ΚΑΡΑΜΗΤΣΑΣ: ΕΛΛΑΔΑ 2012 (α' μέρος)

ΕΛΛΑΔΑ 2012 (ΜΕΡΟΣ Α’)

Ξεκινώντας να στοχαστείς κριτικά για την σημερινή Ελλάδα, πρέπει να έχεις αιώνια δύναμη και ζωή για να μπορέσεις να αναλύσεις και να εξηγήσεις. Στο τέλος θα έχει περάσει η ζωή σου και, αντί να έχεις περάσει στο στάδιο του δημιουργικού στοχασμού, θα βρίσκεσαι ακόμα να απορείς, καθώς μέρα με την μέρα η φαυλοκρατία θα έχει προσθέσει και νέα προβλήματα, νέα ζητήματα για κριτική.  Δεν είναι σκοπός μου η κριτική, αλλά η πρόταση. Το Β’ Μέρος του κειμένου περιλαμβάνει σαφή και καθαρή πρόταση.

            Η Χολέρα …

Την προετοίμαζαν χρόνια αυτή την καταστροφή. Υπόβοσκε η χολέρα και την τροφοδοτούσαν σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής. Από την παιδεία μέχρι ακόμα και τον αθλητισμό. Στην χώρα αυτή ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε ποτέ. Πάντα και παντού πίσω από κάθε θεσμό και κάθε κοινωνική λειτουργία υπήρχε ένα «παρά-» : παρα-κράτος, παρα-δικαιοσύνη, παρα-θρησκεία, παρα-παιδεία, παρα-συναλλαγές, παρα-πολιτισμός κ.ο.κ. … . Γέμισε ο τόπος από «θεσμούς»  βιτρίνες, που φτιάχτηκαν για να υπάρχει και να καλύπτεται πίσω τους η «παρά-δράση» της χολέρας μιας στυγνής ολιγαρχίας και όσων εκούσια την πλαισιώνουν.   

Αδικαίωτα έμειναν τα οράματα και οι αγώνες γενεών Ελλήνων, από την επανάσταση του ’21 μέχρι σήμερα. Γιατί πάντα υπήρχαν στην χώρα διανοητές και αγωνιστές που ζούσαν για την Ελλάδα, την κοινωνία και τον λαό της, αλλά πάντα φιμώνονταν, πάντα λοιδορούνταν, πάντα απομονώνονταν. Και η χολέρα προχωρούσε και μεγάλωνε … .

Μην φανταστείτε πως η «χολέρα» είναι για εμένα απλά μια ασθενής κατάσταση, ένα μόνο συστημικό σφάλμα. Η «χολέρα» στην χώρα είναι πρόσωπα και όχι μόνο καταστάσεις και κεκτημένες «λογικές» και «αξίες» που συγκροτούν το σύστημα της καταστροφής. Τα πρόσωπα ορίζουν την χολέρα, την δημιουργούν, την θρέφουν, την συντηρούν και την επαυξάνουν. Τίποτα δεν δημιουργείται μόνο του, καμία κατάσταση δεν είναι αυθύπαρκτη. Όλα τα αποτελέσματα έχουν αιτία και αυτό είναι κάτι που δίδαξε πρώτος ο ελληνισμός στον πλανήτη.  

Αν λοιπόν στοχαζόμαστε και στοχεύουμε σε κάτι, αν υπάρχει «θεραπεία» αυτή ξεκινά από το ξεθεμελίωμα της χολέρας.

Χολέρα δεν είναι μόνο οι πολιτικοί και οι μηχανισμοί-κόμματά τους. Χολέρα είναι η ολιγαρχία του πλούτου, χολέρα είναι όσοι επιλέγονται μέσα από τις τάξεις των προθύμων – συνεργατών για να καταλάβουν θεσμούς και θέσεις κλειδιά μέσα στο κοινωνικό σύστημα. Χολέρα είναι το σύστημα και όσα γεννά. Χολέρα είναι η κουλτούρα και ο πολιτισμικός εκμηδενισμός που επέβαλλαν. Χολέρα είναι η ελεγχόμενη πληροφόρηση. Η χολέρα και οι άνθρωποί της βρίσκονται παντού την εξάπλωσαν και την υπηρετούν.

Σήμερα η χολέρα, έχει καταπιεί και μολύνει ολοκληρωτικά ένα ολόκληρο λαό. Κατέστρεψε το μυαλό και την ψυχή μας και μας μετέτρεψε σε ανθρώπους φαντάσματα, σε σκιές που σέρνονται σε ένα συνεχές σκοτάδι και σέρνουν μαζί το ανθρώπινο κουφάρι τους. Ενας λαός σκιές στο σκοτάδι … .

Κι αν θέλεις από κάπου να ξεκινήσεις, αν ο λαός αυτός ο υπνωτισμένος πιστεύεις πως κάπως μπορεί να ξυπνήσει, το πρώτο που έχεις να του ζητήσεις, είναι να διώξει από παντού τους φορείς της χολέρας, αυτούς που την τροφοδοτούν με το αίμα και το σώμα του και την εκτρέφουν σκόπιμα, ώστε να παρεκτρέπεται ο άνθρωπος από την πραγματικότητά του και να ζει μέσα στο  παραπέτασμα των μύθων τους.

Οι άνθρωποι της χολέρας πρέπει να φύγουν όλοι. Δεν έχει τελικά σημασία και ούτε θα έχει αξία και ουσία η όποια νίκη, εάν διώξεις μόνο κάποιους πολιτικούς ή αν διαλύσεις κάποια κόμματα. Πρέπει μαζί τους να φύγουν όλα τα λερά σκύβαλα της εξουσίας, όλο το συνάφι τραπεζιτών, «μεγαλοεπιχειρηματιών», δικαστών, καθηγητάδων, μεγαλοσχημόνων του συστήματος. Όπως θα καταλάβατε η Ελλάδα και εμείς μαζί της μπορούμε να σωθούμε μόνο με μια πραγματική επανάσταση και μόνο αν οι δυνάμεις του λαού, οι αγνοί ικανοί και αποφασιστικοί άνθρωποι συναχθούν για να πλημμυρίσουν με σκέψη και δράση την χολεριασμένη Ελλάδα.

Πόσες φορές το μαρτυρώ πως με ξυπνάει ο ήλιος και ανατέλλει πως θαρρώ μια καθαρή ημέρα …

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν δεν πλημμυρίσει η χώρα από ανθρώπους του λαού με καθαρό μυαλό, ψυχή και δύναμη, τότε θα χαθεί αύτανδρη με όσα συμβολίζει … . Τότε η χολέρα θα μας έχει καταβάλλει όλους.

Αν η Ελλάδα δεν ξεκινήσει από την αρχή, με νέες καθαρές αξίες, με νέους καθάριους στόχους και συνεχίζει να τρέφεται από το χολεριασμένο πιάτο που της σερβίβουν με βρώμικα χέρια οι άνθρωποι της χολέρας, τότε δεν έχει ούτε παρόν, ούτε μέλλον.

Ζήτησα πριν από χρόνια να προσπαθήσουμε όλοι να ξεπεράσουμε όσα σκόπιμα μας δίδαξε ή μας επέβαλλε ως αξιώματα αυτό το σύστημα και να σκεφτούμε καθαρά ως άνθρωποι. Δεν έπαψα να το ζητώ και το ζητώ και πάλι: Ας εκκινήσουμε ξανά την σκέψη μας ξεχνώντας κάθε συστημική παρεμβολή. Μόνο έτσι μπορούμε να ανακαλύψουμε την ουσία της ζωής.

Σήμερα στον τόπο που γέννησε την Επιστήμη, καταντήσαμε να λατρεύουμε ένα ψεύτικο νέο Θεό, ένα νόμισμα. Μόνο και μόνο αν στοχαστούμε τι σημαίνει «νόμισμα» θα καταλάβουμε την πλάνη. Ακούμε τους ανθρώπους της χολέρας να μας λένε χωρίς καμία βάση και ουσιαστική εξήγηση ότι από το κίβδηλο νόμισμα εξαρτάται η ζωή και ο θάνατός μας. Γκρεμίσαμε σε αυτόν τον τόπο τους θεούς και τα είδωλα και φέραμε τον άνθρωπο στο κέντρο της σκέψης. Χτίσαμε την λογική, δημιουργήσαμε την έρευνα και το πείραμα, ανακαλύψαμε την αιτιολογία και την αιτιοκρατία, γεννήσαμε την Επιστήμη και φτάσανε οι χολεριασμένοι να μας κατατρομάζουν και να θεοποιούν μια απάτη, ένα «νόμισμα», να λένε πως αυτός είναι ο ζωοδότης ήλιος μας.

Αναρωτιέται ο Ελληνας του σήμερα : «υπάρχει ζωή χωρίς το Ευρώ ?», αυτό σκέφτεται κάθε πολίτης αυτής της χώρας και σκύβει το κεφάλι. Θα σηκωθούν οι ψυχές των προγόνων μας συφοριασμένοι συνέλληνες και θα μας κυνηγούν … .

Και όσο το σκέφτεται του κόβουν κομμάτια από τη ζωή του.

Μας κομματιάζουν οι άνθρωποι της χολέρας, μας κομματιάζουν και μας ξεπουλούν στην κερδοκρατία και στον «ζωτικό χώρο» των Γερμανοβορείων, που βρήκε την υλοποίησή του στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Ευρώπη.

Σκέψου ορθολογικά - Σκέψου Ελληνικά

Σκέψου πως εάν ο ψεύτικος θεός τους ήταν αληθινός, δεν θα έπρεπε να υπάρχεις σήμερα, αφού έρχεσαι από ένα τόπο που χρόνια ζούσες και δημιουργούσες χωρίς το Ευρώ, αλλά με την «ασθενική» δραχμούλα σου.

Σκέψου ότι ακόμα και με το σύστημα της χολέρας, το χρήμα στην Ελλάδα δεν είχε κόστος κτήσης για το κράτος σου, αλλά σήμερα για να το πάρεις πρέπει να το δανειστείς με μέσο κόστος 5%. Τι σημαίνει αυτό; Ότι εάν μια οικονομία όπως η ελληνική χρειάζεται 300 δις Ευρώ τον χρόνο, πρέπει να πληρώνει το 5% τόκο για το χρήμα που χρησιμοποιεί σε αυτούς που την δανείζουν, στους τραπεζίτες και στους κεφαλαιούχους. Ορθολογιστή Ελληνα 5% είναι 15 δις τον χρόνο και 10 χρόνια Ευρώ είναι 150 δις, που έχασες για να πληρώνεις τόκους στον βωμό του ψεύτικου θεού σου. 150 δις που κατέληγαν στους «ιερείς» του νομίσματος χωρίς πραγματικό λόγο, επειδή σου πουλούσαν μύθους και δοξασίες για τις δυνάμεις και τις ιδιότητες του ψεύτικου θεού τους.

 Τι σου έκανε στην πραγματικότητα το Ευρώ από το να σε καταχρεώσει χωρίς πραγματική αιτία;

Σκέψου με ορθολογισμό ότι το «σκληρό νόμισμα» πολύ σύντομα – σχεδόν άμεσα – απέκτησε αγοραστική δύναμη εκατόδραχμου. Ο,τι αγόραζες  με ένα κατοσταρικάκι το αγοράζεις σήμερα με ένα Ευρώ, δηλ. με 340,75 δραχμές, γιατί τόσο το πλήρωσες το σκληρό νόμισμα – θεό σου. Όπως μπορείς ακόμα και σήμερα ίσως να καταλάβεις το 100 δεν είναι ίσο με το 340,75.

Σκέψου νεοέλληνα όχι μόνο ότι το «σκληρό νόμισμα» - θεός έκανε τα προϊόντα σου πανάκριβα για να μην μπορούν να πουληθούν σε άλλες χώρες, αλλά και με ποιο τρόπο έκανε ελκυστικές τις εισαγωγές με αποτέλεσμα να χάσεις την παραγωγή σου στην χώρα σου.

Κι αν όλα αυτά και χιλιάδες άλλα που μπορώ να σου γράψω και να σου αναλύσω δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά από το χολεριασμένο μυαλό σου, σκέψου μόνο ότι αυτός ο ψεύτικος θεός της χολέρας είναι αυτός που σε κατέστρεψε. Γιατί την καταστροφή την βίωσες με το Ευρώ και την ίδια την Ε.Ε. .

Ούτε αυτό, εκ του αποτελέσματος, δεν μπορείς να εννοήσεις ; ότι την καταστροφή την βιώνεις με το Ευρώ και στην Ε.Ε. ;

Αρα κάτι φταίει …

Και δεν φταίει το διεφθαρμένο παρασύστημα της Ελλάδας, γιατί εκτός από εσένα καταστράφηκαν και άλλοι λαοί … και έπονται και άλλοι. Κάποιοι κερδίζουν πουλώντας σου το δικό σου δικαίωμα, το σύμβολο των κόπων και της εργασίας σου, γιατί αυτό είναι και συμβολίζει το χρήμα στις κοινωνίες του καπιταλισμού: είναι η υλοποίηση του κομματιού από την ζωή σου που διαθέτεις για τους σκοπούς της λειτουργίας του συστήματος.

Μήπως τελικά το Ευρώ είναι χαράτσι και φόρος υποτέλειας ;  Μήπως θα πρέπει να αρχίσεις ξανά να σκέφτεσαι και να σκέφτεσαι σφαιρικά και έξυπνα;

            Αυτά θα σου δίδασκε και θα σου φανέρωνε ο ελληνικός τρόπος σκέψης, η ίδια η λογική. Όπως θα ήταν πολύ απλό να κατανοήσεις ότι, εάν η χώρα του χολεριασμένου καπιταλισμού απαλλασσόταν από το νόμισμα της υποτέλειας και γκρέμιζε τους βωμούς του ψεύτικου θεού και τους ιερείς του, τους ανθρώπους της χολέρας, θα έλυνες τουλάχιστον το πρόβλημα ρευστότητας. Γιατί θα είχες στη διάθεσή σου και το Ευρώ (είναι δικό σου, το πλήρωσες !) και το νέο νόμισμα που θα σου ανήκε ως δημιουργική δυναμική. Για αυτό τον λόγο το Λαϊκό Κίνημα πρότεινε την παράλληλη έκδοση εσωτερικού χρήματος (όχι νομίσματος). Γιατί μόνο έτσι σε μία οικονομία, που χειμάζεται και από την έλλειψη χρηματικών πόρων, θα μπορούσε να υπάρξει ένα λειτουργικό εργαλείο για να εκκινήσουν οι παραγωγικές διαδικασίες.

            Αλλά πώς να γίνουν όλα αυτά με την χολέρα και τους ανθρώπους της ; με τον φόβο και την τρομοκρατία που έχουν εξαπολύσει παντού … .

            Ως βλασφημία αντιμετωπίζεται από τους ανθρώπους της χολέρας ακόμα και η απλή αμφισβήτηση του θεού – νομίσματος, ακόμα και ο προβληματισμός για αυτό. Φιμώνεται και αναθεματίζεται από τους ανθρώπους της χολέρας, Τέτοιο άγριο σκοταδισμό λίγες φορές έχει ζήσει ετούτος ο τόπος.       

            Όμως η ουσία δεν βρίσκεται στην κριτική και στη διαπίστωση. Αυτές είναι απλά προαπαιτούμενα για την εύρεση των λύσεων. Η ανάλυση έχει αξία μόνο όταν οδηγεί στην λύση.

           

            Στο Β’ Μέρος θα αναφερθώ στις λύσεις, στις λύσεις που είναι τόσο απλές και κατανοητές όσο η ίδια η ανθρώπινη ζωή. Το «Λαϊκό Κίνημα» έδωσε λύσεις ουσιώδεις και συνολικές και σε αυτές θα ανήκει το Β’ Μέρος.

Θα σας αφήσω λίγες ημέρες να στοχαστείτε, να προσπαθήσετε να στεφτείτε ελεύθερα και ελληνικά !